به گزارش روز سه شنبه خبرنگار ایرنا، در این کتاب مباحث مرتبط با طراحی و مدیریت شبکه راه های اضطراری، تاثیر آثار زلزله بر راه های اضطراری و برنامه مقاوم سازی پل های شهر تشریح شده است.
رئیس سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران در پیشگفتار این کتاب با اشاره به اینکه شهر تهران در پهنه ای با خطر لرزه ای بسیار زیاد و با وجود گسل های متعدد در داخل و خارج شهر قرار گرفته نوشته است: براساس نتایج مطالعات انجام شده توسط زمین شناسان و زلزله شناسان، وقوع زلزله مخرب در شهر تهران را دور از انتظار نمی دانند، بنابراین پیش بینی راهکارها و تمهیدات پیشگیرانه به منظور کاهش خطر پذیری و نیز انجام عملیات واکنش اضطراری شهر و شهروندان ضروری است و از اولویت بالایی در برنامه ریزی کلان مدیریت شهر برای رویارویی و مقابله با بحران احتمالی برخوردار است.
احمد صادقی تاکید کرده است: پس از وقوع زلزله ای عمده در شهرها و بروز آسیب های ثانویه، انجام عملیات واکنش اضطراری، امدادی و مقابله در سطح گسترده ضرورت می یابد که عوامل و جریانات فوق، ترافیک سنگین، راه بندان متعدد و طولانی و دیگر مشکلات ترافیکی را در داخل و مسیرهای منتهی به مبادی ورودی و خروجی شهرها به وجود می آورند که عملیات امدادرسانی را متاثر کرده و موجب تشدید تبعات بحران و مشکلات شهروندان می شوند.
از اوایل دهه 1380، تعیین مسیرهای اضطراری شهر تهران، یکی از دغدغه های مدیران شهری بوده است.
این موضوع در سال 1389، در قالب پروژهای مشترک با آژانس همکاریهای بینالمللی ژاپن (جایکا) تحت عنوان «ارتقاء و مدیریت شبکه راههای اضطراری شهر تهران» در دستور کار سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران قرار گرفت. در این پروژه ضمن طراحی شبکه راههای اضطراری، موارد مربوط به مدیریت و عملیاتی نمودن این راهها و اقدامات مترتب بر قبل و پس از زلزله تعیین گردید. در جریان اجرای پروژه طی سالهای 1391 تا 1393، نقشه مسیرهای اضطراری و گزارشهای فصول مختلف تهیه و در اختیار مدیریت شهری قرار گرفت. با توجه به اهمیت موضوع، تحقق اهداف تعیین شده برای بخشهای مختلف پروژه نیازمند استفاده از روشهایی بود که با درجات متفاوتی از ابداع و نوآوری همراه میباشند.
در فرآیند انجام پروژه و به ویژه طراحی نقشه مسیرهای اضطراری از مشارکت و همفکری نهادهای تخصصی همچون معاونت حمل و نقل و ترافیک مناطق 22گانه شهرداری تهران و معاونت حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران، دبیران ستادهای مدیریت بحران شهر تهران و پلیس راهنمایی و رانندگی تهران بزرگ نیز بهره گرفته شده است.
کمبود منابع علمی و تجربی قابل استفاده برای انجام مطالعات و طرحهای مشابه، سازمان را بر آن داشت که بخشهایی تلخیص شده از گزارشهای پروژه را برای بهرهگیری دستاندرکاران، محققان و علاقهمندان به موضوع، در قالب 2 جلد کتاب حاضر عرضه شد.
جلد اول کتاب به مباحث مربوط به ایمنی، آسیبپذیری راهها از ناحیه ساختمانها و شریانهای حیاتی مجاور، ... و تعیین راههای اضطراری پرداخته است. در جلد دوم کتاب، اثرات خسارات ناشی از مخاطرات زمین روی پلهای سواره و پیادهرو، تونلها، کانالها، دیوارهای حائل، ... و ساختمانهای مجاور راهها و شریانهای حیاتی و اختلالات ناشی از آنها بررسی شده است.
همچنین توصیههایی برای کاهش اثرات ناشی از آسیبپذیری معابر اضطراری ارائه شده است.
تهرام/7243/ 1539
رئیس سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران در پیشگفتار این کتاب با اشاره به اینکه شهر تهران در پهنه ای با خطر لرزه ای بسیار زیاد و با وجود گسل های متعدد در داخل و خارج شهر قرار گرفته نوشته است: براساس نتایج مطالعات انجام شده توسط زمین شناسان و زلزله شناسان، وقوع زلزله مخرب در شهر تهران را دور از انتظار نمی دانند، بنابراین پیش بینی راهکارها و تمهیدات پیشگیرانه به منظور کاهش خطر پذیری و نیز انجام عملیات واکنش اضطراری شهر و شهروندان ضروری است و از اولویت بالایی در برنامه ریزی کلان مدیریت شهر برای رویارویی و مقابله با بحران احتمالی برخوردار است.
احمد صادقی تاکید کرده است: پس از وقوع زلزله ای عمده در شهرها و بروز آسیب های ثانویه، انجام عملیات واکنش اضطراری، امدادی و مقابله در سطح گسترده ضرورت می یابد که عوامل و جریانات فوق، ترافیک سنگین، راه بندان متعدد و طولانی و دیگر مشکلات ترافیکی را در داخل و مسیرهای منتهی به مبادی ورودی و خروجی شهرها به وجود می آورند که عملیات امدادرسانی را متاثر کرده و موجب تشدید تبعات بحران و مشکلات شهروندان می شوند.
از اوایل دهه 1380، تعیین مسیرهای اضطراری شهر تهران، یکی از دغدغه های مدیران شهری بوده است.
این موضوع در سال 1389، در قالب پروژهای مشترک با آژانس همکاریهای بینالمللی ژاپن (جایکا) تحت عنوان «ارتقاء و مدیریت شبکه راههای اضطراری شهر تهران» در دستور کار سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران قرار گرفت. در این پروژه ضمن طراحی شبکه راههای اضطراری، موارد مربوط به مدیریت و عملیاتی نمودن این راهها و اقدامات مترتب بر قبل و پس از زلزله تعیین گردید. در جریان اجرای پروژه طی سالهای 1391 تا 1393، نقشه مسیرهای اضطراری و گزارشهای فصول مختلف تهیه و در اختیار مدیریت شهری قرار گرفت. با توجه به اهمیت موضوع، تحقق اهداف تعیین شده برای بخشهای مختلف پروژه نیازمند استفاده از روشهایی بود که با درجات متفاوتی از ابداع و نوآوری همراه میباشند.
در فرآیند انجام پروژه و به ویژه طراحی نقشه مسیرهای اضطراری از مشارکت و همفکری نهادهای تخصصی همچون معاونت حمل و نقل و ترافیک مناطق 22گانه شهرداری تهران و معاونت حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران، دبیران ستادهای مدیریت بحران شهر تهران و پلیس راهنمایی و رانندگی تهران بزرگ نیز بهره گرفته شده است.
کمبود منابع علمی و تجربی قابل استفاده برای انجام مطالعات و طرحهای مشابه، سازمان را بر آن داشت که بخشهایی تلخیص شده از گزارشهای پروژه را برای بهرهگیری دستاندرکاران، محققان و علاقهمندان به موضوع، در قالب 2 جلد کتاب حاضر عرضه شد.
جلد اول کتاب به مباحث مربوط به ایمنی، آسیبپذیری راهها از ناحیه ساختمانها و شریانهای حیاتی مجاور، ... و تعیین راههای اضطراری پرداخته است. در جلد دوم کتاب، اثرات خسارات ناشی از مخاطرات زمین روی پلهای سواره و پیادهرو، تونلها، کانالها، دیوارهای حائل، ... و ساختمانهای مجاور راهها و شریانهای حیاتی و اختلالات ناشی از آنها بررسی شده است.
همچنین توصیههایی برای کاهش اثرات ناشی از آسیبپذیری معابر اضطراری ارائه شده است.
تهرام/7243/ 1539
کپی شد