در این گزارش آمده است: اگر یک روز تعطیل در خیابان به همسرانی که همراه همدیگر در حال تردد هستند، نگاهی ساده بیندازیم، می بینیم که مدل ارتباطی زوج ها تغییر کرده و با تاسف در بیشتر موارد، قطع شده و همسران با هم صحبت نمی کنند ... شوخی نمی کنند...همدیگر را سرگرم نمی کنند!
ساجدی نیا عنوان کرد: این یک اعلام خطر جدی است؛ یعنی شما چیزی برای گفتن با هم ندارید و همین نتیجه اش به شروع اختلافات و بعد خودنمایی دیگران و خیانت و گاهی حتی اتفاقات ناگوار دیگر همچون همسرکشی منجر شده است که بارها نمونه های آن را شنیده و یا در رسانه ها خوانده ایم!
به گفته وی اگر از مراسم عقدکنان و ازدواج خود فیلم و یا عکس تهیه کرده اید، چند لحظه از آن هنگام تا زمان حال را مرور کنید و از خود بپرسید در این مدت چه اتفاقاتی رخ داده و آن همه عشق و شادی ها کجا رفتند؟!
اعتماد جای خود را به چه چیزی داده است؟! وفاداری ها و گذشت ها چه شده اند؟! چرا اندیشه های جدایی و طلاق ظاهر شده است؟!
وی اضافه کرد: بی تردید کانون خانوادهایی که در آن، میان زن و شوهر یا شوهر و زن و اعضای خانواده انس و الفت نباشد، همچون جهنم سوزان است که آثار سوء خود را بر سلامت روانی و جسمانی اعضا بر جا می گذارد.
ادامه گزارش به این شرح است: به باور کارشناسان، پس از هر انتخابی، افراد باید قادر باشند موقعیت به وجود آمده را حفظ کنند و این مهم، بدون آموزش ممکن نیست؛ حال آنکه متاسفانه بسیاری دختر و پسرهای جامعه ما از آن بی بهره اند!
سیدضیاءالدین فائق، پژوهشگر و آسیب شناس مسایل اجتماعی در این باره می گوید: انتخاب برای ازدواج با انتخاب برای زندگی به اعتقاد من متفاوت است؛ شما انتخاب می کنید برای ازدواج و همه چیز هم خوب پیش می رود اما پس از شروع زندگی مشترک باید مراقب انتخابمان باشیم.
در غیر این صورت شاید بگوییم که در مواردی اشتباه کرده ایم و به این ترتیب بدون خود خواهی باید همه جوانب را بپذیریم.
وی عنوان می کند: یکی از نکات مهم و ارزشمندی که در حال حاضر با آن روبرو هستیم، این است که نسل جوان ما چه قبل و چه حین آشنایی از عشق و زوایای مختلف آن می گوید و در انتخاب هایش هم به آن توجه دارد.
اما به محض شروع زندگی مشترک، این شمع فروزان رو به افول می رود و در حقیقت ما قادر نیستیم که این اصلی ترین محور ارتباطی را همچنان شعله ور نگه بداریم و همین موضوع، منشا تردید و شک ما در انتخاب هایمان می شود و بعد تصور می کنیم که «عشق» یک سراب بوده است!
این پژوهشگر با تاکید بر این که «در انتخابمان باید به عشق و علاقه و مهارت های حفظ آن به شدت توجه داشته باشیم و هرگز اجازه ندهیم که چیزی مانع یا موجب سردی یا کاهش علایق مان به همدیگر شود»، تصریح می کند: ما باید عبارت «دوستت دارم» را به میزانی که موجب حرارت و نزدیکی و انس بیشتر می شود، تکرار کنیم!
به اعتقاد کارشناسان مسایل خانوادگی، یکی از بزرگترین مشکلات اجتماعی در جامعه کنونی، ستیزه ها و مشاجرات خانوادگی است که ارکان خانواده را متزلزل می کند و سلامت روانی اعضای آن را به خطر می اندازد و از آنجا که زندگی مشترک هر زوج جوان، یکتا و منحصر به فرد هست، آسیب های خانوادگی نیز پدیدهای بسیار پیچیده و چند وجهی است.
نکته ای که بسیار ارزشمند است، این خواهد بود که عبارت «دوستت دارم « تنها در قالب یک جمله نباشد و به گفته فائق، باید بتوانیم دوست داشتن را به خوبی تبیین و استحکام ببخشیم و بدانیم که برای دوست داشتن نیازمند چه معیارهایی باید باشیم؛ صادق باشیم... صریح باشیم...مهربان باشیم...احترام بگذاریم... و نگران اختلاف نباشیم.
زیرا زندگی مشترکی که در یک مسیر ثابت باشد، دوام نخواهد داشت و باید از فراز و فرود برخوردار باشد اما در فرازها باید منطقی و اصولی و در فرودها با گذشت و فداکاری حرکت کنیم!
این آسیب شناس معتقد است: احترام و ادب و رعایت الزامات اخلاقی می تواند به سادگی بسیاری مشکلات را رفع کند و در حقیقت، عشق و دوست داشتن را می توانیم با شناخت بیشتر از همسرمان غنی بخشیم.
وی در آسیب شناسی زوج هایی که خیلی زود دچار مشکل «بی حرفی» و نداشتن ارتباط متقابل و سالم شده اند، به این نکته اشاره می کند که گاهی دیده ام دختر حتی در خانه همسرش، مکرر از برادر و خواهرش تعریف می کند و قربان صدقه اعضای خانواده اش می رود، در حالی که همین کار را برای همسرش در دستور کار ندارد و از لوس شدن او می هراسد اما از حسادتش نه!!
به گفته فائق، بسیاری همسران می گویند: انباشت بسیاری مسایل حل نشده از جمله موضوعات خانوادگی و اقتصادی به حدی بی حالشان کرده که همین که جنجالی نیست، باید شکر کرد، چه برسد به اینکه بخواهند با هم صحبت کنند و از با هم بودن لذت ببرند!
پس فراموش نکنیم وقتی ازدواج کردیم، دیگر در خانه پدری نیستیم و باید همه بضاعت خود را صرف عشق به همسرمان کنیم...
تحسین کنیم و نیازهای جسمی و جنسی را به موقع برطرف کنیم، نه هر موقع که خودمان خواستیم! می شود؛ اگرچه به گفته روانشناسان، توجه به نیازهای همسر، فقط به نیازهای جنسی ختم نمی شود.
احترام و پذیرش، نگاه مهربان به یکدیگر، در کنار هم حضور داشتن، در فعالیت های مشترک شرکت کردن و ... از نشانه های توجه به نیازهای همسر است.
کارشناسان با اشاره به عواملی که سلامت خانواده را تهدید می کنند، معتقدند: نداشتن شناخت و آگاهی از اصول زندگی مشترک یکی از مهمترین عوامل تهدیدکننده روابط همسران است!
در این رابطه، دانشیار روانشناسی دانشگاه تهران با اذعان به این که «توانایی در دانایی است و برای ازدواج و داشتن زندگی مشترک موفق، کسب برخی مهارت ها ضرورت دارد»، اظهار می کند: در برخی خانواده ها، به علت نداشتن شناخت زن و شوهر نسبت به یکدیگر، ناآگاهی نسبت به اهداف و انگیزه های ازدواج، بی انصافی ها، پیشداوری ها، فریب کاری ها، نبود احساس مسئولیت و بی توجهی به اصول اخلاقی، بنیاد خانواده متزلزل می شود.
دکتر احمد به پژوه می گوید: مهمترین عاملی که موجب آسیب پذیری خانواده می شود ، نداشتن شناخت و انحراف از اهداف ازدواج است، از این رو به اعتقاد متخصصان، برای ایفای نقش یک همسر موفق و توانا باید مهارت ها و آگاهی های لازم را کسب کرد.
در این باب شاید بتوان به این نکته هم اشاره کرد که سست شدن باورهای مذهبی و اصول اخلاقی و فقدان معنویت یکی دیگر از مهمترین عواملی است که سلامت و استحکام خانواده را تهدید می کند.
دکتر به پژوه در این باره می گوید: زن و شوهری که دچار بحران ارزش ها و از خود بیگانگی شده اند، استحکام ازدواجشان در هاله ای از ابهام قرار می گیرد.
زمانی که ارزش ها، نگرش ها و باورهای حاکم بر روابط زن و شوهر براساس لذت طلبی، تجمل گرایی، ماده گرایی و سودطلبی استوار است، بی شک روابط انسانی از معنویت تهی می شود و در نتیجه این نوع رابطه بسیار سست و شکننده خواهد بود و با هر بهانه ای امکان فروپاشی آن وجود دارد.
بر این اساس با اطمینان می توان گفت که «صداقت» جوهره روابط سالم میان زن و شوهر است و اعتماد را بنیاد می نهد؛ زن یا شوهری که با همسر خود صادق نیست و با دادن وعده و وعیدها صرفا می خواهد زندگی کند، با رفتار خود کانون گرم و صمیمی خانواده را دچار تزلزل می کند.
و به این ترتیب زن و شوهری که از واقعیت ها دور هستند و در عالم اوهام و تخیلات زندگی می کنند، نمی توانند زندگی زناشویی موفقی داشته باشند.
باور عمومی متخصصان علوم رفتاری در باره معرفی ویژگی های زوج موفق این است: زوج های موفق کسانی هستند که درصدد ارضای نیازهای همسر خود هستند، بنابراین هر زن یا شوهری وظیفه دارد نیازهای جسمی و روحی همسرش را بشناسد و در مقام ارضای آنها برآید.
چرا که ارضای نیازها از طریق درست و مطلوب به رشد همه جانبه و ایجاد امنیت روانی زوجین منجر می شود و در نتیجه سلامت خانواده تامین می شود.
پس آگاه باشیم که «همه انسانها نیاز به «امنیت، محبت و توجه و احترام» دارند»؛ هرگاه این نیازها از سوی همسر تامین نشود، فرد، احساس ناامنی روانی می کند و به این ترتیب بهداشت روانی خانواده مختل می شود.
سایت ایرنا خراسان جنوبی www.irna.ir/skhorasan
کانال اطلاع رسانی : http://telegram.me/birjand
*3215* 2047*خبرنگار- محمد رسول ابراهیمی اسفدن*انتشاردهنده- عباسقلبی اشکورجیری *
انتهای پیام ساجدی نیا عنوان کرد: این یک اعلام خطر جدی است؛ یعنی شما چیزی برای گفتن با هم ندارید و همین نتیجه اش به شروع اختلافات و بعد خودنمایی دیگران و خیانت و گاهی حتی اتفاقات ناگوار دیگر همچون همسرکشی منجر شده است که بارها نمونه های آن را شنیده و یا در رسانه ها خوانده ایم!
به گفته وی اگر از مراسم عقدکنان و ازدواج خود فیلم و یا عکس تهیه کرده اید، چند لحظه از آن هنگام تا زمان حال را مرور کنید و از خود بپرسید در این مدت چه اتفاقاتی رخ داده و آن همه عشق و شادی ها کجا رفتند؟!
اعتماد جای خود را به چه چیزی داده است؟! وفاداری ها و گذشت ها چه شده اند؟! چرا اندیشه های جدایی و طلاق ظاهر شده است؟!
وی اضافه کرد: بی تردید کانون خانوادهایی که در آن، میان زن و شوهر یا شوهر و زن و اعضای خانواده انس و الفت نباشد، همچون جهنم سوزان است که آثار سوء خود را بر سلامت روانی و جسمانی اعضا بر جا می گذارد.
ادامه گزارش به این شرح است: به باور کارشناسان، پس از هر انتخابی، افراد باید قادر باشند موقعیت به وجود آمده را حفظ کنند و این مهم، بدون آموزش ممکن نیست؛ حال آنکه متاسفانه بسیاری دختر و پسرهای جامعه ما از آن بی بهره اند!
سیدضیاءالدین فائق، پژوهشگر و آسیب شناس مسایل اجتماعی در این باره می گوید: انتخاب برای ازدواج با انتخاب برای زندگی به اعتقاد من متفاوت است؛ شما انتخاب می کنید برای ازدواج و همه چیز هم خوب پیش می رود اما پس از شروع زندگی مشترک باید مراقب انتخابمان باشیم.
در غیر این صورت شاید بگوییم که در مواردی اشتباه کرده ایم و به این ترتیب بدون خود خواهی باید همه جوانب را بپذیریم.
وی عنوان می کند: یکی از نکات مهم و ارزشمندی که در حال حاضر با آن روبرو هستیم، این است که نسل جوان ما چه قبل و چه حین آشنایی از عشق و زوایای مختلف آن می گوید و در انتخاب هایش هم به آن توجه دارد.
اما به محض شروع زندگی مشترک، این شمع فروزان رو به افول می رود و در حقیقت ما قادر نیستیم که این اصلی ترین محور ارتباطی را همچنان شعله ور نگه بداریم و همین موضوع، منشا تردید و شک ما در انتخاب هایمان می شود و بعد تصور می کنیم که «عشق» یک سراب بوده است!
این پژوهشگر با تاکید بر این که «در انتخابمان باید به عشق و علاقه و مهارت های حفظ آن به شدت توجه داشته باشیم و هرگز اجازه ندهیم که چیزی مانع یا موجب سردی یا کاهش علایق مان به همدیگر شود»، تصریح می کند: ما باید عبارت «دوستت دارم» را به میزانی که موجب حرارت و نزدیکی و انس بیشتر می شود، تکرار کنیم!
به اعتقاد کارشناسان مسایل خانوادگی، یکی از بزرگترین مشکلات اجتماعی در جامعه کنونی، ستیزه ها و مشاجرات خانوادگی است که ارکان خانواده را متزلزل می کند و سلامت روانی اعضای آن را به خطر می اندازد و از آنجا که زندگی مشترک هر زوج جوان، یکتا و منحصر به فرد هست، آسیب های خانوادگی نیز پدیدهای بسیار پیچیده و چند وجهی است.
نکته ای که بسیار ارزشمند است، این خواهد بود که عبارت «دوستت دارم « تنها در قالب یک جمله نباشد و به گفته فائق، باید بتوانیم دوست داشتن را به خوبی تبیین و استحکام ببخشیم و بدانیم که برای دوست داشتن نیازمند چه معیارهایی باید باشیم؛ صادق باشیم... صریح باشیم...مهربان باشیم...احترام بگذاریم... و نگران اختلاف نباشیم.
زیرا زندگی مشترکی که در یک مسیر ثابت باشد، دوام نخواهد داشت و باید از فراز و فرود برخوردار باشد اما در فرازها باید منطقی و اصولی و در فرودها با گذشت و فداکاری حرکت کنیم!
این آسیب شناس معتقد است: احترام و ادب و رعایت الزامات اخلاقی می تواند به سادگی بسیاری مشکلات را رفع کند و در حقیقت، عشق و دوست داشتن را می توانیم با شناخت بیشتر از همسرمان غنی بخشیم.
وی در آسیب شناسی زوج هایی که خیلی زود دچار مشکل «بی حرفی» و نداشتن ارتباط متقابل و سالم شده اند، به این نکته اشاره می کند که گاهی دیده ام دختر حتی در خانه همسرش، مکرر از برادر و خواهرش تعریف می کند و قربان صدقه اعضای خانواده اش می رود، در حالی که همین کار را برای همسرش در دستور کار ندارد و از لوس شدن او می هراسد اما از حسادتش نه!!
به گفته فائق، بسیاری همسران می گویند: انباشت بسیاری مسایل حل نشده از جمله موضوعات خانوادگی و اقتصادی به حدی بی حالشان کرده که همین که جنجالی نیست، باید شکر کرد، چه برسد به اینکه بخواهند با هم صحبت کنند و از با هم بودن لذت ببرند!
پس فراموش نکنیم وقتی ازدواج کردیم، دیگر در خانه پدری نیستیم و باید همه بضاعت خود را صرف عشق به همسرمان کنیم...
تحسین کنیم و نیازهای جسمی و جنسی را به موقع برطرف کنیم، نه هر موقع که خودمان خواستیم! می شود؛ اگرچه به گفته روانشناسان، توجه به نیازهای همسر، فقط به نیازهای جنسی ختم نمی شود.
احترام و پذیرش، نگاه مهربان به یکدیگر، در کنار هم حضور داشتن، در فعالیت های مشترک شرکت کردن و ... از نشانه های توجه به نیازهای همسر است.
کارشناسان با اشاره به عواملی که سلامت خانواده را تهدید می کنند، معتقدند: نداشتن شناخت و آگاهی از اصول زندگی مشترک یکی از مهمترین عوامل تهدیدکننده روابط همسران است!
در این رابطه، دانشیار روانشناسی دانشگاه تهران با اذعان به این که «توانایی در دانایی است و برای ازدواج و داشتن زندگی مشترک موفق، کسب برخی مهارت ها ضرورت دارد»، اظهار می کند: در برخی خانواده ها، به علت نداشتن شناخت زن و شوهر نسبت به یکدیگر، ناآگاهی نسبت به اهداف و انگیزه های ازدواج، بی انصافی ها، پیشداوری ها، فریب کاری ها، نبود احساس مسئولیت و بی توجهی به اصول اخلاقی، بنیاد خانواده متزلزل می شود.
دکتر احمد به پژوه می گوید: مهمترین عاملی که موجب آسیب پذیری خانواده می شود ، نداشتن شناخت و انحراف از اهداف ازدواج است، از این رو به اعتقاد متخصصان، برای ایفای نقش یک همسر موفق و توانا باید مهارت ها و آگاهی های لازم را کسب کرد.
در این باب شاید بتوان به این نکته هم اشاره کرد که سست شدن باورهای مذهبی و اصول اخلاقی و فقدان معنویت یکی دیگر از مهمترین عواملی است که سلامت و استحکام خانواده را تهدید می کند.
دکتر به پژوه در این باره می گوید: زن و شوهری که دچار بحران ارزش ها و از خود بیگانگی شده اند، استحکام ازدواجشان در هاله ای از ابهام قرار می گیرد.
زمانی که ارزش ها، نگرش ها و باورهای حاکم بر روابط زن و شوهر براساس لذت طلبی، تجمل گرایی، ماده گرایی و سودطلبی استوار است، بی شک روابط انسانی از معنویت تهی می شود و در نتیجه این نوع رابطه بسیار سست و شکننده خواهد بود و با هر بهانه ای امکان فروپاشی آن وجود دارد.
بر این اساس با اطمینان می توان گفت که «صداقت» جوهره روابط سالم میان زن و شوهر است و اعتماد را بنیاد می نهد؛ زن یا شوهری که با همسر خود صادق نیست و با دادن وعده و وعیدها صرفا می خواهد زندگی کند، با رفتار خود کانون گرم و صمیمی خانواده را دچار تزلزل می کند.
و به این ترتیب زن و شوهری که از واقعیت ها دور هستند و در عالم اوهام و تخیلات زندگی می کنند، نمی توانند زندگی زناشویی موفقی داشته باشند.
باور عمومی متخصصان علوم رفتاری در باره معرفی ویژگی های زوج موفق این است: زوج های موفق کسانی هستند که درصدد ارضای نیازهای همسر خود هستند، بنابراین هر زن یا شوهری وظیفه دارد نیازهای جسمی و روحی همسرش را بشناسد و در مقام ارضای آنها برآید.
چرا که ارضای نیازها از طریق درست و مطلوب به رشد همه جانبه و ایجاد امنیت روانی زوجین منجر می شود و در نتیجه سلامت خانواده تامین می شود.
پس آگاه باشیم که «همه انسانها نیاز به «امنیت، محبت و توجه و احترام» دارند»؛ هرگاه این نیازها از سوی همسر تامین نشود، فرد، احساس ناامنی روانی می کند و به این ترتیب بهداشت روانی خانواده مختل می شود.
سایت ایرنا خراسان جنوبی www.irna.ir/skhorasan
کانال اطلاع رسانی : http://telegram.me/birjand
*3215* 2047*خبرنگار- محمد رسول ابراهیمی اسفدن*انتشاردهنده- عباسقلبی اشکورجیری *
کپی شد
