آیت الله سید حسین بادکوبه ای از علمای شیعه در قرن چهاردهم هجری قمری است که شاگردان بسیاری از جمله علامه طباطبایی و آیت الله خویی در مکتب او تربیت شده اند. وی در بیست و هشتم شوال ۱۳۵۸ قمری رحلت کرد و در جوار حرم حضرت امیر سلام الله علیه به خاک سپرده شد.
به گزارش خبرنگار جی پلاس، در راستای شناساندن بزرگان اندیشه دینی در این صفحه بر آنیم که این شخصیت های ارجمند جهان اسلام و تشیع را به مخاطبان معرفی کنیم و مطالب منتشرشده قطره ای است از دریای زندگی این بزرگواران که به قدر وسعمان است. باشد که مفید فایده افتد. این قسمت به زندگی آیت الله سید حسین بادکوبه‌ای اختصاص دارد.
زندگینامه سید حسین بادکوبه ای
آیت الله سید حسین بادکوبه‌ای (۱۲۹۳ق - ۱۳۵۸ق) از علمای شیعه در قرن چهاردهم قمری است که علوم عقلی را در حوزه علمیه نجف تدریس می کرد. عالمانی مانند سید ابوالقاسم خویی، سید عبدالاعلی سبزواری، سید محمد حسین طباطبائی از معروف‌ترین شاگردان وی هستند. مزار او در حرم امام علی(ع) است.
اطلاعات فردی
سیدحسین بادکوبه‌ای
نام کامل: سید حسین بن سید رضا بادکوبه‌ای
تاریخ تولد ۱۲۹۳ق
زادگاه روستای خوددلان (روستایی نزدیک باکو)
تاریخ وفات ۲۸ شوال ۱۳۵۸ق
محل دفن کنار حرم امام علی(ع)
شهر وفات نجف اشرف
خویشاوندان سرشناس پسر: سیدمحمد
در همین رابطه بخوانید:
سید مرتضی کشمیری، عارفی که در مکتب ملاحسینقلی همدانی تربیت شد/ همه آنچه که باید از زندگی او بدانید
شیخ محمدرضا محقق تهرانی که بود؟/علت اینکه ایشان حتی در مابین نمازهای جماعت نیز کتاب می نوشت چه بود؟
اطلاعات علمی
استادان سید ابوالحسن جلوه، هاشم اشکوری، آقا علی زنوزی، ملا محمدکاظم خراسانی، محمدحسن مامقانی
شاگردان سید ابوالقاسم خویی، سید محمد بادکوبه‌ای، سید عبدالاعلی سبزواری، سید محمد حسین طباطبائی
محل تحصیل تهران، نجف
ولادت و درگذشت
سید حسین در سال ۱۲۹۳ق (برابر با ۱۲۵۴ش و ۱۸۷۶م) در روستای «خوددلان» (روستایی نزدیک باکو) به دنیا آمد. پدرش، سیدرضا، فرزند سید موسی حسینی لاهجی (لاهج از توابع نزدیک قفقاز است.) از شخصیت های مورد احترام بود. او در سلک روحانیت بوده و به مسائل شرعی مردم رسیدگی می کرد.
بادکوبه‌ای در ۲۸ شوال ۱۳۵۸ق درگذشت.[۱] پیکر وی پس از تشییع و اقامه نماز، در جوار حرم امام علی(ع) به خاک سپرده شد.[۲]
تحصیلات
سید حسین بادکوبه‌ای از ابتدای نوجوانی به تحصیل دانش اسلامی روی آورد و مقدمات علوم حوزوی را نزد پدر فراگرفت. پس از درگذشت پدرش، برای فراگیری علوم اسلامی موطن خود را ترک گفت و به تهران رفت و در مدرسه «صدر» ساکن شد. وی به مدت هفت سال در تهران اقامت گزید و از محضر علمایی چون سید ابوالحسن جلوه (۱۲۳۸-۱۳۱۴ق)،[۳] میرزا هاشم اشکوری (متوفای۱۳۳۲ق)[۴] و آقا علی زنوزی (۱۲۳۴-۱۳۰۷ق)[۵] بهره برد و در فقه، اصول و فلسفه تبحر یافت.
هجرت به نجف اشرف
سید حسین در جوانی راهی عراق شده و در حوزه نجف اشرف مشغول فراگیری علوم اسلامی شد. وی در ابتدای ورود، در حوزه درسی ملا محمدکاظم خراسانی (۱۲۵۵ ۱۳۲۹ق.) حاضر شد و در همان زمان در درس فقیه شیخ محمدحسن مامقانی (۱۲۳۷ ۱۳۲۳ق.) نیز حاضر می شد.[۶]
تدریس
سید حسین بادکوبه‌ای، در حوزه علمیه نجف به تدریس علوم فقه، اصول، فلسفه، عرفان و کلام پرداخت. البته تدریس فلسفه اش شهرت زیادی یافت و از درس فقه و اصول او پیشی گرفت و در نجف از اساتید معروف علوم عقلی شناخته می شد.[۷]
عالمانی مانند آیات آقا بزرگ تهرانی، خویی، حسن حسن زاده آملی، علامه طباطبایی، جعفر سبحانی، میزان دانش سید حسین بادکوبه‌ای، مهارتش در علوم عقلی و فلسفه و نیز زهد و تقوای وی را بسیار ستوده اند.[۸]
شاگردان
وی در طول سال ها تدریس در حوزه علمیه نجف، شاگردان بسیاری پرورش داد که برخی از آنان عبارتند از:
سید ابوالقاسم خویی (۱۳۱۷-۱۴۱۳ق)[۹]
سید محمدحسین طباطبایی (۱۳۲۱-۱۴۰۲ق).[۱۰]
سید محمدحسن الهی طباطبایی (۱۳۲۵-۱۳۸۸ق).[۱۱]
سید مرتضی مرعشی نجفی (۱۳۲۵-۱۴۱۶ق).[۱۲]
سید محمد بادکوبه‌ای (۱۲۸۵-۱۳۸۹ق).[۱۳]
علی اکبر آقا مرندی (۱۳۱۴-۱۴۱۵ق).[۱۴]
مجتبی لنکرانی (متوفای ۱۴۰۶ق).[۱۵]
سید عبدالاعلی سبزواری (۱۳۲۸-۱۴۱۴ق).[۱۶]
سید علی اصغر خویی (۱۳۱۳ ۱۴۰۲ق).[۱۷]
سید علی اکبر طسوجی (متولد ۱۳۱۹ق)[۱۸]
سید محمد اشکوری (۱۳۲۰-۱۳۹۴ق).[۱۹]
سید صدرالدین کوه پایی اصفهانی
کاظم دینوری (۱۳۲۳-۱۴۱۶ق).[۲۰]
غلام حسین جعفری همدانی (متولد ۱۳۲۵ق).[۲۱]
محمدرضا مهدوی قمشه‌ای (متوفای ۱۳۸۸ق).[۲۲]
محمدتقی آملی (۱۳۰۴-۱۳۹۱ق).[۲۳]
سید محمد نجفی بادکوبه‌ای (۱۳۱۴-۱۳۹۹ق). فرزند گرامی‌اش.[۲۴]
فرزندان
آیت الله بادکوبه ای با «حلیمه عبدالخالق» که دختر یکی از عالمان اصفهان بود ازدواج کرد که ثمره آن چهار فرزند پسر و یک فرزند دختر به نام های زیر است:
سید محمد[۲۵]
سید حسن[۲۶]
سید احمد[۲۷]
سید محمدباقر[۲۸]
سیده صدیقه[۲۹]
پانویس
۱. اثرآفرینان، سید کمال حاج سید جوادی، ج ۲، ص ۷.
۲. نقباء البشر، ج ۲، ص ۵۸۵.
۳. در آسمان معرفت، حسن حسن زاده آملی، ص ۳۵۱ ۳۲۹.
۴. بزرگان تنکابن، محمد سماوی حائری، ص۲۹۲ و ۲۹۱.
۵. تاریخ مرند، حسن جلالی عزیزیان، ص ۴۰۹-۴۰۷.
۶. نقباء البشر، شیخ آقا بزرگ تهرانی، ج ۲، ص۵۸۵ و ۵۸۴.
۷. دایرة المعارف تشیع، حاج سید جوادی، خرمشاهی، فانی، ج ۳، ص۱۸.
۸. یادنامه آیت الله خویی، ص ۵۹. در آسمان معرفت، ص ۸۵. نقباء البشر، ج ۲، ص۵۸۴. یادنامه علامه طباطبایی، انتشارات شفق، ص۵۷ و ۵۶. یادنامه علامه طباطبایی، انتشارات شفق، ص ۵۵.
۹. یادنامه آیت الله العظمی خویی، مؤسسه خیریه آیت الله خویی، ص ۴۷.
۱۰. در آسمان معرفت، ص ۹۸ ۱۷.
۱۱. ستارگان حرم، گروهی از نویسندگان، ماهنامه کوثر، ج ۷، ص ۲۶-۱۱.
۱۲. ستارگان حرم، گروهی از نویسندگان، ماهنامه کوثر، ج ۳، ص ۲۸۱-۲۶۶.
۱۳. رجوع کنید به: گلشن ابرار، ج ۵، مدخل سید محمد بادکوبه ای
۱۴. مفاخر آذربایجان، عبدالرحیم عقیقی بخشایشی، ج ۱، ص ۴۷۱.
۱۵. گنجینه دانشمندان، محمد شریف رازی، ج ۳، ص۱۰۶.
۱۶. غروی اصفهانی نابغه نجف، محمد صحتی سردرودی، ص ۸۹.
۱۷. گنجینه دانشمندان، محمد شریف رازی، ج ۳، ص۴۴۷و ۴۴۶.
۱۸. آیینه دانشوران، سید علیرضا ریحان یزدی، ص ۲۳۸.
۱۹. بزرگان تنکابن، محمد سماوی حائری، ص ۱۹۱.
۲۰. نامداران تاریخ، ج ۲، ص۳۳۴-۳۳۱.
۲۱. گنجینه دانشمندان، ج ۳، ص ۴۴۹.
۲۲. تاریخ حکما و عرفا، ص ۳۳۵.
۲۳. در آسمان معرفت، ص ۲۲۲-۲۰۱.
۲۴. زندگی نامه آقا سید محمد نجفی، غلامرضا عابدین‌زاده، ص ۵۵.
۲۵. زندگی نامه آقا سید محمد نجفی، غلامرضا عابدین زاده، ص ۵۶ و ۵۵.
۲۶. زندگی نامه آقا سید محمد نجفی، غلامرضا عابدین زاده، ص ۱۹.
۲۷. زندگی نامه آقا سید محمد نجفی، غلامرضا عابدین زاده، ص ۱۹.
۲۸. زندگی نامه آقا سید محمد نجفی، غلامرضا عابدین زاده، ص ۲۰.
۲۹. زندگی نامه آقا سید محمد نجفی، غلامرضا عابدین زاده، ص ۲۰.
منابع
گلشن ابرار سیدحسین بادکوبه‌ای
