ذی الحجه الحرام آخرین ماه قمری است که بزرگان دین مبین اسلام برای دهه اول آن اهمیت ویژه ای قائل شده اند و در این ماه شریف اتفاق های سرنوشت سازی برای جهان اسلام رقم خورده است که از آن میان می توان به واقعه عظیم غدیر خم اشاره کرد.
به گزارش جی پلاس، ماه ذیحجه آخرین ماه قمری است که از اهمیت ویژه ای برخوردار است و اتفاق های مهمی در آن روی داده که از جمله آن می توان به واقعه غدیر خم اشاره کرد و در اهمیت دهه اول این ماه همین بس که در بعضی از روایات آمده، شب های دهگانه ای که قرآن در سوره "فجر" به آن سوگند یاد کرده، شب های دهه اول این ماه شریف است و این سوگند به خاطر عظمت آن است و اعمال ویژه ای برای آن بیان شده است.
خداوند در سوره حج (آیه 28) ضمن بیان فریضه بزرگ ˈحجˈ سخن از ˈایام معلوماتˈ گفته است که مومنان باید در آن به یاد خدا باشند. یکی از تفسیرهای معروف ˈایام معلوماتˈ که در روایات نیز آمده است، 10 روز اول ماه ذی الحجه است.
در حدیثی از رسول خدا (ص) می خوانیم که عبادت و کار نیک در هیچ ایامی به اندازه این ایام (ده روز اول ماه ذی الحجه) فضیلت ندارد.
افزون بر اینها، هم صدا شدن با زوار خانه خدا در این ماه و یاد و خاطره مراسم باشکوه حج و معنویت و برکات آن، حال و هوای دیگری به انسان می دهد بویژه برای کسانی که در سلک زوار سعادتمند خانه خدا قرار گرفته اند، یا با یاد و خاطره آنها همراهند.
برخی اعمال مشترک دهه اول ذی الحجه
امام صادق (ع) می فرماید: پدرم حضرت امام باقر (ع) به من فرمود: پسرم! در دهه نخست از ماه ذی الحجه، هر شب میان نماز مغرب و عشا این دو رکعت نماز را ترک مکن:
کیفیت این نماز به این شکل است که:در هر رکعت بعد از حمد بخواند یک مرتبه توحید و آیه وَ وَاعَدْنَا مُوسَى ثَلاَثِینَ لَیْلَةً وَ أَتْمَمْنَاهَا بِعَشْرٍ فَتَمَّ مِیقَاتُ رَبِّهِ أَرْبَعِینَ لَیْلَةً وَ قَالَ مُوسَى لِأَخِیهِ هَارُونَ اخْلُفْنِی فِی قَوْمِی وَ أَصْلِحْ وَ لاَ تَتَّبِعْ سَبِیلَ الْمُفْسِدِینَ
و وعده گذاشتیم با موسى سى شب و تمدیدش کردیم ده شب دیگر پس تمام شد میقات پروردگارش چهل شب، و موسى به برادرش هارون گفت جانشین من باش در قومم و مصلح باش و به راه مفسده جویان مرو.
اگر چنین کنی، در ثواب حاجیان، و اعمال حج آنها شریک می شوی.
همچنین در روایتی از امام موسی کاظم (ع) نقل شده است که هر کس 9 روز اول ذی الحجه را روزه بدارد، خداوند ثواب روزه تمام عمر را برای او می نویسد.
در هر روز از دهه بخواند پنج دعایى را که حضرت جبرئیل براى حضرت عیسى علیه السلام از جانب حق تعالى هدیه آورده که در ایام این دهه بخواند و آن پنج دعا این است:
أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِیکَ لَهُ لَهُ الْمُلْکُ وَ لَهُ الْحَمْدُ
گواهى مى دهم که نیست معبود حقى جز خداى که یگانه است و شریک ندارد مر او راست پادشاهى و ستایش او را سزد
بِیَدِهِ الْخَیْرُ وَ هُوَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ
و خوبى و نیکى به دست قدرت اوست و او بر هر چیزى تواناست
أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِیکَ لَهُ أَحَداً صَمَداً لَمْ یَتَّخِذْ صَاحِبَةً وَ لاَ وَلَداً
گواهى مى دهم که خدایى جز ذات یگانه پروردگار نیست که شریک ندارد یکتا و بى نیاز است همسر و فرزند نگیرد
أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِیکَ لَهُ
گواهى مى دهم که معبود حقى جز پروردگار یگانه نیست که شریک ندارد
أَحَداً صَمَداً لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً أَحَدٌ
یکتا و بى نیاز است فرزند ندارد و فرزند نبوده و نباشد برایش همتا احدى
أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِیکَ لَهُ لَهُ الْمُلْکُ وَ لَهُ الْحَمْدُ
گواهی می دهم که نیست معبود حقى جز خداى یگانه که شریک ندارد از اوست ملک و پادشاهى و ستایش و حمد مر او راست
یُحْیِی وَ یُمِیتُ وَ هُوَ حَیٌّ لاَ یَمُوتُ بِیَدِهِ الْخَیْرُ وَ هُوَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ
زنده کند و بمیراند و او زنده است نمیرد به دست اوست خیر و او بر هر چیز تواناست
حَسْبِیَ اللَّهُ وَ کَفَى سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ دَعَا لَیْسَ وَرَاءَ اللَّهِ مُنْتَهَى
بس است مر خدا را و کافى است شنود خدا از هر که دعا کند نیست وراء خدا نهایتى
أَشْهَدُ لِلَّهِ بِمَا دَعَا وَ أَنَّهُ بَرِیءٌ مِمَّنْ تَبَرَّأَ وَ أَنَّ لِلَّهِ الْآخِرَةَ وَ الْأُولَى
گواهى دهم براى خدا بدان چه دعوت کرده و به اینکه بیزار است از هر که تبرى جوید و اینکه از خداست آخرت و دنیا.
پس حضرت عیسى علیه السلام ثواب بسیارى نقل کرده براى خواندن هر یک از این پنج دعا را صد مرتبه و دور نیست چنانکه علامه مجلسى رحمة الله علیه فرموده اگر کسى هر روز هر یک از این دعاها را ده مرتبه بخواند عمل به روایت کرده باشد و اگر هر روز هر یک را صد مرتبه بخواند بهتر خواهد بود.
منبع: مفاتیح الجنان
