هرچند روند زیست شناسی روزه گرفتن کاملا مشخص نشده اما در تحقیق جدید دانشگاه هاروارد، محققان دریافتند که روزه، فعالیت های شبکه میتوکندری را تغییر می دهد.
به گزارش خبرنگار سرویس سبک زندگی جی پلاس؛ روزه گرفتن و رژیم های غذایی همراه با روزه، به نظر خشن و سخت می رسند. اما تحقیقات میدانی زیادی وجود دارد که نشان از ارتباط معناداری بین روزه گرفتن و سلامت عمومی فرد می دهد؛ هرچند که هنوز روند و پروسه پایه ای زیست شناسی آن کاملا مشخص نشده است.
در مطالعه جدیدی که محققان دانشگاه هاروارد انجام داده اند، به صورت علمی دریافته اند که چگونه روزه می تواند باعث افزایش طول عمر، کند کردن روند پیری و بهبود سلامت افراد شود چرا که روزه، فعالیت شبکه های میتوکندری در سلول های بدن ما را تغییر می دهد.
میتوکندری دریاخته (سلول)، اندامکی است که وظیفه آن تنفس سلولی و نوعی دستگاه انتقال انرژی است که موجب می‌شود انرژی شیمیایی موجود در مواد غذایی با عمل فسفورپلاسیون اکسیداتیو، به صورت پیوندهای پرانرژی فسفات (آدنوزین تری فسفات) ذخیره شود.
ساختارهای میتوکندری به عنوان نیروگاه‌های سلولی توصیف می‌شوند چرا که بیشتر انرژی شیمیایی سلول یا همان ATP از میتوکندری تولید می‌شود. علاوه بر تولید انرژی سلولی، میتوکندری وظایف دیگر درون سلولی نیز دارد که شامل سیگنال دهی، تمایز سلولی، مرگ سلولی و کنترل رشد و حفظ سلول است.
میتوکندری می‌تواند در چندین نوع بیماری تاثیر داشته باشد که از جمله آنها می‌توان به اختلالات میتوکندری و اختلال عملکرد قلبی اشاره کرد. میتوکندری همچنین می‌تواند در پروسه پیری نیز موثر باشد.
"ویلیام مایر" می نویسد: "اگر چه تحقیقات قبلی تاثیر روزه بر کند کردن روند پیری را اثبات کرده اند، اما ما در این تحقیقات، روند زیست شناسی پایه ای این موضوع را بررسی می کنیم."
میتوکندریها کمی مانند نیروگاه های کوچک درون سلول های ما عمل می کنند. سال گذشته تیمی از محققان دانشگاه نیوکاسل به طور موفقیت آمیز نشان داد که چگونه میتوکندری ها در پروسه پیری سلول نقش اساسی بازی می کنند.
به گزارش جی پلاس؛ در این تحقیقات جدید دانشگاه هاروارد، محققان پی بردند که چگونه شکل های تغییریافته شبکه های میتوکندری می توانند طول عمر تحت تاثیر قرار دهند؛ اما مهمتر از همه، این مطالعه نشان می دهد که چگونه روزه، شبکه های میتوکندری را دستکاری و تغییر می دهد و آنها را در حالت "جوان" حفظ می کند.
در داخل سلول ها، شبکه های میتوکندری عموما بین دو حالت متناوب هستند: حالت متصل و همجوش و حالت منفصل و قطعه قطعه.
در این مطالعه از نوعی کرم با نام کرم لوله ای یا نماتود در جهت مطالعه طول عمر استفاده شد. در حالت عادی این کرم ها حدود دو هفته زندگی می کنند، اما رژیم های غذایی سخت و روزه داری موجب افزایش هم ایستایی در شبکه های میتوکندری شد که در نتیجه این حالت، انعطاف پذیری سالمی را بین حالت های متصل و منفصل سلول های میتوکندری به وجود آوردند.
این مطالعه همچنین نشان داد روزه باعث تقویت هماهنگی بین میتوکندری با پراکسیوم ها می شود. پراکسیوم ها، اندامک های هستند که می توانند اکسیداسیون اسید های چرب- فرآیند متابولیسم پایه ای چربی- را افزایش دهد.
در آزمایش های این تحقیق، طول عمر کرم ها با روزه داری افزایش یافت. این نتایج نشان می دهد که روزه می تواند طول عمر و پیری سالم را افزایش دهد.
