به گزارش خبرنگار سبک زندگی جی پلاس؛ به راستی مگر می‌توان معضل جدی و آلودگی پرعارضه را که روش‌های کاهش آن امروز به یکی از شاخصه‌های ایمنی و سلامت شهرها تبدیل شده، نادیده گرفت.
کارشناسان شهری معتقدند: هر صدای ناخواسته ای مثل ترافیک، ساخت و ساز، خودروهای فرسوده و انواع و اقسام صداهای مکانیکی، می تواند جسم و روح انسان را تحت تاثیر قرار دهد و به آن آسیب جسمی و روحی وارد می‌کند.
آمارها نشان می‌دهد: در شهری مانند تهران بیش از 540 نقطه با مشکل آلودگی صوتی شدید مواجهند و 5 منطقه 6،7،9،11،12 خارج استاندارد هستند.
میدان‌های توحید، انقلاب و آزادی در میان دیگر میدان‌های شهر از این نظر رکورد دارند و مناطق مرکزی و جنوبی تهران بیشترین میزان آلودگی صوتی را به خود اختصاص داده‌اند. نزدیکی فرودگاه، ریل راه‌آهن و مترو سطح گذر در مناطق جنوبی، وضعیت را نسبت به شرایط استاندارد، حادتر می‌کند و ساکنان مجاور این مکان‌های پرسروصدا را در معرض آسیب‌های صوتی جدی قرار می‌دهد.
با این وضعیت خودروها و موتور سیکلت‌ها متهمان اصلی آلودگی صوتی تهران هستند. خودروهای فرسوده نیز جایگاه ویژه‌ای در ایجاد این نوع آلودگی دارند.
خودروی پیکان با 81 دسی‌بل آلودگی صوتی سهم خودروها را در این حوزه افزایش می‌داد و موتور سیکلت‌ها که 25 درصد بار حمل و نقل شهری را به عهده دارند با حداکثر 90 دسی‌بل در حالت عادی بدون اگزوزهای پر سر و صدا مقام دوم را به خود اختصاص داده‌اند.
صدای ناهنجار دزدگیر خودروها را هم باید جزو آلودگی‌های صوتی دردسرساز هنگام شب محسوب کرد که گاهی با برخی نارسایی‌های فرهنگی و رفتاری پیوند می‌خورد یا اصولا از آن ریشه می‌گیرد.
عوارض و آسیب‌های شنوایی
در این رابطه دکتر خوارزمی - رئیس انجمن بیماری های گوش، حلق و بینی در گفت و گو با جی پلاس می گوید: شدت صوت با واحدی به نام دسی‌بل و در بازه صفر تا 130 اندازه‌گیری می‌شود که آستانه شنوایی و کری برای انسان است.
به گفته او تاثیر صدا بر سلامت انسان به عواملی نظیر شدت، نوع، نزدیکی به منبع، مداومت، وضعیت، موقعیت و البته حساسیت فرد در مقابل آن بستگی دارد و با این توضیح شدت صوت تنها یکی از پارامترهای مهم در اندازه‌گیری و سنجش میزان آلودگی محسوب می‌شود.
این متخص بیماریهای گوش، حلق و بینی اضافه می کند: قرار گرفتن در معرض صدایی با شدت 85دسی‌بل که در حد یک ترافیک سنگین است، به گوش انسان صدمه جدی وارد می‌کند و قرارگیری مداوم در معرض آلودگی صوتی ممکن است به کری موقتی انسان منجر شود.
دکتر خوارزمی تاکید می کند: تاثیر آلودگی صوتی بر سلامت گوش انسان غالبا تدریجی است و پیرگوشی و آسیب‌های دستگاه شنوایی همزمان با بالا رفتن سن در محیط‌های شهری از این نوع آلودگی ناشی می‌شود.
او در ادامه به جی پلاس گفت: قرار گرفتن دائمی در معرض اصوات بلند عارضه زنگ زدن، وزوز و سوت کشیدن گوش را به همراه دارد و از دست دادن قدرت شنوایی بر اثر آلودگی صوتی برخلاف عوارض کهولت بر شنوایی انسانی قابل درمان نیست و حداقل بازگشت به حال عادی غیر ممکن است، چون در این عارضه سلول‌های حلزونی گوش داخلی تخریب می‌شود.
این پزشک همچنین سردرد، خستگی، افزایش فشار خون، تحریک‌پذیری و زود‌رنجی، ضعف سیستم ایمنی بدن، سوء هاضمه و مشکلات گوارشی و آسیب‌پذیری در مقابل بیماریهای ویروسی را از دیگر عوارض آلودگی صوتی برشمرد که در شهرهای شلوغ و صنعتی با شدت و ضعف نسبی رخ می‌دهند.
به گزارش جی پلاس، دکتر خوارزمی با اشاره و شمارش برخی از بیماری های ناشی از آلودگی های صوتی؛ کاهش قدرت یادگیری در کودکان، سقط جنین، کاهش وزن نوزاد در بدو تولد، عصبانیت‌های مقطعی، اختلال در مکالمه، بیخوابی، تشدید یا ایجاد بیماریهای روانی، کاهش بازده فکری و جسمی، رنگ پریدگی، کاهش درجه حرارت بدن، انقباضات عضلانی و عروقی، استرس، بیماریهای قلبی و عصبی، ام.اس و افسردگی را جزو عوارضی معرفی می‌کند که نقش آلودگی صوتی در بروز آنها اثبات شده است.
دکتر خوارزمی در بخش دیگری از اظهاراتش به موضوع اختلاف میزان آلودگی صوتی در روز و شب اشاره می کند و می گوید: طبق استاندارد 50 و 35 دسی بل برای روز و شب شهرها باید میزان اختلاف حداقل 10 دسی‌بل باشد، در حالی که در تهران این اختلاف روزانه و شبانه حدود 4 تا 5 دسی‌بل است. درحقیقت وضعیت آلودگی صوتی در شب‌های تهران بدتر از روزهای آن است و علت را باید در روند ساخت و ساز، عبور خودروهای باری و مکانیسم حمل زباله شهری جستجو کرد؛ البته در حاشیه اتوبان‌ها باید نارسایی‌های فرهنگ رانندگی و مسائلی نظیر بوق زدن پی در پی، تیک‌آف کشیدن، سرعت گرفتن و ترمزهای ناگهانی خودروها را به این منابع آلودگی شبانه اضافه کرد.
به گفته این متخصص: آلودگی صوتی یک مولد اساسی بیماریهای عمومی و عضوی در انسان به حساب می آید و متاسفانه در جامعه شهری ما تنها در مرحله عارضه و معلول با این پدیده مقابله می شود. به این ترتیب مقابله با آلودگی صوتی و کاهش عوارض آن در محیط‌های شهری پیش از هر اقدامی نیازمند توجه جدی و ایجاد انگیزه‌های عملی است.
به گزارش جی پلاس؛ خوب است نهادهای اجرایی بالادستی و متولیان شهری با آسیب‌های این نوع آلودگی زیست محیطی و هزینه‌های سنگین و اجتناب‌ناپذیر آن بیشتر آشنا شوند و ضرورت مقابله با آن را بپذیرند. رفع آلودگی‌های صوتی هزینه‌ای گزاف دارد و بیشتر با مشکلات حقوقی، فرهنگی، فنی، اجتماعی و حتی سیاسی همراه است که مانع عزم همگانی و برنامه‌ریزی جامع و منسجم برای آن می‌شود.
گفته های دکتر خوارزمی درباره سلامت شنوایی در حالی بیان می شود که روانشناسان معتقدند: وقتی آستانه قدرت تحمل پایین می آید دیگر از سلامت روان خبری نیست!
قدرت تحمل داشته باشید
در همین رابطه؛ سعید معدنی - روانشناس و عضو هیات علمی دانشگاه در گفت و گو با جی پلاس، به اثرات مخرب سر و صدا و تاثیر آن بر سلامت روان افراد جامعه اشاره می کند و می گوید: یکی از شاخص های سلامت روان این است که قدرت تحمل داشته باشیم و صرفا بالا رفتن درجه حرارت و سر و صدا سبب نشود آرامش اعصابمان را از دست بدهیم و پرخاشگر شویم.
به اعتقاد او سر و صدا و شلوغی همه جا وجود دارد و موضوعی فراگیر است اما گر بتوانیم میزانی از آن را با استفاده از روش هایی نوین مانند استفاده از دیوارهای صدا گیر کنار بزرگراه ها یا کاهش پرواز هواپیماها در محدود فرودگاه ها کم کنیم تا حد زیادی به بهداشت روان افراد کمک می‌شود، منتها این امر همواره امکان پذیر نیست، بنابراین ما مجبور هستیم محیط اطرافمان را تحمل کنیم.
این روانشاس اضافه می کند: در چنین مواقعی کمک گرفتن از متخصصان و استفاده از روش هایی که به آرامش ذهنی کمک می کند سبب می شود ناملایمات معمول زندگی را تحمل کنیم. حتی ورزش کردن، تفریح رفتن و حضور در کلاس های آرامش خاطر و نظایر آن در این زمینه موثر است؛ به دلیل اینکه زندگی انسان در بهترین شرایط هم از ناملایمات روزمره فارغ نیست.
معدنی تاکید می کند: آرامش صوتی یکی از نیازهای روانی شهروندان است که عدم برخورداری از آن کیفیت زندگی و سکونت در شهرها را کاهش می‌دهد و عارضه‌های رفتاری و اجتماعی غیر مستقیم می‌آفریند که ریشه بسیاری از بیماری های امروز ست.
به گزارش جی پلاس؛ به نظر می‌رسد ،معضل آلودگی صوتی در میان انبوه مشکلات و نارسایی‌های شهری و اجتماعی که در کانون تبلیغات رسانه‌ای قرار دارند، پنهان شده و سبب شده تا گوش شنوایی برای شنیدن و چاره اندیشی درباره آن وجود نداشته باشد.
