سید حسین حسینی در این مطلب نوشت: افتخار آفرینی های پهلوانان باستانی کار استان مسئله کوچکی نیست که از یادها برود، علاوه بر کسب چند دوره قهرمانی کشور زمانی که بیرجند هنوز یک شهرستان بود، در سال های گذشته نیز بارها شاهد درخشش باستانی کاران در رده های مختلف سنی و حتی دانش آموزی بوده ایم.
در کنار ورزشکاران موفق این رشته پهلوان پرور، مربیان ارزنده و بین المللی هستند که برای آموزش این رشته بارها به کشورهای دیگر سفر کرده اند.
به گزارش «خراسان جنوبی» مدتی قبل «مهدی قمری» و «علی سنگکی»، دو مربی ارزنده استان از طرف فدراسیون ورزش های زورخانه ای و کشتی پهلوانی ، عازم کشور آفریقایی اوگاندا شدند.
اعزام دو مربی از خراسان جنوبی در حالی بود که در مجموع فقط 10 مربی ایرانی به کشورهای دیگر اعزام شدند. چند شب قبل فرصتی دست داد تا در زورخانه امیر عرب شهرستان بیرجند با این 2 مربی به گفتگو بنشینیم.
باستانی کاران کم کم وارد باشگاه می شوند، چند نفر در گوشه ای در حال اقامه نماز هستند. یک نفر هم که از منطقه خور شهرستان خوسف آمده با رئیس هیئت استان برای به سرانجام رسیدن گود باستانی خور صحبت می کند.
سراغ رئیس هیئت ورزش های زورخانه ای و کشتی پهلوانی استان که یکی از مربیان اعزامی به خارج از کشور است می روم و از چگونگی اعزام ها می پرسم. آن طور که «مهدی قمری» می گوید: حدود 15 سال قبل پس از تاسیس فدراسیون بین المللی برنامه ای برای توسعه این رشته در خارج از کشور تدارک دیده شد و بعد از شناسایی مربیان توانمند در این زمینه از خراسان جنوبی هم طی این سالها مربیانی به کشور های مختلف از جمله سوریه، لبنان، بنگلادش، تاجیکستان، اندونزی و امسال هم اوگاندا اعزام شدند.
او مدت حضور خود در دوره آموزشی اوگاندا را 10 روز عنوان می کند و ادامه می دهد: تیم ملی باستانی اوگاندا قبل از این کار کرده بود ولی نه درحدی که بتواند در رقابت های کشورهای اسلامی در باکو حضور پیدا کند، و در این مدت بیشتر در صدد آماده کردن آن ها برای حضور در رقابت های مذکور بودیم.
**قبل از این به کدام کشورها رفته بودید؟
17 روز به بنگلادش با مرحوم چوبدار و 12 روز به اندونزی برای جام «تفسیا» . سال گذشته برای آموزش تیم کشور هند و سال جاری هم همراه «علی سنگکی» به اوگاندا و البته یک بار هم با تیم جوانان به فرانسه رفتیم.
چه تعداد مربی در کشور برای آموزش های بین المللی مورد استفاده قرار می گیرند؟
شاید در مجموع حدود 15 نفر باشند اما دراین دوره 10 نفر به کشورهای مختلف اعزام شدند که خراسان جنوبی تنها استانی بود که 2 مربی اعزامی داشت.
دیدگاه این کشورها در زمینه ورزش باستانی چگونه است؟
آن قدر که توجه به این رشته درکشورهای دیگر دیده می شود در داخل کشور ندیده ایم. ما جزو ورزش ملی این مملکت هستیم ولی در تیتراژ کدام برنامه ورزشی سیما، می توان حتی چند ثانیه مربوط به این رشته را مشاهده کرد.
آن ها بیشتر به کدام بخش این ورزش علاقه مند می شوند؟
اکنون بیشتر مشغول آموزش حرکات و فعالیت های جسمانی این ورزش هستیم و چندان به بحث های معنوی ورود نکرده ایم اما تنوع موجود در این رشته برای آن ها خیلی جذاب است. به خصوص تاکیدی که در خصوص احترام به بزرگترها و پیشکسوت ها وجود دارد خیلی مورد توجه آن ها بود.
این ها چه تاثیری برای ورزشکاران خودمان دارد؟
ما یکی از اهدافمان این است که به نسل جوانی که در این رشته فعال هستند، بگوییم چنین فضاهایی هم در صورت پیشرفت برای آن ها وجود دارد، ما سال گذشته مقام سوم و در سال 94 عنوان نایب قهرمانی کشور را به دست آوردیم، الان هم به جز ما که برای مربی گری رفته بودیم، آقای «حسن پور» یکی از مرشد های خوب ما به عنوان عضو تیم ملی در مسابقات باکو حضور داشت.خوب وقتی جوانان این فضا ها را می بینند ، به طور طبیعی فعالیت خود را بیشتر می کنند.
در مجموع موضوع اعزام مربیان ایرانی به خارج از کشور را چگونه ارزیابی می کنید؟
البته در این موضوع ضعف هایی هم وجود دارد که من در نامه ای ارزیابی های خودم را برای فدراسیون فرستاده ام ، ولی در مجموع حرکت خوبی برای جهانی شدن این رشته که ریشه در فرهنگ کشورمان دارد آغاز شده است که خوشبختانه خراسان جنوبی هم سهم مهمی در آن دارد.
«سنگکی» دیگر مربی حاضر در این دوره هم می گوید: برای اولین بار سال 84 در سفر برون مرزی شرکت کردم. در آن سال قرار شد تیم شهرستان بیرجند در کشور تاجیکستان، برنامه اجرا کند که من هم به عنوان ورزشکار در آن تیم حضور داشتم .
این حضور چه تاثیری در تاجیک ها داشت؟
بعد از اجرای برنامه های ما آن ها خیلی دنبال مرشد و مربی بودند. حتی به خود من هم پیشنهاد انعقاد قرارداد دادند ولی شرایط به گونه ای بود، که نمی شد. چند وقتی بود که در بحث بین المللی ، دچار ضعف شده بودیم ولی طی یکسال گذشته با اقدامات فدراسیون، خراسان جنوبی جایگاه خود را در آموزش های بین المللی باز یافته است.
آموزش های این گونه و حضور مربیان ایرانی و به ویژه خراسان جنوبی در سطح بین المللی چه تاثیری می تواند داشته باشد؟
به هر حال این امر نشان دهنده ظرفیت موجود در استان ما است که علاوه بر معرفی این رشته در خارج از کشور باعث افزایش انگیزه باستانی کاران خودمان هم می شود. چون ما استادان بزرگی در استان داریم که می توان از ظرفیت آن ها چه در بحث مربی گری و چه مرشدی استفاده کرد.
هر دو مربی ضمن در خواست حمایت بیشتر مسئولان ، روزنامه خراسان جنوبی را در ارائه فعالیت های ورزشکاران این رشته و افزایش انگیزه آنان یکی از تاثیرگذارترین رسانه ها عنوان کردند.
2047*دریافت و انتشار* عباسقلی اشکورجیری
در کنار ورزشکاران موفق این رشته پهلوان پرور، مربیان ارزنده و بین المللی هستند که برای آموزش این رشته بارها به کشورهای دیگر سفر کرده اند.
به گزارش «خراسان جنوبی» مدتی قبل «مهدی قمری» و «علی سنگکی»، دو مربی ارزنده استان از طرف فدراسیون ورزش های زورخانه ای و کشتی پهلوانی ، عازم کشور آفریقایی اوگاندا شدند.
اعزام دو مربی از خراسان جنوبی در حالی بود که در مجموع فقط 10 مربی ایرانی به کشورهای دیگر اعزام شدند. چند شب قبل فرصتی دست داد تا در زورخانه امیر عرب شهرستان بیرجند با این 2 مربی به گفتگو بنشینیم.
باستانی کاران کم کم وارد باشگاه می شوند، چند نفر در گوشه ای در حال اقامه نماز هستند. یک نفر هم که از منطقه خور شهرستان خوسف آمده با رئیس هیئت استان برای به سرانجام رسیدن گود باستانی خور صحبت می کند.
سراغ رئیس هیئت ورزش های زورخانه ای و کشتی پهلوانی استان که یکی از مربیان اعزامی به خارج از کشور است می روم و از چگونگی اعزام ها می پرسم. آن طور که «مهدی قمری» می گوید: حدود 15 سال قبل پس از تاسیس فدراسیون بین المللی برنامه ای برای توسعه این رشته در خارج از کشور تدارک دیده شد و بعد از شناسایی مربیان توانمند در این زمینه از خراسان جنوبی هم طی این سالها مربیانی به کشور های مختلف از جمله سوریه، لبنان، بنگلادش، تاجیکستان، اندونزی و امسال هم اوگاندا اعزام شدند.
او مدت حضور خود در دوره آموزشی اوگاندا را 10 روز عنوان می کند و ادامه می دهد: تیم ملی باستانی اوگاندا قبل از این کار کرده بود ولی نه درحدی که بتواند در رقابت های کشورهای اسلامی در باکو حضور پیدا کند، و در این مدت بیشتر در صدد آماده کردن آن ها برای حضور در رقابت های مذکور بودیم.
**قبل از این به کدام کشورها رفته بودید؟
17 روز به بنگلادش با مرحوم چوبدار و 12 روز به اندونزی برای جام «تفسیا» . سال گذشته برای آموزش تیم کشور هند و سال جاری هم همراه «علی سنگکی» به اوگاندا و البته یک بار هم با تیم جوانان به فرانسه رفتیم.
چه تعداد مربی در کشور برای آموزش های بین المللی مورد استفاده قرار می گیرند؟
شاید در مجموع حدود 15 نفر باشند اما دراین دوره 10 نفر به کشورهای مختلف اعزام شدند که خراسان جنوبی تنها استانی بود که 2 مربی اعزامی داشت.
دیدگاه این کشورها در زمینه ورزش باستانی چگونه است؟
آن قدر که توجه به این رشته درکشورهای دیگر دیده می شود در داخل کشور ندیده ایم. ما جزو ورزش ملی این مملکت هستیم ولی در تیتراژ کدام برنامه ورزشی سیما، می توان حتی چند ثانیه مربوط به این رشته را مشاهده کرد.
آن ها بیشتر به کدام بخش این ورزش علاقه مند می شوند؟
اکنون بیشتر مشغول آموزش حرکات و فعالیت های جسمانی این ورزش هستیم و چندان به بحث های معنوی ورود نکرده ایم اما تنوع موجود در این رشته برای آن ها خیلی جذاب است. به خصوص تاکیدی که در خصوص احترام به بزرگترها و پیشکسوت ها وجود دارد خیلی مورد توجه آن ها بود.
این ها چه تاثیری برای ورزشکاران خودمان دارد؟
ما یکی از اهدافمان این است که به نسل جوانی که در این رشته فعال هستند، بگوییم چنین فضاهایی هم در صورت پیشرفت برای آن ها وجود دارد، ما سال گذشته مقام سوم و در سال 94 عنوان نایب قهرمانی کشور را به دست آوردیم، الان هم به جز ما که برای مربی گری رفته بودیم، آقای «حسن پور» یکی از مرشد های خوب ما به عنوان عضو تیم ملی در مسابقات باکو حضور داشت.خوب وقتی جوانان این فضا ها را می بینند ، به طور طبیعی فعالیت خود را بیشتر می کنند.
در مجموع موضوع اعزام مربیان ایرانی به خارج از کشور را چگونه ارزیابی می کنید؟
البته در این موضوع ضعف هایی هم وجود دارد که من در نامه ای ارزیابی های خودم را برای فدراسیون فرستاده ام ، ولی در مجموع حرکت خوبی برای جهانی شدن این رشته که ریشه در فرهنگ کشورمان دارد آغاز شده است که خوشبختانه خراسان جنوبی هم سهم مهمی در آن دارد.
«سنگکی» دیگر مربی حاضر در این دوره هم می گوید: برای اولین بار سال 84 در سفر برون مرزی شرکت کردم. در آن سال قرار شد تیم شهرستان بیرجند در کشور تاجیکستان، برنامه اجرا کند که من هم به عنوان ورزشکار در آن تیم حضور داشتم .
این حضور چه تاثیری در تاجیک ها داشت؟
بعد از اجرای برنامه های ما آن ها خیلی دنبال مرشد و مربی بودند. حتی به خود من هم پیشنهاد انعقاد قرارداد دادند ولی شرایط به گونه ای بود، که نمی شد. چند وقتی بود که در بحث بین المللی ، دچار ضعف شده بودیم ولی طی یکسال گذشته با اقدامات فدراسیون، خراسان جنوبی جایگاه خود را در آموزش های بین المللی باز یافته است.
آموزش های این گونه و حضور مربیان ایرانی و به ویژه خراسان جنوبی در سطح بین المللی چه تاثیری می تواند داشته باشد؟
به هر حال این امر نشان دهنده ظرفیت موجود در استان ما است که علاوه بر معرفی این رشته در خارج از کشور باعث افزایش انگیزه باستانی کاران خودمان هم می شود. چون ما استادان بزرگی در استان داریم که می توان از ظرفیت آن ها چه در بحث مربی گری و چه مرشدی استفاده کرد.
هر دو مربی ضمن در خواست حمایت بیشتر مسئولان ، روزنامه خراسان جنوبی را در ارائه فعالیت های ورزشکاران این رشته و افزایش انگیزه آنان یکی از تاثیرگذارترین رسانه ها عنوان کردند.
2047*دریافت و انتشار* عباسقلی اشکورجیری
کپی شد