این روزها داستان شورای شهر اهواز و استیضاح کتانباف که از قضا با غیبت چند عضو شورا به حد نصاب نرسید بین فعالان اجتماعی و سیاسی مباحث بسیاری در گرفته است، ولی در این مباحث و نوشته ها کمتر به مسائل کلان و کارکرد سیستمی توجه شده است.
در این شرایط رقابت بر اساس آخرین دستاوردهای علمی در راستای توسعه و بهره وری و تولید شکل میگیرد، و هر شخص یا سازمان یا نهادی که نتواند همگام با سیاستهای کلی سیستم حرکت کند قطعا دچار تغییر برای همگام شدن با سیستم خواهد شد( اشخاص کنار گذاشته خواهند شد و نهادها و سازمانها بروز خواهند شد.
تقسیم کار تخصصی در سیستم تقریبا جایگاهی ندارد و هیچ الگو و چشم اندازی که بتوان همه فعالیت های سیستم را بر اساس آن تنظیم و همراستا کرد وجود ندارد، و یا حداقل در شعار بدون پشتوانه نمود پیدا کرده اند که حاصلش شرایط امروز است.
در اینگونه سیستم های نامنظم قطعا تخصص یک فرد هم چندان تغییری بوجود نخواهد آورد زیرا بزرگترین مانع بروکراسی عریض و طویل و ناکارآمد و تداخل اختیارات نهادهای مختلف، و گاه موازی و عدم تمکین به قانون در مناسبات قدرت و نهادهای وابسته است.
در چنین محیطی که منافعهای متضاد نیروهای سیاسی و اجتماعی مدام در حال تضعیف یکدیگر هستند،قطعا توسعه همه جانبه دچار سکون و گاه واپسگرایی خواهد شد که نتیجه اش کاهش شدید کارایی ساختارهای سیستمی است، و نمودش در اقتصاد از دیگر ساختارها قابل لمس تر خواهد بود.
افراد حتی طبقه متخصص در چنین فضایی نمیتوانند از همه امکانات و تخصص خود بهره برداری کامل بکنند به مین دلیل کنار گذاشتن افراد و انتصاب افراد جدید در سازمانها و ادارات و نهادهای مختلف نمیتواند گره گشا باشد.
برای بازگرداندن سیستم به مدار توسعه و بهره وری حداکثری، تغییرات سیستمی ضروری هستند و پیروی از یک الگوی کارآمد بر اساس اجرای دقیق قانون و مشخص نمودن حوزه اختیارات نهادها ، سازمانها، برای پیشگیری از تداخل و بهم ریختگی شان لازم و ضروریست وجود نیروی انسانی متخصص و عالم در هر ساختاری از منابع کمیاب توسعه هستند و میتوانند نقش تعیین کننده داشته باشند.
و این مهم زمانی دست یافتنی است که روند کلی یک سیستم بر تقسیم تخصصی کار و شایسته سالاری باشد، در این همچنین سیستمی افراد متخصص و عالم میتوانند موتور متحرک یک مجموعه، یا نهاد، یا سازمان باشند، و همزمان با توسعه و رشد همه جانبه سیستم به جلو حرکت کنند. در این شرایط رقابت بر اساس آخرین دستاوردهای علمی در راستای توسعه و بهره وری و تولید شکل میگیرد، و هر شخص یا سازمان یا نهادی که نتواند همگام با سیاستهای کلی سیستم حرکت کند قطعا دچار تغییر برای همگام شدن با سیستم خواهد شد( اشخاص کنار گذاشته خواهند شد و نهادها و سازمانها بروز خواهند شد.
این یک متد برای توسعه پایدار و علمی و و رشد متقارن در همه ساختارهای یک سیستم خواهد بود.
تقسیم کار تخصصی در سیستم تقریبا جایگاهی ندارد و هیچ الگو و چشم اندازی که بتوان همه فعالیت های سیستم را بر اساس آن تنظیم و همراستا کرد وجود ندارد، و یا حداقل در شعار بدون پشتوانه نمود پیدا کرده اند که حاصلش شرایط امروز است در اینگونه سیستم های نامنظم قطعا تخصص یک فرد هم چندان تغییری بوجود نخواهد آورد زیرا بزرگترین مانع بروکراسی عریض و طویل و ناکارآمد و تداخل اختیارات نهادهای مختلف، و گاه موازی و عدم تمکین به قانون در مناسبات قدرت و نهادهای وابسته است.
در چنین محیطی که منافعهای متضاد نیروهای سیاسی و اجتماعی مدام در حال تضعیف یکدیگر هستند،قطعا توسعه همه جانبه دچار سکون و گاه واپسگرایی خواهد شد که نتیجه اش کاهش شدید کارایی ساختارهای سیستمی است، و نمودش در اقتصاد از دیگر ساختارها قابل لمس تر خواهد بود.
افراد حتی طبقه متخصص در چنین فضایی نمیتوانند از همه امکانات و تخصص خود بهره برداری کامل بکنند به مین دلیل کنار گذاشتن افراد و انتصاب افراد جدید در سازمانها و ادارات و نهادهای مختلف نمیتواند گره گشا باشد.
برای بازگرداندن سیستم به مدار توسعه و بهره وری حداکثری، تغییرات سیستمی ضروری هستند و پیروی از یک الگوی کارآمد بر اساس اجرای دقیق قانون و مشخص نمودن حوزه اختیارات نهادها ، سازمانها، برای پیشگیری از تداخل و بهم ریختگی شان لازم و ضروریست.
9887/6002
انتهای پیام در این شرایط رقابت بر اساس آخرین دستاوردهای علمی در راستای توسعه و بهره وری و تولید شکل میگیرد، و هر شخص یا سازمان یا نهادی که نتواند همگام با سیاستهای کلی سیستم حرکت کند قطعا دچار تغییر برای همگام شدن با سیستم خواهد شد( اشخاص کنار گذاشته خواهند شد و نهادها و سازمانها بروز خواهند شد.
تقسیم کار تخصصی در سیستم تقریبا جایگاهی ندارد و هیچ الگو و چشم اندازی که بتوان همه فعالیت های سیستم را بر اساس آن تنظیم و همراستا کرد وجود ندارد، و یا حداقل در شعار بدون پشتوانه نمود پیدا کرده اند که حاصلش شرایط امروز است.
در اینگونه سیستم های نامنظم قطعا تخصص یک فرد هم چندان تغییری بوجود نخواهد آورد زیرا بزرگترین مانع بروکراسی عریض و طویل و ناکارآمد و تداخل اختیارات نهادهای مختلف، و گاه موازی و عدم تمکین به قانون در مناسبات قدرت و نهادهای وابسته است.
در چنین محیطی که منافعهای متضاد نیروهای سیاسی و اجتماعی مدام در حال تضعیف یکدیگر هستند،قطعا توسعه همه جانبه دچار سکون و گاه واپسگرایی خواهد شد که نتیجه اش کاهش شدید کارایی ساختارهای سیستمی است، و نمودش در اقتصاد از دیگر ساختارها قابل لمس تر خواهد بود.
افراد حتی طبقه متخصص در چنین فضایی نمیتوانند از همه امکانات و تخصص خود بهره برداری کامل بکنند به مین دلیل کنار گذاشتن افراد و انتصاب افراد جدید در سازمانها و ادارات و نهادهای مختلف نمیتواند گره گشا باشد.
برای بازگرداندن سیستم به مدار توسعه و بهره وری حداکثری، تغییرات سیستمی ضروری هستند و پیروی از یک الگوی کارآمد بر اساس اجرای دقیق قانون و مشخص نمودن حوزه اختیارات نهادها ، سازمانها، برای پیشگیری از تداخل و بهم ریختگی شان لازم و ضروریست وجود نیروی انسانی متخصص و عالم در هر ساختاری از منابع کمیاب توسعه هستند و میتوانند نقش تعیین کننده داشته باشند.
و این مهم زمانی دست یافتنی است که روند کلی یک سیستم بر تقسیم تخصصی کار و شایسته سالاری باشد، در این همچنین سیستمی افراد متخصص و عالم میتوانند موتور متحرک یک مجموعه، یا نهاد، یا سازمان باشند، و همزمان با توسعه و رشد همه جانبه سیستم به جلو حرکت کنند. در این شرایط رقابت بر اساس آخرین دستاوردهای علمی در راستای توسعه و بهره وری و تولید شکل میگیرد، و هر شخص یا سازمان یا نهادی که نتواند همگام با سیاستهای کلی سیستم حرکت کند قطعا دچار تغییر برای همگام شدن با سیستم خواهد شد( اشخاص کنار گذاشته خواهند شد و نهادها و سازمانها بروز خواهند شد.
این یک متد برای توسعه پایدار و علمی و و رشد متقارن در همه ساختارهای یک سیستم خواهد بود.
تقسیم کار تخصصی در سیستم تقریبا جایگاهی ندارد و هیچ الگو و چشم اندازی که بتوان همه فعالیت های سیستم را بر اساس آن تنظیم و همراستا کرد وجود ندارد، و یا حداقل در شعار بدون پشتوانه نمود پیدا کرده اند که حاصلش شرایط امروز است در اینگونه سیستم های نامنظم قطعا تخصص یک فرد هم چندان تغییری بوجود نخواهد آورد زیرا بزرگترین مانع بروکراسی عریض و طویل و ناکارآمد و تداخل اختیارات نهادهای مختلف، و گاه موازی و عدم تمکین به قانون در مناسبات قدرت و نهادهای وابسته است.
در چنین محیطی که منافعهای متضاد نیروهای سیاسی و اجتماعی مدام در حال تضعیف یکدیگر هستند،قطعا توسعه همه جانبه دچار سکون و گاه واپسگرایی خواهد شد که نتیجه اش کاهش شدید کارایی ساختارهای سیستمی است، و نمودش در اقتصاد از دیگر ساختارها قابل لمس تر خواهد بود.
افراد حتی طبقه متخصص در چنین فضایی نمیتوانند از همه امکانات و تخصص خود بهره برداری کامل بکنند به مین دلیل کنار گذاشتن افراد و انتصاب افراد جدید در سازمانها و ادارات و نهادهای مختلف نمیتواند گره گشا باشد.
برای بازگرداندن سیستم به مدار توسعه و بهره وری حداکثری، تغییرات سیستمی ضروری هستند و پیروی از یک الگوی کارآمد بر اساس اجرای دقیق قانون و مشخص نمودن حوزه اختیارات نهادها ، سازمانها، برای پیشگیری از تداخل و بهم ریختگی شان لازم و ضروریست.
9887/6002
کپی شد
