نیازی به گفتن نیست که رسیدن به صبر آسان نیست و در دنیای "فوری" شدهٔ امروز، پیشرفت‌های فن‌آوری به ما این امکان را داده‌اند که تقریباً بلافاصله چیزی را که می‌خواهیم، تجربه و مصرف کنیم. در چنین شرایطی آیا لازم است دیگر صبور باشیم؟
این‌ها نمونه‌هایی از عادت‌های روزمره ما در مواجهه با مسائل و چالش‌هاست: همه به دنبال راه‌حل "فوری" و "همین حالا" هستیم و یادمان رفته که ارزشمندترین چیزهای زندگی زمان، صبر و انتظار لازم دارد: موفقیت تحصیلی و شغلی، تولد بچه و بزرگ شدن فرزندان، پا گرفتن کسب‌وکار، دوران بهبود و نقاهت پس از بیماری، پختن غذایی لذیذ و اصلاً خود زندگی.
چه نیازی به صبر هست؟
کلمه صبر (patience) از واژه لاتین pati گرفته‌شده استکه به معنی تحمل رنج است. نیازی به گفتن نیست که رسیدن به صبر آسان نیست و در دنیای "فوری" شدهٔ امروز، پیشرفت‌های فن‌آوری به ما این امکان را داده‌اند که تقریباً بلافاصله چیزی را که می‌خواهیم، تجربه و مصرف کنیم. در چنین شرایطی آیا لازم است دیگر صبور باشیم؟
اگر بخواهیم به اهداف خود برسیم،روابط موفقی داشته باشیم و به آرامش درونی دست‌یابیم، جواب بله است.
هر چیزی که ارزش و اهمیت دارد نمی‌تواند فوراً اتفاق بیفتد، بنابراین حتی در این روزگار، صبر یک فضیلت است که باید از نو بیاموزیم.
مزایای توسعهٔ صبر
در یک دهه اخیر مطالعات علمی زیادی در مورد تأثیرات صبر بر سلامت و شادابی، بهبود بیماری، مدیریت بنگاه‌داری و کسب و کار انجام‌شده است. نتایج این مطالعات مزایای زیر را برای صبور بودن و توسعهٔ صبر اثبات کرده‌اند:
4. صبر به شما کمک می‌کند تا روند رشد را درک کنید. همان‌طور که در ابتدا ذکر شد، هر چیزی ارزشمندی نیاز دارد تا برای رسیدن به آن زمان بگذارید و تلاش کنید. همان‌طور که یک ضرب‌المثل قدیمی می‌گوید: "روم در یک روز ساخته نشده است." بنابراین هرگونه برنامه‌ریزی، رشد، ارزیابی و اندازه‌گیری زمان می‌برد و زمان بردن نیازمند صبر است.
تکنیک‌هایی برای پرورش صبر
روش‌های روزانه‌ای برای ایجاد و پرورش صبر وجود دارد. تمرین صبر و شکیبایی در شرایط روزمره نه‌تنها زندگی کنونی ما را شادتر می‌کند بلکه به هموار کردن راه برای آینده‌ای رضایت‌بخش و موفق‌تر کمک می‌کند.
در ادامه چند استراتژی پیشنهادشده توسط سارا اشتگر محقق دانشگاه بیلور ارائه‌شده است.
1- وضعیت را تغییر دهید: احساس بی‌تاب بودن فقط یک واکنش عاطفی خودکار نیست. بی‌تابی شامل افکار و عقاید آگاهانه نیز می‌شود. اگر همکار شما درآمدن به جلسه تأخیر داشت، شما می‌توانید در مورد این بی‌احترامی غُر بزنید، یا آن 15 دقیقه اضافی را به فرصتی برای مطالعه تبدیل کنید. صبر با کنترل ما در ارتباط است و تلاش آگاهانه ما برای تنظیم احساساتمان می‌تواند در تربیت خودکنترلی به ما کمک کند.
2- ذهن آگاهی را تمرین کنید: کریستین کارتر GGSC برای پرورش صبر تمرین ذهن آگاهی را توصیه می کند: نفس کشیدن عمیق و توجه به احساسات ناخوشایندی که در آن لحظه دارید می‌تواند به شما کمک کند با صبر بیشتری به مشکلات و مسائل پیش‌آمده پاسخ دهید.
3- قدردانی کنید: در مطالعهٔ دیگری، بزرگ‌سالانی که عادت سپاسگزاری داشتند، تحمل تأخیر و صبر بیشتری داشتند. اگر به خاطر آنچه امروز داریم سپاسگزار باشیم، از انتظار کشیدن برای چیزهای بیشتر و شرایط بهتر خسته نمی‌شویم. ما با قدردانی از دیگران طاقت و تحمل خود را برای صبر کردن و رضایتمندی از تأخیر افزایش می‌دهیم.
4- توقف کنید: هر وقت که احساس کردید تمایل دارید که باعجله همه‌چیز را سریع پیش ببرید، یا می‌خواهید بلافاصله کارها را انجام دهید و نمی‌توانید منتظر بمانید تا کارها مسیر طبیعی خود را ادامه دهند؛ به خود دستور ایست بدهید و توقف کنید. قبل از اقدام به کار یا تصمیم به حرکتی، چند نفس عمیق بکشید. به‌عنوان‌مثال، اگر در یک سوپرمارکت و یا در ترافیک سنگین قرار دارید، تصمیم بگیرید که مکث کنید و هیچ کاری نکنید. در این مواقع برخی کارهای دیگر را انجام دهید، به رادیو گوش دهید، یا فقط از تماشای قفسه‌ها و خریداران سوپرمارکت لذت ببرید. یادتان باشد بی‌تاب بودن باعث نمی‌شود کارها سریع‌تر پیش بروند، بنابراین گاهی بهترین کار، هیچ کاری نکردن است.
5- تأخیرِ با رضایت را تمرین کنید: پرورش صبر می‌تواند با بالا بردن ظرفیت تحمل ما در انتظار کشیدن توسعه پیدا کند. ایجاد انتظار آگاهانه یا تأخیر با رضایت بهترین تمرینی است که در طول روز می‌توانید در موقعیت‌های مختلف انجام دهید. وقتی نوبت شما در نانوایی/ عابر بانک/پای صندوق خرید/ سلف‌سرویس محل کار/ صف اتوبوس/ کشیدن بشقاب سر میز غذا و ... است نوبتتان را با لبخند و رضایت به نفر بعد از خود بدهید.
6- قبل از صحبت کردن فکر کنید: بعضی مواقع اولین فکری را که به ذهنمان خطور می‌کند بدون در نظر گرفتن عواقب آن بیان می‌کنیم. اگر قبل از حرف زدن، مکث کنیم و آنچه را می‌خواهیم بگوییم مزه مزه کنیم، می‌توانیم از صدمه زدن یا توهین به دیگران جلوگیری کنیم. توصیه من این است که با خود قرار بگذارید هنگام صحبت کردن با گفتن کُد "بعدی" آنچه را می‌خواهید بگویید به لحظه بعد موکول کنید.
مطلب مرتبط:
