به گزارش ایرنا، بیرجند با یکهزار و 491 متر ارتفاع از سطح دریا و میانگین بارندگی 171 میلیمتر همواره جزو مناطق کم بارش منطقه بوده اما آمار کم بارندگی ها دلیلی بر عدم مراقبت در بحران نیست.
موقعیت جغرافیایی شهر بیرجند و محصور بودن آن در دشت های منتهی به رشته کوه هایی همچون باقران و شیب قابل توجه این دشت های کوچک و بزرگ و از طرف دیگر، قرارگیری این مرکز در کف کاسه شیب های چند ضلعی، این منطقه را به آتش زیرخاکستر تبدیل کرده است.
تجسم برخی نقاط مختلف شهر و زیرآب رفتن ساختمان های سه طبقه به عنوان داده، سیستم چشم انسان را به فکر وامی دارد که اگر باران های شدید استان های گلستان، خوزستان و لرستان اینجا ببارد، چه خواهد شد؟
آیا در شیب های تند خیابان های شهیدان صیاد شیرازی و ناصری شاهد حادثه ای مشابه دروازه قرآن شیراز خواهیم بود؟ یا بر سر خیابان های غفاری، معلم، پاسداران و مدرس با توجه به شیب موجود چه خواهد آمد؟
از همه مهمتر چگونه این مخروط پر از آب را مهار خواهیم کرد و آیا تاسیسات موجود جوابگوی مدیریت بحران در دقایق اولیه خواهند بود؟ و هزاران پرسش دیگر که باید با برگزاری کارگروه های تخصصی به آن جواب داد.
طبق آماری که این روزها در فضای مجازی رد و بدل می شود سال های پربارشی در راه است حتی اگر این پیش بینی ها غلط هم باشد دلیلی بر عدم رسیدگی و آمادگی در برابر حوادث و بحران های احتمالی نیست.
خشکسالی های پیاپی در سال های اخیر سطح نفوذپذیری خاک را به شدت کاهش داده است به طوری که بارندگی های ضعیف هم در سطح زمین جاری می شوند و ماهیت رگباری بودن آن منجر به روان آب و سیلاب می شود.
اقدامات زیادی در سال های گذشته برای جلوگیری از سیلاب احتمالی در خراسان جنوبی صورت گرفته است که قابل تقدیر اما ناکافی است. سیلاب فروردین ماه در برخی شهرستان های استان خراسان جنوبی خساراتی را به زیرساخت ها و بخش کشاورزی وارد کرد و شاید تلنگر و نشانه ای برای بارندگی های شدید در سال های آینده باشد.
اگرچه همان موقع گفته شد اگر نظیر مناطقی مثل طبس یا سربیشه، 80 تا 90 میلیمتر باران کمتر از چند ساعت در شهر بیرجند می بارید، چه رخدادهایی را در این شهر شاهد بودیم؟
جا دارد کارگروه مدیریت سیلاب بیش از پیش در خراسان جنوبی بخصوص شهر بیرجند فعال شود تا خیلی زود، دیر نشود.
*خبرنگار ایرنا
انتهای پیام موقعیت جغرافیایی شهر بیرجند و محصور بودن آن در دشت های منتهی به رشته کوه هایی همچون باقران و شیب قابل توجه این دشت های کوچک و بزرگ و از طرف دیگر، قرارگیری این مرکز در کف کاسه شیب های چند ضلعی، این منطقه را به آتش زیرخاکستر تبدیل کرده است.
تجسم برخی نقاط مختلف شهر و زیرآب رفتن ساختمان های سه طبقه به عنوان داده، سیستم چشم انسان را به فکر وامی دارد که اگر باران های شدید استان های گلستان، خوزستان و لرستان اینجا ببارد، چه خواهد شد؟
آیا در شیب های تند خیابان های شهیدان صیاد شیرازی و ناصری شاهد حادثه ای مشابه دروازه قرآن شیراز خواهیم بود؟ یا بر سر خیابان های غفاری، معلم، پاسداران و مدرس با توجه به شیب موجود چه خواهد آمد؟
از همه مهمتر چگونه این مخروط پر از آب را مهار خواهیم کرد و آیا تاسیسات موجود جوابگوی مدیریت بحران در دقایق اولیه خواهند بود؟ و هزاران پرسش دیگر که باید با برگزاری کارگروه های تخصصی به آن جواب داد.
طبق آماری که این روزها در فضای مجازی رد و بدل می شود سال های پربارشی در راه است حتی اگر این پیش بینی ها غلط هم باشد دلیلی بر عدم رسیدگی و آمادگی در برابر حوادث و بحران های احتمالی نیست.
خشکسالی های پیاپی در سال های اخیر سطح نفوذپذیری خاک را به شدت کاهش داده است به طوری که بارندگی های ضعیف هم در سطح زمین جاری می شوند و ماهیت رگباری بودن آن منجر به روان آب و سیلاب می شود.
اقدامات زیادی در سال های گذشته برای جلوگیری از سیلاب احتمالی در خراسان جنوبی صورت گرفته است که قابل تقدیر اما ناکافی است. سیلاب فروردین ماه در برخی شهرستان های استان خراسان جنوبی خساراتی را به زیرساخت ها و بخش کشاورزی وارد کرد و شاید تلنگر و نشانه ای برای بارندگی های شدید در سال های آینده باشد.
اگرچه همان موقع گفته شد اگر نظیر مناطقی مثل طبس یا سربیشه، 80 تا 90 میلیمتر باران کمتر از چند ساعت در شهر بیرجند می بارید، چه رخدادهایی را در این شهر شاهد بودیم؟
جا دارد کارگروه مدیریت سیلاب بیش از پیش در خراسان جنوبی بخصوص شهر بیرجند فعال شود تا خیلی زود، دیر نشود.
*خبرنگار ایرنا
کپی شد
