همسر شهید مدق: بی‌مهری‌های زیادی را در پروژه «ویلایی‌ها» دیدیم

به گزارش جی پلاس، مراسم «زندگی پشت خط»، آیین تجدیدخاطره خانواده های سرداران شهید دفاع مقدس و پاسداشت عوامل فیلم سینمایی ویلایی ها عصر دوشنبه سوم مهر در نخلستان اوج برگزار شد.

خاطره تکان دهنده همسر شهید مدق از شهادت همسرش

در این مراسم که با حضور جمع کثیری از خانواده‌های سرداران شهید دفاع مقدس و بانوان شاخص فرهنگی و هنری همراه بود، ابتدا همسر شهید منوچهر مدق ضمن بیان خاطراتی از روزهای پایانی عمر شهید مدق گفت: با اینکه 18 سال از شهادت منوچهر می گذرد ولی خاطرات روزهای پایانی اش و شهادتش مانند آینه در خاطرم است. روزهای آخر منوچهر در تنفس خود خون بالا می آورد و پزشکش به من گفت که در هر دم و بازدم، این تکه های ریه اوست که بیرون می ریزد. همان روزها وقتی با خود منوچهر صحبت می کردم، می گفت نمیخواهم به سادگی شهید شوم؛ می‌خواهم درد بکشم و بگویم خدایا آنقدر دوستت داشتم که این چنین درد‌ها را تحمل کردم.

همسر شهید مدق در ادامه گفت: من راه و رسم و دل کردن را بلد نبودم، اما وقتی منوچهر گفت: «جان عزیز زهرا دل بکن» دیگر دل کندم. وقتی به او می‌گفتم برای دنیایت دعا کن می‌گفت: برای دنیا دعایی ندارم، اما کاش می‌شد ده دقیقه بخوابم. روز آخر از من خواست که با یک لیوان آب روی همان تخت بیمارستان غسل کند بعد از آن آنقدر سینه زد و یا حسین گفت و خون بالا آورد که ملحفه ش خونین شد و ما مجبور شدیم آن را عوض کنیم. و در همان حال و هوا منوچهر آخرین لبیک یا حسین را گفت و در بغل من و فرزندم علی جان سپرد.

همسر شهید مدق در پایان افزود: کاش مدیون شهدا نباشیم کاش خجالت زده آن‌ها نشویم کاش از دفاع خسته نشویم و بدانیم فرزندانمان چه کردند.

تجهیزات مناسب مداوا نداشتیم

در ادامه مراسم دکتر اشتری از پزشک‌یاران دفاع مقدس ضمن ابراز خرسندی از حضور در این مراسم، گفت: وقتی که وارد دفاع مقدس شدم 16 ساله بودم. و مثلا در ایام محاصره آبادان که یک سال و پنج روز طول کشید، من ۹ ماه در آبادان حضور داشتم و در بیمارستان شرکت نفت کار می‌کردم.

اشتری ادامه داد: در آن زمان اعزام مجروحین به کندی انجام می‌شد و نیروهای انقلاب از عدم وجود تجهیزات مناسب رنج می بردند. من روزی به سختی خود را به فرمانده فداییان اسلام سردار خلخالی رساندم و به او گفتم برای تعیین غنایم جنگی فکری کنید تا حال و روز فرزندانمان این گونه نشود در آن زمان ایثار و گذشت خیلی زیاد بود.

امروز آن ایثارها کمرنگ شده...

همسر سردار عسگری نیز در ادامه برنامه «زندگی پشت خط» گفت: مدت کوتاهی بود که با شهید عسگری ازدواج کرده بودم و تازه عروس محسوب می شدم ولی به جهت حضور مستمر شهید در دفاع مقدس عملاً اتاق خواب ما آمبولانس بود و من چون می ترسیدم در آمبولانس تنها بمانم، با همسرم همه جا می‌رفتم.

همسر شهید عسگری در ادامه با اشاره به نخستین دیدار با جاویدالاثر متوسلیان گفت: در همان روزها بود کهبرای اولین بار با حاج احمد متوسلیان روبرو شدیم. من با اورکت و همراهی همسرم نگهبانی می‌دادم و روزها در بیمارستان بودم. که البته بعد از مدتی خانه‌ای با خانواده شهید ممقانی گرفتیم.

او در ادامه صحبت‌هایش گفت: خبر شهادت شهید ممقانی بسیار سخت بود. آن زمان آنقدر ایثار زیاد بود که می‌گفتم کاش همسر من شهید می‌شد. دلاورها رفتند و همه امیدمان صحبت‌های امام بود. امروز این ایثارها بسیار کمرنگ شده است.

در ادامه این مراسم، کلیپ هایی پیرامون خانواده شهدا، ایثارگران و هم چنین فیلم سینمایی ویلایی ها پخش شد و نفیسه سادات موسوی نیز اشعاری متناسب با موضوع برنامه خواند. هم چنین خانم دکتر کرمانی نیز حضور در این جمع را مایه مباهات خود خواند.

در بخش پایانی این مراسم منیر قیدی کارگردان فیلم سینمایی «ویلایی ها» گفت: من سخنران خوبی نیستم و یکی از دلایلی که وارد عرصه فیلمسازی شدم همین موضوع بود. چون فکر می کردم که نمی توانم تمام مکتوباتم را به زبان بیاورم و فکر کردم که شاید بشود با زبان تصویر بهتر روایت کنم. الان که در جمع شما بودم داشتم با دوستانم درباره روزهای سخت تولید کار در جنوب کشور صحبت می کردیم ولی واقعیت این است که آن سختی ها در برابر مصائب و رنج هایی که شما کشیده اید هیچ است.

قیدی در انتها ضمن اشاره به بی مهری هایی که به فیلمش شد، خاطرنشان کرد: ما بی مهری های زیادی را در پروژه «ویلایی‌ها» دیدیم ولی من مزد خود را با حضور در جمع شما گرفتم و از تمام عزیزانی که به ما در ساخت این فیلم کمک کردند سپاسگزارم.

در انتهای این مراسم نیز تعدادی از خانواده های سرداران شهید از کارگردان و بازیگران این فیلم تقدیر به عمل آوردند.

در این مراسم علاوه بر چهره های فرهنگی و هنری، خانواده سرداران شهید باکری، شهید دستواره، شهید رمضان، شهید مدق، شهید کاوه، شهید همدانی، شهید زین الدین، شهید رمضانی، شهید پازوکی، شهید جان بزرگی، شهید فرزانه، شهید حاج امینی، شهید عبادیان، شهید بنیانیان و... حضور داشتند.