امام خمینی در تاریخ سوم فروردین سال های ۵۱ و ۵۲ در نامه هایی خطاب به مرحوم حاج احمد آقا که به ظاهر نامه هایی عادی به نظر می رسد بر نکته های مهمی که درباره رعایت مسائل مبارزاتی و جعل امضاست، تاکید کرده اند.
به گزارش خبرنگار جی پلاس، امام خمینی در دوم فروردین ۱۳۵۱ در نامه ای به مرحوم حاج احمد آقا خمینی بر توجه بیشتر به عموی بزرگوارشان آیت الله سید مرتضی پسندیده تاکید کردند. متن نامه امام به شرح زیر است:
نامه امام به حاج احمد درباره توجه بیشتر به آیت الله پسندیده
بسمه تعالی
احمد عزیزم، ان شاءاللّه تعالی سلامت باشید. ماها بحمداللّه تعالی سلامت هستیم. از اینکه حضرت آقای اخوی[1] با تنهایی می گذرانند نگران هستم؛ نگذارید به ایشان بد بگذرد. نمی دانم قضیۀ منزل[2] برای محرّم و صفر است یا امری حادث شده است. در نوشته های خود احتیاط کنید و امضا نکنید و شما مشغول تحصیل و تهذیب نفْس باشید و دخالت در امری نکنید.[3]خدمت حضرت حجت الاسلام والمسلمین آقای اخوی سلام برسانید. به دخترها و مخدره اهل بیت سلام برسانید. والسلام علیکم.
خانم مهمان دارند و نمی رسند چیزی بنویسند. بحمداللّه تعالی سالم هستند و همین طور سایرین. پاکت جوف[4] را به وسیله مطمئنی زود برسانید.
7صفر92ـ پدرت
باز هم بخوانید:
موضوع حکم امام به داریوش فروهر چه بود؟
روزی که حجت الاسلام کروبی مامور اجرای حکم امام شد/ محتوای حکم چه بود؟
موضوع نامه امام به مهندس موسوی چه بود؟
احکامی که امام در ۲۳ اسفند صادر کردند
موضوع نامه امام به آیت الله سید روح الله خاتمی چه بود؟
1 ـ آقای سید مرتضی پسندیده.آقای سید احمد خمینی دربارۀ پاورقی های این نامه چنین مرقوم داشته اند:
2 ـ ساواک بارها منزل حضرت امام را در قم محاصره می کرد و ماه ها و هفته ها از تردد افراد جلوگیری می کردند، ایشان سؤال کرده اند که آیا بعد از ماه محرّم و صفر تردد آزاد می شود یا خیر؟ زیرا تنها اینجانب و دو نفر کارگر به نام های مشهدی رضا و میرزا نادعلی می توانستیم تردد کنیم.
3 ـ امام برای اینکه اگر محتوای نامه لو رفت مسئله ای برای من به وجود نیاید، این موضوع را برای رد گم کردن می نوشتند و این مطلب بین من و ایشان دائماً تکرار می شد؛ من هم مرتباً برای ایشان می نوشتم که در کاری دخالت ندارم. مثلاً در همین نامه ایشان نوشته اند: «احتیاط کرده و نامه را امضا نکنید» که این با «دخالت نکن» در نامه های قبل و بعدی به هیچ وجه نمی سازد.
4 ـ اکثر قریب به اتفاق این نامه ها مسائل مربوط به مبارزه بوده است. بنده و سایرین اجازۀ نسخه برداری و فتوکپی از این نامه ها را نداشتیم؛ چون حرام بود که در پاکت ها را باز کنیم؛ و متأسفانه گیرنده های این نامه‌ها اکثراً آنها را محو می کردند و یکی از باارزش‌ترین اسناد مبارزه دربارۀ دورۀ پانزده سالۀ تبعید حضرت امام و کار مخفی ایشان بر روی علمای مبارز و مردم انقلابی ضد رژیم شاه از بین رفته است.
امام خمینی در نامه دیگری که در سوم فروردین ۱۳۵۲ مطابق با هفدهم صفر ۱۳۹۳(۱) خطاب به حاج احمدآقا نوشتند، بر تکذیب ارسال حواله تاکید کردند. متن نامه امام به شرح زیر است:
"بسمه تعالی
ان شاء الله تعالی موفق و مؤید باشید. چند روز پیش نوشتم به آقای آقا رضا[2] بگویید من حواله به شما نداده ام؛ اگر کسی حواله آورده مرقوم دارید کیست و چقدر است. خود شما هم مواظب باشید شبیه زمان سابق که جعل مهر و امضای مرجع وقت شد، تکرار نشود[3]. امر مهم است و شما به من جواب بدهید؛ پشت گوش ـ مثل همۀ امور ـ نیندازید. از سلامت خود و خانواده و حسن[4] مرقوم دارید. به دخترها[5] و خانم خودتان[6] سلام برسانید. والسلام علیکم.
صحیفه امام؛ ج ۲، ص ۴۹۰
۱ـ تاریخ نامه در چاپ قبلی 17 صفر 1392 درج شده بود که بر اساس بررسی های به عمل آمده تاریخ صحیح 17 صفر 1393 صحیح است.
۲ـ پدر آقا رضا لواسانی. (ظاهرا امام به خاطر مسائل امنیتی نام آقای لواسانی را نبرده اند).
۳ـ آقای سید احمد خمینی در حاشیۀ مرقومۀ امام خمینی نوشته اند: «امام احتمال داده اند که حواله ای از سوی ایشان برای آیت الله لواسانی به صورت جعل امضا و مهر برده اند و مقداری پول گرفته اند؛ ایشان فوری متذکر شده اند که مواظب جعل امضا و مهر باشید».
۴ـ نوۀ امام، آقای سید حسن خمینی فرزند آقای سید احمد خمینی.
۵ـ دختران امام خمینی.
۶ـ خانم فاطمۀ طباطبایی، همسر آقای سید احمد خمینی.
