سال‌هاست متولیان امر عزم‌شان را جزم کرده‌اند تا حمل و نقل ریلی درون شهری را توسعه دهند و تاکسی‌های فرسوده را نوسازی کنند، روندی که همچنان به سرانجام نرسیده است و در چنین شرایطی نیز متولیان امر از نوسازی 202 هزار دستگاه اتوبوس، مینی‌بوس و کامیونت در بازه زمانی سه ساله سخن می‌گویند.
فرسودگی یک سوم تاکسی‌های شهری
اسفند سال گذشته بود که دولت مصوب کرد حدود 202هزار دستگاه اتوبوس، مینی‌بوس و کامیونت نوسازی شوند، در واقع مقرر شد خودروهای فرسوده سیستم حمل و نقل عمومی در بازه زمانی سه سال به خودروهای غیرفرسوده تبدیل شوند.
ضمن اینکه همانطور که محمدحسین مقیمی، استاندار تهران گفته است درواقع قرار شد تمام سیستم حمل و نقل عمومی و خودروهای فرسوده در استان و شهر تهران نوسازی شوند.
آن هم در شرایطی که باید گفت تاکسی‌ها سهم قابل توجهی از سیستم حمل و نقل عمومی را به خود اختصاص می‌دهند و سال‌هاست متولیان امر عزم‌شان را جزم کرده‌اند که این خودروها را نوسازی کنند، با این وجود اما همچنان120 هزار تاکسی فرسوده در کشور تردد دارند، به‌عبارتی یک سوم کل تاکسی های شهری کشور فرسوده هستند.
آماری که مرتضی ضامنی مدیر عامل تاکسی های شهری کشور چندی قبل آن را اعلام کرد.
با این توضیح که می‌طلبد سایر ارگان‌ها مانند بانک‌ها که قرار است تسهیلات را تامین کنند یا برای مبلغی که بابت گواهی اقساط این تاکسی‌ها از طریق گمرک تامین می‌شود، همکاری و هماهنگی لازم صورت گیرد تا با یک کار سازمانی انباشت فرسودگی را به صفر برسانیم.
گلایه‌های جدی و سیستم قطره‌چکانی
این در حالی است که متولیان امر گلایه‌های جدی از روند نوسازی تاکسی‌های فرسوده دارند که متوجه تعلل شرکت خودروساز داخلی، تخصیص اعتبارات و همراهی سایر نهادها برای اجرای تدابیر اندیشیده شده در این زمینه است. به‌عنوان مثال علی‌رضا قنادان، مدیرعامل سازمان مدیریت و نظارت بر تاکسیرانی تهران چندی پیش عنوان کرد که متاسفانه شاهد هستیم، شرکت طرف قرارداد در نوسازی تاکسی‌های فرسوده به دلیل برخی مشکلات مالی با سایر سازمان‌ها، صدور پیش فاکتور را متوقف کرده است و عملا با این اقدام خود پروژه نوسازی تاکسی‌های فرسوده در کل کشور را دچار اختلال کرده‌اند.
آن هم در شرایطی که 10 هزار تاکسی در صف نوسازی قرار دارد.
بعد از این اظهارنظرها و با وجود توقف چندماهه روند نوسازی تاکسی‌های فرسوده اما طرح مذکور این بار با سرعت بسیار آهسته حرکت خود را آغاز کرد تا آنجا که مدیرعامل اتحادیه تاکسیرانی‌های شهری کشور بیان کرد: طرح نوسازی تاکسی‌های فرسوده با سیستم قطره‌چکانی ایران‌خودرو از اواخر اردیبهشت‌ماه امسال با ثبت سفارش خودرو برلیانس با همکاری گروه خودروسازی سایپا آغاز شده و البته قرار است محصول دیگر این شرکت با نام آریو نیز به این طرح اضافه شود.
پرداخت سهم دولت از محل صرفه جویی ارزی
نوسازی خودروهای فرسوده اما سابقه 12 سال اجرا را در کارنامه خود دارد، روندی که در سالهای اخیر با فراز و نشیبهای زیادی همراه بود.
آنچه که اکنون اظهارات مقیمی در مبنی براینکه خودروهای فرسوده سیستم حمل و نقل عمومی در مدت سه سال به خودروهای غیرفرسوده تبدیل خواهند شد را کمی به چالش می‌کشاند.
استاندار تهران این را هم گفته است که طبق طرح نوسازی خودروهای فرسوده 50 درصد از هزینه نوسازی را دولت از محل صرفه جویی ارزی تامین خواهد کرد.
در مقابل این اظهار نظر اما این پرسش مطرح می‌شود، اینکه وقتی عدم پرداخت سهم دولت در توسعه حمل و نقل عمومی پایتخت، یارانه اتوبوسرانی و مترو گلایه مشترک بین مسئولان شهری کلانشهر تهران است، آیا این بار این تخصیص سهم و پرداخت آن محقق خواهد شد یا در این مقوله نیز به طور مستمر و خبرهای مربوط به مطالبات پرداخت نشده از سهم دولت و چالش‌های ناشی از آن مواجه خواهیم شد؟
آنچه که تحقق اجرایی شدن طرح مذکور را در بازه زمانی عنوان شده دچار مشکل خواهد کرد.
رشته به هم پیوسته‌ای از دلایل که ادامه آن به گزینه آلودگی هوا در کلانشهرها به‌ویژه تهران گره می‌خورد تا شاید این وعده استاندار تهران که مطرح کرده است به کمک بازسازی 202 هزار دستگاه اتوبوس، کامیون و کامیونت، در بازه زمانی سه سال آینده آلودگی هوای تهران کاهش می‌یابد، تحقق نیابد یا دستیابی به این هدف با مشکل همراه شود.
آن هم وقتی که استاندار تهران پیش از این اظهار کرده است که 70 درصد آلودگی هوای تهران ناشی از وسایل حمل و نقل عمومی بوده، با این توضیح که یکی از مسائل عمده در آلودگی هوای تهران وجود اتوبوس‌های فرسوده است. اکنون اما برای سخن گفتن از اینکه اظهارات مقیمی مبنی بر بازسازی 202 هزار وسیله نقلیه عمومی فرسوده و البته سنگین آیا به سرانجام می‌رسد یا به داستانی تکراری در لابه‌لای مشکلات بودجه‌ای برنامه‌ها و تدابیر شهری در حوزه حمل و نقل عمومی تبدیل می‌شود، کمی زود است، اما از آنجا که وی از بازه زمانی سه ساله سخن گفته، به طور قطع در کوتاه مدت می‌توان دراین باره سخن گفت.
البته در این میان نباید از جای خالی سهم دولت در توسعه حمل و نقل عمومی و مواردی که پیش‌تر به آن اشاره شد نیز غافل ماند، اینکه مسئولان دولتی آیا موفق خواهند شد این توازن را برقرار کنند یا نه نیز سئوالی است که همچنان بدون پاسخ است.
روزنامه حمایت
تهرام/1735/ 1008
انتهای پیام فرسودگی یک سوم تاکسی‌های شهری
اسفند سال گذشته بود که دولت مصوب کرد حدود 202هزار دستگاه اتوبوس، مینی‌بوس و کامیونت نوسازی شوند، در واقع مقرر شد خودروهای فرسوده سیستم حمل و نقل عمومی در بازه زمانی سه سال به خودروهای غیرفرسوده تبدیل شوند.
ضمن اینکه همانطور که محمدحسین مقیمی، استاندار تهران گفته است درواقع قرار شد تمام سیستم حمل و نقل عمومی و خودروهای فرسوده در استان و شهر تهران نوسازی شوند.
آن هم در شرایطی که باید گفت تاکسی‌ها سهم قابل توجهی از سیستم حمل و نقل عمومی را به خود اختصاص می‌دهند و سال‌هاست متولیان امر عزم‌شان را جزم کرده‌اند که این خودروها را نوسازی کنند، با این وجود اما همچنان120 هزار تاکسی فرسوده در کشور تردد دارند، به‌عبارتی یک سوم کل تاکسی های شهری کشور فرسوده هستند.
آماری که مرتضی ضامنی مدیر عامل تاکسی های شهری کشور چندی قبل آن را اعلام کرد.
با این توضیح که می‌طلبد سایر ارگان‌ها مانند بانک‌ها که قرار است تسهیلات را تامین کنند یا برای مبلغی که بابت گواهی اقساط این تاکسی‌ها از طریق گمرک تامین می‌شود، همکاری و هماهنگی لازم صورت گیرد تا با یک کار سازمانی انباشت فرسودگی را به صفر برسانیم.
گلایه‌های جدی و سیستم قطره‌چکانی
این در حالی است که متولیان امر گلایه‌های جدی از روند نوسازی تاکسی‌های فرسوده دارند که متوجه تعلل شرکت خودروساز داخلی، تخصیص اعتبارات و همراهی سایر نهادها برای اجرای تدابیر اندیشیده شده در این زمینه است. به‌عنوان مثال علی‌رضا قنادان، مدیرعامل سازمان مدیریت و نظارت بر تاکسیرانی تهران چندی پیش عنوان کرد که متاسفانه شاهد هستیم، شرکت طرف قرارداد در نوسازی تاکسی‌های فرسوده به دلیل برخی مشکلات مالی با سایر سازمان‌ها، صدور پیش فاکتور را متوقف کرده است و عملا با این اقدام خود پروژه نوسازی تاکسی‌های فرسوده در کل کشور را دچار اختلال کرده‌اند.
آن هم در شرایطی که 10 هزار تاکسی در صف نوسازی قرار دارد.
بعد از این اظهارنظرها و با وجود توقف چندماهه روند نوسازی تاکسی‌های فرسوده اما طرح مذکور این بار با سرعت بسیار آهسته حرکت خود را آغاز کرد تا آنجا که مدیرعامل اتحادیه تاکسیرانی‌های شهری کشور بیان کرد: طرح نوسازی تاکسی‌های فرسوده با سیستم قطره‌چکانی ایران‌خودرو از اواخر اردیبهشت‌ماه امسال با ثبت سفارش خودرو برلیانس با همکاری گروه خودروسازی سایپا آغاز شده و البته قرار است محصول دیگر این شرکت با نام آریو نیز به این طرح اضافه شود.
پرداخت سهم دولت از محل صرفه جویی ارزی
نوسازی خودروهای فرسوده اما سابقه 12 سال اجرا را در کارنامه خود دارد، روندی که در سالهای اخیر با فراز و نشیبهای زیادی همراه بود.
آنچه که اکنون اظهارات مقیمی در مبنی براینکه خودروهای فرسوده سیستم حمل و نقل عمومی در مدت سه سال به خودروهای غیرفرسوده تبدیل خواهند شد را کمی به چالش می‌کشاند.
استاندار تهران این را هم گفته است که طبق طرح نوسازی خودروهای فرسوده 50 درصد از هزینه نوسازی را دولت از محل صرفه جویی ارزی تامین خواهد کرد.
در مقابل این اظهار نظر اما این پرسش مطرح می‌شود، اینکه وقتی عدم پرداخت سهم دولت در توسعه حمل و نقل عمومی پایتخت، یارانه اتوبوسرانی و مترو گلایه مشترک بین مسئولان شهری کلانشهر تهران است، آیا این بار این تخصیص سهم و پرداخت آن محقق خواهد شد یا در این مقوله نیز به طور مستمر و خبرهای مربوط به مطالبات پرداخت نشده از سهم دولت و چالش‌های ناشی از آن مواجه خواهیم شد؟
آنچه که تحقق اجرایی شدن طرح مذکور را در بازه زمانی عنوان شده دچار مشکل خواهد کرد.
رشته به هم پیوسته‌ای از دلایل که ادامه آن به گزینه آلودگی هوا در کلانشهرها به‌ویژه تهران گره می‌خورد تا شاید این وعده استاندار تهران که مطرح کرده است به کمک بازسازی 202 هزار دستگاه اتوبوس، کامیون و کامیونت، در بازه زمانی سه سال آینده آلودگی هوای تهران کاهش می‌یابد، تحقق نیابد یا دستیابی به این هدف با مشکل همراه شود.
آن هم وقتی که استاندار تهران پیش از این اظهار کرده است که 70 درصد آلودگی هوای تهران ناشی از وسایل حمل و نقل عمومی بوده، با این توضیح که یکی از مسائل عمده در آلودگی هوای تهران وجود اتوبوس‌های فرسوده است. اکنون اما برای سخن گفتن از اینکه اظهارات مقیمی مبنی بر بازسازی 202 هزار وسیله نقلیه عمومی فرسوده و البته سنگین آیا به سرانجام می‌رسد یا به داستانی تکراری در لابه‌لای مشکلات بودجه‌ای برنامه‌ها و تدابیر شهری در حوزه حمل و نقل عمومی تبدیل می‌شود، کمی زود است، اما از آنجا که وی از بازه زمانی سه ساله سخن گفته، به طور قطع در کوتاه مدت می‌توان دراین باره سخن گفت.
البته در این میان نباید از جای خالی سهم دولت در توسعه حمل و نقل عمومی و مواردی که پیش‌تر به آن اشاره شد نیز غافل ماند، اینکه مسئولان دولتی آیا موفق خواهند شد این توازن را برقرار کنند یا نه نیز سئوالی است که همچنان بدون پاسخ است.
روزنامه حمایت
تهرام/1735/ 1008
کپی شد
