دعای بیست و سوم صحیفه سجادیه به درخواست امام سجاد علیه السلام از خدا برای عافیت و شکر عافیت اختصاص دارد.
به گزارش خبرنگار جی پلاس، صحیفه سجادیه پس از قران و نهج البلاغه مهمترین میراث مکتوب شیعه به حساب می آید که امام سجاد علیه السلام بسیاری از معارف دینی از جمله خداشناسی، جهان‌شناسی، انسان‌شناسی و مباحث عالم غیب، فرشتگان، رسالت انبیا، جایگاه پیامبر(ص) و اهل بیت(ع)، امامت، فضایل و رذایل اخلاقی، گرامیداشت اعیاد، مسائل اجتماعی و اقتصادی، اشارات تاریخی، نعمت‌های مختلف خداوند، آداب دعا، تلاوت، ذکر، نماز و عبادت را در قالب دعا بیان کرده اند. این کتاب گرانقدر به زبور آل محمد (ص) شهرت دارد و از نظر فصاحت و بلاغت مورد توجه قرار گرفته است و شرح های بسیاری بر آن نوشته شده است. دعای زیر دعای بیست و سوم این صحیفه ارزشمند است که امام علیه السلام در آن از خدا عافیت و شکر عافیت طلب می کنند. متن این دعا در ادامه آمده است:
دعای بیست و دوم صحیفه سجادیه+ترجمه
وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ إِذَا سَأَلَ اللَّهَ الْعَافِیَةَ وَ شُکْرَهَا:
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَلْبِسْنِی عَافِیَتَکَ، وَ جَلِّلْنِی عَافِیَتَکَ، وَ حَصِّنِّی بِعَافِیَتِکَ، وَ أَکْرِمْنِی بِعَافِیَتِکَ، وَ أَغْنِنِی بِعَافِیَتِکَ، وَ تَصَدَّقْ عَلَیَّ بِعَافِیَتِکَ، وَ هَبْ لِی عَافِیَتَکَ وَ أَفْرِشْنِی عَافِیَتَکَ، وَ أَصْلِحْ لِی عَافِیَتَکَ، وَ لَا تُفَرِّقْ بَیْنِی وَ بَیْنَ عَافِیَتِکَ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ عَافِنِی عَافِیَةً کَافِیَةً شَافِیَةً عَالِیَةً نَامِیَةً، عَافِیَةً تُوَلِّدُ فِی بَدَنِی الْعَافِیَةَ، عَافِیَةَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ. وَ امْنُنْ عَلَیَّ بِالصِّحَّةِ وَ الْأَمْنِ وَ السَّلَامَةِ فِی دِینِی وَ بَدَنِی، وَ الْبَصِیرَةِ فِی قَلْبِی، وَ النَّفَاذِ فِی أُمُورِی، وَ الْخَشْیَةِ لَکَ، وَ الْخَوْفِ مِنْکَ، وَ الْقُوَّةِ عَلَى مَا أَمَرْتَنِی بِهِ مِنْ طَاعَتِکَ، وَ الِاجْتِنَابِ لِمَا نَهَیْتَنِی عَنْهُ مِنْ مَعْصِیَتِکَ. اللَّهُمَّ وَ امْنُنْ عَلَیَّ بِالْحَجِّ وَ الْعُمْرَةِ، وَ زِیَارَةِ قَبْرِ رَسُولِکَ، صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَ رَحْمَتُکَ وَ بَرَکَاتُکَ عَلَیْهِ وَ عَلَى آلِهِ، وَ آلِ رَسُولِکَ عَلَیْهِمُ السَّلَامُ أَبَداً مَا أَبْقَیْتَنِی فِی عَامِی هَذَا وَ فِی کُلِّ عَامٍ، وَ اجْعَلْ ذَلِکَ مَقْبُولًا مَشْکُوراً، مَذْکُوراً لَدَیْکَ، مَذْخُوراً عِنْدَکَ. وَ أَنْطِقْ بِحَمْدِکَ وَ شُکْرِکَ وَ ذِکْرِکَ وَ حُسْنِ الثَّنَاءِ عَلَیْکَ لِسَانِی، وَ اشْرَحْ لِمَرَاشِدِ دِینِکَ قَلْبِی. وَ أَعِذْنِی وَ ذُرِّیَّتِی مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ، وَ مِنْ شَرِّ السَّامَّةِ وَ الْهَامَّةِ و الْعَامَّةِ وَ اللَّامَّةِ، وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ شَیْطَانٍ مَرِیدٍ، وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ سُلْطَانٍ عَنِیدٍ، وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ مُتْرَفٍ حَفِیدٍ، وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ ضَعِیفٍ وَ شَدِیدٍ، وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ شَرِیفٍ وَ وَضِیعٍ، وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ صَغِیرٍ وَ کَبِیرٍ، وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ قَرِیبٍ وَ بَعِیدٍ، وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ مَنْ نَصَبَ لِرَسُولِکَ وَ لِأَهْلِ بَیْتِهِ حَرْباً مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ، وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ دَابَّةٍ أَنْتَ آخِذٌ بِنَاصِیَتِهَا، إِنَّکَ عَلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِیمٍ. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ مَنْ أَرَادَنِی بِسُوءٍ فَاصْرِفْهُ عَنِّی، وَ ادْحَرْ عَنِّی مَکْرَهُ، وَ ادْرَأْ عَنِّی شَرَّهُ، وَ رُدَّ کَیْدَهُ فِی نَحْرِهِ. وَ اجْعَلْ بَیْنَ یَدَیْهِ سُدّاً حَتَّى تُعْمِیَ عَنِّی بَصَرَهُ، وَ تُصِمَّ عَنْ ذِکْرِی سَمْعَهُ، وَ تُقْفِلَ دُونَ إِخْطَارِی قَلْبَهُ، وَ تُخْرِسَ عَنِّی لِسَانَهُ، وَ تَقْمَعَ رَأْسَهُ، وَ تُذِلَّ عِزَّهُ، وَ تَکْسُرَ جَبَرُوتَهُ، وَ تُذِلَّ رَقَبَتَهُ، وَ تَفْسَخَ کِبْرَهُ، وَ تُؤْمِنَنِی مِنْ جَمِیعِ ضَرِّهِ وَ شَرِّهِ وَ غَمْزِهِ وَ هَمْزِهِ وَ لَمْزِهِ وَ حَسَدِهِ وَ عَدَاوَتِهِ وَ حَبَائِلِهِ وَ مَصَایِدِهِ وَ رَجِلِهِ وَ خَیْلِهِ، إِنَّکَ عَزِیزٌ قَدِیرٌ
نیایش آن حضرت در طلب تن درستی
خدایا، بر محمد و خاندانش درود فرست و تن درستی را لباس تنم کن، و سراپای مرا به تن درستی فرو پوشان و با آن مرا امان بخش و گرامی بدار و بی‌نیاز گردان، و تن درستی را به من صدقه ده و آن را مالِ من کن و همچون فرشی زیر پایم بگستران، و آن مایه‌ی بیماری که در من است، به تن درستی بدل فرما، و میان من و تن درستی، در این جهان و آن جهان، جدایی میفکن.
خدایا، بر محمد و خاندانش درود فرست و مرا تن درستی بخش؛ تن درستی‌ای که مرا بس باشد و شفابخش و چیره بر هر بیماری، و روز افزون باشد و در تنِ من تن درستی زاید؛ تن درستی در این جهان و آن جهان.
بر من منّت گذار و سلامت و امنیت و بی‌عیبی در دین و بدن، و دل آگاهی و پیشرفت و استواری در کارها، و دلواپسی و ترس از خود را به من عطا فرما، و نیرویی ده که با آن به فرمان تو به راه طاعت روم و از آنچه مرا از آن باز داشته ای، بپرهیزم.
خدایا، بر من منّت گذار که تا آن زمان که زنده‌ام می‌داری، در این سال و هر سالِ دیگر، حج و عمره بگزارم و قبر فرستاده‌ات ـ که درود و رحمت و برکات تو بر او خاندانش باد ـ و قبر خاندانش را ـ که بر ایشان سلام باد ـ زیارت کنم. آن زیارت را زیارتی پذیرفته و شایسته‌ی پاداش قرار ده که از چشم تو نمی‌افتد و نزد تو اندوخته‌ای برای من است.
ستایش خود و سپاس خود و یاد و ثنای نیک خود را بر زبانم جاری ساز، و قلبم را گنجایش فهم هدف‌های دین خود عنایت کن.
من و فرزندانم را از گزند شیطانِ رانده شده در پناه خود گیر، و از آسیب هر گزنده‌ی زهردارِ غیر کُشنده و کُشنده، و هر بیم و بلا، و چشم بد، و گزند هر شیطان سرکش و سلطان ستمگرِ کینه‌توز و خودکامه‌ی زود خشم، و گزند هر ناتوان و نیرومند، و هر فراپایه و فرومایه، و هر خُرد و بزرگ، و هر دور و نزدیک، و گزند هر کس، از جنّیان و آدمیان، که با فرستاده‌ی تو و خاندانِ او به دشمنی برخاسته‌اند، و هر جنبده‌ای که سرنوشتش به دست توست، در امان دار، که تو بر راه راستی.
خدایا، بر محمد و خاندانش درود فرست و هر کس بدِ مرا خواهد، نیّتش را بگردان و نیرنگ او را از من به دور دار و آسیبش از من دفع نما و فریبکاری او را به خودش برگردان.
در برابر او سدّی بساز تا چشمش مرا نبیند و گوشش درباره ی من هیچ نشنود، و هنگام یاد کردنِ من، راه دلش را محکم ببند، و زبانش را در وقت سخن گفتن از من لال کن، و سرش را فرو کوب، و عزّتش را به خواری افکن، و قهر و قدرتش را در هم شکن، و گردنش را به ذلّت فرود آر، و شکوهش را تباه ساز، و مرا از همه‌ی آسیب‌ها و بدی‌ها و سخن چینی‌ها و ریشخندها و عیب‌جویی‌ها و بدگویی‌ها و رشک بردن‌ها و دشمنی‌ها و دام‌ها و کمندها و پیادگان و سواران او در امان دار، که تو گرامی و توانایی.
