امام سجاد علیه السلام در فرازی از دعای ابوحمزه ثمالی پس از محبت الهی از خداوند درخواست شوق دارند.
به گزارش جی پلاس، استاد فاطمی نیا در توضیح فرازی از دعای شریف ابوحمزه ثمالی می فرماید:
اللّهُمَّ إنّی أسْألُکَ أنْ تَملَأَ قلبی حُبّا لکَ، و خَشْیَةً مِنکَ ... و شَوْقا إلَیکَ.
الهى! از تو مى خواهم که دلم را از محبّت به خودت و بیم از خودت ... و شوق به خودت مالامال کنى.
محبت سرمایه بزرگی است و باعث می شود خیلی مواهب دیگر به دست بنده برسد.
محبت وقتی به حد قابل توجهی رسید و شدت یافت، شوق حاصل می شود.
سید الساجدین در همین دعا بعد از محبت، شوق را از خداوند متعال درخواست می کنند.
محبت مقدمه شوق است.
شوق در طریقِ دیدار است و وقتی بنده به دیدار محبوب وصال یافت، شوق مبدل به انس می شود و با محبوب مانوس می شود.
وقتی عبد با محبوب مانوس شد، به مرحله خوف می رسد و دائما در ترس است که مبادا مقامش از او گرفته شود، انس با محبوب گوهر عظیمی است.
مقربین بیشتر خوف دارند زیرا سرمایه بزرگی در دست آنهاست.
منبع: کانال استاد فاطمی نیا
