‌

"‌‌بسم الله الرحمن الرحیم‌

‌‌ وَ مَنْ یَخْرُجْ مِنْ بَیْتِهِ مُهاجِراً اِلَی الله وَ رَسُولِهِ ثُمَّ یُدْرِکْهُ اَلْمَوتُ فَقَدْ وَقَعَ اَجرُهُ عَلَی الله ِ‌‎[1]‎

‌‌الحَمْدُلله ِ عَلی آلائِهِ و الصَّلوةُ وَ السَّلامُ عَلی اَنبیائِهِ سیّما خاتَمِهِم وَ اَفْضَلِهِم وَ عَلی اَوْلِیائه وَ‌‎ ‎‌خاصَّةِ عِبادِهِ سیّما خاتَمِهِم وَ قائِمِهِمْ اَرْواحُ العالَمینَ لِمَقْدَمِهِ الفِداء.‌

‌‌ 

    قلمها و زبانها و گفتارها و نوشتارها عاجز است از شکر نعمتهای بی پایانی که نصیب‌‎ ‎‌عالمیان شده و می شود. خالقی که با جلوۀ سراسر نورانی خود، عوالم غیب و شهادت و‌‎ ‎‌سرّ و عَلَن را به نعمت وجود آراسته و به برکت برگزیدگانش به ما رسانده که؛ ‌‌ الله ُ نُورُ‌‎ ‎‌السَّموات وَالاَرضِ‌‎[ 2]‎‌  و با ظهور جمیلش پرده از جمالش برافکنده که؛‌‌  هُوَ الاَْوَّلُ وَ الاخِرُ وَالظّاهِرُ ‌‎ ‎‌ وَالْباطِنُ  ‌‎[3]‎‌ و به کتب مقدس آسمانی اش که از حضرت غیب بر انبیائش از صفی الله تا‌‎ ‎‌خلیل الله و از خلیل الله تا حبیب الله ـ صلوات الله و سلامه علیهم و سلم ـ نازل فرموده، راه‌‎ ‎‌وصول به کمالات و فنای در کمال مطلق را تعلیم فرموده و سلوک الی الله را گوشزد کرده‌‎ ‎‌چون کریمۀ‌‌  وَ مَنْ یَخْرُجْ مِنْ بَیْتِهِ مُهاجرَاً اِلَی الله  ‌‌و طریق برخورد با مؤمنین و دوستان خود و‌‎ ‎‌ملحدین و مستکبرین و دشمنان خویش را آموخته:  ‌‌ مُحَمَّدٌ رَسُولُ الله ِ وَ الَّذینَ مَعَهُ اَشِدّآءُ عَلَی‌  الْکُفّار رُحَماءُ بَیْنَهُمْ .‌‎ [4]‎‌ و هزاران شکر که ما را از امت خاتم النبیین محمد مصطفی ـ صلی الله ‌‎ ‎‌علیه و آله و سلم ـ قرار داد، افضل و اشرف موجودات و از پیروان قرآن مجید، اعظم و‌‎ ‎‌اشرف کتب مقدسه و صورت کتبیۀ حضرت غیب مستجمع جمیع کمالات به صورت‌‎ ‎‌وحدت جمیعه و ضمانت حفظ و صیانت آن را از دستبرد شیاطین انس و جن فرموده ؛‌‌  اِنّا ‌‎ ‎‌نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِکْرَ وَ اِنّا لَهُ لَحافِظُونَ‌‎ [ 5]‎‌ قرآنی که نه یک حرف بر آن افزوده شده و نه یک حرف‌‎ ‎‌کاسته. کتاب کریمی که ما را از برخورد انبیای معظم الهی با مستکبرین جهان و‌‎ ‎‌جهانخواران طول تاریخ آگاه نموده و از طریقۀ حضرت خاتم الرسل ـ صلی الله علیه و آله‌‎ ‎‌و سلم ـ با مشرکان و زورگویان و کفار و در رأس آنان منافقان، مطلع کرده و این برخورد،‌‎ ‎‌جاویدان و برای هر عصری و هر مصری‌‎[6]‎‌ است.‌

‌‌ 

   ‌‌در این کتاب جاوید می بینیم که فرموده:‌‌  قُلْ اِنْ کانَ اباؤُکُم وَ اَبناؤکُمْ وَ اِخوانُکُمْ وَ اَزْواجُکُم وَ ‌‎ ‎‌عَشیرَتُکُم وَ اَمْوالٌ اقْتَرَفْتُمُوها وَ تِجارَةٌ تَخْشَوْنَ کَسادَها وَ مَساکِنُ تَرْضَوْنَها اَحَبَّ اِلَیکُم مِنَ الله ِ وَ رَسُولِهِ وَ جِهادٍ‌‎ ‎‌فی سَبیلِهِ فَتَربَّصُوا حَتّی یَأتِیَ الله ُ بِاَمْرِهِ وَ الله ُ لا یَهْدِی الْقَومَ الفاسِقینَ‌‎ [7]‎‌ ؛ خطاب به مصلحت اندیشان و‌‎ ‎‌سازشکاران و متأسفان برای شهادت جوانان و از دست رفتن مالها و جانها و خسارتهای‌‎ ‎‌دیگر وارد شده و جالب آنکه بعد از حبّ خدای تعالی و رسول اکرم ـ صلی الله علیه و آله‌‎ ‎‌ـ در بین تمام احکام الهی، جهاد فی سبیل الله را ذکر فرموده و تنبه داده که جهاد فی سبیل‌‎ ‎‌الله در رأس تمام احکام است که آن حافظ اصول است و تذکر داده که در صورت قعود از‌‎ ‎‌جهاد، منتظر عواقب آن باشید، از ذلت و اسارت و بر بادرفتن ارزشهای اسلامی و انسانی‌‎ ‎‌و نیز از همان چیزها که خوف آن را داشتید از قتل عام صغیر و کبیر و اسارت ازواج و‌ ‎‌عشیره. و بدیهی است که همۀ اینها پیامد ترک جهاد، خصوصاً جهاد دفاعی است که ما‌‎ ‎‌اکنون گرفتار آن هستیم و اشاره به این امر است آیۀ کریمۀ‌‌  فَلْیَحْذَرِ الَّذینَ یُخالِفوُنَ عَنْ اَمْرِهِ اَنْ ‌تُصیبَهُم فِتْنَةٌ اَوْ یُصیبَهُمْ عَذابٌ الیمٌ. ‌‎ [8]‎‌  و کدام فتنه و بلیه بالاتر از آنچه دشمنان اسلام، خصوصاً در‌‎ ‎‌این زمان برای برچیدن اساس اسلام و برپا کردن حکومتهایی مثل ستمشاهی و برگرداندن‌‎ ‎‌مستشاران غارتگر و بربادرفتن حرث و نسل ملت و بر سر کشور و ملت ایران، آن آید که‌‎ ‎‌بر سر کشور عراق و ملت مظلوم آن در این چند سال آمد.‌

‌‌

     و حمد و شکر بی پایان بر ذات مقدس ربوبیت که با تربیتهای معنوی خود ملت ایران‌‎ ‎‌را از غرقاب فساد ستمشاهی نجات بخشیده و راه و رسم زیستن مستقل در پناه بیرق‌‎ ‎‌شکوهمند اسلام را به آنان آموخت و امروز در جهان کشوری نیست جز ایران که از‌‎ ‎‌دخالت ابرقدرتها پیراسته باشد و سرنوشت خویش را خود بر اساس اسلام عزیز تعیین‌‎ ‎‌کند و دست به سینۀ اغیار زند و خداوند بر ما منت نهاد که در سایۀ این ملت زندگی‌‎ ‎‌می کنیم. و شکر بی پایان بر عنایات حق ـ جل و علا ـ که در آستان عزیمت حجاج محترم‌‎ ‎‌ایرانی به سوی معبد عشق و مرقد معشوق و هجرت به سوی خدای تعالی و رسول‌‎ ‎‌معظمش ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ ندای اسلام بر اقصا بلاد جهان طنین افکنده و بیرق‌‎ ‎‌معنوی اسلام در اقطار عالم به اهتزاز درآمده و چشمهای جهانیان به سوی کشور ولی الله ‌‎ ‎‌اعظم ـ ارواحنا لمقدمه الفداء ـ دوخته شده و به رغم بدخواهان و منحرفان که کوس‌‎ ‎‌رسوایی شان بر سر بازارها زده شده و برخلاف خوابهای خرگوشی آنان که وعدۀ سقوط‌‎ ‎‌جمهوری اسلامی را در سه ماه یا یک سال به خود و اربابان خود می دادند، امروز پس از‌‎ ‎‌سالها، کشور عزیز اسلامی ایران از همیشه پایدارتر و ملت عظیم آن سرافرازتر و قوای‌‎ ‎‌مسلحۀ آن پرقدرت تر و جوانان و سالمندان آن مصمم تر و حوزه های مقدس علمیۀ آن‌‎ ‎‌در سایۀ مراجع معظم و علمای اعلام ـ کثَّرالله امثالهم ـ پرشورتر و پیوند حوزه ها و‌‎ ‎‌دانشگاهها استوارتر و قوای سه گانۀ آن فعالتر و جهات سیاسی و فرهنگی و نظامی آن رو‌ ‌به رشدتر. و دشمنان آن، که در حقیقت دشمنان اسلام و استقلال کشور هستند ضعیفتر و‌‎ ‎‌زبونتر و کاخهای مستکبران لرزانتر و رسوایی کاخ سیاه بر ملاتر و پریشان گویی و دلهرۀ‌‎ ‎‌کاخ نشینان افزونتر و سردرگمی رسانه های گروهی جهان ـ که انعکاس سردرگمی‌‎ ‎‌کاخ نشینان زورگو است ـ واضحتر گردیده و لازم است در این جوّی که پیش آمده است،‌‎ ‎‌مسلمین و مستضعفان جهان آگاهانه از آن استفاده کرده و جمیع فِرَق مسلمین و‌‎ ‎‌مستضعفان دست در دست هم داده و خودشان را از قید اسارت ابرقدرت ها خارج‌‎ ‎‌نمایند. اینک تذکراتی را عرض می کنم:‌

‌‌ 

    1ـ اعلان برائت از مشرکان که از ارکان توحیدی و واجبات سیاسی حج است، باید در‌‎ ‎‌ایام حج به صورت تظاهرات و راهپیمایی با صلابت و شکوه هرچه بیشتر و بهتر برگزار‌‎ ‎‌شود و حجاج محترم ایرانی و غیرایرانی با هماهنگی کامل با مسئولین حج و نمایندۀ‌‎ ‎‌اینجانب، جناب حجت الاسلام آقای کروبی در کلیۀ مراسم شرکت نمایند و فریاد کوبندۀ‌‎ ‎‌برائت ازمشرکان وملحدان استکبار جهانی و در رأس آنان امریکای جنایتکار را در کنار‌‎ ‎‌خانۀ توحید طنین اندازند و از ابراز بغض و کینۀ خود نسبت به دشمنان خدا و خلق غافل‌‎ ‎‌نشوند. مگر تحقق دیانت جز اعلام محبت و وفاداری نسبت به حق و اظهار خشم و برائت‌‎ ‎‌نسبت به باطل است؟ حاشا که خلوص عشق موحدین جز به ظهور کامل نفرت از مشرکین‌‎ ‎‌و منافقین میسر شود و کدام خانه ای سزاوارتر از کعبه و خانۀ امن و طهارت و ناس که در‌‎ ‎‌آن به هر چه تجاوز و ستم و استثمار و بردگی و یا دون صفتی و نامردمی است عملاً و قولاً‌‎ ‎‌پشت شود و در تجدید میثاق‌‌  اَلَسْتُ بِرَبِّکُم‌‎[9]‎‌  بت آلهه ها و ‌‌اربابان مُتِفَرِّقُونَ ‌ ‎[10 ]‎‌ شکسته شود و‌‎ ‎‌خاطرۀ مهمترین و بزرگترین حرکت سیاسی پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ در‌‌  وَاَذانٌ مِنَ الله ِ وَ ‌‎ ‎‌رَسوُلِهِ اِلَی النّاسِ یَوْمَ الْحَجِّ الاَْکبَرِ‌‎[11]‎‌  زنده بماند و تکرار شود، چرا که سنت پیامبر ـ صلی الله علیه ‎‌و آله ـ و اعلان برائت کهنه شدنی نیست و نه تنها اعلان برائت به ایام و مراسم حج منحصر‌‎ ‎‌نشود، که باید مسلمانان فضای سراسر عالم را از محبت و عشق نسبت به ذات حق و نفرت‌‎ ‎‌و بغض عملی نسبت به دشمنان خدا لبریز کنند و به وسوسۀ خناسان و شبهات تردید‌‎ ‎‌آفرینان و متحجرین و منحرفین گوش فرا ندهند و لحظه ای از این آهنگ مقدس‌‎ ‎‌توحیدی و جهان شمولی اسلام، غفلت نکنند که مسلماً جهانخواران و دشمنان ملتها، بعد‌‎ ‎‌از این آرام و قرار نخواهند داشت و به حیله ها و تزویرها و چهره های گوناگون متمسک‌‎ ‎‌می شوند و روحانی نماها و آخوندهای درباری و اجیرشدگان سلاطین و ملیگراها و‌‎ ‎‌منافقین به فلسفه ها و تفسیرها و برداشتهای غلط و منحرف روی می آورند و برای خلع‌‎ ‎‌سلاحهای مسلمانان و ضربه زدن به صلابت و ابهت و اقتدار امت محمد ـ صلی الله علیه و‌‎ ‎‌آله وسلم ـ به هر کاری دست می زنند و چه بسا جاهلان مُتنسّک‌‎[12]‎‌ بگویند که قداست‌‎ ‎‌خانۀ حق و کعبۀ معظمه را به شعار و تظاهرات و راهپیمایی و اعلان برائت نباید شکست و‌‎ ‎‌حج جای عبادت و ذکر است نه میدان صف آرایی و رزم و نیز چه بسا عالمان مُتهتّک‌‎[13]‎‎ ‎‌القا کنند که مبارزه و برائت و جنگ و ستیز، کار دنیاداران و دنیا طلبان بوده است و ورود‌‎ ‎‌در مسائل سیاسی، آن هم در ایام حج دون شأن روحانیون و علما می باشد. که خود این‌‎ ‎‌القائات نیز از سیاست مخفی و تحریکات جهانخواران به شمار می رود که مسلمانان باید‌‎ ‎‌با همۀ امکانات و وسایل لازم به مقابلۀ جدی و دفاع از ارزشهای الهی و منافع مسلمین‌‎ ‎‌برخیزند و صفوف مبارزه و دفاع مقدس خویش را محکم و مستحکم نمایند و به این‌‎ ‎‌بیخبران و دلمردگان و پیروان شیاطین بیش از این مجال حمله رابه صفوف عقیده و عزت‌‎ ‎‌مسلمانان ندهند و از همه جا و همۀ سرزمینها و خصوصاً از کعبۀ حق به جنود خدا متصل‌‎ ‎‌شوند و زائران عزیز، از بهترین و مقدسترین سرزمینهای عشق و شعور و جهاد به کعبۀ‌‎ ‎‌بالاتری رهسپار شوند و همچون سید و سالار شهیدان حضرت ابی عبدالله الحسین ـ‌‎ ‎‌علیه السلام ـ از احرام حج به احرام حرب و از طواف کعبه و حرم به طواف صاحب بیت از تَوضّوء زمزم به غسل شهادت و خون رو آورند و به امتی شکست ناپذیر و بنیانی‌‎ ‎‌مرصوص مبدل گردند که نه ابرقدرت شرق یارای مقابلۀ آنان را داشته باشد نه غرب که‌‎ ‎‌مسلماً روح و پیام حج چیز دیگری غیر از این نخواهد بود که مسلمانان، هم دستورالعمل‌‎ ‎‌جهاد با نفس را بگیرند و هم برنامۀ مبارزه با کفر و شرک را.‌

‌‌

     به هر حال اعلان برائت در حج، تجدید میثاق مبارزه و تمرین تشکل مجاهدان برای‌‎ ‎‌ادامۀ نبرد با کفر و شرک و بت پرستها است و به شعار هم خلاصه نمی شود که سرآغاز‌‎ ‎‌علنی ساختن منشور مبارزه و سازماندهی جنود خدای تعالی در برابر جنود ابلیس و‌‎ ‎‌ابلیس صفتان است و از اصول اولیۀ توحید به شمار می رود و اگر مسلمانان در خانۀ ناس و‌‎ ‎‌خانۀ خدا از دشمنان خدا اظهار برائت نکنند، پس در کجا می توانند اظهار نمایند؟ و اگر‌‎ ‎‌حرم و کعبه و مسجد و محراب، سنگر و پشتیبان سربازان خدا و مدافعان حرم وحرمت‌‎ ‎‌انبیا نیست، پس مأمن و پناهگاه آنان در کجاست؟‌

‌‌ 

    خلاصه، اعلان برائت مرحلۀ اول مبارزه و ادامۀ آن مراحل دیگر وظیفۀ ما است و در‌‎ ‎‌هر عصر و زمانی جلوه ها و شیوه ها و برنامه های متناسب خود را می طلبد و باید دید که در‌‎ ‎‌عصری همانند امروز که سران کفر و شرک همۀ موجودیت توحید را به خطر انداخته اند‌‎ ‎‌و تمامی مظاهر ملی و فرهنگی و دینی و سیاسی ملتها را بازیچۀ هوسها و شهوتها‌‎ ‎‌نموده اند چه باید کرد. آیا باید در خانه ها نشست و با تحلیلهای غلط و اهانت به مقام‌‎ ‎‌ومنزلت انسانها و القای روحیۀ ناتوانی و عجز در مسلمانان، عملاً شیطان و شیطان زادگان‌‎ ‎‌را تحمل کرد و جامعه را از وصول به خلوص که غایت کمال و نهایت آمال است، منع کرد‌‎ ‎‌و تصور نمود که مبارزۀ انبیا با بت و بت پرستها منحصر به سنگ و چوبهای بیجان بوده‌‎ ‎‌است و نعوذبالله پیامبرانی همچون ابراهیم در شکستن بتها پیشقدم و اما در مصاف با‌‎ ‎‌ستمگران، صحنۀ مبارزه را ترک کرده اند؟ و حال آنکه تمام بت شکنیها و مبارزات و‌‎ ‎‌جنگهای حضرت ابراهیم با نمرودیان و ماه و خورشید و ستاره پرستان مقدمۀ یک‌‎ ‎‌هجرت بزرگ و همۀ آن هجرتها و تحمل سختیها و سکونت در وادی غیر ذی زرع و‌‎ ‎‌ساختن بیت وفدیۀ اسماعیل، مقدمۀ بعثت و رسالتی است که در آن، ختم پیام آوران،‌ سخن اولین و آخرین بانیان و مؤسسان کعبه را تکرار می کند و رسالت ابدی خود را با‌‎ ‎‌کلام ابدی ‌‌اِنَّنیِ بَری ءٌ مِمّا تُشْرِکُون‌‎[14]‎‌ ابلاغ می نماید که اگر غیر از این تحلیل و تفسیری ارائه‌‎ ‎‌دهیم، اصلاً در زمان معاصر، بت و بت پرستی وجود ندارد و راستی کدام انسان عاقلی‌‎ ‎‌است که بت پرستی جدید و مدرن را در شکلها و افسونها و ترفندهای ویژۀ خود نشناخته‌‎ ‎‌باشد و از سلطه ای که بتخانه هایی چون کاخ سیاه بر ممالک اسلامی و خون وناموس‌‎ ‎‌مسلمین و جهان سوم پیدا کرده اند، خبر نداشته باشد.‌

‌‌ 

    امروز فریاد برائت ما از مشرکان و کافران، فریادِ از ستم ستمگران و فریاد امتی است‌‎ ‎‌که جانشان از تجاوزات شرق و غرب و در رأس آنان امریکا و اذناب آن به لب رسیده‌‎ ‎‌است و خانه و وطن و سرمایه اش به غارت رفته است. فریاد برائت ما، فریاد ملت مظلوم و‌‎ ‎‌ستم ـ دیده ـ کشیدۀ افغانستان است و من متأسفم که شوروی به تذکر و هشدار من در‌‎ ‎‌مورد افغانستان عمل ننمود و به این کشور اسلامی حمله کرد. بارها گفته ام و اکنون نیز‌‎ ‎‌تذکر می دهم که ملت افغانستان را به حال خود رها کنید، مردم افغانستان سرنوشت‌‎ ‎‌خودشان را تعیین نموده واستقلال واقعی خود را تضمین می کنند و به ولایت کرملین یا‌‎ ‎‌قیمومت امریکا احتیاجی ندارند و مسلم بعد از خروج نظامیان بیگانه از کشورشان، به‌‎ ‎‌سلطۀ دیگری گردن نمی نهند و پای امریکا را اگر قصد دخالت و تجاوز در کشورشان‌‎ ‎‌کرده باشد، می شکنند.‌

‌‌

     و نیز فریاد برائت ما فریاد مردم مسلمان افریقا است، فریاد برادران و خواهران دینی ما‌‎ ‎‌که به جرم سیاه بودن، تازیانۀ ستمِ سیه روزان بی فرهنگِ نژادپرست را می خورند.‌

‌‌ 

    فریاد برائت ما، فریاد برائت مردم لبنان و فلسطین و همۀ ملتها و کشورهای دیگری‌‎ ‎‌است که ابرقدرتهای شرق و غرب،خصوصاً امریکا و اسرائیل به آنان چشم طمع‌‎ ‎‌دوخته اند و سرمایۀ آنان را به غارت برده اند ونوکران و سرسپردگان خود را به آنان‌‎ ‎‌تحمیل نموده اند و از فواصل هزاران کیلومتر راه به سرزمینهای آنان چنگ انداخته و‌ مرزهای آبی و خاکی کشورشان را اشغال کرده اند.‌

‌‌ 

    فریاد برائت ما، فریاد برائت همۀ مردمانی است که دیگر تحمل تفرعن امریکا و‌‎ ‎‌حضور سلطه طلبانۀ آن را از دست داده اند و نمی خواهند صدای خشم و نفرتشان برای‌‎ ‎‌ابد در گلوهایشان خاموش و افسرده بماند و اراده کرده اند که آزاد زندگی کنند و آزاد‌‎ ‎‌بمیرند و فریادگر نسلها باشند.‌

‌‌

     فریاد برائت ما، فریاد دفاع از مکتب و حیثیات و نوامیس، فریاد دفاع از منابع و ثروتها‌‎ ‎‌و سرمایه ها، فریاد دردمندانۀ ملتهایی است که خنجر کفر و نفاق قلب آنان را دریده است.‌

‌‌ 

    فریاد برائت ما، فریاد فقر و تهیدستی گرسنگان و محرومان و پابرهنه هایی است که‌‎ ‎‌حاصل عرق جبین و زحمات شبانه روزی آنان را، زراندوزان و دزدان بین المللی به یغما‌‎ ‎‌برده اند و حریصانه از خون دل ملتهای فقیر و کشاورزان و کارگران و زحمتکشان، به اسم‌‎ ‎‌سرمایه داری و سوسیالیزم و کمونیزم مکیده و شریان حیات اقتصاد جهان را به خود پیوند‌‎ ‎‌داده اند و مردم جهان را از رسیدن به کمترین حقوق حقۀ خود محروم نموده اند.‌

‌‌ 

    فریاد برائت ما، فریاد امتی است که همۀ کفر و استکبار به مرگ او در کمین نشسته اند و‌‎ ‎‌همۀ تیرها و کمانها و نیزه ها به طرف قرآن و عترت عظیم نشانه رفته اند و هیهات که امت‌‎ ‎‌محمد ـ صلی الله علیه و آله وسلم ـ و سیراب شدگان کوثر عاشورا و منتظران وراثت‌‎ ‎‌صالحان به مرگ ذلت بار و به اسارت غرب و شرق تن در دهند و هیهات که خمینی، در‌‎ ‎‌برابر تجاوز دیوسیرتان و مشرکان و کافران به حریم قرآن کریم و عترت رسول خدا و‌‎ ‎‌امت محمد ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ و پیروان ابراهیم حنیف ساکت و آرام بماند و یا‌‎ ‎‌نظاره گر صحنه های ذلت و حقارت مسلمانان باشد. من خون و جان ناقابل خویش را‌‎ ‎‌برای ادای واجب حق و فریضۀ دفاع از مسلمانان آماده نموده ام و در انتظار فوز عظیم‌‎ ‎‌شهادتم.‌

‌‌ 

    قدرتها و ابرقدرتها و نوکران آنان مطمئن باشند که اگر خمینی یکه وتنها هم بماند به‌‎ ‎‌راه خود که راه مبارزه با کفر و ظلم و شرک و بت پرستی است ادامه می دهد و به یاری‌‎ ‎‌خدا در کنار بسیجیان جهان اسلام، این پابرهنه های مغضوب دیکتاتورها، خواب راحت‌ را از دیدگان جهانخواران و سرسپردگانی که به ستم و ظلم خویشتن اصرار می نمایند‌‎ ‎‌سلب خواهد کرد. آری، شعار «نه شرقی و نه غربی» ما، شعار اصولی انقلاب اسلامی در‌‎ ‎‌جهان گرسنگان و مستضعفین بوده و ترسیم کنندۀ سیاست واقعیِ عدم تعهد کشورهای‌‎ ‎‌اسلامی و کشورهایی است که در آیندۀ نزدیک و به یاری خدا اسلام را به عنوان تنها‌‎ ‎‌مکتب نجاتبخش بشریت می پذیرند و ذره ای هم از این سیاست عدول نخواهد شد و‌‎ ‎‌کشورهای اسلامی و مردم مسلمان جهان نباید وابسته به غرب و اروپا و امریکا و نه وابسته‌‎ ‎‌به شرق، شوروی، که ان شاءالله تعالی به خدا و رسول خدا و امام زمان وابسته است و به‌‎ ‎‌طور قطع و یقین، پشت کردن به این سیاست بین المللی اسلام، پشت کردن به آرمان‌‎ ‎‌مکتب اسلام و خیانت به رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله وسلم ـ و ائمۀ هدی ـ علیهم‌‎ ‎‌السلام ـ است ونهایتاً مرگ کشور و ملت ما و تمامی کشورهای اسلامی است و کسی گمان‌‎ ‎‌نکند که این شعار، شعار مقطعی است که این سیاست، ملاک عمل ابدی مردم ما و‌‎ ‎‌جمهوری اسلامی ما و همۀ مسلمانان سرتاسر عالم است. چرا که شرط ورود به صراط‌‎ ‎‌نعمت، حق برائت و دوری از صراط گمراهان است که در همۀ سطوح و جوامع اسلامی‌‎ ‎‌باید پیاده شود. مسلمانان بعد از شرکت در راهپیماییهای برائت و اعلان همبستگی با ملت‌‎ ‎‌دلاور ایران، باید به فکر رمی استعمار از کشورها و سرزمینهای اسلامی خود باشند و‌‎ ‎‌برای بیرون راندن جنود ابلیس و برچیدن پایگاههای نظامی شرق و غرب از کشورهای‌‎ ‎‌خود تلاش نمایند و نگذارند دنیاخواران از امکانات آنان، در جهت منافع خود و‌‎ ‎‌ضربه زدن به کشورهای اسلامی استفاده کنند که این بزرگترین ننگ و عار کشور و سران‌‎ ‎‌ممالک اسلامی است که بیگانگان به مراکز سرّی و نظامی مسلمانان راه پیدا کنند.‌‎ ‎‌مسلمانان از هیاهو و طبلهای توخالی و تبلیغاتِ ظالمانه نهراسند که کاخها و قدرتهای‌‎ ‎‌نظامی و سیاسی استکبار جهان، همانند لانۀ عنکبوت سست و در حال فرو ریختنند.‌‎ ‎‌مسلمانان جهان باید به فکر تربیت و کنترل و اصلاح سران خود فروختۀ بعض کشورها‌‎ ‎‌باشند و آنان را با نصیحت یا تهدید از این خواب گرانی که هم خودشان و هم منافع‌‎ ‎‌ملتهای اسلامی را به باد فنا می دهد، بیدار نمایند و به این سرسپردگان و نوکران هشدار‌ بدهند و خودشان هم با بصیرت کامل از خطر منافقین و دلالان استکبار جهانی غافل‌‎ ‎‌نشوند و دست روی دست نگذارند و نظاره گر صحنۀ شکست اسلام و غارت سرمایه ها و‌‎ ‎‌منابع و نوامیس مسلمین نباشند.‌

‌‌ 

    ملتهای مسلمان باید به فکر نجات فلسطین باشند و مراتب انزجار و تنفر خویش را از‌‎ ‎‌سازشکاری و مصالحۀ رهبران ننگین و خودفروخته ای که به نام فلسطین، آرمان مردم‌‎ ‎‌سرزمینهای غصب شده و مسلمانان این خطه را به تباهی کشیده اند به دنیا اعلام و‌‎ ‎‌نگذارند این خائنان بر سر میز مذاکره ها و رفت وآمدها، حیثیت و اعتبار و شرافت ملت‌‎ ‎‌قهرمان فلسطین ‌‌[‌‌را‌‌]‌‌ خدشه دار کنند، که این انقلابی نماهای کم شخصیت و خودفروخته‌‎ ‎‌به اسم آزادی قدس به امریکا و اسرائیل متوسل شده اند. عجبا که هر روز از فاجعۀ خونبار‌‎ ‎‌غصب فلسطین بیشتر می گذرد، سکوت و سازش سران کشورهای اسلامی و طرح‌‎ ‎‌مماشات با اسرائیل غاصب بیشتر وحتی از تبلیغ و شعار رهایی بیت المقدس هم خبری به‌‎ ‎‌گوش نمی رسد و اگر دولت و مردم کشوری همانند ایران که خود نیز در حالت دفع تجاوز‌‎ ‎‌و جنگ و محاصره است، به پشتیبانی از مردم فلسطین برخاسته و فریاد می زند، او را‌‎ ‎‌محکوم می کنند و حتی از اینکه یک روز هم به نام قدس برگزار شود، وحشت نموده اند.‌‎ ‎‌نکند که اینان تصور کرده اند که گذشت زمان، سیرت و صورت جنایتهای اسرائیل و‌‎ ‎‌صهیونیزم را دیگرگون ساخته است و گرگهای خون آشام صهیونیزم، از فکر تجاوز و‌‎ ‎‌غصب سرزمینهای از نیل تا فرات دست برداشته اند. مسئولین محترم کشور ایران و مردم‌‎ ‎‌ما و ملتهای اسلامی از مبارزه با این شجرۀ خبیثه و ریشه کن کردن آن، دست نخواهند‌‎ ‎‌کشید و به یاری خداوند تعالی از قطرات پراکندۀ پیروان اسلام و توان معنوی امت محمد‌‎ ‎‌ـ صلی الله علیه و آله وسلم ـ و امکانات کشورهای اسلامی باید استفاده کرد و با تشکیل‌‎ ‎‌هسته های مقاومت حزب الله در سراسر جهان اسرائیل را از گذشتۀ جنایت بار خود‌‎ ‎‌پشیمان و سرزمینهای غصب شدۀ مسلمانان را از چنگال آنان خارج کرد. من همان گونه‌‎ ‎‌که بارها و در سالهای گذشته قبل و بعد از انقلاب هشدار داده ام، مجدداً خطر فراگیری‌‎ ‎‌غدۀ چرکین و سرطانی صهیونیزم را در کالبد کشورهای اسلامی گوشزد می کنم و حمایت‌ بیدریغ خود و ملت و دولت و مسئولین ایران را از تمامی مبارزات اسلامی ملتها و جوانان‌‎ ‎‌غیور و مسلمان در راه آزادی قدس، اعلام می نمایم و از جوانان عزیز لبنان که موجب‌‎ ‎‌سرافرازی امت اسلام در خواری و ذلت جهانخواران گردیده اند، تشکر می کنم و برای‌‎ ‎‌موفقیت همۀ عزیزانی که در داخل سرزمینهای اشغالی و یا در کنار این کشور غصب‌‎ ‎‌شده، با تکیه به سلاح ایمان و جهاد به اسرائیل و منافع آن ضربه می زنند دعا می کنم و‌‎ ‎‌اطمینان می دهم که ملت ایران، شما را تنها نخواهد گذاشت. به خدای تعالی توکل کنید و‌‎ ‎‌از قدرت معنوی مسلمانان بهره جویید و با سلاح تقوا و جهاد و صبر و مقاومت بر دشمنان‌‎ ‎‌حمله برید که‌‌ اِنْ تَنصُرُوا الله َ یَنْصُرْکُمْ وَ یُثَبِّتْ اَقدامَکُمْ.‌‎[15]‎

‌‌    ‌‌2ـ از آنجا که جنگ در رأس امور و برنامه های کشور ماست، جهانخواران در آستانۀ‌‎ ‎‌پیروزی قاطع ملت ایران بر نظام پوسیده و رو به زوال عفلقیان، تلاش گسترده ای را در‌‎ ‎‌جهت مشوه ساختن افکار عمومی جهانیان به کار گرفته اند تا بعد از آنهمه تجاوزات و‌‎ ‎‌جنایات صدامیان و سکوت مجامع بین المللی، ما را جنگ طلب معرفی نمایند. و چه بسا با‌‎ ‎‌این حربۀ جدید، افراد ناآگاهی را تحت تأثیر قرار داده باشند. لازم است برای روشن‌‎ ‎‌شدن افکار عمومی ملتهای دربند و خصوصاً زائران محترم نکاتی را یادآور شوم.‌

‌‌

     دنیا از آغاز جنگ تاکنون و در تمام مراحل دفاعی ما، هیچ گاه با زبان عدالت و‌‎ ‎‌بیطرفی با ما سخن نگفته است. آن روزی که صدام و حزب بعث از روی غرور و بیخردی‌‎ ‎‌به منظور ساقط نمودن نظام نوپای جمهوری اسلامی ایران به کشور عزیزمان ایران حمله‌‎ ‎‌نمود و قراردادهای بین المللی را پاره کرد و شخصاً تجاوزات هوایی و دریایی و زمینی‌‎ ‎‌ارتش را رهبری می نمود و نه تنها خانه های یک شهر و روستا، که مراکز دهها شهر و‌‎ ‎‌صدها روستا را با خاک یکسان می کرد و کودکان معصوم ملت ما را در آغوش مادرانشان‌‎ ‎‌به شهادت می رساند و تجاوزات و وحشیگریها را تا آنجا ادامه داد که قلم از نوشتن و‌‎ ‎‌زبان از بیان آنان شرم می کند و نیز در آن روزی که صدام اولین جرقه و شعله های آتش‌ جنگ را در خرمن امنیت همۀ کشورهای اسلامی و خلیج فارس برافروخت، هیچ کس‌‎ ‎‌ازاین مدعیان صلح، جلوی آتش افروزی او را نگرفته و از امکانات و اهرمهای فشار و‌‎ ‎‌قراردادهای خود در جهت کنترل و مهار او بهره نجست و به دفاع از ملت مظلوم و‌‎ ‎‌ستمدیدۀ ایران و عراق برنخاست و به صدام، این آغاز کنندۀ جنگ، نگفت که به کدام‌‎ ‎‌گناه و به چه جرمی ملت ایران باید کشته شوند! و به کدام گناه میلیونها زن و مرد و پیر و‌‎ ‎‌جوان آواره شوند و یا خانه و کاشانه شان ویران گردد! و به کدام جرم و گناه حاصل‌‎ ‎‌زحمات دهها سالۀ تلاش و سرمایه گذاری یک ملت در صنایع و کارخانجات و مزارع و‌‎ ‎‌کشتزارها سوخته و بر باد برود! آیا جرم ما، ایرانی بودن ما است، جرم ما فارسی بودن ما‌‎ ‎‌است ، جرم ما اختلافات و تنازعات گذشتۀ مرزی ما است؟ خیر، چنین نیست. امروز همه‌‎ ‎‌می دانند جرم واقعی ما از دید جهانخواران و متجاوزان، دفاع از اسلام و رسمیت دادن به‌‎ ‎‌حکومت جمهوری اسلامی به جای نظام طاغوت ستمشاهی است، جرم و گناه ما احیای‌‎ ‎‌سنت پیامبر ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ و عمل به دستورات قرآن کریم و اعلان وحدت‌‎ ‎‌مسلمانان اعم از شیعه و سنی، برای مقابله با توطئۀ کفر جهانی و پشتیبانی از ملت محروم‌‎ ‎‌فلسطین و افغانستان و لبنان و بستن سفارت اسرائیل در ایران و اعلام جنگ با این غدۀ‌‎ ‎‌سرطانی و صهیونیسم جهانی و مبارزه با نژادپرستی و دفاع از مردم محروم افریقا و لغو‌‎ ‎‌قراردادهای بردگی رژیم کثیف پهلوی با امریکای جهانخوار بوده است. و نزد‌‎ ‎‌جهانخواران و نوکران بی ارادۀ آنان چه گناهی بالاتر از اینکه کسی از اسلام وحاکمیت آن‌‎ ‎‌سخن بگوید و مسلمانان را به عزت و استقلال و ایستادگی در مقابل ستم متجاوزان‌‎ ‎‌دعوت کند.‌

‌‌

     ما به این نکته نه فقط در جنگ تحمیلی، که از روز نخست شروع مبارزه و از‌ ‎15 خرداد تا بیست و دوم بهمن رسیده ایم و به خوبی دریافته ایم که برای هدف بزرگ و‌‎ ‎‌آرمانی اسلامی، الهی باید بهای سنگینی پرداخت نماییم و شهدای گرانقدری را تقدیم‌‎ ‎‌کنیم و جهانخواران ما را راحت و آرام نخواهند گذاشت و با استفاده از ایادی داخلی و‌‎ ‎‌خارجی شان به ما شبیخون زده و خون عزیزان ما را بر بستر کوچه ها و خیابانها و‌ مرزهایمان جاری می کنند و همین گونه شد وقتی که فریاد اسلامخواهی مردم کشور ما در‌‎ ‎‌15 خرداد به گوش امریکا رسید و وقتی که برای اولین بار غرور امریکا و اقتدار و‌‎ ‎‌ابرقدرتیِ او در اعتراض به مصونیت کارگرانش در ایران شکسته شد و امریکا متوجه‌‎ ‎‌اقتدار و رهبری علما و روحانیت اسلام و عزم جزم و ارادۀ پولادین ملت ایران برای‌‎ ‎‌کسب آزادی و استقلال و رسیدن به نظام عدل اسلامی گردید، به نوکر بی اراده و‌‎ ‎‌وطن فروش و فرومایۀ خود، محمدرضاخان دستور داد که صدای اسلامخواهی ملت ما‌‎ ‎‌را خاموش کند و از او پیمان گرفت تا همۀ افرادی که در برابر امریکا قدعلم کرده اند را‌‎ ‎‌نابود کند و همه دیدیم که این خائنان و سرسپردگان در این مأموریت شوم لحظه ای‌‎ ‎‌درنگ ننمودند و به نام مأموریت و آزادی و رسیدن به دروازۀ تمدن بزرگ، از کشته های‌‎ ‎‌این ملت پشته ها ساختند و در و دیوار کشور ما را از فیضیه گرفته تا دانشگاه و از دانشگاه تا‌‎ ‎‌کوچه و بازار و خیابان و از خیابان تا مسجد و محراب به خون عزیزان و جوانان تکبیر‌‎ ‎‌گوی پیرو خدا و رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ را رنگین کردند و در شرایطی که‌‎ ‎‌جلادان رژیم ستمشاهی پرو بال و برگ و شاخۀ شجرۀ طیبۀ آزادی را می شکستند، همۀ‌‎ ‎‌جهانخواران در یک اقدام هماهنگ تبلیغاتی و بین المللی شاه را متمدن و مترقی، و‌‎ ‎‌آزادی طلبان و مسلمانان را مرتجع و خواسته های اسلامی آنان را ارتجاع سیاه معرفی‌‎ ‎‌کردند و در ادامۀ همان سیاست سرکوب بود که در کربلای خونرنگ ایران جنایات‌‎ ‎‌یزیدیان را دهها بار در عاشوراها و تاسوعاها تکرار نمودند و مملکت ما را به جزیرۀ آرام‌‎ ‎‌و ثبات امریکا و به قبرستان و خرابۀ این ملت مبدل ساختند که من در روز ورود به کشور‌‎ ‎‌عزیز ایران در بهشت زهرا گفتم که شاه مملکت ما را ویران و قبرستانهای آن را آباد نمود‌‎ ‎‌و الآن نیز همان سخن را تکرار می کنم که شاه کشور ما را ویران و قبرستانها را آباد کرد‌‎ ‎‌ولی شاه که بود و به دستور چه کسی عمل می کرد؟ که اگر او به تنهایی و به فکر فاسد و‌‎ ‎‌تبهکار خود عمل می کرد چه بسا قضایا بعد از رفتن او خاتمه می یافت. ولی چه کسی‌‎ ‎‌است که نداند شاه نوکر و مأمور امریکا و تمامی شهیدان و عزیزان ما، خونبها و قربانیانی‌‎ ‎‌بودند که به خاطر آزادی از آنان گرفته شد و کار او مأموریتی بوده است که برای اربابان‌ خود به انجام رسانید و تا توانست انتقام امریکا را از اسلام و مسلمین گرفت ولی کارگزار‌‎ ‎‌اصلی ماجرا یعنی خود امریکا در پشت صحنه باقی مانده بود، امریکایی که از اسلام‌‎ ‎‌راستین می ترسید و از قیام منتهی به حکومت عدل واهمه داشت.‌

‌‌ 

    امریکا به تصور اینکه ملیگراها و منافقین و دیگر وابستگان چپ و راست او بزودی‌‎ ‎‌پاشنۀ سیاست انقلاب و حاکمیت نظام و ادارۀ کشور را به نفع او به حرکت درمی آورند‌‎ ‎‌چند روزی سیاست خوف و رجا را در پیش گرفت و به طرح و اجرای کودتا و اعمال‌‎ ‎‌سیاست فشار و ترویج چهره های وابستۀ خود و نیز به ترور شخصیت انقلاب و انقلابیون‌‎ ‎‌واقعی کشور پرداخت که خداوند مجدداً بر ما منت نهاد و در صحنۀ حماسی تسخیر لانۀ‌‎ ‎‌جاسوسان، مردم ایران برائت مجدد خویش را از امریکا و اذناب آن اعلام نمودند، که‌‎ ‎‌دوباره امریکا همان تیغی که به دست محمدرضا سپرده بود در کف صدام این زنگیِ‌‎ ‎‌مست نهاد. صدام چه کرد؟ آیا صدام همان کاری را که شاه قبل از انقلاب انجام داده بود‌‎ ‎‌انجام نداد؟ شاه قبرستانهای ما را از سروهای بلند آزادی پرنساخت؟ آیا صدام که از‌‎ ‎‌قدرت برتر و مانور بیشتری برخوردار بود غیر از این کرد؟ آیا شاه کشورمان را به امریکا‌‎ ‎‌نفروخته بود؟ آیا صدام برای فروختن ایران به امریکا به صورت دیگری عمل نکرد؟‌‎ ‎‌گفتم که خرابیهای شاه را اگر مهلتمان دهند با تلاش همۀ دست اندرکاران و ملت شریف‌‎ ‎‌در بیست سال هم نمی توانیم آباد کنیم. آیا خرابیهای صدام را می شود در کمتر از بیست‌‎ ‎‌سال آباد نمود؟ مردم شریف ایران و مسلمانان و آزادیخواهان تمامی جهان باید بدانند‌‎ ‎‌که اگر بخواهند بدون گرایش به چپ و راست و مستقل از هر قدرت و ابرقدرتی روی‌‎ ‎‌پای خویش بایستند، باید بهای بسیار گران استقلال و آزادی را بپردازند.‌

‌‌ 

    تجربۀ انقلاب اسلامی در ایران، با خونبهای هزاران شهید و مجروح و خراب شدن‌‎ ‎‌منزلها و به آتش کشیده شدن خرمنهای کشاورزان و کشته شدن تعداد بسیاری در‌‎ ‎‌بمبگذاریها و اسیر شدن فرزندان انقلاب و اسلام به دست دژخیمان بعث عراق و هزاران‌‎ ‎‌گونه تهدید و فشار اقتصادی و جانی به دست آمده است. ملت ایران تجربۀ پیروزی بر‌‎ ‎‌کفر جهانی را در خراب شدن منازل خود بر سر کودکان در خواب به دست آورده و با‌ فداکاریها و مجاهدات، انقلاب و کشور خود را بیمه نموده است. و ما به تمام جهان‌‎ ‎‌تجربه هایمان را صادر می کنیم و نتیجۀ مبارزه و دفاع با ستمگران را بدون کوچکترین‌‎ ‎‌چشمداشتی، به مبارزان راه حق انتقال می دهیم و مسلماً محصول صدور این تجربه ها،‌‎ ‎‌جز شکوفه های پیروزی و استقلال و پیاده شدن احکام اسلام برای ملتهای دربند نیست.‌‎ ‎‌روشنفکران اسلامی همگی با علم و آگاهی باید راه پر فراز و نشیب دگرگون کردن جهان‌‎ ‎‌سرمایه داری و کمونیسم را بپیمایند و تمام آزادیخواهان باید با روشن بینی و روشنگری،‌‎ ‎‌راه سیلی زدن بر گونۀ ابرقدرتها و قدرتها، خصوصاً امریکا را بر مردم سیلی خورده‌‎ ‎‌کشورهای مظلوم اسلامی و جهان سوم ترسیم کنند. من با اطمینان می گویم: اسلام‌‎ ‎‌ابرقدرتها را به خاک مذلت می نشاند، اسلام موانع بزرگ داخل و خارج محدودۀ خود را‌‎ ‎‌یکی پس از دیگری برطرف و سنگرهای کلیدی جهان را فتح خواهد کرد.‌

‌‌ 

    ملت شریف ایران توجه داشته باشید که کاری که شما مردان و زنان انجام داده اید‌‎ ‎‌آنقدر گرانبها و پرقیمت است که اگر صدها بار ایران با خاک یکسان شود و دوباره با فکر‌‎ ‎‌و تلاش فرزندان عزیز شما ساخته گردد، نه تنها ضرری نکرده اید، که سود زیستن در کنار‌‎ ‎‌اولیاءالله را برده اید و در جهان ابدی شده اید و دنیا بر شما رشک خواهد برد، خوشا به‌‎ ‎‌حالتان!‌

‌‌ 

    من به تمام دنیا با قاطعیت اعلام می کنم که اگر جهانخواران بخواهند در مقابلِ دین ما‌‎ ‎‌بایستند، ما در مقابل همۀ دنیای آنان خواهیم ایستاد و تا نابودی تمام آنان از پای نخواهیم‌‎ ‎‌نشست، یا همه آزاد می شویم و یا به آزادی بزرگتری که شهادت است می رسیم و‌‎ ‎‌همان گونه که در تنهایی و غربت و بدون کمک و رضایت احدی از کشورها و سازمانها و‌‎ ‎‌تشکیلات جهانی، انقلاب را به پیروزی رساندیم، و همان گونه که در جنگ نیز‌‎ ‎‌مظلومانه تر از انقلاب جنگیدیم و بدون کمک حتی یک کشور خارجی متجاوزان را‌‎ ‎‌شکست دادیم، به یاری خدا باقیماندۀ راه پر نشیب و فراز رابا اتکای به خدا، تنها خواهیم‌‎ ‎‌پیمود و به وظیفۀ خویش عمل خواهیم کرد، یا دست یکدیگر را در شادی پیروزی جهان‌‎ ‎‌اسلام در کل گیتی می فشاریم و یا همه به حیات ابدی و شهادت روی می آوریم و از‌ ‎‌مرگِ شرافتمندانه استقبال می کنیم ولی در هر حال پیروزی و موفقیت با ما است و دعا را‌‎ ‎‌هم فراموش نمی کنیم.‌

‌‌

     خداوندا! بر ما منت بنه و انقلاب اسلامی ما را مقدمۀ فرو ریختن کاخهای ستم جباران‌‎ ‎‌و افول ستارۀ عمر متجاوزان در سراسر جهان گردان. و همۀ ملتها را از ثمرات و برکات‌‎ ‎‌وراثت و امامت مستضعفان و پابرهنگان برخوردار فرما.‌

‌‌

     حال با این مقدمه ها قضاوت در جنگ با خود مسلمانان است که تعقل و اندیشه کنند‌‎ ‎‌که ما در مسیر چه هدف و آرمانی مورد تهاجم قرار گرفته ایم و شهیدان گرانقدری را به‌‎ ‎‌پیشگاه مقدس حق تقدیم کرده ایم و صدام پلید چه نیاتی از تهاجم خود در سر پرورانده‌‎ ‎‌است؛ دنیا نیز به چه انگیزه ای به حمایت ضمنی و علنی از او برخاسته است و تا امروز هم‌‎ ‎‌متجاوزین در تنگنای تسلیحات و امکانات نظامی و اقتصادی و سیاسی نبوده اند و دنیا هر‌‎ ‎‌روز به بهانه ای آنان را به بهترین و مدرنترین سلاحها مسلح نموده است ولی از دادن‌‎ ‎‌امکاناتی که حق مسلّم ملت ما است و حتی پول آنها را گرفته اند خودداری نموده است،‌‎ ‎‌ولی با تمام این احوال ما افتخار می کنیم که در این نبرد طولانی و نابرابر فقط با تکیه‌‎ ‎‌برسلاح ایمان و توکل بر خدای بزرگ و دعای بقیة الله ـ عجل الله تعالی فرجه ـ و اعتماد به‌‎ ‎‌نفس و همت دلاور مردان و شیرزنان صحنۀ کارزار به پیروزی رسیده ایم و خدا را سپاس‌‎ ‎‌می گزاریم که منت هیچ قدرت و کشوری و ابرقدرتی در جنگ، بر گردن ما نیست و مردم‌‎ ‎‌کارآزموده و متوکل ما با استعانت از ذات مقدس کبریا یکه و تنها و مظلومانه بر مشکلات‌‎ ‎‌بسیاری از طرح و عملیات و بسیج و آموزش نیروها تا نیاز تسلیحاتی کشورمان فائق آمده‌‎ ‎‌است. و علاوه بر موفقیتهای اعجاز گونه ای که در صحنه های دفاع از کشور اسلامی و‌‎ ‎‌بیرون راندن متجاوزین از هزاران کیلومتر، به تحولات شگرف صنعتی از قبیل راه اندازی‌‎ ‎‌کارخانجات و دیگرگونی در خطوط تولید و ساختن و اختراع دهها وسایل پیشرفته و‌‎ ‎‌مدرن نظامی، آن هم بدون حضور هیچ مستشاری و بدون هیچ گونه کمک خارجی،‌‎ ‎‌دست یافته ایم، و هم اکنون که به مرز پیروزی مطلق رسیده ایم و قدمهای آخرمان را‌‎ ‎‌برمی داریم، صدای ناآشنای صلح طلبی آن هم از کام ستمگران و جنگ افروزان به گوش‌می رسد و در جهان غوغا به راه انداخته و عزا و ماتم صلح طلبی برپا نموده است و مدافع‌‎ ‎‌آزادی و امنیت انسانها شده و برای خون جوانان و سرمایه های مادی و معنوی در کشور‌‎ ‎‌ایران و عراق مرثیه سرایی می کند. راستی چه شده است استکبار جهانی و در رأس آن‌‎ ‎‌امریکا اینقدر طرفدار ملتها شده است و جنگ افروزان و آتش بیاران معرکه ها و جلادان‌‎ ‎‌قرن به شرف انسانیت و همزیستی مسالمت آمیز اعتقاد پیدا کرده اند و از عطش سیراب‌‎ ‎‌ناشدنی و خصلت خونخواری خود که طبیعت فرهنگ سرمایه داری و کمونیسم است،‌‎ ‎‌منصرف شده اند و شمشیرها و خنجرها و قداره های فرو رفته در قلب و جگر ملتها را به‌‎ ‎‌غلاف کشیده اند! آیا این حقیقت است یا فریب و آیا این همان جلوه های دیگر‌‎ ‎‌شبیخونها و بی انصافیهایی نیست که روزی سکوت را مصلحت خویش می دید و امروز‌‎ ‎‌صلح طلبی را؟ آیا براستی از این طریق جهانخواران نمی خواهند از ضربۀ آخر ما‌‎ ‎‌جلوگیری کنند و برای حفظ منافع خویش سیاست جنگ و صلح جهانی را به تصمیمات‌‎ ‎‌و فکرهای پوسیده و شیطانی خود گره بزنند و عملاً جان و مال و مملکت و امنیت ملل‌‎ ‎‌عالم را به قبضۀ قدرت خود درآورند که به طور قطع و یقین، علت و فلسفۀ سماجت و‌‎ ‎‌اصرار جهانخواران در تحمیل صلح بر ملت ایران، نشأت گرفته از همین تفکر است. و از‌‎ ‎‌همۀ اینها که بگذریم این مسئله که چه کسی خواهان صلح واقعی است و چه کسی جنگ‌‎ ‎‌طلب است خود اولِ بحث ما است.‌

‌‌ 

    آیا واقعاً صدام از گذشته ها و کرده ها و تجاوزات و ظلمها و ستمهای خود پشیمان‌‎ ‎‌شده است و اظهار ندامت می کند و از خیانتی که به ملتها و کشورهای اسلامی و در جهت‌‎ ‎‌تضعیف بنیۀ دفاعی ملل اسلامی نموده است عذر تقصیر می خواهد؟ آیا صلح طلبی‌‎ ‎‌صدام از روی دلسوزی و تنبه و آگاهی او است و اصلاً با اینهمه جنایت و غارتگریها،‌‎ ‎‌برای صدام وجدان و شعور و عاطفه ای می توان تصور کرد، یا اینکه این افعی‌‎ ‎‌زخم خورده به خاطر استیصال و درماندگی خود به طناب صلح طلبی چسبیده است؟ و‌‎ ‎‌عجبا که بعض مدعیان عقل و سیاست و دوراندیشی چگونه طرح می دهند و با تحریفِ‌‎ ‎‌آیاتِ کتاب خدا و استناد به سنت پیامبر ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ مسیر عزت و کرامت‌ ‎‌مسلمین را دیگرگون و مردم ما را از شرافت جهاد برحذر می دارند، که خداوند را سپاس‌‎ ‎‌می گزاریم که به ملت ایران آگاهی و رشد مرحمت فرموده است که نه تنها تحت تأثیر این‌‎ ‎‌القائات نرفته و نمی رود، بلکه این موضعگیریهای ناشیانه و بچگانه را دلیل کمبود و‌‎ ‎‌ضعف مبانی فکری و عقیدتی صاحبان این تحلیلها دانسته و به آن لبخند تمسخر می زند.‌‎ ‎‌کدام انسان عاقلی است که با وجود همۀ شرایط مناسب و مقدمات لازم و فدا کردن‌‎ ‎‌هزاران قربانی بزرگ، از نبرد با دشمن رو به احتضار ‌‌[‌‌از‌‌]‌‌ مکتب و جامعه و کشور خود‌‎ ‎‌چشم پوشی نموده و به او مهلتِ توان دوباره دهد تا در موقع مناسب به کشور ما حمله‌‎ ‎‌کند؟ آیا ریاست چند روزۀ دنیا ارزش اینهمه خفت و زبونی را دارد؟ دنیا در شروع‌‎ ‎‌تجاوز به ما پیشنهاد می نمود که برای جلوگیری از تهاجم بیشتر به کشورتان، حاکمیت و‌‎ ‎‌خواسته های صدام را بپذیرید و به زورگویی صدامیان گردن نهید و امروز هم در راستای‌‎ ‎‌همان سیاستها و در زیر بمباران مناطق مسکونی و حملۀ شیمیایی و حمله به نفت کشها و‌‎ ‎‌هواپیمای غیرنظامی و قطارهای مسافربری به زبان دیگری ما را به پذیرش حکومت زور‌‎ ‎‌و تجاوز صدامیان دعوت می کند. و این را دیگر همۀ آگاهان جهان درک کرده اند که نه‌‎ ‎‌تنها صدام از خلق و خوی سبعیت و درندگی ذره ای عدول ننموده است که متأسفانه با‌‎ ‎‌حمایت جهانخواران و یا سکوت سازمانها و مراکز بین المللی به گرگ زخم برداشته ای‌‎ ‎‌بدل شده است و می رود تا شعله های آتش و جنگ را در کشورهای منطقه و خصوصاً‌‎ ‎‌خلیج فارس بر افروزد.‌

‌‌

     و من با وجود چنین شرایطی به همۀ سران کشورهای خلیج فارس و همۀ ابرقدرتهای‌‎ ‎‌شرق و غرب و خصوصاً امریکا و شوروی هشدار می دهم و آنان را از دخالت و‌‎ ‎‌ماجراجویی و تصمیمات عجولانه بر حذر می دارم و به ملت امریکا از اینکه عنان عقل و‌‎ ‎‌ارادۀ خویش را در مهمترین مسائل سیاسی و بین المللی و نظامی به دست افرادی چون‌‎ ‎‌ریگان بسپارد نصیحت می کنم. چرا که ریگان در کارها و خصوصاً در مسائل سیاسی و‌‎ ‎‌تصمیم گیریها ناتوان شده است و به کمک عقلا و اندیشمندان نیازمند شده است که مردم‌‎ ‎‌امریکا را به ورطۀ سقوط نکشاند. من به سران کشورهای خلیج فارس سفارش می کنم که‌ ‎‌به خاطر یک عنصر ورشکستۀ سیاسی، نظامی، اقتصادی بیش از این خود و مردم‌‎ ‎‌کشورتان را تحقیر نکنید و با توسل به دامن امریکا ضعف و ناتوانی خود را برملا نسازید‌‎ ‎‌و از گرگها و درنده ها برای شبانی و حفظ منافع خود استمداد نطلبید ابر قدرتها آن‌‎ ‎‌لحظه ای که منافعشان اقتضا کند شما و قدیمیترین وفاداران و دوستان خود را قربانی‌‎ ‎‌می کنند و پیش آنان دوستی و دشمنی و نوکری و صداقت ارزش و مفهومی ندارد. آنان‌‎ ‎‌منافع خود را ملاک قرار داده اند و به صراحت و در همه جا از آن سخن می گویند. چه‌‎ ‎‌خوب است که بعض سرانِ سرسپردۀ کشورهای اسلامی به اربابان و خدایان زر و زور و‌‎ ‎‌تزویر خود، این نکته را جدی گوشزد کنند که اینقدر از منافع خود در خلیج فارس سخن‌‎ ‎‌نگویید، برای اینکه همین مسئله موجب حساسیت شدید مردم منطقه است که امریکا و‌‎ ‎‌فرانسه و انگلیس چه منافعی در آبهای خلیج فارس دارند تا پای دخالت نظامی و جنگ‌‎ ‎‌هم می خواهند آن را حفظ کنند؟ البته سیاست ما در مورد خلیج فارس از اول تاکنون‌‎ ‎‌صریح و روشن بوده است. جمهوری اسلامی ایران به امنیت در خلیج فارس اهمیت‌‎ ‎‌زیادی می دهد و به همین دلیل و علی رغم فراهم بودن همه نوع امکانات دریایی و‌‎ ‎‌هوایی و زمینی در بستن تنگۀ هرمز و صدمه وارد کردن به کشتیها و نفت کشها و منافع و‌‎ ‎‌مراکز صدور نفت و پالایشگاهها و بنادر منطقه تا به حال از سیاست صبر و انتظار و‌‎ ‎‌جلوگیری از گسترش جنگ پیروی نموده است و فقط در حد نشان دادن مقدار کمی از‌‎ ‎‌قدرت و حضور و توانایی خود و مقابله به مثل وارد عمل گردیده است. و دنیا به این‌‎ ‎‌حقیقت رسیده است که ناامنی در خلیج فارس فقط به ضرر ایران تمام نمی شود، بلکه‌‎ ‎‌قویترین قدرتها و ابرقدرتها هم اگر مثل امریکا تمامی امکانات هوایی و دریایی و‌‎ ‎‌جاسوسی ـ خبری خود و هم پیمانان خود در منطقه را بسیج کنند، که حتی یک کشتی را‌‎ ‎‌بدون خطر اسکورت و حفاظت نمایند، از این خطر و ضرر مصون نخواهند ماند و در این‌‎ ‎‌گرداب ناامنی غرق می شوند و علی رغم آنهمه مقدمات و تمهیدات و جار و جنجالهایی‌‎ ‎‌که درجهانْ امریکا برپا نموده است و دهها خبرنگار و فیلمبردار را به منطقه گسیل‌‎ ‎‌داشته اند تا خبر موفقیت نقشه های شوم امریکا را مخابره کنند، خداوند زمینۀ رسوایی و‌ زبونی امریکا را به دست غیب خود فراهم می آورد و اقتدار معنوی پرچم لااله الا الله را بر‌‎ ‎‌پرچم کفر به نمایش می گذارد و دل بندگان خالص خویش را شادمان می سازد و چه بهتر‌‎ ‎‌که امریکا و ریگان از مسیر سیاست مین گذاری شدۀ خلیج فارس که کوس رسوایی آنان‌‎ ‎‌را در جهان به صدا درآورده است مجدداً عبور نکند و بر مرکب غرور و جهلی که تا به‌‎ ‎‌حال دهها بار صاحب خود را بر زمین کوبانیده است، سوار نشود و لااقل شبح قدرت و‌‎ ‎‌قدرت نمایی خود را پیش نوکران خود مثل کویت حفظ کند و بیش از این آنان را از‌‎ ‎‌شکست و خفت خود شرمسار و سرافکنده نسازد و مطمئن باشند که ادامۀ جولان در‌‎ ‎‌خلیج فارس منطقه را به کانون خطر و بحران ناخواسته علیه خود آنان سوق می دهد. و دنیا‌‎ ‎‌اگر خودش را آمادۀ بحران نفت و به هم خوردن همۀ معادلات اقتصادی و تجاری و‌‎ ‎‌صنعتی کرده است، ما هم آماده ایم و کمربندها را محکم بسته ایم و همه چیز برای عملیات‌‎ ‎‌آماده است. و حتماً امریکا باید به این نکته برسد که دخالت نظامی در خلیج فارس صرفاً‌‎ ‎‌یک آزمایش نیست که یک دام بزرگ و یک بازی خطرناک است و ما و همۀ مسلمانان‌‎ ‎‌منطقۀ خلیج فارس، حضور نظامی ابرقدرتها را نقشه و مقدمۀ تهاجم و حمله به ممالک‌‎ ‎‌اسلامی و کشور جمهوری اسلامی ایران و در ادامۀ حمایت از صدام تلقی می کنیم.‌‎ ‎‌مسلمانان جهان با همراهی نظام جمهوری اسلامی ایران عزم خود را جزم کنند تا‌‎ ‎‌دندانهای امریکا را در دهانش خرد کنند و نظاره گر شکوفایی گل آزادی و توحید و‌‎ ‎‌امامت جهان نبی اکرم باشند.‌

‌‌     البته لازم است این نکته را برای چندمین بار به سران کشورهای اسلامی حاشیۀ خلیج‌‎ ‎‌فارس بازگو کنم که القای شبهه و بزرگ جلوه دادن خطر اسلام و انقلاب و جمهوری‌‎ ‎‌اسلامی ایران برای کشورهای منطقه همان ترفند قدیم و جدید جهانخواران بوده و‌‎ ‎‌است، که از این طریق از پیدایش جوّ تفاهم و همکاری مسالمت آمیز جلوگیری نمایند و‌‎ ‎‌احساس نیاز کشورها را به شرق و غرب تشدید کنند. جمهوری اسلامی ایران مایل است‌‎ ‎‌بر اساس حفظ وحدت و حمایت از منافع کشورها و ملتهای اسلامی آنان را در مشکلات‌‎ ‎‌یاری نماید و در بروز حوادث تحمیلی سیاسی ـ نظامی از ناحیۀ استکبار جهانی با قدرت‌ ‎‌و نفوذ خود آنها را رفع و در جهت کنترل و نفی سلطۀ سیاسی شرق و غرب برنامه ای قوی‌‎ ‎‌و دقیق ارائه دهد، ولی ما مطمئنیم که با وجود صدام و حزب عفلقی عراق این مسئله به‌‎ ‎‌کندی پیش می رود، چرا که به همان میزانی که ابرقدرتها از ائتلاف و وحدت ملتهای‌‎ ‎‌اسلامی واهمه دارند، صدام نیز از همکاری ایران با کشورهای اسلامی در هراس است.‌‎ ‎‌به هر حال اصرار ما در نبرد، تا رفتن صدام و حزب کثیف عراق و رسیدن به شرایط بر حق‌‎ ‎‌و عادلانۀ دیگرمان یک تکلیف شرعی و واجب الهی است که از آن هرگز تخطی‌‎ ‎‌نمی کنیم که ان شاءالله با تحقق آن، در کنار کشورهای اسلامی، سیاستی محکم و بنیادین‌‎ ‎‌برای همۀ کشورها و ملتهای اسلامی پایه ریزی شده است و در پرتو آن منافع مردم از‌‎ ‎‌آفت و خطر مهاجمین و متجاسرین محفوظ خواهد ماند و همۀ کسانی که به فکر تجاوز به‌‎ ‎‌حریم کشورهای اسلامی شده اند از سرنوشت صدامیان عبرت می گیرند و خودشان را به‌‎ ‎‌غضب و خشم ملتها گرفتار نخواهند ساخت.‌

‌‌ 

    امروز بدون شک سرنوشت همۀ امتها و کشورهای اسلامی به سرنوشت ما در جنگ‌‎ ‎‌گره خورده است. و جمهوری اسلامی ایران در مرحله ای است که پیروزی آن به حساب‌‎ ‎‌پیروزی همۀ مسلمانان وخدای نخواسته شکست آن، به ناکامی و شکست وتحقیر همۀ‌‎ ‎‌مؤمنان می انجامد و رها کردن یک ملت و یک کشور و یک مکتب بزرگ در نیمۀ راه‌‎ ‎‌پیروزی، خیانت به آرمان بشریت و رسول خداست، لذا تب جنگ در کشور ما جز به‌‎ ‎‌سقوط صدام فرو نخواهد نشست و ان شاءالله تا رسیدن به این هدف فاصلۀ چندانی نمانده‌‎ ‎‌است. و خدا را سپاس می گزاریم که ملت و دولت و مسئولین و ارتش و سپاه و بسیج و‌‎ ‎‌نیروهای مردمی و همۀ اقشار دلاور کشورمان در آمادگی کامل به سر می برند و همه اهل‌‎ ‎‌جنگ و هنرآفرینان مدرسۀ عشق و شهادتند و به خوبی از پس توطئه های استکبار و‌‎ ‎‌ایادی جاسوس و منافق آنان برآمده اند و می روند که به یاری خداوند بزرگ آخرین‌‎ ‎‌معابر پیروزی را باز کنند و علاوه بر حضور برتر خود در خلیج فارس و جزایر و سواحل و‌‎ ‎‌مناطق غرب و جنوب، هم اکنون نیز به سازماندهی و بسیج و تشکل مردم ستمدیدۀ عراق‌‎ ‎‌پرداخته اند که این از مهمترین خواسته ها و هدفهای ما بوده است، چرا که از اول جنگ به‌صراحت اعلام کرده ایم که ایران حتی به یک وجب از خاک عراق چشم ندوخته است و‌‎ ‎‌مردم عراق در تصمیم گیریها و انتخاب حکومت خود آزادند و چه بهتر آنکه قبل از‌‎ ‎‌سقوط حاکمیتِ مطلق بعث عراق، به دست رزمندگان دلاور اسلام در جبهه های نبرد،‌‎ ‎‌حکومت دلخواه و موردنظر خود را انتخاب کنند که بحمدالله طلیعۀ این حرکت بزرگ‌‎ ‎‌آشکار شده است و همۀ ابرقدرتها وحامیان رژیم رو به زوال بعث مطمئن باشند که‌‎ ‎‌بین المللی کردن درگیریها در جنگ وایجاد جوّ فشار و جریانات ساختگی سیاسی و‌‎ ‎‌تبلیغاتی و دیپلماسی علیه جمهوری اسلامی ایران در جهان و دخالتهای نظامی و‌‎ ‎‌غیرنظامی در خلیج فارس و بزرگ نمایی مشکلات و اختلاف تراشی و ارائۀ تحلیلهای‌‎ ‎‌کور و بی ثمر، ما را از هدف سرنگونی صدام و حزب بعث عراق و تنبیه متجاوز باز‌‎ ‎‌نخواهد داشت و به لطف خدا تمامی فشارها و محاصرههای جهانی را برای نیل به این‌‎ ‎‌هدف بزرگ تحمل می کنیم و از جنگ کردن در راه خدا خسته نمی شویم. و این ملت‌‎ ‎‌بزرگ ایران است که با قامتی استوار بر بام بلند شهادت و ایثار ایستاده است و هر روز‌‎ ‎‌نشاط و تحرک و فریاد او برای ادامۀ راه بیشتر می شود. البته ممکن است غربزده ها و‌‎ ‎‌بزدلان و همانهایی که نه در روزهای آغازین در میدان دفاع بوده اند و نه تا به امروز به‌‎ ‎‌حمایت از حماسه آفرینان و وطن بانان خدمتی کرده اند و نه در آینده لیاقت حضور در‌‎ ‎‌جنود و سربازان خدا را خواهند یافت، برای خوش خدمتی به اربابان و دلگرم نمودن‌‎ ‎‌آنان از خستگی و بن بست در جنگ تحمیلی، داد سخن دهند و به خیال خام خود افکار‌‎ ‎‌را از جنگ منحرف نمایند و احیاناً آنهاکه در خارج از مرزها نشسته اند باورشان بیاید که‌‎ ‎‌مردم و مسئولین و ارتش و سپاه و بسیج از جنگ و ادامۀ آن خسته شده اند و یا در میان‌‎ ‎‌آنان بر سر جنگ اختلاف افتاده است. و حال آنکه به لطف خدا در حاکمیت جمهوری‌‎ ‎‌اسلامیِ ما اختلافی بر سر مواضع اصولی، سیاسی و اعتقادی وجود ندارد و همه مصممند‌‎ ‎‌تا توحید ناب را در بین الملل اسلامی پیاده نموده و سر خصم را به سنگ بکوبانند، تا در‌‎ ‎‌آینده ای نه چندان دور به پیروزی اسلام در جهان برسند.‌

‌‌

     الحمدلله این کشور رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ امروز میلیونها جوان‌ داوطلبِ جنگ و شهادت در خود پرورانده است و دل و دیدگان ملت ما را جز رضایت‌‎ ‎‌حق چیزی پر نخواهد کرد و به همین جهت از بذل مال و جان و فرزندان خویش در راه‌‎ ‎‌خدا لذت می برند و ملاک ارزش و برتری در نزد آنان تقوا و سبقت در جهاد گردیده‌‎ ‎‌است و از تفرعنها و خودنماییهای جاهلیت قدیم و جدید متنفرند و من خودم را خادم‌‎ ‎‌یک چنین ملتی می دانم و به این خدمت افتخار می کنم و همۀ این برکات معنوی را از‌‎ ‎‌توجه پیامبر رحمة للعالمین و خاتم المرسلین ـ صلی الله علیه و آله وسلم ـ می دانم و مردم‌‎ ‎‌و جوانان کشورهای اسلامی را به کشف و شناخت وایجاد روابط گرم و برادرانه با این‌‎ ‎‌عصاره های فضیلت و تقوا دعوت نموده و در این فرصت به همۀ مسئولان کشورمان‌‎ ‎‌تذکر می دهم که در تقدم ملاکها، هیچ ارزش و ملاکی مهمتر از تقوا و جهاد در راه خدا‌‎ ‎‌نیست و همین تقدم ارزشی و الهی باید معیار انتخاب و امتیاز دادن به افراد و استفاده‌‎ ‎‌ازامکانات و تصدی مسولیتها و ادارۀ کشور و بالاخره جایگزین همۀ سنتها و امتیازات‌‎ ‎‌غلط مادی و نفسانی بشود، چه در زمان جنگ و چه در حالت صلح، چه امروز و چه فردا،‌‎ ‎‌که خدا این امتیاز را به آنان عنایت فرموده است و صِرف امتیاز لفظی و عرفی کفایت‌‎ ‎‌نمی کند، که باید هم در متن قوانین و مقررات و هم در متن عمل و عقیده و روش و منش‌‎ ‎‌جامعه پیاده شود و مصلحت زجر کشیده ها و جبهه رفته ها و شهید و اسیر و مفقود و‌‎ ‎‌مجروح دادهها و در یک کلام، مصلحت پابرهنه ها و گودنشینها و مستضعفین، بر‌‎ ‎‌مصلحت قاعدین درمنازل و مناسک و متمکنین و مرفهین گریزان از جبهه و جهاد و تقوا‌‎ ‎‌و نظام اسلامی مقدم باشد و نسل به نسل و سینه به سینه شرافت و اعتبار پیشتازان این‌‎ ‎‌نهضت مقدس و جنگ فقر و غنا محفوظ بماند و باید سعی شود تا از راه رسیده ها و دین‌‎ ‎‌به دنیا فروشان، چهرۀ کفرزدایی و فقرستیزی روشن انقلاب ما را خدشه دار نکنند و لکۀ‌‎ ‎‌ننگ دفاع از مرفهین بیخبر از خدا را بر دامن مسئولین نچسبانند و آنهایی که در خانه های‌‎ ‎‌مجلل، راحت و بی درد آرمیده اند و فارغ از همۀ رنجها و مصیبتهای جانفرسای ستون‌‎ ‎‌محکم انقلاب و پابرهنه های محروم، تنها ناظر حوادث بوده اند و حتی از دور هم دستی‌‎ ‎‌بر آتش نگرفته اند، نباید به مسئولیتهای کلیدی تکیه کنند، که اگر به آن جا راه پیدا کنند‌ چه بسا انقلاب را یکشبه بفروشند، و حاصل همۀ زحمات ملت ایران را بر باد دهند، چرا‌‎ ‎‌که اینها هرگز عمق راه طی شده را ندیده اند و فرق و سینۀ شکافتۀ نظام و ملت را به دست‌‎ ‎‌از خدا بیخبران مشاهده نکرده اند و از همۀ زجرها و غربتهای مبارزان و التهاب و بیقراری‌‎ ‎‌مجاهدان که برای مرگ و نابودی ظلم بیگانگان دل به دریای بلا زده اند، غافل و بیخبرند.‌

‌‌

     3ـ روحانیون و مدیران و مسئولین محترم کاروانها و حج با توجه به مسئولیت خطیری‌‎ ‎‌که در اداره و توجیه زائران محترم پذیرفته اند و با در نظر گرفتن شرایط استثنایی کشور‌‎ ‎‌جمهوری اسلامی ایران باید تمام همت وتلاش خود را در برگزاری صحیح و منظم حج‌‎ ‎‌به کار گیرند و با سعۀ صدر و به دور از هر گونه توقع و منتی زائران محترم بیت الله را در‌‎ ‎‌آموزش و تعلیم مناسک و مسائل حج همراهی نمایند و متناسب با حضور قشرهای‌‎ ‎‌مختلف اعم از بیسواد و باسواد برای آنان برنامه ریزی کنند و از نقش سازندۀ خود و تأثیر‌‎ ‎‌بزرگی که حج برای همیشه در سرنوشت انسان می گذارد غافل نشوند، چرا که در آن‌‎ ‎‌فضاو شرایط معنوی همۀ دلها برای تحول و پذیرفتن حق آماده است، لذا از اعمال‌‎ ‎‌نظرهای شخصی در امور حج و خصوصاً در مسائل و مناسک جداً خودداری شود و‌‎ ‎‌مسائل حج را با علم و یقین و در موارد ضرورت با مراجعه به اشخاص مطلع و یا منابع‌‎ ‎‌فقهی آن بیان فرمایند، چرا که در اعمال و مناسک حج مسائل جدید و مورد ابتلا فراوان‌‎ ‎‌است و خدای ناکرده بیان ناقص و غلط مسائل، موجب بطلان عمل و گرفتاری حجاج‌‎ ‎‌محترم و عسر و حرج می گردد.‌

‌‌ 

    روحانیون عزیز در عین حالی که مسائل را به طور واضح و دقیق بیان می کنند ولی از‌‎ ‎‌مشکل تراشی و حالتهای وسواس گونه که زائران ‌‌[‌‌را‌‌]‌‌ در شک و تردید و احتیاطهای‌‎ ‎‌بیمورد قرار می دهد خودداری کنند، چرا که وسواس در برنامه و مراسم وعبادتها و ادعیه‌‎ ‎‌موجب کسالت و بی توجهی در واجبات می شود. و یکی از فرصتهای بسیار مناسب و‌‎ ‎‌مغتنم برای روحانیون، ارتباط با صاحبنظران و اندیشمندان و علمای کشورهای اسلامی‌‎ ‎‌است. هر چند که استکبار جهانی، یا سران بعض کشورهای اسلامی بشدت از این نوع‌‎ ‎‌ملاقاتها و رابطه ها بیمناک و از آن جلوگیری و مراقبت می نمایند، ولی برنامه ریزی سالم‌ و استفاده کردن از این موقعیت مناسب برای تبادل افکار و اندیشه ها و پیداکردن راه حل‌‎ ‎‌برای معضلات جوامع اسلامی از خواسته های جمهوری اسلامی ایران بوده است و در‌‎ ‎‌این فرصت مغتنم، روحانیون معظم و مسئولین تبلیغات حج برای انتقال تجارب انقلاب و‌‎ ‎‌ارائۀ خط مشی های سیاسی در پرتو احکام قرآن و نقش عظیم روحانیت اسلام در‌‎ ‎‌رهبری مردم و جامعه، نقش کارسازی باید ایفا بنمایند.‌

‌‌

     متأسفانه نه تنها مردم کشورها، بلکه روحانیون ممالک اسلامی اکثراً از کارآیی و‌‎ ‎‌نقش سازنده و تعیین کنندۀ خود در مسائل روز و سیاستهای بین المللی بیخبر هستند و‌‎ ‎‌متأثر از القائات و برداشتهای مادی، تصور می کنند که در عصر تمدن و تکنیک و صنعت‌‎ ‎‌و تحولات علمی وپیشرفتهای مادی، نفوذ روحانیت کم شده است و نعوذبالله اسلام از‌‎ ‎‌ادارۀ کشورها عاجز مانده است، که بحمدالله پیروزی انقلاب اسلامی ایران به رهبری‌‎ ‎‌روحانیت، خلاف این تصورات را ثابت نمود و علی رغم همۀ کارشکنیها و‌‎ ‎‌سنگ اندازیها و توطئه های شرق و غرب و حسادت و کینه توزی ایادی آنان، توانمندی و‌‎ ‎‌اقتدار روحانیت اسلام آشکار گردید. که من از تمامی علما و متفکرین و دانشمندان‌‎ ‎‌اسلامی سراسر جهان دعوت می کنم که در فرصتهای مناسب به کشور عزیز اسلامی ایران‌‎ ‎‌سفر کنند و در وضع گذشتۀ این مملکت که نظام شاهنشاهی آن را به مملکتی غربزده و‌‎ ‎‌تهی از ارزشهای اسلامی مبدل ساخته بود و ایران می رفت تا پایگاهی برای اسلام زدایی‌‎ ‎‌و محو آثار رسالت گردد و از تاریخ تا فرهنگ و همۀ مظاهر اسلام نابود شود، فکر نمایند‌‎ ‎‌و همچنین به بررسی وضعیت کنونی بپردازند که اساس قوانین ومقررات این کشور را‌‎ ‎‌وحی و اسلام معیّن نموده است و تمامی مظاهر کفر و شرک و معاصی علنی حتی المقدور‌‎ ‎‌بر چیده شده و علی رغم همۀ نغمه های شوم التقاطیها و چپها و راستها و ملیگراها که در‌‎ ‎‌روزهای اول پیروزی انقلاب و برای قبضه نمودن قدرت و تفکر ملت ایران از حلقوم‌‎ ‎‌آنان برمی خاست، خداوند بر ما منت نهاد که توطئۀ آنان کشف و در تمامی کشور ما‌‎ ‎‌قوانین و برنامه های اسلامی در حال پیاده شدن است و از میدانهای نبرد و کارزار گرفته تا‌‎ ‎‌مراکز تحقیقات علمی، دانشگاهها و حوزهها و از مجالس قانونگذاری و تدوین همۀ‌ مقررات کشوری و لشکری تا قوۀ مجریه که دست اندرکاران حل و فصل بزرگترین‌‎ ‎‌مسائل اداری و اجرایی یک کشور بزرگ و در حال جنگ و محاصره و با جمعیتی‌‎ ‎‌متجاوز از پنجاه میلیون نفر است و از قوۀ قضاییه که مسئولیت اجرای حدود و احکام الهی‌‎ ‎‌و در حقیقت بار سنگین تأمین امنیت جان و نوامیس و اموال و شخصیت یک جامعۀ‌‎ ‎‌انقلابی را به عهده دارد تا فرماندهی قوای نظامی و انتظامی که مسئولیت امنیت مرزهاو‌‎ ‎‌داخل کشور و خنثی نمودن صدها توطئۀ رنگارنگ به عهدۀ آنان است و باید جلوی‌‎ ‎‌تخریب و جنایات منافقین و ضدانقلاب واشاعۀ فحشا و منکرات و دزدیها و قتلها و‌‎ ‎‌موادمخدر را بگیرند، که همۀ اینها با رهبری روحانیت متعهد و به برکت احکام نورانی‌‎ ‎‌اسلام و کتاب آسمانی پیامبر اکرم حضرت محمد بن عبدالله ـ صلی الله علیه وآله وسلم ـ و‌‎ ‎‌پیروی از ائمۀ هدی ـ علیهم السلام ـ اداره می شود و خدا را سپاس می نهیم که با تکیه بر‌‎ ‎‌آیات وحی و کتاب خدا توانسته ایم کشورمان را از وابستگیها نجات دهیم. البته تا پیاده‌‎ ‎‌کردن تمامی احکام و مقررات اسلامی وعمل کامل در همۀ سطوح جامعه راه زیادی در‌‎ ‎‌پیش داریم ولی به یاری خداوند همچنان به تلاش و کوشش خود ادامه می دهیم و در‌‎ ‎‌عمل به همۀ غربزدگان و شرقزدگان و خودباختگانی که از مطرح کردن شعار اسلام و‌‎ ‎‌اعتماد به قرآن کریم واهمه داشته اند،نشان می دهیم که چگونه می توان جامعه را از‌‎ ‎‌سرچشمه های معرفت کتاب خدا و هدایت اسلام عزیز سیراب نمود، که بحمدالله همۀ‌‎ ‎‌اینها از برکات و ورود علما در مسائل سیاسی و استنباط احکام در مسائل مستحدثه بوده‌‎ ‎‌است، که روحانیت کشور ایران فقط به خطابه و وعظ و ذکر مسائل روزمره اکتفا ننموده‌‎ ‎‌است و با دخالت در مهمترین مسائل سیاسی کشور خود و جهان توانسته است قدرت‌‎ ‎‌مدیریت روحانیت اسلام را به نمایش بگذارد و اتمام حجتی برای همۀ قائلین به سکوت‌‎ ‎‌و سازشکاران بی تعهد و علم فروشان بی عمل باشد وتعجب است که چگونه بسیاری‌‎ ‎‌ازعلما و روحانیون کشورها و بلاد اسلامی از نقش عظیم و رسالت الهی و تاریخی خود‌‎ ‎‌در این عصری که بشریت تشنۀ معنویت و احکام نورانی اسلام است غافلند و عطش ملتها‌‎ ‎‌را درک نمی کنند و از التهاب و گرایش جوامع بشری به ارزشهای وحی بیخبرند و قدرت‌ ‎‌و نفوذ معنوی خود را دست کم گرفته اند، که در همین شرایط پر زرق و برق حاکمیت‌‎ ‎‌علوم وتمدن مادی بر نسل معاصر، علما و خطبا و ائمۀ جمعۀ بلاد و روشنفکران اسلامی با‌‎ ‎‌وحدت و انسجام و احساس مسئولیت و عمل به وظیفۀ سنگین هدایت و رهبری مردم،‌‎ ‎‌می توانند دنیا را در قبضۀ نفوذ و حاکمیت قرآن در آورند و جلوی اینهمه فساد و استثمار‌‎ ‎‌و حقارت مسلمین را بگیرند و از لانه کردن شیاطین کوچک و بزرگ خصوصاً امریکا در‌‎ ‎‌ممالک اسلامی جلوگیری کنند و به جای نوشتن و گفتن لاطائلات و کلمات تفرقه انگیز و‌‎ ‎‌مدح و ثنای سلاطین جور و بدبین کردن مستضعفان به مسائل اسلام و ایجاد نفاق در‌‎ ‎‌صفوف مسلمین به تحقیق و نشر احکام نورانی اسلام همت بگمارند و با استفاده از این‌‎ ‎‌دریای بیکران ملتهای اسلامی، هم عزت خود را و هم اعتبار امت محمدی ـ صلی الله ‌‎ ‎‌علیه و آله وسلم ـ را پایدار نمایند.‌

‌‌

     آیا برای علمای کشورهای اسلامی ننگ آور نیست که با داشتن قرآن کریم و احکام‌‎ ‎‌نورانی اسلام و سنت پیامبر ـ صلی الله علیه وآله وسلم ـ و ائمۀ معصومین ـ علیهم السلام ـ‌‎ ‎‌احکام و مقررات کفر در ممالک اسلامی تحت نفوذ آنان پیاده شود و تصمیمات دیکته‌‎ ‎‌شدۀ صاحبان زر و زور و تزویر و مخالفان واقعی اسلام اجرا گردد و سیاستگذاران‌‎ ‎‌کرملین یا واشنگتن دستورالعمل برای ممالک اسلامی صادر کنند؟ علمای بلاد و‌‎ ‎‌کشورهای اسلامی باید راجع به حل مشکلات و معضلات مسلمین و خروج آنان از‌‎ ‎‌سیطرۀ قدرت حکومتهای جور با یکدیگر به بحث و مشورت و تبادل نظر بپردازند و‌‎ ‎‌برای حفظ منافع مسلمین سینه ها را سپر کنند و جلوی تهاجم فرهنگهای مبتذل شرق و‌‎ ‎‌غرب را که به نابودی نسل و حرث ملتها منتهی شده است را بگیرند، و به مردم کشورهای‌‎ ‎‌خود آثار سوء و نتایج خود باختگی در مقابل زرق و برق غرب و شرق را بازگو کنند و به‌‎ ‎‌مردم و به دولتها خطر استعمار نو و شیطنت ابرقدرتها که جنگ و مسلمان کشی در جهان‌‎ ‎‌به راه انداخته اند، گوشزد کنند.‌

‌‌

     من مجدداً تأکید می کنم که دنیا امروز تشنۀ حقایق و احکام نورانی اسلام است و‌‎ ‎‌حجت الهی بر همۀ علما و روحانیون تمام گردیده است، چرا که وقتی جوانان کشورهای‌ ‎‌اسلامی برای دفاع از مقدسات دینی خود تا سر حد شهادت پیش رفته اند و برای بیرون‌‎ ‎‌کردن متجاوزان، خود را به دریای حوادث و بلا زده اند و زندانها و شکنجه ها را به جان‌‎ ‎‌خریده اند و همچون مسلمانان شجاع و مبارز و عزیزان حزب الله لبنان و سایر کشورها‌‎ ‎‌مقاومت کرده اند و به جهاد علیه متجاوزان برخاسته اند، چه حجتی بالاتر از این و چه‌‎ ‎‌بهانه ای برای سکوت و مماشات و در خانه نشستن و تقیه کردنهای بیمورد مانده است؟‌

‌‌  

  علما و روحانیت متعهد اسلام اگر دیر عمل کنند، کار از کار می گذرد. البته ما درد‌‎ ‎‌تنهایی بعض از علما و متعهدینی که در شهرها و کشورهایشان در محاصرۀ سرنیزه ها و‌‎ ‎‌فشار تحلیلها و حکمهای نامشروع علمای سوء و درباری گرفتار آمده اند ‌‌[‌‌را‌‌]‌‌ احساس‌‎ ‎‌می کنیم ولی به همۀ این عزیزان که در فشار جباران می باشند، موعظۀ خدا رایادآور‌‎ ‎‌می شویم که‌‌ اَنْ تَقُومُوا لله ِ مَثْنی وَ فُرادی ثُمَّ تَتَّفَکَّروا؛‌‎[16]‎‌ برای خدا قیام کنید و از تنهایی و غربت‌‎ ‎‌نهراسید، مساجد بهترین سنگرها و جمعه و جماعات مناسبترین میدان تشکل و بیان‌‎ ‎‌مصالح مسلمین می باشند. امروز دولتها و سرسپردگان ابرقدرتها اگر چه به جنگ جدی با‌‎ ‎‌مسلمانان برخاسته اند وهمچون دولت هند مسلمانان بیگناه و بی پناه و آزاده را قتل عام‌‎ ‎‌می کنند ولی هرگز جرأت و قدرت تعطیل مساجد و معابد مسلمین را برای همیشه ندارند‌‎ ‎‌ونور عشق و معرفت میلیونها مسلمان را نمی توانند خاموش کنند. در عین حال اگر آنان‌‎ ‎‌مساجد و محافل مذهبی و سیاسی علمای اسلام را به تعطیلی بکشانند و حتی علمای‌‎ ‎‌اسلام را در ملأ عام به دار کشند، خود دلیل مظلومیت اسلام و موجب توجه بیشتر‌‎ ‎‌مسلمانان به روحانیت و پیروی از آنان می شود. مگر نه این است که خداوند از علما پیمان‌‎ ‎‌گرفته است که در برابر ستم ستمکاران و ظلم جنایت پیشگان ساکت و آرام نمانند؟ مگرنه‌‎ ‎‌این است که علما حجت پیامبران ومعصومین بر زمین هستند؟ پس باید علما و‌‎ ‎‌روشنفکران و محققان به داد اسلام برسند و اسلام را از غربتی که دامنگیرش شده است‌‎ ‎‌نجات دهند و بیش ازاین ذلت و حقارت را تحمل نکنند و بت سیادت تحمیلی‌ جهانخواران را بشکنند و با بصیرت و سیاست چهرۀ منور و پراقتدار خود را آشکار‌‎ ‎‌سازند و در این راستا، دو چهره ها و روحانی نمایان و دین به دنیافروشان و قیل و قال‌‎ ‎‌کنندگان را از خود و از کسوت خود برانند و اجازه ندهند که علمای سوء و تملق گویان‌‎ ‎‌ظلمه و ستمگران، خود را به جای پیشوایان و رهبران معنوی امتهای اسلامی بر مردم‌‎ ‎‌تحمیل کنند و از منزلت و موقعیت معنوی علمای اسلام سوء استفاده کنند. روحانیون‌‎ ‎‌متعهد اسلام باید از خطر عظیمی که از ناحیۀ علمای مزور و سوء و آخوندهای درباری‌‎ ‎‌متوجه جوامع اسلامی شده است سخن بگویند، چرا که این بیخبران هستند که حکومت‌‎ ‎‌جابران و ظلم سران وابسته را توجیه و مظلومین را از استیفای حقوق حقۀ خود منع و در‌‎ ‎‌مواقع لزوم به تفسیق و کفر مبارزان وآزادیخواهان در راه خدا حکم می دهند، که‌‎ ‎‌خداوند همۀ ملتهای اسلامی را از شرور و ظلمت این نا اهلان و دین فروشان نجات دهد.‌

‌‌

     و یکی از مسائل بسیار مهمی که به عهدۀ علما و فقها و روحانیت است، مقابلۀ جدی با‌‎ ‎‌دو فرهنگ ظالمانه و منحط اقتصادی شرق و غرب و مبارزه با سیاستهای اقتصاد‌‎ ‎‌سرمایه داری و اشتراکی در جامعه است، هرچند که این بلیه دامنگیر همۀ ملتهای جهان‌‎ ‎‌گردیده است و عملاً بردگی جدیدی بر همۀ ملتها تحمیل شده و اکثریت جوامع بشری در‌‎ ‎‌زندگی روزمرۀ خود به اربابان زر و زور پیوند خورده اند و حق تصمیم گیری در مسائل‌‎ ‎‌اقتصاد جهان از آنان سلب شده است و علی رغم منابع سرشار طبیعت و سرزمینهای‌‎ ‎‌حاصلخیز جهان و آبها و دریاها و جنگلها و ذخایر، به فقر ودرماندگی گرفتار آمده اند و‌‎ ‎‌کمونیستها و زراندوزان و سرمایه داران با ایجاد روابط گرم با جهانخواران، حق حیات‌‎ ‎‌وابتکار عمل را از عامۀ مردم سلب کرده اند و با ایجاد مراکز انحصاری وچند ملیتی، عملاً‌‎ ‎‌نبض اقتصاد جهان را در دست گرفته وهمۀ راههای صدور و استخراج و توزیع و عرضه‌‎ ‎‌وتقاضا و حتی نرخ گذاری و بانکداری را به خود منتهی نموده اند و با القای تفکرات و‌‎ ‎‌تحقیقات خود ساخته، به توده های محروم باورانده اند که باید تحت نفوذ ما زندگی کرده‌‎ ‎‌و الاّ راهی برای ادامۀ حیات پابرهنه ها، جز تن دادن به فقر باقی نمانده است و این‌‎ ‎‌مقتضای خلقت و جامعۀ انسانی است که اکثریت قریب به اتفاق گرسنگان در حسرت‌ ‎‌یک لقمه نان بسوزند و بمیرند و گروهی اندک هم از پرخوری و اسراف وتعیشها جانشان‌‎ ‎‌به لب آید. به هر حال این مصیبتی است که جهانخواران بر بشریت تحمیل کرده اند و‌‎ ‎‌کشورهای اسلامی به واسطۀ ضعف مدیریتها و وابستگی، به وضعیت أسفبار گرفتار‌‎ ‎‌شده اند که این به عهدۀ علمای اسلام و محققین و کارشناسان اسلامی است که برای‌‎ ‎‌جایگزین کردن سیستم ناصحیح اقتصاد حاکم بر جهان اسلام، طرحها و برنامه های‌‎ ‎‌سازنده و دربرگیرندۀ منافع محرومین و پابرهنه ها را ارائه دهند و جهان مستضعفین و‌‎ ‎‌مسلمین را از تنگنا و فقر معیشت به درآورند. البته پیاده کردن مقاصد اسلام در جهان و‌‎ ‎‌خصوصاً برنامه های اقتصادی آن و مقابله با اقتصاد بیمار سرمایه داری غرب و اشتراکی‌‎ ‎‌شرق، بدون حاکمیت همه جانبۀ اسلام میسر نیست و ریشه کن شدن آثار سوء و مخرب‌‎ ‎‌آن، چه بسا بعد از استقرار نظام عدل و حکومت اسلامی همچون جمهوری اسلامی‌‎ ‎‌ایران نیازمند به زمان باشد، ولی ارائۀ طرحها و اصولاً تبیین جهت گیری اقتصاد اسلام در‌‎ ‎‌راستای حفظ منافع محرومین و گسترش مشارکت عمومی آنان و مبارزۀ اسلام با‌‎ ‎‌زراندوزان، بزرگترین هدیه و بشارت آزادی انسان از اسارت فقر و تهیدستی به شمار‌‎ ‎‌می رود و بیان این حقیقت که صاحبان مال و منال در حکومت اسلام هیچ امتیاز و‌‎ ‎‌برتری ای از این جهت بر فقرا ندارند و ابداً اولویتی به آنان تعلق نخواهد گرفت، مسلّم راه‌‎ ‎‌شکوفایی و پرورش استعدادهای خفته و سرکوب شدۀ پابرهنگان را فراهم می کند. و‌‎ ‎‌تذکر این مطلب که ثروتمندان هرگز به خاطر تمکن مالی خود نباید در حکومت و‌‎ ‎‌حکمرانان و اداره کنندگان کشور اسلامی نفوذ کنند ومال و ثروت خود را به بهانۀ‌‎ ‎‌فخرفروشی و مباهات قرار بدهند و به فقرا و مستمندان و زحمتکشان، افکار و‌‎ ‎‌خواسته های خود را تحمیل کنند، این خود بزرگترین عامل تعاون و دخالت دادن مردم‌‎ ‎‌در امور و گرایش آنان به اخلاق کریمه و ارزشهای متعالی و فرار از تملق گوییها می گردد‌‎ ‎‌و حتی بعض ثروتمندان را از اینکه تصور کنند که مال و امکاناتشان دلیل اعتبار آنان در‌‎ ‎‌پیشگاه خداست متنبه می کند.‌

‌‌ 

    خلاصۀ کلام اینکه بیان این واقعیت که در حکومت اسلامی بهای بیشتر و فزونتر از آنِ‌ کسی است که تقوا داشته باشد، نه ثروت و مال و قدرت و همۀ مدیران وکارگزاران و‌‎ ‎‌رهبران و روحانیون نظام و حکومت عدل موظفند که با فقرا و مستمندان و پابرهنه ها بیشتر‌‎ ‎‌حشر و نشر و جلسه و مراوده و معارفه و رفاقت داشته باشند تا متمکنین و مرفهین، و در‌‎ ‎‌کنار مستمندان و پابرهنه ها بودن و خود را در عرض آنان دانستن و قرار دادن، افتخار‌‎ ‎‌بزرگی است که نصیب اولیا شده و عملاً به شبهات و القائات خاتمه می دهد، که بحمدالله ‌‎ ‎‌در جمهوری اسلامی ایران، اساس این تفکر و بینش در حال پیاده شدن است.‌

‌‌ 

    و همچنین مسئولین محترم کشور ایران علی رغم محاصرات شدید اقتصادی وکمبود‌‎ ‎‌درآمدها، تمامی کوشش و تلاش خود را صرف فقرزدایی جامعه کرده اند و همۀ آرمان‌‎ ‎‌و آرزوی ملت و دولت و مسئولین کشور ما است که روزی فقر و تهیدستی از جامعۀ ما‌‎ ‎‌رخت بربندد و مردم عزیز و صبور و غیرتمند کشور از رفاه در زندگی مادی و معنوی‌‎ ‎‌برخوردار باشند. خدا نیاورد آن روزی را که سیاست ما و سیاست مسئولین کشور ما پشت‌‎ ‎‌کردن به دفاع از محرومین و رو آوردن به حمایت از سرمایه دارها گردد و اغنیا و‌‎ ‎‌ثروتمندان از اعتبار و عنایت بیشتری برخوردار شوند. معاذالله که این با سیره و روش انبیا‌‎ ‎‌و امیرالمؤمنین و ائمۀ معصومین ـ علیهم السلام ـ سازگار نیست، دامن حرمت و پاک‌‎ ‎‌روحانیت از آن منزه است، تا ابد هم باید منزه باشد و این از افتخارات و برکات کشور و‌‎ ‎‌انقلاب و روحانیت ما است که به حمایت از پابرهنگان برخاسته است و شعار دفاع از‌‎ ‎‌حقوق مستضعفان را زنده کرده است. از آنجا که محرومیت زدایی، عقیده و راه و رسم‌‎ ‎‌زندگی ما است، جهانخواران در این مورد هم ما را آرام نگذاشته اند و برای ناتوان‌‎ ‎‌ساختن دولت ودست اندرکاران کشور ما حلقه های محاصره را تنگتر کرده اند و بغض و‌‎ ‎‌کینه و ترس و وحشت خود را در این حرکت مردمی و تاریخی تا مرز هزاران توطئۀ‌‎ ‎‌سیاسی ـ اقتصادی ظاهر ساخته اند و بدون شک جهانخواران به همان میزان که از‌‎ ‎‌شهادت طلبی و سایر ارزشهای ایثارگرانۀ ملت ما واهمه دارند، از گرایش و روح اقتصاد‌‎ ‎‌اسلام به طرف حمایت از پابرهنگان در هراسند و مسلّم هر قدر کشور ما به طرف‌‎ ‎‌فقرزدایی و دفاع از محرومان حرکت کند، امید جهانخواران از ما منقطع و گرایش ملتهای جهان به اسلام زیادتر می شود و روحانیت عزیز باید به این اصل توجه عمیق داشته باشند‌‎ ‎‌و افتخار تاریخی و بیش از هزار سالۀ پناهگاهیِ محرومان را برای خود حفظ کنند و به‌‎ ‎‌سایر مسئولین و مردم توصیه نمایند که ما نباید گرایش و توجه بی شائبۀ محرومین را به‌‎ ‎‌انقلاب و حمایت بیدریغ آنان را از اسلام فراموش کنیم و بدون جواب بگذاریم.‌

‌‌

     البته پرواضح است که همۀ اقشار کشور ما در انقلاب سهیم و شریکند و همه برای خدا‌‎ ‎‌و انجام وظیفۀ الهی خود وارد صحنه ها شده اند و مقصد خدا است و هرگز آمال بلند و‌‎ ‎‌الهی خود را به مسائل مادی آلوده نمی کنند و با کمبودها ازمیدان به در نمی روند، چرا که‌‎ ‎‌کسی که برای خدا جان ومال فدا می کند، به خاطر شکم و دنیا از پا در نمی آید، ولی‌‎ ‎‌وظیفۀ ما و همۀ دست اندرکاران است که به این مردم خدمت کنیم و در غم و شادی‌‎ ‎‌ومشکلات آنان شریک باشیم که گمان نمی کنم عبادتی بالاتر از خدمت به محرومین‌‎ ‎‌وجود داشته باشد. راستی وقتی که پابرهنه ها و گودنشینان و طبقات کم درآمد جامعۀ ما‌‎ ‎‌امتحان و تقید خود را به احکام اسلامی تا سر حد قربانی نمودن چندین عزیز و جوان و‌‎ ‎‌بذل همۀ هستی خود داده اند و در همۀ صحنه ها بوده اند ـ و ان شاءالله خواهند بود ـ و سر و‌‎ ‎‌جان را در راه خدا می دهند، چرا ما از خدمت به این بندگان خالص حق و این رادمردان‌‎ ‎‌شجاع تاریخ بشریت افتخار نکنیم! ما مجدداً می گوییم که یک موی سر این کوخ نشینان و‌‎ ‎‌شهیددادگان به همۀ کاخ و کاخ نشینان جهان شرف و برتری دارد.‌

‌‌

     و آخرین نکته ای که در اینجا ضمن تشکر از علما و روحانیون و دولت خدمتگزار‌‎ ‎‌حامی محرومان باید از باب تذکر عرض کنم و بر آن تأکید نمایم، مسئلۀ ساده زیستی و‌‎ ‎‌زهدگرایی علما و روحانیت متعهد اسلام است که من متواضعانه و به عنوان یک پدر پیر‌‎ ‎‌از همۀ فرزندان و عزیزان روحانی خود می خواهم که در زمانی که خداوند بر علما و‌‎ ‎‌روحانیون منت نهاده است وادارۀ کشور بزرگ و تبلیغ رسالت انبیا را به آنان محول‌‎ ‎‌فرموده است، از زیّ روحانی خود خارج نشوند و از گرایش به تجملات و زرق و برق‌‎ ‎‌دنیا که دون شأن روحانیت و اعتبار نظام جمهوری اسلامی ایران است، پرهیز کنند و‌‎ ‎‌برحذر باشند که هیچ آفت و خطری برای روحانیت و برای دنیا و آخرت آنان بالاتر از‌ توجه به رفاه و حرکت در مسیر دنیا نیست که بحمدالله روحانیت متعهد اسلام امتحان‌‎ ‎‌زهدگرایی خود را داده است، ولی چه بسا دشمنان قسم خوردۀ اسلام و روحانیت بعد از‌‎ ‎‌این برای خدشه دار کردن چهرۀ این مشعلداران هدایت و نور، دست به کار شوند و با‌‎ ‎‌کمترین سوژه ای به اعتبار آنان لطمه وارد آورند که ان شاءالله موفق نمی شوند.‌

‌‌ 

    و اما زائران محترم ایرانی که انصافاً شخصیت و شعور و رشد سیاسی و اجتماعی خود‌‎ ‎‌را در مراسم حج سالهای گذشته به نمایش گذارده اند و باعث حفظ آبرو و اعتبار‌‎ ‎‌جمهوری اسلامی ایران شده اند، امسال نیز علاوه بر دقت و توجه به اعمال و واجبات‌‎ ‎‌حج و استفاده از این نعمت بزرگ تشرف به مکۀ مکرمه و مدینۀ منوره و زیارت خانۀ‌‎ ‎‌خدا و مرقد پاک نبی اکرم ـ صلی الله علیه وآله و سلم ـ و بقیع و تشرف به جوار تربت‌‎ ‎‌مطهر حضرت زهرا ـ سلام الله علیها ـ و ائمۀ معصومین ـ علیهم السلام ـ در راهپیمایی‌‎ ‎‌کوبندۀ برائت با هماهنگی و انسجام کامل در صفوف و شعارها و برنامه ها شرکت نمایند و‌‎ ‎‌از برکاتِ این اجتماع مقدس عبادی ـ سیاسی که نشان دهندۀ اقتدار مسلمین و کشور عزیز‌‎ ‎‌و اسلامی ایران است بهره مند شوند و با برخوردهای اخلاقی و سالم و سازنده در تمام‌‎ ‎‌مراسم حج و خصوصاً در مسیر راهپیمایی با مردم سایر کشورها و یا مأمورین کشور‌‎ ‎‌عربستان سعودی، آنان را به ضرورت حضور در این اجتماعات دعوت کنند و از هرگونه‌‎ ‎‌اعمال سلیقه های شخصی و کارهای خودسرانه ای که خدای ناکرده موجب هتک احترام‌‎ ‎‌این اجتماع عظیم شود خودداری کنند و از درگیری و اهانت و جدال احتراز نمایند،‌‎ ‎‌هرچند که زائران محترم با آگاهی کامل نقشه ها و توطئه ها را خنثی می کنند ولی چه بسا‌‎ ‎‌افرادی به منظور برهم زدن شکوه و جلوۀ اجتماعات حج و مخدوش کردن چهرۀ انقلاب‌‎ ‎‌به کارهای بدون حساب و خودسرانه دست زنند. البته بعید به نظر می رسد که دولت یا‌‎ ‎‌مأمورین عربستان که میزبان زائران خانۀ خدا و حرم پیغمبر اکرمند، از این نمایش قدرت‌‎ ‎‌اسلام و مسلمین در برابر کفر و ابتکار عملی ـ سیاسی ملت ما که به خاطر سربلندی جهان‌‎ ‎‌اسلام و مسلمین می باشد جلوگیری کنند. در هر حال زائران ایرانی به نقش و رسالت خود‌‎ ‎‌در تمامی مراحل حج توجه کنند که تمامی اعمال و رفتار آنان با دقت مورد توجه و نظر‌ دوستان و دشمنان انقلاب ما است، و دشمنان انقلاب درصدد دست یافتن به سوژه ای‌‎ ‎‌ولو مختصر جهت تخریب قداست و اعتبار الهی مردم کشور ما می باشند و دوستان و‌‎ ‎‌طرفداران انقلاب مشتاق آشنایی با روش و سیره وخصوصیات این ملتی که آوازۀ نام و‌‎ ‎‌نشانش ـ به یاری خداوند ـ در سراسر عالم طنین افکنده است، گردیده اند. و حج بهترین‌‎ ‎‌میعادگاه معارفۀ ملتهای اسلامی است که مسلمانان با برادران و خواهران دینی واسلامی‌‎ ‎‌خود از سراسر جهان آشنا می شوند و در آن خانه ای که متعلق به تمام جوامع اسلامی و‌‎ ‎‌پیروان ابراهیم حنیف است، گِردهم می آیند و با کنار گذاردن تشخصها و رنگها و ملیتها و‌‎ ‎‌نژادها به سرزمین و خانۀ اولینِ خود رجعت می کنند و با مراعات اخلاق کریمۀ اسلامی‌‎ ‎‌واجتناب از مجادلات و تجملات، صفای اخوت اسلامی و دورنمای تشکل امت‌‎ ‎‌محمدی ـ صلی الله علیه و آله وسلم ـ را در سراسر جهان به نمایش می گذارند.‌

‌‌  

  زائران محترم کشور ایران، ارزش دستاوردهای معنوی و سیاسی جمهوری اسلامی‌‎ ‎‌ایران را در برخورد با سایر مسلمانان بهتر درک می کنند و باتوجه و اطلاع از گرفتاریها و‌‎ ‎‌مشکلاتی که به اشکال مختلف بر ملتهای اسلامی تحمیل شده است، به ابعاد عظمت‌‎ ‎‌انقلاب و عنایات خاصۀ حق تعالی و توجه امام زمان ـ ارواحنا فداه ـ به این ملت بیشتر پی‌‎ ‎‌می برند و قدر برکات این انقلاب را بیشتر از گذشته می دانند و از کار و تلاش مسئولین‌‎ ‎‌محترم و دولت خدمتگزار که شب و روز خود را وقف خدمت نموده اند، مطلع می گردند‌‎ ‎‌و از تحولی که در جوانان و اقشار دیگر ملت به وجود آمده است و آنان را به بهشت‌‎ ‎‌صلابت و عفت و حیا و شرافت و آزادی وجهاد رهنمون شده اند، خدا را سپاس‌‎ ‎‌می گزارند.‌

‌‌ 

    خداوندا! این نعمتهای بزرگ را از ما و ملت ما نگیر. خداوندا! ما را به ارزش برکات‌‎ ‎‌خود بیشتر آشنا فرما. خداوندا! بربندگی ما و خلوص ما و اظهار عجز و ذلت ما در برابر‌‎ ‎‌خودت بیفزا. خداوندا! به ما توکل و صبر و مقاومت و رضا و توفیق جلب عنایت خود‌‎ ‎‌کرامت فرما و در مسیر خدمت به بندگانت ما را تا مرز قربانی خود وفرزندان و هستی مان‌‎ ‎‌همراهی و مدد بنما.‌

زائران محترم مبادا که از احساس رشد و عظمت انقلاب خود در برابر مسلمانان دیگر‌‎ ‎‌کشورها به غرور و عُجب گرفتار شوند و خدای نخواسته به اعمال و رفتار مسلمانان به‌‎ ‎‌دیدۀ اهانت و تحقیر بنگرند و از همدلی و انس با دوستان خدا در مکۀ مکرمه محروم‌‎ ‎‌شوند و از شکر این نعم بزرگ الهی، که تواضع در برابر مسلمانان و مستضعفان و برادران‌‎ ‎‌دینی است، غافل بمانند. در کنار خانۀ خدا و مرقد پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله وسلم ـ‌‎ ‎‌بیعتها و پیوندهای دوستی وارتباط آینده را با مسلمانان محکم کنند وحدیث انقلاب و‌‎ ‎‌لطف خدا را به آنان بازگو نمایند. و از جانب من و همۀ ملت ایران به همۀ مسلمانان‌‎ ‎‌اطمینان بدهید که جمهوری اسلامی ایران پشتیبان شما و حامی مبارزات و برنامه های‌‎ ‎‌اسلامی شما است و در هر سنگری علیه متجاوزان در کنار شما ایستاده است و از حقوق‌‎ ‎‌گذشته و امروز و آیندۀ شما ان شاءالله دفاع خواهد کرد و به آنان بگویید که اقتدار و اعتبار‌‎ ‎‌جمهوری اسلامی ایران متعلق به همۀ ملتهای اسلامی است و دفاع از ملت قهرمان و‌‎ ‎‌دلاور ایران در حقیقت دفاع از همۀ ملتهای تحت ستم است و ما با خواست خدا دست‌‎ ‎‌تجاوز و ستم همۀ ستمگران را در کشورهای اسلامی می شکنیم و با صدور انقلابمان که‌‎ ‎‌در حقیقت صدور اسلام راستین و بیان احکام محمدی ـ صلی الله علیه و آله ـ است، به‌‎ ‎‌سیطره و سلطه و ظلم جهانخواران خاتمه می دهیم و به یاری خدا راه را برای ظهور منجی‌‎ ‎‌مصلح و کل و امامت مطلق حق امام زمان ـ ارواحنا فداه ـ هموار می کنیم.‌