پیکر مرحوم کریم اکبری مبارکه به خاک سپرده شد، اما خانواده این هنرمند از دلایلی که باعث بیماری و درگذشت او شد همچنان گلهمند هستند.
جی پلاس، کریم اکبری مبارکه که صبح پنجشنبه، هشتم آبانماه بر اثر ابتلا به کرونا در بیمارستان درگذشت، امروز شنبه، 10 آبان در قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) با حضور خانواده و برخی همکارانش تشییع و به خانه ابدی بدرقه شد.
نوید اکبری مبارکه - فرزند این بازیگر - ضمن تشکر از کسانی که برای مراسم خاکسپاری پدرش در این شرایط خاص حضور داشتند، بیان کرد: ما از اتفاقی که برای پدرم افتاد بسیار ناراحت هستیم و از پروژه «جشن سربرون» بخاطر کوتاهیهایی که کردند گله داریم. طبق آخرین خبرهایی که دارم تعداد دیگری از این گروه مبتلا به کرونا شدند و شرایط بهداشتی و پروتکلها آن طور که باید رعایت نمیشده و افرادی هم از گروه غیرِبازیگر بدون ماسک مشغول کار بودند.
او افزود: نکته مهمتر اینکه طوری با پدر من رفتار کرده بودند که انگار ایشان عامدانه قصد حضور در پروژه را نداشته و این موضوع پدرم را خیلی ناراحت کرده بود، تا جایی که شب قبل از فوت که در بیمارستان بودند از برادرم خواسته بودند عکسی از ایشان برای گروه تولید فرستاده شود تا بدانند که در بیمارستان بستری شده است. امروز هم آقای نجاریان از این پروژه به مراسم آمده بودند و حرف از حساب و کتاب میزدند انگار که ما دنبال پول هستیم، ولی فعلا عزاداریم و باید تصمیم بگیریم که با پروژه چه کنیم، چرا که هیچ چیزی جای پدر ما را نمیگیرد. ضمن اینکه ایشان نه تنها پدر ما بود بلکه یک هنرمند پیشکسوت این مملکت بود.
کریم اکبری مبارکه متولد سال ۱۳۳۲ و فارغالتحصیل رشته بازیگری و کارگردانی تئاتر بود. این عضو خانه سینما و خانه تئاتر در فیلمهای سینمایی مرگ یزدگرد، مسافران، دیدار، چند میگیری گریه کنی؟، روزهای زندگی، قندون جهیزیه و عطر داغ بازی کرده بود. از آخرین کارهای او در تلویزیون سریال بچه مهندس بود ولی معروفترین اثرش در سیما نقش ابن ملجم در سریال امام علی علیه السلام است.
همچنین بازی در نمایشهای پهلوان اکبر میمیرد نوشته بهرام بیضایی و به کارگردانی ابراهیم سخنسنج، کوچ به نویسندگی و کارگردانی بهزاد فراهانی، مرگ یزدگرد به نویسندگی و کارگردانی بهرام بیضایی، از خاک تا افلاک به کارگردانی محمود فرهنگ، سیمرغ سیمرغ به نویسندگی و کارگردانی قطبالدین صادقی، بیا تا گل برافشانیم به کارگردانی مجید جعفری و باغ آلبالو نوشته آنتوان چخوف و به کارگردانی اکبر زنجانپور بخشی از کارهای او در تئاتر است.