دکتر محمد موسوی بایگی صبح سه شنبه و در حاشیه نشست تخصصی تغییر اقلیم، منابع آب و امنیت غذایی که در دانشگاه فردوسی مشهد در حال برگزاری است در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: کشور ایران با معضل و مشکل بزرگ کاهش منابع آب زیرزمینی رو به روست و از این نظر آینده چشم نوازی برای آن قابل تصور نیست.
وی ادامه داد: هدف از برگزاری این همایش آن است که مدیران به عنوان افرادی که نقش مهمی در برنامه ریزی آینده کشور دارند متوجه این موضوع بغرنج بشوند و از هم اکنون خود را برای شرایط نامناسب آینده آماده کنند.
استاد گرایش هواشناسی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد گفت: انسان به واسطه الطاف الهی و نزولات آسمانی است که می تواند از آب استفاده کند و گرنه قادر به خلق آب نیست.
موسوی افزود: نظریه تئوری باروری آب ها نتوانسته به نتیجه و عمل نزدیک شود و در اصل یک کار و نمونه آزمایشگاهی است و این که بخواهیم با این فرضیه، کمبود آب را جبران کنیم امکان پذیر نیست، بنابراین باید بتوانیم از همین آبی که در اختیار داریم به روش بهینه و درست استفاده کنیم.
وی ادامه داد: با توجه به شرایطی که از دهه‌های قبل پیش آمده است و همچنین آنچه که در پیش رو به عنوان کمبود منابع آبی وجود دارد باید راهکاری برای مقابله با این شرایط اندیشیده شود.
عضو هیات علمی گروه کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد گفت: متاسفانه بیشتر مدیران سعی می‌کنند گزارش عملکرد ارائه کنند و فقط به مشکلات مقطع مدیریتی خودشان بپردازند در حالی که باید نگاهی کلی و جامع، برای ایجاد یک برنامه بلند مدت ارائه کنند.
موسوی افزود: بازیافت آب نیز مساله مهمی است ولی این اشتباه کلیدی وجود دارد که اگر فاضلاب بازیافت شود به یک منبع آب جدید دست پیدا کرده‌ایم در حالی که این گونه نیست زیرا سهم آبی که از بارندگی باید جذب زمین می‌گشته را استفاده کرده ایم و اکنون به عنوان آب به دست آمده از آن یاد می کنیم.
وی ادامه داد: معضل کنونی کمبود آب نیست بلکه مدیریت مصرف بهینه آب است که آن را بی‌رویه استفاده می کنیم.
عضو هیات علمی گروه کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد گفت: متوسط بارش‌ها در شهر مشهد حدود ۲۵۰ میلیمتر در طی یک سال است که اگر میزان بارش سالانه فقط ۸۰ میلیمتر هم باشد، به شرط مصرف معقول کفایت می‌کند ولی ما منابع آبی را در مصارفی چون کشاورزی سنتی از دست می دهیم.
