برانکو ایوانکوویچ، از نشان دادن علاقه اش برای تصاحب نیمکت تیم ملی فوتبال ایران، دریغ نمی کند.
به گزارش خبرنگار ورزشی جی پلاس؛ در هفته‌ها و ماه‌های اخیر چندین بار نام برانکو برای حضور در تیم ملی سر زبان‌ها افتاده که هر بار با واکنش‌هایی مواجه شده. مهدی تاج فعلا برای صحبت درباره گزینه های سرمربیگری تیم ملی دست نگه داشته و حرفی هم درباره‌ی حضور احتمالی هیچ مربی از جمله سرمربی پرسپولیس در تیم ملی نمی زند.
چند هفته قبل خبری منتشر شد با این مضمون که احتمالا فدراسیون فوتبال تا پایان فصل صبر می‌کند و سپس با پایان لیگ برانکو را به عنوان سرمربی تیم ملی معرفی می‌کند. این آخرین بحثی بود که به‌وجود آمد و البته واکنش برانکو را به همراه داشت. ایوانکوویچ وقتی با پرسشی در این باره روبه‌رو شد، گفت: « فعلا که مذاکره‌ای انجام نشده اما شاید در 3 ماه آینده اتفاق‌هایی رخ بدهد!»
معنی این جمله، چراغ سبز برانکو برای حضور در تیم ملی و نشان دهنده علاقه وافر او برای گرفتن دوباره سکان هدایت تیم ایران است. چراغ سبزی که از این واضح‌تر نمی‌توانست نشان داده شود. از قرارداد برانکو با پرسپولیس، حدود یک سال و 3 ماه باقی مانده و البته او اگر به تیم برود، تمام این معادله‌ها حل می‌شود. سوال اما اینجاست که چرا برانکو علاقه‌مند است به تیم ملی برود؟!
مبلغ قرارداد برانکو در پرسپولیس برای یک فصل حدود 900 هزار دلار است. این رقم در مقایسه با دستمزد کی‌روش در یک سال، تقریبا نصف است. البته بدون آپشن‌هایثی که در قرارداد کی‌روش با فدراسیون فوتبال وجود داشت. آپشن‌هایی چون پاداش هر پیروزی و صعود به جام جهانی. برانکو اگر به تیم ملی برود و حتی دستمزدی نه در حد کی‌روش بلکه 1/5 میلیون دلاری در سال دریافت کند، 500 تا 600 هزار دلار سود خواهد کرد. کدام مربی عاقلی را سراغ دارید که در یک کشور بماند اما به چنین پولی پشت پا بزند؟
از مبلغ قرارداد که بگذریم، برانکو با حضور در تیم ملی می‌تواند روزهای بیشتری از سال را به مرخصی برود. اما این مرخصی‌ها را می‌تواند طوری تنظیم کند که نیمی از سال را در کشورش سپری کند و نیمی را در ایران. اکنون او حدود 10 تا 11 ماه را در ایران است و فقط یک ماه به کرواسی می‌رود و با خانواده‌اش ملاقات می‌کند.
با حضور برانکو در تیم ملی، او دیگر استرس هر هفته حضور در بازی‌های باشگاهی را ندارد و دیگر نیازی نیست او ذهن خود را مشغول مصاحبه علیه داورها و تیم حریف کند. بازی‌های ملی هر چند ماه یک بار برگزار می‌شود و خیلی زود هم به پایان می‌رسد. بنابراین از ان استرس‌های معمول هم کم می‌شود و برانکو هم از این وضعیت دشوار خلاص.
از همه اینها مهمتر، نشستن روی نیمکت تیم ملی کشور آن هم تیم بزرگ ایران است. تیمی که در دوره اخیر جام جهانی حضور داشته و اکنون میراث هشت ساله ای را از مربی نام آشنای فوتبال جهان یعنی کارلوس کی روش را با خود دارد. یک تیم ملی با دیسیپلین، ساختارمند، صاحب کمپ و امکانات سخت افزاری در آکادمی تیم های ملی و مهیای حضور دوباره در جام جهانی.
اگرچه پرسپولیس اکنون اوضاع نسبتا خوبی در لیگ دارد و به دنبال سومین قهرمانی پیاپی است اما به هر ترتیب همه اینها تفاوت‌هایی است از شرایط برانکو در پرسپولیس و احتمالا تیم ملی و صدالبته شاید بازگشت به عقب یا بیراهه رفتن باشد برای متولیان فدراسیون فوتبال که پس از 8 سال از نامی چون کی روش به برانکو که از حیث اعتبار در فوتبال جهانی قابل قیاس نیستند نیز برسد.
