بوسه ای که امام بر سر ناصر زد

جی پلاس ـ منصوره جاسبی: مراسم ازدواج انجام شد که راه جماران را در پیش گرفت تا به آرزوی خودش جامه عمل بپوشاند اما انگار باید سختی بسیار می کشید تا شیرینی آن بیشتر بر جانش می نشست. دو شبانه روز پشت درهای بیت، بی آب و غذا منتظر ماند تا اینکه قاصدی نزد امام رفت و گفت که یکی از مشتاقانتان برای دیدار خصوصی پافشاری می کند و از اینجا دل نمی کند.

برای ورودش اجازه صادر شد. دل توی دلش نبود و از خوشحالی سر از پا نمی شناخت.

حالا او[1] بود و مرادش و زبانی که از شوق بند آمده بود. جلو رفت و دست امام را بوسید و او هم سر ناصر را بوسه ای زد و زیر گوشش چند جمله ای زمزمه کرد که برای همیشه در سینه اش مکتوم[2] ماند.

همسرش می گوید همیشه نگران این بود که مبادا روزی از یاری او دست برداریم و در فرمانبرداری اش سست شویم.[3]