پیامبر (ص) و امام فقط برای یک زمان کوتاه برنامه ریزی نمی کنند بلکه گستره زمان و پهنه تاریخ را در نظر دارند و برای همه زمان طراحی می کنند حتی اگر در فصلِ آغاز، به فهم برخی ها در نیاید و آن را جور دیگری معنا کنند چنان که در عصر رسالت رسول ا... (ص) صلح حدیبیه را برخی بر نمی تافتند و در دوران امامت و خلافتِ حضرتِ مجتبی (ع) نیز توان درک راهبرد صلح را درنیافتند و حتی بر امام خروشیدند.
باز در زمانِ امامت حضرتِ رضا (ع) و ماجرای ولایتعهدی نیز با امام به چالش بر می خاستند.
آنان درنیافتند حقیقت را ولی زمان ثابت کرد که هدف پیامبر (ص) و امام فراتر از یک عصر و یک نسل، توسعه معرفت و پیشرفتِ مدام انسان است.
تامل در مشرب این سه بزرگوار، این واقعیت را نشان می دهد که هر سه با ماموریت هدایت انسان در همه ادوار، معلم گفت وگو بودند.
این را باید بدانیم و به این دانسته، همیشه توجه داشته باشیم که امام و پیامبر (ص) فقط اسوه حکومتی برای حاکمان و مسئولان نیستند که فقط بگوییم آنان باید نگاه به منش حکومتی معصومان داشته باشند، بلکه پیامبر اعظم (ص) و امامان بزرگوار برای اکمال اخلاق همه انسان ها برانگیخته شده اند.
هدف بعثت حضرت رسول (ص) و امتداد نبوت در ساحت امامت، همه مردم هستند؛ در همه عصرها و نسل ها. همه ما باید به این اسوه های حسنه نگاه داشته باشیم و دیده ها را به درس بر جان بخوانیم تا در تغییر جهان بر مدار عصمت، نقش داشته باشیم.
اگر بخواهیم به اولین درس و نیاز اولویت دار جامعه در تاسی به این سه بزرگوار بپردازیم، به یقین فرهنگ گفت و گو در جایگاه اول قرار خواهد گرفت، چه واقعیت تلخ تر از تلخ این است که ما به بدترین نوع فقر به نام «فقر گفت و گو» دچاریم.
اگر اهل گفت و گو بودیم، بسیاری از این چالش های آسیب زا به وجود نمی آمد یا با هزینه کمتر چاره می شد.
این که نمی شود، این که مشکلات دراز دامن تر می شود به همین دلیل است حال آن که اگر بر مدار گفت و گو به سبک معصومان حرکت کنیم، زندگی در همه شئونش، زیباتر و مومنانه تر می شود.
3028
انتهای پیام باز در زمانِ امامت حضرتِ رضا (ع) و ماجرای ولایتعهدی نیز با امام به چالش بر می خاستند.
آنان درنیافتند حقیقت را ولی زمان ثابت کرد که هدف پیامبر (ص) و امام فراتر از یک عصر و یک نسل، توسعه معرفت و پیشرفتِ مدام انسان است.
تامل در مشرب این سه بزرگوار، این واقعیت را نشان می دهد که هر سه با ماموریت هدایت انسان در همه ادوار، معلم گفت وگو بودند.
این را باید بدانیم و به این دانسته، همیشه توجه داشته باشیم که امام و پیامبر (ص) فقط اسوه حکومتی برای حاکمان و مسئولان نیستند که فقط بگوییم آنان باید نگاه به منش حکومتی معصومان داشته باشند، بلکه پیامبر اعظم (ص) و امامان بزرگوار برای اکمال اخلاق همه انسان ها برانگیخته شده اند.
هدف بعثت حضرت رسول (ص) و امتداد نبوت در ساحت امامت، همه مردم هستند؛ در همه عصرها و نسل ها. همه ما باید به این اسوه های حسنه نگاه داشته باشیم و دیده ها را به درس بر جان بخوانیم تا در تغییر جهان بر مدار عصمت، نقش داشته باشیم.
اگر بخواهیم به اولین درس و نیاز اولویت دار جامعه در تاسی به این سه بزرگوار بپردازیم، به یقین فرهنگ گفت و گو در جایگاه اول قرار خواهد گرفت، چه واقعیت تلخ تر از تلخ این است که ما به بدترین نوع فقر به نام «فقر گفت و گو» دچاریم.
اگر اهل گفت و گو بودیم، بسیاری از این چالش های آسیب زا به وجود نمی آمد یا با هزینه کمتر چاره می شد.
این که نمی شود، این که مشکلات دراز دامن تر می شود به همین دلیل است حال آن که اگر بر مدار گفت و گو به سبک معصومان حرکت کنیم، زندگی در همه شئونش، زیباتر و مومنانه تر می شود.
3028
کپی شد
