عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفت: آلودگی آب و هوا، خاک و پسماندهای جامد خطرناک مانند ماسک و دستکش می‌تواند اثرات نامطلوب و ماندگاری را در طبیعت ایجاد کند.
به گزارش جی پلاس، دکتر محمدرضا مسعودی نژاد دکترای تخصصی علوم محیط زیست اظهار داشت: طبیعت براساس ساختاری که بر مبنای میلیون ها سال شکل گرفته، مجموعه آلاینده هایی را که توسط بشر تولید می شود به روش های گوناگون تصفیه می کند.
وی با بیان این که طبیعت برای بازیافت آلاینده ها نیز روش های گوناگونی را ابداع کرده است، ادامه داد: به طورمثال اگر فاضلابی وارد رودخانه ای شود به طور طبیعی در فاصله ای چند کیلومتری از محل ورود فاضلاب آلاینده هایی که ایجاد شده، آهسته- آهسته کاهش پیدا می کند و اگر غیر از این بود شاید طبیعت صدها سال پیش از بین می رفت.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی خاطرنشان کرد: آلاینده های محیطی می تواند ساختارهای طبیعی زیستی را برهم زند به نحوی که بشر باید با نگاه عمیق تر و مسوولیت پذیری بیشتر نسبت به محیط زیست رفتار کند.
مسعودی نژاد همچنین گفت: نمی توان با قطعیت اعلام کرد که ناملایماتی همانند ویروس کرونا بر محیط زیست، نتیجه عکس العمل های زیست محیطی است، ولی قطعا در هر فرآیندی اگر چنانچه بیش از اندازه آلاینده هایی را به طبیعت تحمیل کنیم، قابلیت تصفیه طبیعت از دست می رود و به طور کلی چرخه طبیعی اکوسیستم از بین خواهد رفت.
وی یکی از پیامدهای از بین رفتن سیستم خود پایشی طبیعت را تجمع بیش از حد آلاینده ها دانست و خاطرنشان کرد: تجمع آلاینده ها گونه های ضعیف تر و در معرض خطر را بیشتر مورد حمله قرار می دهد ولی هیچ موجودی نمی تواند از ناملایمات و مخاطرات بیش از حد در امان باشد.
استاد دانشگاه شهید بهشتی در پاسخ به این سوال که آیا رها سازی ماسک و دستکش می تواند طبیعت را با چالش هایی روبرو کند، گفت: درباره تجزیه و اثرگذاری مواد پلاستیکی در طبیعت تحقیقات کامل و جامعی در دسترس است، طبیعتا مقدار ماندگاری انواع دستکش های پلاستیکی و ماسک ها در طبیعت مشخص است به طور مثال اگر از بین هشت میلیون ایرانی چهار میلیون هم در ترددهای بین شهری از ماسک و دستکش استفاده کنند این حجم قابل توجهی است.
مسعودی نژاد در بخش دیگری از سخنان خود یادآور شد: پیش از این صرفا در سطح بیمارستانها از ماسک، گان و دستکش استفاده می شد و در سطح شهر به صورت کلی افراد از این وسایل حفاظتی استفاده نمی کردند ولی در حال حاضر عدد بزرگی از جمعیت از این وسایل استفاده می کنند که رها سازی آن در طبیعت می تواند مشکلات جدی ایجاد کند.
وی نسبت به بازیافت غیرقانونی وسایل یک بار مصرف حفاظتی در مقابله با ویروس کرونا هشدار دارد و افزود: بدیهی است تحمیل ماسک و دستکش های استفاده شده به بخش پسماندهای شهری، حجم بسیار بالایی از پسماندهای تر و خشک پس از شیوع کرونا را به این بخش تحمیل شده است.
وی در ادامه با بیان این که تجزیه انواع ماسک و دستکش ها دارای نیمه عمر متوسط است، گفت: این وسایل بصورت طولانی در طبیعت دوام پیدا می کنند و اثرات مخرب خود را خواهند داشت.
دکترای تخصصی علوم محیط زیست دانشگاه شهید بهشتی در بخش دیگری از سخنان خود تصریح کرد: نمی توان عموم مردم را مجبور به رعایت تمامی موارد حفاظت از محیط زیست کرد چرا که ممکن است جامعه تاب آوری کافی را نداشته باشد و بعد از مدتی از اجرای توصیه های مربوط به پیشگیری از کرونا نیز خسته شوند.
مسعودی نژاد تاکید کرد: به هر میزان استفاده از وسایل حفاظتی برای پیشگیری از کرونا کاهش یابد کنترل اپیدمی نیز سخت تر و دوره بیماری بیشتری خواهد بود.
وی اظهارداشت: نگاه واقع بینانه به موضوع کرونا، استفاده از وسایل حفاظتی و نحوه کنترل آن می تواند کمک شایانی به جامعه کند بنابراین ارایه توصیه ها و راهبردهای کاربردی می تواند راه حل موثری برای کنترل اپیدمی کرونا و پیشگیری از صدمات جدی به طبیعت شود.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ادامه داد: باید توصیه ها به شکلی مطرح شود که امکان اجرا از سوی مردم را داشته باشد.
مسعودی نژاد در توضیح این که چگونه می توان به طبیعت در راستای پیشگبری از کرونا کمک کرد، خاطر نشان کرد: ابزارهای آموزشی یا ایمنی یا به میزان لازم استفاده کردن از این تجهیزات می تواند کمک شایانی به پیشگیری از صدمات جدی به طبیعت کند بنابراین زمانی که دولت ها با هدف کنترل آسیب به محیط زیست و در ادامه پیشگیری از پاندمی فعالیت می کنند باید این راهکارها را مد نظر قرار دهند.
