علامه جعفری علیه الرحمه در کتاب تفسیر نهج البلاغه تفسیر کوتاهی از این بیت معروف سعدی که فرموده است بنی آدم اعضای یکدیگرند که در آفرینش ز یک گوهرند دارد.

جی پلاس: علامه جعفری علیه الرحمه در تفسیر خود از این بیت معروف سعدی شیرازی که فرموده است بنی آدم اعضای یکدیگرند... بیان کرده است که یک فرد از اعضای جامعه به وسیله رشد و تکامل تا مقام مغز یا قلب جامعه پیش می رود . به همین جهت است که بیت معروف سعدی که می گوید : 

بنی آدم اعضای یک پیکرند 

که در آفرینش ز یک گوهرند

 تنها بازگوکننده تشکل اعضای اجتماع و پیوستگی آنها با یکدیگر است نه توضیح دهنده نتایج پویش اعضای جامعه . به قول بعضی از انسان شناسان: انسان یک شاخه گل نیست که از ریشه خود سربرآورد و در مجرای حرکت قرار بگیرد و چند روزی از گل بودن برخوردار شود و سپس از بین برود ، بلکه انسان موجودی است که از تفاعل عواملی به وجود می آید و از جامعه برای ادامه هستی خود نیروهای گوناگون می گیرد و در عین حال می تواند برگردد و همه عوامل به وجودآورنده و نیروبخش خود را دگرگون نماید . این سازندگی در انسان با اینکه عضوی ساخته شده از عوامل طبیعی و اجتماعی بوده است، معلول همان اصل است که در اول مبحث متذکر شدیم که انسان نخست به عنوان یک عضو مطیع به سایر اعضای جامعه به وجود می آید، سپس تا مقام گردانندگی همه جامعه نائل می گردد.

   

برشی از کتاب تفسیر نهج البلاغه؛ ج 2، خطبه سوم

 

انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
5 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.