اثرگذاری یک داروی سکته مغزی در درمان کرونا

این دارو فعال‌کننده بافتی پلاسمینوژن (tPA) نام دارد. بیماری کووید-۱۹، آنفلوانزا و بیماری‌های مشابه می‌توانند منجر به بروز التهاب و رسوب پروتئینی به نام فیبرین شوند.

فیبرین مانند داربستی است که لخته‌های خون از آن تشکیل می‌شوند. فیبرین فضای زیادی را در ریه اشغال می‌کند و میزان اکسیژن ریه را کاهش می‌دهد. از طرفی مبتلایان به کووید-۱۹ مستعد تشکیل لخته‌های خون هستند.
محققان احتمال می‌دهند استفاده از TPA در بیماران مبتلا به کووید-۱۹ برای جلوگیری از لخته‌شدن خون مفید باشد.
سکته مغزی به دلیل وقفه‌ای کوچک در جریان خون مغز یا انسداد رگ‌ها بوجود می‌آید. در این حالت جریان اکسیژن و مواد غذایی به مغز محدود می‌شود و بخشی از بافت مغز آسیب می‌بیند. حدود ۸۵ درصد از تمام موارد سکته‌های مغزی بر اثر انسداد یک شریان مغزی با یک لخته خون ایجاد می‌شود که به آن سکته مغزی ایسکمیک گفته می‌شود. گاهی نیز سکته مغزی هموراژیک (خونریزی) است که در اثر پارگی عروق مغزی ایجاد می‌شود.
ویروس کرونا اواسط ماه دسامبر ۲۰۱۹ در ووهان واقع در مرکز چین گزارش شد. ابتدا از این بیماری به عنوان ذات‌الریه نام برده می‌شد؛ اما کمیسیون ملی بهداشت چین در ۳۰ دسامبر سال ۲۰۱۹ (۹ دی) به صورت رسمی شیوع این ویروس را در چین اعلام کرد. این ویروس در ۴ ماه گذشته بیش از ۱۰۰ کشور و منطقه را درگیر کرده است.
نتایج این مطالعه در نشریه Thrombosis and Haemostasis منتشر شده است.

مطلب مرتبط: 

• کشف راه جدیدی برای مقابله با کرونا

• اطلاعات جدید از نحوه تکثیر کرونا و مهار آن با داروهای ضدویروس

• نتیجه مثبت یک داروی ایدز بر درمان کرونا

• تولید واکسن کرونا از حشرات