امام خمینی در پیامی به مناسبت شهادت سردار پرافتخار اسلام و ایران، مصطفی چمران، او را سربازی حماسه آفرین و... توصیف کردند.
به گزارش خبرنگار جی پلاس، به دنبال شهادت دکتر مصطفی چمران در جبهه های حق علیه باطل، امام خمینی (س) در اول تیر ماه سال ۶۰ یعنی فردای شهادت ایشان، در پیامی خطاب به ملت ایران و لبنان و خانواده شهید چمران با تبریک و تسلیت این شهادت پر افتخار، چنین مرقوم داشتند: "او در پیشگاه خدای بزرگ با آبرو رفت. روانش شاد و یادش به خیر. و اما، ما می‌توانیم چنین هنری داشته باشیم؟". متن پیام امام در ادامه آمده است:
"بسم اللّه الرحمن الرحیم
اناللّه و انا الیه راجعون
شهادت انسان ساز سردار پر افتخار اسلام و مجاهد بیدار و متعهد راه تعالی و پیوستن به ملأ اعلی، دکتر مصطفی چمران را به پیشگاه ولی‌عصر ـ ارواحنا فداه ـ تسلیت و تبریک عرض می کنم.
تسلیت از آن رو که ملت شهیدپرور ما سربازی را از دست داد که در جبهه های نبرد با باطل، چه در لبنان و چه در ایران حماسه می آفرید و سرلوحۀ مرام او اسلام عزیز و پیروزی حق بر باطل بود. او جنگجویی پرهیزکار و معلمی متعهد بود که کشور اسلامی ما به او و امثال او احتیاج مبرم داشت. و تبریک از آن رو که اسلام بزرگ چنین فرزندانی تقدیم ملت ها و توده های مستضعف می کند و سردارانی همچون او در دامن تربیت خود پرورش می دهد. مگر چنین نیست که زندگی عقیده و جهاد در راه آن است.
باز هم بخوانید:
پاسخ امام به استفتا درباره موقوفات آستان قدس رضوی چه بود؟
روزی که آیت الله صانعی نماینده امام شد
علت ملاقات خصوصی امام با بانوان چه بود؟/امام به بانوی متاهلی که قصد ادامه تحصیل داشت، چه گفتند؟
امام چه کسانی را به عنوان نمایندگان خود در امور حج منصوب کرد؟
چمران عزیز با عقیدۀ پاک خالص غیر وابسته به دستجات و گروه های سیاسی و عقیده به هدف بزرگ الهی، جهاد را در راه آن از آغاز زندگی شروع و با آن ختم کرد.[1]او در حیات با نور معرفت و پیوستگی به خدا قدم نهاد و در راه آن به جهاد برخاست و جان خود را نثار کرد. او با سرافرازی زیست و با سرافرازی شهید شد و به حق رسید.
هنر آن است که بی‌هیاهوهای سیاسی و خودنمایی های شیطانی برای خدا به جهاد برخیزد و خود را فدای هدف کند نه هوی، و این هنر مردان خداست.
او در پیشگاه خدای بزرگ با آبرو رفت. روانش شاد و یادش به خیر. و اما، ما می‌توانیم چنین هنری داشته باشیم؟ با خداست که دستمان را بگیرد و از ظلمات جهالت و نفسانیت برهاند. من این ضایعه را به ملت شریف ایران و لبنان، بلکه به ملت های مسلمان و قوای مسلح و رزمندگان در راه حق و به خاندان این مجاهد عزیز تسلیت عرض می کنم و از خداوند تعالی رحمت برای او و صبر و اجر برای بازماندگان محترمش خواهانم.
روح اللّه الموسوی الخمینی"
1 . ایشان در تاریخ 31 خرداد 1360 در جبهۀ سوسنگرد ـ دهلاویه، در نبرد با قوای متجاوز بعثی به شهادت رسید.
