یکی از بنیانگذاران کشتی نوین ایران از دنیا رفت

ابوالملوکی که هیچ گاه نتوانست به عنوان کشتی‌گیر در رقابت‌های بین المللی حضور یابد، تنها یک بار در سال 1323 قهرمان کشور در وزن دوم در هر دو رشته آزاد و فرنگی شد. وی همچنین به کار مربیگری در کشتی نیز پرداخت و شاگردانی نظیر مرحوم علی غفاری را پرورش داد و حتی یک بار در سال 1954 میلادی در رقابت‌های جهانی یوکوهاما کمک استاد فیلی بود که تیم ایران در این رقابت‌ها توسط توفیق جهانبخت صاحب یک مدال طلا و محمدعلی فردین صاحب یک مدال نقره و در مجموع با 22 امتیاز پس از شوروی دوم شد.

ابوالملوکی علاوه بر کشتی گرفتن و مربیگری سال‌ها دبیر ورزش دبیرستان‌های تهران بود و همچنین در دانشگاه ملی و دانشسرای عالی تربیت بدنی طی سال‌های 1329 تا 1347 به تدریس کشتی پرداخت و در چند رقابت بین‌المللی همچون بازی‌های آسیایی 1974 تهران سرپرست تیم‌های مختلف ورزشی بود .

وی همچنین عضو هیئت رئیسه اولین فدراسیون کشتی ایران در فروردین ماه سال 1328 بود و علاوه بر آن دو کتاب رموز کشتی در سال 1324 و فنون کشتی به صورت مصور در سال 1326 را تالیف کرد که این کتاب 5 بار تجدید چاپ شد.

در این بین آنچه نام استاد کیومرث ابوالملوکی را در کشتی ایران زنده و جاوید کرده؛ قضاوت و داوری بوده است. ابوالملوکی بنا به نقل قولی در سال 1949 میلادی اولین داور بین المللی کشتی ایران بوده است.

ابوالملوکی در رقابت‌های جهانی 1951 هلسینکی فنلاند و رقابت‌های المپیک 1956 ملبورن به همراه مهدی نیکخو و در رقابت‌های المپیک 1960 رم به همراه حمیدی و نیکخو قضاوت کرد و در چند رویداد داخلی حساس نیز همانند دیدار دوستانه تیم‌های کشتی باشگاه نیرو راستی با تیم ایتالیا در سال 1329 در تهران به همراه نیکخو، یعقوب لطیفی و بیات انتخابی المپیک 1956 ملبورن به همراه مجتبوی، نیکخو و سعدیان و در رقابت‌های انتخابی تیم ملی کشتی آزاد در سال 1337 در سالن پارک شهر سابق به همراه استاد بلور که در آن زمان استاد بلور دیدار حساس توفیق جهانبخت و امامعلی حبیبی را سوت زد نیز داوری کرد.

ابوالملوکی طی سال‌های 1354 تا 1358 شهردار دهکده المپیک بود و پس از آن تنها به سر زدن به سالن‌های کشتی و گاهی تدریسِ قضاوت اکتفا کرده است.