تعطیلی مسابقات ورزشی، بخشی از هواداران تیفوسی فوتبال را هم دلتنگ روزهایی کرده که به دور از چنین روزهایی برای تیم رقیب کری می خواندند اما الان به قیمت دیدن یک مسابقه، حاضرند، تیم شان ببازد یا جام به خانه رقیب برود.
به گزارش سرویس ورزشی جی پلاس؛ وقتی لیورپول تیم های انگلیسی را یکی پس از دیگری شکست می داد و آخرین گام هایش را برای شکستن طلسم 30 ساله در قهرمانی لیگ برتر جزیره بر می داشت؛ مردم و عموما طرفداران سایر تیم ها می گفتند «فقط جنگ جهانی سوم می تواند مانع از قهرمانی لیورپول شود». تقریبا برای همه مسجل شده بود که لیورپولی ها این بار کوتاه نمی آیند و دیگر قرار نیست در آخرین لحظات پای کاپیتان بلغزد و جام از دست برود؛ چون کلوپ و شاگردانش از نخستین روز جاپای خود را برای رسیدن به قهرمانی محکم کرده بودند.
هر چه لیورپول برد، فوتبالی ها هم ضمن ستایش از عملکرد قرمزهای آنفیلد، بی خیال شوخی با قهرمانی لیورپول و اتفاقاتی که می توانست جلوی این تیم را برای رسیدن به جام بگیرد، نمی شدند؛ تا اینکه ویروسی مرموز از شرق دور ظهور کرد... .
انتشار نخستین گزارش ها از شیوع ویروسی به نام کرونا در چین و مرگ چندین نفر در شهر ووهان، این ویروس را دست مایه جدید برای شوخی با لیورپول قرار دارد تا بعد از گذشت بیش از سه ماه از آن روزها، شوخی کابرانی که گفته بودند کرونا جلوی قهرمانی لیورپول را می گیرد، تاکنون رنگ واقعیت به خود گرفته باشد.
وقتی قرمزهای آنفیلد در خانه، لیگ قهرمانان را از دست دادند و نتوانستند در جام حذفی و جام اتحادیه هم موفق شوند، کاربر دیگری در توییتر نوشت: «لیورپول در بهترین فصل تاریخ خود، به خاطر کرونا هیچ جامی نمی گیرد!». واقعیت این است که این اتفاقات به حدی عجیب است که رییس یوفا نیز در مصاحبه می گوید «نمی توان درباره ادامه مسابقات باشگاهی کشورها تصمیم گیری کرد. هنوز زمان برای نیمه تمام ماندن مسابقات مانده است. مگر می توان باور کرد که لیورپول قهرمان نشود؟ حتما راهی وجود دارد».
با وجود این قضایا، یورگن کلوپ، سرمربی لیورپول که از شخصیت انسانی بالایی برخوردار است، درباره احتمال قهرمان نشدن تیمش در صورت نیمه تمام ماندن مسابقات، جام ها و فوتبال را فراموش کرده و می گوید: «هیچ چیزی ارزشمندتر از جان یک انسان نیست و به چیزی غیر از این نمی توان فکر کرد».
با این حال بخشی از این کُره هشت میلیارد نفری، دلتنگ فوتبال هستند. دلتنگ هایی که در مواقعی تعصب به رنگ ها را از بین برده است. شاید آن هوادار منچستری که با وجود قهرمانی لیورپول دشمن دیرینه تیمش آرزوی بازگشت فوتبال را می کند، عاشق واقعی آن باشد. یا هواداری که می نویسد دلش برای باخت تیمش هم تنگ شده، یک هوادار تیفوسی فوتبال است و یا آن هواداری که برای دیدن مسابقه تیم رقیب هم دلتنگ است.
در حالی که بیش از یک ماه از تعطیلی فوتبال در دنیا گذشته، مسابقات داخلی برخی کشورها از جمله بلاروس، نیکاراگوئه، بروندی و تاجیکستان در چهار قاره جهان ادامه دارد و حالا آن ها در مرکز توجهات بخشی از اهالی فوتبال هستند.
شاید تا دیروز کسی نام تیمی در این کشورها را نمی دانست و برای کسی هم مهم نبود که چه تیمی قهرمان می شود و کدام تیم در یک بازی 10 بار گلزنی می کند، اما حالا بخشی از این هواداران تیفوسی فوتبال ساعت مسابقه بعدی در لیگ بلاروس را هم می دانند.
اگر چه برای عاشقان فوتبال و آن هوادار تیفوسی که ساعت ها پشت در ورزشگاه مانده تا بتواند روی سکوهای بتنی ورزشگاهی زَهودار در رفته بنشیند، روزها به سختی می گذرد؛ اما برای هر کسی بالاتر از هر چیزی خانواده و انسان ها ارزشمند هستند که امروز با خطر بیماری و مرگ به علت کرونا تهدید می شوند.
به همین دلیل هم که شده، اکنون فوتبالی ها از بازیکن، مربی تا هوادار دست به دست هم دادند تا هر کس به شکلی – از کمک مالی تا کمک های از قبیل ضدعفونی کردن معابر – این ویروس را شکست دهند و بعد از کنار رفتن این ویروس مرموز، زندگی به روال عادی خود باز گردد تا یک بار دیگر فوتبالی ها به تنور داغ مسابقات بچسبند و از این به بعد با نگاه دیگری علاقمندی خود به تیم محبوب شان و حتی تنفر از تیم رقیب را هم بیان کنند.
برای رسیدن آن روز هر کسی به اندازه هم تلاش کرده اما برای تحقق واقعی همه باید دست به دست هم بدهند تا جهان یک بار دیگر خود را با کنار زدن این ویروس بازیابی کند.
