"زینب کوچولو" مشق زندگی را با "پاهایش" می‌نویسد

"زینب"کوچولو فرشته‌ای زمینی است که با وجود معلولیت از هر دو دست، چنان"پاهای" هنرمندی دارد که نبود "دستانش" را کسی باور نمی‌کند. فرشته زمینی این روزها "الفبای زندگی" را با"پاهای کوچک" اما اراده‌ای بزرگ تحریر می‌کند تا با تمام کوچکی‌اش معلم درس "امید" و "تلاش" باشد و معنای این شعر سهراب که؛ تا شقایق هست زندگی باید کرد ...

به گزارش‌خبرنگار ایلنا، کم نیستند کودکانی از جنس فرشته و معصومیت که علیرغم ناتوانایی‌های جسمی و حرکتی و حتی مضیقه‌های مالی دست از تلاش و تحصیل برنمی‌دارند و هر روز با تلاشی ستودنی الفبای زندگی را یاد می‌گیرند. اراده‌هایی که هیچ مانعی‌ حتی نداشتن دستانی کارساز و گره‌گشا هم نمی‌تواند سد راه پیشرفت‌شان شود.

آنها با وجود کودکی و کوچکی، همتی بزرگ و سترک دارند که تمام سختی‌های زندگی را هموار می‌کند و محکم و استوار و با نیروی باورنکردنی اراده با "امید" پیش می‌روند.

"زینب سبزی دیلمی" دانش آموز پایه دوم دبستان فروغ روستای سنجر دزفول یکی از همین فرشته‌های زمینی است که اگرچه از نعمت هر دو دست محروم است اما دختری با پاهای تواناست.

زینب برای آموختن، هر روز صبح راهی مدرسه می‌شود و سطرهای دفتر مشق به میزبانی پاهایش می‌آیند تا دخترک با انگشتان پاهای کوچکش حروف و کلمات را در میان سپیدی کاغذ به رشته تحریر درآورد؛ نقاشی بکشد، شعر بخواند و پای تخته برود و بنویسد آسمان آبی است...

عبدالمحمد جرجانی (مدیر آموزش و پرورش دزفول) درباره این دانش‌آموز معلول به خبرنگار ایلنا گفت: این دانش‌آموز در یکی از مناطق کمتر توسعه یافته و محروم شهرستان دزفول مشغول به تحصیل است.

معاون مدیرکل آموزش و پرورش خوزستان ادامه داد: او از طریق اولیای مدرسه به آموزش و پرورش شهرستان معرفی شد که به طور مادرزادی از هر دو دست با معلولیت روبروست. دانش آموز مذکور از نظر اقتصادی خانواده ضعیفی دارد. با توجه به وضعیت جسمانی کودک با کمک خیرین برایش در کلاس یک میز متفاوت تهیه کرده‌ایم تا از پاهای خود برای نوشتن کمک بگیرد.

جرجانی افزود: در جشنواره خیرین دزفول که دهم اسفند ماه برگزار شد، کلیپی از این دانش آموز پخش شد که بالغ بر هفت میلیون تومان برای این کودک جمع‌آوری شد که طی مراسمی این کمک را به خانواده‌اش تقدیم کردیم و خیرین نیز اعلام  آمادگی کردند تا ماهیانه به خانواده این کودک کنند.

وی گفت: البته این دانش آموز با وجود اینکه از این نقص عضو رنج می‌برد اما با هنرمندی و تلاش مثالزدنی با پاهای خود می‌نویسد، نقاشی می‌کشد و خط بسیار زیبایی دارد و نیاز است تا آموزش و پرورش با توجه به وضعیت چنین دانش‌آموزانی نه تنها در سطح دزفول بلکه در سطح کشور تسهیلات ویژه‌ای برای‌ این قبیل دانش آموزان فراهم کند چراکه در بین چنین معلولانی بعضا استعدادهای درخشان و منحصر به فردی دیده شده است.

جرجانی ادامه داد: شاید به لحاظ جسمی این کودکان دارای نواقصی باشند ولی به لحاظ هوش و استعداد بسیار توانمند هستند. در شهرستان دزفول سه الی چهار مدرسه وجود دارد که کودکان استثنایی در آنها مشغول به تحصیل هستند که البته این اماکن با کمک خیرین اداره می‌شود. امیدوارم از طریق وزارت آموزش و پرورش برای این کودکان برنامه‌ریزی و ساماندهی خوبی صورت  بگیرد که بتوانند تحصیل کنند و در آینده به رتبه‌های علمی بالا دست یابند.

اما بی‌تردید خانواده‌ها در موفقیت دانش آموزان معلول نقشی انکارناپذیر دارند و بردباری و صبوری آنها در کنار حمایت‌ها و تشویق‌هایشان سهم بسزایی در شکوفایی استعدادهای کودکان معلول دارد.

"مریم کولیوند: مادر این دانش آموز معلول به خبرنگار ایلنا می‌گوید: دخترم زینب 8 ساله است و از کودکی علیرغم معلولیت جسمی خدا استعداد و توانایی‌های ذهنی بالایی به او عطا کرده است.

او ادامه داد: زینب مادرزادی دچار معلولیت جسمی است و دست ندارد. متاسفانه در دوره بارداری‌ پزشکان این مشکل را تشخیص ندادند. بعد از زایمان متوجه شدم کودکم دچار معلولیت جسمی است. زینب فرزند اولم است و بعد از او صاحب فرزند پسری شدیم که خدا را شکر سالم است.

خانم کولیوند اضافه کرد: دخترم از همان دوران کودکی تمامی کارهایش را با کمک پاهایش انجام می‌داد. از همان کودکی تمامی کارهای مرا در منزل نگاه می‌کرد و یاد می‌گرفت و از خداوند ممنونم که چنین استعدادی را به فرزندم داد چراکه ما به لحاظ مالی خانواده ضعیفی هستیم؛ شوهرم کارگر ساده است و هیچ بیمه‌ و کمک هزینه درمانی برای دخترم ندارم و زندگی‌مان از طریق کمک‌های خانواده‌ام و تاحدودی خیرین تامین می‌شود.

وی ادامه داد: البته زینب تحت‌حمایت سازمان بهزیستی است که آن هم تنها ماهیانه 53 هزار تومان به ما پرداخت می‌شود. خانه ما استیجاری و دارای دو اتاق کوچک است. زندگی‌مان به سختی می‌گذرد. خیلی نگران آینده دخترم هستم. اینکه بتوانم از پس مخارج زندگی‌مان و تحصیل دخترم بربیام چراکه زینب به لحاظ جسمی معلول است و هزینه‌های خودش را دارد و این موضوع من را همیشه نگران می‌کند.

مادر زینب در پایان گفت: با وجود معلولیت زینب در کارهای خانه به من کمک می‌کند. دخترم را خیلی دوست دارم و خیلی از خداوند ممنونم که چنین فرزندی به من عطا کرده است. امیدوارم که مردم خیر ایران به دخترم کمک کنند تا بتواند ادامه تحصیل بدهد و آینده‌اش را بسازد چراکه من ایمان دارم او استعدادهای زیادی دارد و می‌تواند آینده درخشانی داشته باشد.

گفتگو: مریم بازوند