امام در بیست و هفتم بهمن ۶۳ به استفتای مرحوم آیت‌الله صانعی درباره حق الله و حق الناس پاسخ گفته اند.
به گزارش خبرنگار جی پلاس، مرحوم آیت الله العظمی یوسف صانعی که در سال ۶۳ در سمت دادستان کل کشور مشغول به خدمت بودند، در پرسشی درباره "حق الله" و "حق الناس" از محضر امام خمینی، طلب فتوا کردند. در ادامه متن این پرسش و پاسخ که در بیست و هفتم بهمن ۶۳ مطابق با بیست و پنجم جمادی الاول ۱۴۰۵ تبادل شده، آورده شده است:
[بسمه تعالی. محضر مبارک حضرت آیت الله العظمی الامام خمینی ـ دام ظله علی رؤوس المسلمین
بعد التحیة، تقاضا می شود به سؤال ذیل پاسخ مرقوم فرمایید:
آیا حبس «مُمسک در قتل»[1] مانند «قصاص»، «حق الناس» است مربوط به اولیای دم[2] تا با گذشت از بین برود (که مستفاد از ظاهر تعلیل، بلکه اشعار و حدثِ سیاق روایات، مؤیّد به «فحوی» و «اولویت» می باشد) یا «حدّ» است و «حق الله »؟ دادستان کل کشور، یوسف صانعی ـ 24 / 11 / 63]
بسمه تعالی
با گذشت آنان رها می شود و حق الناس است.
روح الله الموسوی الخمینی"
در همین رابطه بخوانید:
برخورد امام با کسانی که وجوهات شرعیه را حیف و میل می کردند، چگونه بود؟
محتوای نامه امام به حاج احمد چه بود که از او خواستند از پدر نرنجد؟
۱ـ در اصطلاح فقه به کسی گویند که با قاتل همکاری کرده و مقتول را نگه داشته و از فرار و یا دفاع بازداشته است.
۲ـ صاحبان خون. در اصطلاح فقهی آن دسته از بستگان مقتول را گویند که با درخواست آنان، قصاص قاتل جاری و با گذشت آنان بخشیده می شود.
