تشخیص افسردگی خفیف کار چندان ساده‌ای نیست، چرا که بسیاری از علائم آن می‌تواند شبیه به واکنش‌های احساسی عادی و معمول به نظر برسد.
تغییرات قابل توجه در خلق و خو و رفتار می‌تواند نشان دهنده افسردگی خفیف باشد و همچنین می‌تواند حساسیت‌های فیزیکی را هم افزایش دهد.
از جمله علائم شایع آن می‌توان به مواردی چون تندخویی، افکار منفی، احساس غیرمعمول خستگی، احساس ناامیدی، احساس غمگین بودن، عدم تمرکز، احساس بی انگیزه بودن، تمایل به تنها بودن و داشتن بدن‌دردهای بی‌دلیل اشاره کرد.
تغییرات رفتاری نیز می‌تواند نشان دهنده افسردگی باشد. الگوی خواب تغییر می‌کند و اشتهای فرد افزایش یافته یا کم می‌شود. همچنین مبتلایان به افسردگی خفیف ممکن است به مصرف مواد مخدر رو آورند.
مراجعه به پزشک اغلب روش خوبی برای شروع مقابله با افسردگی است. پزشک می‌تواند ارزیابی کند کهیا افسردگی عامل بروز این علائم بوده و شدت بیماری را نیز تشخیص دهد. همچنین چندین تست آنلاین طراحی شده که قادر به تشخیص علائم افسردگی هستند. یکی از آنها پرسشنامه PHQ-۹ است که در سال ۱۹۹۹ طراحی شده است. این تست شامل ۹ پرسش است که پزشکان در بسیاری از کشورها برای تشخیص و نوع افسردگی آنها را از بیمار خود می‌پرسند.
اغلب افسردگی خفیف با اعمال تغییرات کوچکی در سبک زندگی قابل درمان است. این راهکارها شامل تغییر در الگوی خواب و رژیم غذایی یا بهبود توازن بین کار و زندگی روزمره است.
طبق اعلام سازمان جهانی بهداشت (WHO) در سال ۲۰۱۷ افسردگی علت اصلی بیماری و از کار افتادگی در سراسر جهان بوده است. همچنین افسردگی می‌تواند طیف وسیعی داشته باشد چرا که یک عامل منحصر در بروز آن نقش ندارد.
زنان بیش از مردان احتمال دارد دچار افسردگی شوند. نظرات متفاوتی در این مورد مطرح شده که از آن جمله می‌توان به بلوغ، بارداری و قاعدگی اشاره کرد.
آمارها در کشورهای مختلف متفاوت است اما افسردگی در گروه‌های زیر شایع‌تر است:
- افرادی که دچار ورشکستگی اقتصادی شده‌اند
- افرادی که به بیماری‌های جسمی و مزمن مبتلا هستند
- در کودکانی که والدین مبتلا به افسردگی دارند
- در افراد مبتلا به دیگر انواع بیماری‌های روانی همچون اضطراب
