چرا پرسپولیس باید بیرانوند را می فروخت؟!

به گزارش سرویس ورزشی جی پلاس؛ بازی های نسبتا خوب بیرانوند در جام جهانی روسیه و مهار دیدنی و پر سر و صدای پنالتی رونالدو، باعث شد تا هفته ها همه جا صحبت از پیشنهادهای میلیاردی او باشد. پیشنهادهایی که جزئیات دقیقی از آن منتشر نمی شد.  با این حال یکی از آخرین خبرها پیش از قطعی شدن ماندن بیرانوند در پرسپولیس، پیشنهاد سه میلیون یورویی از یکی از تیم های ترکیه ای بود که گفته میشد فنرباغچه با بشیکتاش است!

 این طور که شنیده می شد این باشگاه ترک، برای جذب بیرانوند سه میلیون یورو پیشنهاد داده است!"

پیشنهاد عجیب و برای بیرانوند هنگفتی که با توجه به شرایط، باید بدون قید و شرط پذیرفته می شد اما همان طور که از اظهار نظرها مشخص بود، مدیران قهرمان فصل گذشته لیگ برتر، دروازه بان ملی پوششان را نگهداشتند تا حداقل در نیم فصل اول برای این تیم به میدان برود. 

• بیرانوند باید فروخته می شد؟

یک بار دیگر رقم پیشنهادی برای رضایتنامه بیرانوند را تکرار می کنیم. سه میلیون یورو که می شود چیزی حدود 30 میلیارد تومان! به عبارت دیگر می شود رقمی که تقریبا تمام یا اکثر هزینه قرمز ها در فصل پیش روی لیگ را پوشش می داد. البته با توجه به بودجه ای که از وزارت ورزش و اسپانسرها دریافت می شود، مبلغ قابل توجهی در حساب باشگاه می ماند و می شد کارهای بزرگ و حسابی با آن کرد. خیلی ساده است. باید سال ها بگذرد و اتفاقی نادر مانند حضور دروازه بان باشگاه در ترکیب اصلی تیم ملی حاضر در جام جهانی و عملکرد موفق او و احیانا گرفتن پنالتی بازیکنی مثل کریس رونالدو بیافتد تا چنین پیشنهادی به یک بازیکن ایرانی شود. آن هم البته در شرایطی که او با باشگاه قرارداد داشته باشد و نیازمند گرفتن رضایتنامه اش باشد.

• مدیران هزینه ای!

پیش از همه چیز و فارغ از استدلال ها، اکثریت قریب به اتفاق مدیران سرخابی در ده های گذشته، مدیرانی هزینه کننده بودند و نه افرادی که کسب درآمد کنند. آن ها عادت کرده اند که با جنگ و دعوا از وزارت ورزش و اسپانسرهایی که خودشان با پاهایشان می آیند، پول بگیرند و بدون دلسوزی به پای مربی و بازیکن هایی بریزند که گاهی هیچ استفاده ای ندارند. هیچ کدام از این مدیران راهکار خاص و بزرگی برای درآمد زایی پیدا نکرده اند. نه از طریق فروش بازیکن ها که راهکار اصلی در دنیا و نه استفاده از برندهای بزرگ و پولسازی مثل استقلال و پرسپولیس. حالا مدیران قرمزپوشان هم همین شرایط را دارند.

• ترس بزرگ گرشاسبی

گرشاسبی و همکارانش بیش از اینکه نگران جیب باشگاه، اعتراض بازیکنان از عدم دریافت دستمزد که همین حالا هم آغاز شده، درآمد زایی و بهتر کردن شرایط مالی باشگاه و کارهای ساختاری و زیربنایی باشد، نگران نیم فصل اول، لیگ قهرمانان آسیا و بازی با الدحیل بودند. همه می دانستند که قرمزها دیگر نمی توانند بازیکن جدید بگیرند و به همین دلیل گرشاسبی نگران بود که با فروش بیراوند و احیانا شکست برابر الدحیل و البته عدم موفقیت در نیم فصل اول، رودر روی هواداران قرار بگیرد و مقصر این باخت شناخته شود!

ترسی که در نهایت با پا فشاری برانکو، راه رفتن بیرانوند را بست و باعث شد تا او در جمع قرمزها ماندنی شود.

• جانشین بیرانوند

پرسپولیس تا نیم فصل نمی توانست بازیکن جدید بگیرد. پس تنها انتخابش در صورت لژیونر شدن بیرانوند، رادوشوویچ بود. دروازه بانی که هم نمایش های خوب داشته و هم روزهای بد. به طور قطع کیفیت گلر اول قرمزها را ندارد و شاید متزلزل تر از او هم باشد. با این حال نباید فراموش کنیم که او همواره ذخیره بوده و به عنوان دروازه بان دوم وارد میدان شده. شاید میدان دادن به او و بازی کردن مرتب از ابتدای لیگ برتر، او را به شرایط و کیفیت بهتری برساند و با اعتماد به نفس بهتر، نه در قامت بهترین دروازه بان لیگ اما با کیفیتی خوب پرسپولیس را به سلامت تا انتهای نیم فصل برساند.

با این حال همین اما و اگر که البته خیلی هم کوچک نبود، باعث شد تا گرشاسبی خطر نکند و با تکیه بر قرارداد طولانی مدت بیرانوند، او را مجاب به ماندن در پرسپولیس، البته با شرط جدایی در نیم فصل کند. 

• بودن دروازه بان ملی پوش 30 میلیارد می ارزد؟

از بزرگترین ترس مدیران پرسپولیس برای فروش بیرانوند گفتیم. حالا به نظر شما این ترس بجاست؟ اصلا شانس بردن الدحیل برای پرسپولیسی که (برای آن مسابقه) بازیکنی نسبت به فصل گذشته نمی تواند اضافه کند و چند مهره کلیدی اش را هم از دست داده چقدر است؟ مسلمان رفته ذوب آهن، احمدزاده به یکباره با عبادی پور مشورت کرده و سر از لهستان درآورده، وحید امیری هم عنقریب است خبر توافقش برسد. با این تفاسیر به نظر شما بودن بیرانوند 30 میلیارد تومان می ارزید؟ آن هم در شرایطی که خودش هم دوست داشت برود و همه جا هم گفته بود. پس قطعا آن کارایی قبلش را هم درون دروازه پرسپولیس نخواهد داشت.

با تمام این ها او در میان پرسپولیس ماند و نیم فصل اول را در دروازه این تیم خواهد گذراند. به امید اینکه در پایان نیم فصل، پس از خوابیدن تب و تام جام جهانی هم همین پیشنهاد های امروزش را داشته باشد و بتواند با دستمزدی خوب، به یک تیم با کیفیت خارجی برود.

به گزارش جی پلاس؛ در این میان خیال مدیران پرسپولیس هم راحت است. اگر 30 میلیارد از دست رفت اهمیت چندانی برایشان ندارد. چون کسی آن ها را بابت عدم درآمد زایی و از دست دادن چنین رقمی مواخذه نمی کند و تنها چیزی که در این میان مهم است، نتیجه است و نتیجه؛ چه در میان هواداران و چه مدیران بالا دستی آقای مدیرعامل!