صبح ششم بهمن سال ۶۰ مردم غیور آمل با سنگربندی شهر به مقابله با آرایش نظامی دشمن پرداختند و تا غروب همان روز با کشته شدن 34 نفر از کمونیست ها و به جای گذاردن چندین مجروح و 30 نفر دستگیر شده، به غائله کمونیست ها پایان دادند.
به گزارش خبرنگار جی پلاس، پس از اعلام مبارزه مسلحانه مخالفین نظام نوپای اسلامی در تاریخ 30 خرداد 1360، اتحادیه کمونیست های ایران متشکل از مارکسیست _ لنینیست های چپ با شناسایی موقعیت جغرافیایی جنگل های آمل، در آنجا برای عملیات چریکی استقرار یافته که با طرح سقوط شهر آمل در مرحله اول؛ دیگر مناطق استان مازندران را نیز از حکومت مرکزی جدا و در ساقط کردن جمهوری اسلامی سهمی بسزا ایفا کنند.
صبح ششم بهمن سال ۶۰ مردم غیور آمل با سنگربندی شهر به مقابله با آرایش نظامی دشمن پرداختند و تا غروب همان روز با کشته شدن 34 نفر از کمونیست ها و به جای گذاردن چندین مجروح و 30 نفر دستگیر شده و اهدای 40 شهید سرفراز از شهر هزار سنگر آمل به انقلاب نوپای اسلامی؛ غائله کمونیست ها را به پایان رساندند.
حضرت امام خمینی (س) در سخنرانی چند روز بعد خود به تاریخ دهم بهمن ماه 60 در جمع سرپرستان هیأت های عازم به کشورهای خارجی از مردم غیور آمل تشکر کردند.
(... و ما باید تشکر کنیم از شهر آمل و آن مردم فداکار که مع الاسف خوب عده ای را هم شهید دادند، لکن خوب این مطلب را ثابت کردند که آنجایی که شما تمام آمالتان به آنجا بود با شما مخالفند ...)
امام خمینی (س) همین طور در دیدار با خانواده شهدای این حادثه، کارکنان وزارت امور خارجه و پرسنل هوانیروز به تاریخ 24 اسفند 60 به این حماسه تاریخی اشاره کرده و فرمودند:
اگر این عده ای که در جنگل بودند اسلام را فهمیده بودند، حمله به آمل نمی کردند. این حمله در عین حالیکه برای ما تأسف انگیز بود و عده ای از برادرهای ما را از دست ما گرفت، لکن فهماند به این دسته های غیرانسانی که اینطور نیست که شما خیال می کنید که اگر یک صدایی بلند کنید، مردم با شما هستند. چطور یک مردم مسلمانی که دل بسته اند به اسلام و دل بسته اند به قرآن، و شهادت را برای خودشان افتخار می دانند و هرکس شهیدی دارد برای خانمان خودش یک افتخاری می داند و هست، چطور امکان دارد که چند تا دزد سرگردنه و چند تا اشخاصی که هیچ از قرآن و اسلام اطلاع ندارند و هیچ ایمان ندارند، بیایند و یک شهر مؤمن را بخواهند به هم بزنند؟ این معنا واضح شد که مسأله آنطور نیست که اینها فکر کردند.
صحیفه امام؛ ج 16، ص 105
حماسه مردم آمل در ششم بهمن ماه 60 به قدری برای امام حائز اهمیت بود که حتی در وصیتنامه سیاسی _ الهی خود نیز بدان اشاره کردند:
(اکنون که شما فریب خوردگان در عشق آن رژیم (شوروی) جان می دهید، مردم مظلوم شوروی و دیگر اقمار او چون افغانستان از ستمگری های آنان جان می سپارند، و آن گاه شما که مدعی طرفداری از خلق هستید، بر این خلق محروم در هر جا که دستتان رسیده چه جنایاتی انجام دادید و با اهالی شریف آمل که آنان را به غلط طرفدار پر و پا قرص خود معرفی می کردید و عده بسیاری را به فریب به جنگ مردم و دولت فرستادید و به کشتن دادید، چه جنایت ها که نکردید.)
صحیفه امام؛ ج 21، ص 439 (وصیتنامه سیاسی – الهی)