مردی که متهم است به دستور زنی شوهر وی را ۱۴‌سال قبل به قتل رسانده‌است، پس از دوبار رفتن پای چوبه‌دار از اولیای‌دم مهلت یک‌ماهه گرفت تا رضایت آن‌ها را جلب کند.

به گزارش جی پلاس، رسیدگی به این پرونده از بامداد روز پنج‌شنبه‌۲۳‌تیرسال‌۸۴ با کشف جسد سوخته شده مردی در خانه‌اش حوالی شهرک شهید محلاتی در دستور کار مأموران پلیس تهران قرار گرفت.

روز حادثه پس از اطفای آتش خانه‌ای مأموران پلیس با جسد مرد ۴۲‌ساله نیمه‌برهنه‌ای به نام بابک روبه‌رو شدند که حکایت از این داشت قبل از آتش‌سوزی با ضربات متعدد چاقو به قتل رسیده‌است. از سوی دیگر هم شواهد و دلایل نشان داد آتش‌سوزی عمدی بوده‌است و بدین ترتیب مأموران تحقیقات خود را برای شناسایی عاملان جنایت آتشین آغاز کردند.
مأموران در نخستین گام به رد پای دو زن به نام‌های محبوبه و ثریا رسیدند که آخرین بار به عنوان نظافتچی به خانه مقتول رفته‌بودند. همچنین مشخص شد این دو زن از دوستان همسر مقتول هستند که مدتی است به خانه آن‌ها رفت و آمد دارند.
پس از بدست آوردن این اطلاعات محبوبه و ثریا بازداشت شدند که در تحقیقات پلیس اعتراف کردند به دستور همسر مقتول که شهربانو نام دارد دو مرد جوان را به نام‌های کیومرث و داوود برای قتل مردی اجیر کرده‌بودند.
محبوبه در ادعایی گفت: من و ثریا برای نظافت هر از گاهی به خانه بابک می‌رفتیم که یک روز او به ما تعرض کرد و وقتی موضوع را به همسرش که استاد ما بود در میان گذاشتیم او دستور قتل شوهرش را صادر کرد و ما هم دو نفر را که یکی از آن‌ها برادر شاگردم است برای قتل اجیر کردیم. وی در تحقیقات بعدی حرف‌های خود را عوض کرد و مدعی شد که همسر مقتول که استاد معنوی آن‌ها است گفته شوهرش به خاطر ارتباط با زنان دیگر مهدور الدم است و باید کشته شود و به همین خاطر من و ثریا به او اعتماد کردیم و این دو مرد را برای قتل شوهر شهربانو اجیر کردیم.
بنابراین با اعتراف دو متهم، مأموران همسر مقتول (شهربانو) و کیومرث و داوود را هم به اتهام قتل مرد جوان بازداشت کردند.

سه‌متهم دیگر پس از دستگیری مورد بازجویی قرار گرفتند که شهربانو و داوود جرم خود را انکار کردند، اما کیومرث به قتل مرد ۴۲‌ساله اعتراف کرد. داوود گفت: کیومرث از من خواست همراه او به خانه یکی از دوستانش بروم و من تا قبل از رفتن به خانه مقتول از قصد و نیت کیومرث خبری نداشتم و هنگام قتل هم فقط نظارگر حادثه بودم.

اعتراف به قتل
کیومرث هم در بازجویی‌ها با اظهار پشیمانی گفت: خواهر کوچکم با زن جوانی به نام محبوبه دوست صمیمی بود و محبوبه هم از مریدان همسر مقتول بود. ما احترام زیادی برای محبوبه قائل بودیم و او را قبول داشتیم. چند روز قبل از حادثه در مغازه قصابی‌ام نشسته بودم که محبوبه با من تماس گرفت و مرا به جلسه خصوصی دعوت کرد. از آنجایی که به او اعتماد داشتم دعوتش را قبول کردم و به محل قرار رفتم. آن روز محبوبه و یکی از دوستانش به نام ثریا که او از مریدان همسر مقتول بود به من گفتند که از همسر مقتول دستور دارند، شوهر او را به قتل برسانند. آن‌ها مدعی شدند که بابک مهدورالدم است و هر کسی او را بکشد اجر اخروی دارد و من هم تحت تأثیر حرف‌های آن‌ها قرار گرفتم و به آن‌ها قول دادم همراه دوستم داوود نقشه قتل را اجرا کنم. روز حادثه ابتدا محبوبه و ثریا وارد خانه بابک شدند و بعد در را باز گذاشتند و من و داوود وارد خانه شدیم و در نهایت پس از درگیری با چاقو بابک را به قتل رساندم.

متهم درباره آتش‌سوزی محل حادثه گفت: ۲۴‌ساعت بعد از قتل، محبوبه دوباره با من تماس گرفت و گفت دستور رسیده که خانه مقتول را آتش بزنیم تا با صحنه‌سازی مأموران پلیس را فریب بدهیم. پس از این دستور من با گالن بنزینی به خانه مقتول رفتم و آنجا را به آتش کشیدم که باعث شد خودم دچار سوختگی شوم.

گرفتن مهلت پای چوبه دار
بنابراین پنج‌متهم پس از تحقیقات تکمیلی و صدور کیفرخواست در شعبه ۷۱‌دادگاه کیفری یک استان تهران محاکمه شدند. در جلسه دادگاه اولیای‌دم برای متهمان درخواست اشد مجازات کردند و هیئت قضایی پس از شنیدن دفاعیات متهمان، کیومرث متهم ردیف اول را به جرم قتل عمد به قصاص و چهار متهم دیگر را به زندان محکوم کردند. رأی قصاص متهم پس از تأیید در یکی از شعبه‌های دیوان عالی کشور برای سیر مراحل اجرا به شعبه اجرای احکام دادسرای امور جنایی تهران فرستاده شد. متهم چند روز قبل برای دومین بار برای اجرای حکم قصاص در زندان رجایی‌شهر پای چوبه‌دار رفت که با میانجیگری هیئت صلح و سازش دادسرای امور جنایی تهران موفق به گرفتن مهلت یک‌ماهه با قبول شرایطی از اولیای‌دم شد. بنابراین اولیای‌دم به قاتل مهلت دادند چنانچه وی در مدت یکماه موفق به اجرای شرط‌های آن‌ها شود رضایت می‌دهند.

 

انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند
  • کدخبر: 1317651
  • منبع: روزنامه جوان
  • نسخه چاپی
نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.