به گزارش ایرنا، صغری خانی شهرآبادی، 9 سال است که هم پای مردان، صبح زود از خانه بیرون می زند و کوی و برزن های شهر پیش قلعه را جارو می زند، قامت زنانه اش، مردانه وار، تمام مشکلات زندگی را بر دوش می کشد.
با رفت و روب شهر، سیمای کوچه ها و خیابان ها را جلا می دهد و اکنون نام آشنای مردم این شهر و رسانه ها شده است.
این بانوی نارنجی پوش که چندین بار با رسانه ها مصاحبه کرده است می گوید: برای مصاحبه به شبکه های مختلف سیما دعوت شده ام اما این مصاحبه ها نه تنها دردی از دردهایم کم نکرد، بلکه بر مشکلات من هم افزوده است.

*هنوز بیمه ندارم
خانی شهرآبادی اظهار می کند: از زمان استقرار شهرداری پیش قلعه، در این نهاد مشغول به کار شده ام اما پس از 9 سال جارو زدن شهر، هنوز بیمه ندارم.
وی علت روی آوردن به این شغل را وضعیت نامناسب مالی خانواده عنوان کرده و می گوید: همسرم بیمار است و بیماری او هزینه های زیادی برای درمان به ما تحمیل می کند از این رو مجبور شدم به این شغل روی آورم و اکنون حدود 9 سال است که به عنوان کارگر کارمزدی با شهرداری پیش قلعه همکاری می کنم.
وی خاطرنشان می کند: پیگیری زیادی برای برقراری بیمه اجتماعی انجام داده ام اما می گویند سنم بالا است و نمی توانند مرا بیمه کنند.
خانی شهرآبادی می افزاید: سن من اکنون به بیش از 60 سال رسیده است و شرایط قانون به سازمان تامین اجتماعی اجازه بیمه کردن را نمی دهد.

*انبوه مشکلات در خانه ای کوچک
وی می گوید: منزلی که در آن ساکن هستیم توسط کمیته امداد ساخته شده است و در این خانه کوچک، پسرم هم با خانواده اش با ما هم خانه است.
خانی شهرآبادی تصریح می کند: خانه ام دو اتاق و یک آشپزخانه دارد که به ناچار پسر و تازه عروسم با ما ساکن شده اند.
وی می افزاید: همسرم سال ها است که به بیماری آلزایمر مبتلا است و از یک سال گذشته خانه نشین شده است و به همین لحاظ، من تنها نان آور خانواده ام شده ام.
وی تصریح می کند: 6 پسر دارم که همگی کارگر هستند و در تهران و شهر پیش قلعه مشغول به کار هستند اما حقوق پایین آنها، کفاف زندگی خودشان را هم نمی کند و نمی توانند دستگیر ما باشند.
خانی شهرآبادی می گوید: پسرانم به علت مشکلات اقتصادی از تحصیل بازماندند و برای کمک به تامین هزینه های زندگی، به کارگری روی آورده اند.
وی ادامه می دهد: پسر کوچکم که تازه ازدواج کرده، بیکار است، توان اجاره کردن خانه ندارد و به ناچار در کنار ما زندگی می کند.
خانی شهرآبادی با اشاره به اینکه ساخت حمام خانه به علت مشکلات مالی ناتمام مانده است می گوید: توان مالی برای اتمام آن را ندارم و به علت نداشتن حمام در خانه، هر هفته با هزار بدبختی پسرانم پدرشان را به حمام عمومی شهر می برند.

*کمیته امداد حقوقم را قطع کرد
وی اظهار می کند: از وقتی که خبرنگاران به سراغم آمدند و رسانه ای شدم و به شبکه دو دعوت شدم، کمیته امداد حقوق ماهیانه ام را قطع کرد.
خانی شهرآبادی می گوید: کمیته امداد، علت قطع شدن این حقوق 50 هزار تومانی را اشتغال من عنوان کرده و در جواب می گویند که کارمند هستم این درحالی است که من یک کارگر روزمزد هستم و همسرم نیز از کار افتاده است.
وی می افزاید: حقوق ناچیز من زورش به گرانی ها نمی رسد و عرصه زندگی را بر من تنگ کرده است.

*بیمه اجتماعی بانوی پاکبان برقرار می شود
شهردار پیش قلعه نیز در گفت و گو با خبرنگار ایرنا می گوید: این بانوی زحمتکش از سال 85 با شهرداری این شهر، همکاری می کند.
علی حسن پور در باره مشکلات بیمه ای این بانوی پاکبان اظهار می دارد: به لحاظ قانونی برقراری بیمه اجتماعی او، از طریق سازمان تامین اجتماعی میسر نیست زیرا سن او اکنون به بالای 60 سال رسیده است.
وی می افزاید: برای حمایت از این بانوی پاکبان، قرار است قرارداد وی با یک پیمانکار منعقد شود و این بانو زیر پوشش بیمه اجتماعی روستاییان و عشایر قرار گیرد.
حسن پور اظهار می کند: این بانوی پاکبان زیر پوشش بیمه اجتماعی روستاییان و عشایر قرار می گیرد و هزینه های مربوط به حق بیمه او، توسط شهرداری پرداخت می شود.
وی در پاسخ به این سئوال که چرا شهرداری در آغاز به کارگیری این پاکبان نسبت به بیمه اجتماعی او اقدام نکرده است خاطرنشان کرد: شهردار وقت برای برقراری بیمه اجتماعی با محدودیت های قانونی روبه رو بود و بر این اساس این امر میسر نشد.
حسن پور می گوید: شهرداری درحد توان، برای حل برخی مشکلات از قبیل کمک به تامین هزینه های مربوط به درمان همسرش اقدام کرده است اما به لحاظ مالی توانایی حمایت بیشتر برای شهرداری میسر نیست.
شهر پیش قلعه از شهرهای تابع شهرستان مانه و سملقان است که در 15 کیلومتری شهر آشخانه قرار دارد و تنها بانوی پاکبان کشور در این شهر مشغول به کار است.
7183/ 6042 خبرنگار: مرضیه اردکام** انتشاردهنده: سیدحسین قدسی
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند
نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.