به گزارش خبرنگار ایرنا، میرجلال الدین کزازی عصر سه شنبه در همایش «سعدی و ویکتور هوگو» در مرکز فرهنگی شهر کتاب که با موضوع «دو بزرگمرد مردم‌دوست» سخن می گفت، اظهار کرد: پیوندهایی چندان باریک و آشکار میان سعدی و هوگو نمی توان یافت زیرا هر کدام وابسته به فرهنگ، تاریخ و منشی جداگانه اند، از سویی سعدی سخنوری است از سده هفتم خورشیدی، هوگو سخنوری است کم و بیش هم روزگار اما اگر بسیار فراخ بنگریم می توانیم پیوندها و همانندی هایی را در میان این دو بزرگ بی مانند سخن بیابیم.
وی گفت: برجسته ترین و بنیادی ترین رشته پیوند میان سعدی و هوگو، نگاهی است که آنان به انسان دارند، در همه سروده ها و نوشته های سعدی و هوگو کم و بیش ما همواره با چهره انسان روبه روییم، هر دو غم انسان را می خورند، بزرگترین دغدغه آنان، سرنوشت، فرجام و چگونگی زندگانی آدمی است، مردم دوستی برترین ویژگی سعدی و هوگو است.
کزازی افزود: در نوشته ها و سروده های اندرزین سعدی، همواره می بینیم که سعدی به انسان می اندیشد، نگران انسان است حتی اگر به بخش های هشت گانه گلستان و بخش های 10گانه بوستان نگاهی بیفکنیم، نام آنها را بخوانیم، نمود آشکار و چشم گیر مردم دوستی را خواهیم دید، نمونه در گلستان، سخن از عقل، تدبیر و رای، احسان، عشق، مستی و شور، تواضع، رضا و قناعت از تربیت از شکر و عافیت، توبه و راه ثواب می رود.
این استاد زبان و ادبیات فارسی اظهار کرد: سعدی می کوشد راه روشن و همواره مردمی را به خواننده و شنونده خود نشان دهد، بیاموزد، در همه بوستان، از انسانی سخن می گوید که باید شایسته این نام باشد، انسان برین، انسان آرمانی، از بایستگی ها و حلقه های انسانی یاد می کند و حتی سعدی در گلستان هم، در اندیشه آدمی است.
وی با بیان اینکه یکی از شناخته شده ترین و پرآوازه ترین سروده های جهان، همان سروده بسیار آشنا سعدی است که «بنی آدم اعضای یکدیگرند، که در آفرینش ز یک گوهرند/چو عضوی به درد آورد روزگار، دگر عضوها را نماند قرار/تو که از محنت دیگران بی غمی، نشاید که نامت نهند آدمی»، گفت: این سخن با همه سادگی بیرونی، سخن بسیار ژرف و مایه ور است، سعدی می خواهد بگوید که مردمی و انسانیت، تنی است یگانه، هر کدام ما آدمیان، پاره ای، بخشی، اندامی از این تنیم، چگونه است که اگر یکی از اندام های کسی به درد بیاید، تاب از دست می دهند.
کزازی ویژگی دیگری که سعدی را به هوگو می پیوندد، زیباپرستی و زیبایی آفرینی و هنرمندی دانست و افزود: سعدی، زیباپرست است، هر سخنی که می گوید زیباست، در چشم او، زیبایی برترین نمود و جلوه آدمی است، سعدی سخنوری است که زیبایی بر سخن او برساخته، نگارین و درونی و گوهرین است و نیازی به آرای، ترفندها و شگردهای بیرونی زیباشناسانه ندارد از همین روست که بسیاری از آثار سعدی از درون ساده، بی پیرایه است اما آکنده از مایه های روانی، هنری و زیباشناختی، سعدی نمی سراید سخن می گوید همچون بیت «گفته بودم چو بیایی غم دل با تو بگویم، چه بگویم که غم از دل برود چون تو بیایی».
این پژوهشگر و نویسنده با بیان اینکه ویکتور هوگو مانند سعدی، مردم دوست است، اظهار کرد: هوگو در آرزوی آن است که آدمی بتواند به گونه ای که او را می سزد، بزید، از سوی دیگر هوگو شیفته زیبایی است، سخن او، دشوار نیست اما شورانگیز است چه در آن زمان که می سراید و چه آن زمان که می نویسد.
کزازی با اشاره به اینکه هوگو پیروی هنر به پاس هنر است، گفت: در همان هنگام هنر به پاس هنر در چشم او با هنر به پاس مردمی و به پاس انسانیت، برابر است. شاهکار ویکتور هوگو، بینوایان است زیرا که در آن هوگو به زبان زیبا، دلنشین، ستودنی از پرسمان های آدمی سخن می گوید و می توان گفت که نوشته های او شعر منثور است.
وی هوگو را سعدی فرانسه دانست و افزود: نثر هوگو در داستان هایی که می نویسد، به ویژه در بینوایان، به نثر سعدی می ماند در گلستان اما ساده تر، روان تر، گیراتر از نثر سعدی برای خواننده فرانسوی.
به گزارش ایرنا، همایش «سعدی و ویکتور هوگو» روزهای 29 و 30 اردیبهشت ماه در آستانه روز بزرگداشت سعدی با همکاری مرکز فرهنگی شهر کتاب، مرکز سعدی‌شناسی، رایزن فرهنگی ایران در فرانسه و مرکز مطالعات هوگو در تهران برگزار می شود.
روز نخست این همایش با حضور غلامعلی حدادعادل رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی، میرجلال الدین کزازی استاد زبان و ادبیات فارسی، نویسنده، پژوهشگر و طهمورث ساجدی استاد زبان فرانسه دانشگاه تهران، فریدون مجلسی نویسنده و مترجم، کوروش کمالی سروستانی سعدی شناس، پژوهشگر و رئیس مرکز سعدی شناسی، علی اصغر محمدخانی معاون فرهنگی و بین الملل شهر کتاب برگزار شد.
اول ادیبهشت ماه؛ در تقویم رسمی جمهوری اسلامی همزمان با سالروز تولد شیخ اجل سعدی شیرازی به عنوان روز بزرگداشت سعدی نامگذاری شده است.
*برای اطلاع از اخبار متنوع انتشار یافته در شبانه روز با کانال ایرنا استان تهران در تلگرام به نشانی IRNATEHRAN@ همراه شوید.
خبرنگار: معصومه جوان معبودی - انتشار: محمد آجورلو
تهرام/7245//1348
انتهای پیام وی گفت: برجسته ترین و بنیادی ترین رشته پیوند میان سعدی و هوگو، نگاهی است که آنان به انسان دارند، در همه سروده ها و نوشته های سعدی و هوگو کم و بیش ما همواره با چهره انسان روبه روییم، هر دو غم انسان را می خورند، بزرگترین دغدغه آنان، سرنوشت، فرجام و چگونگی زندگانی آدمی است، مردم دوستی برترین ویژگی سعدی و هوگو است.
کزازی افزود: در نوشته ها و سروده های اندرزین سعدی، همواره می بینیم که سعدی به انسان می اندیشد، نگران انسان است حتی اگر به بخش های هشت گانه گلستان و بخش های 10گانه بوستان نگاهی بیفکنیم، نام آنها را بخوانیم، نمود آشکار و چشم گیر مردم دوستی را خواهیم دید، نمونه در گلستان، سخن از عقل، تدبیر و رای، احسان، عشق، مستی و شور، تواضع، رضا و قناعت از تربیت از شکر و عافیت، توبه و راه ثواب می رود.
این استاد زبان و ادبیات فارسی اظهار کرد: سعدی می کوشد راه روشن و همواره مردمی را به خواننده و شنونده خود نشان دهد، بیاموزد، در همه بوستان، از انسانی سخن می گوید که باید شایسته این نام باشد، انسان برین، انسان آرمانی، از بایستگی ها و حلقه های انسانی یاد می کند و حتی سعدی در گلستان هم، در اندیشه آدمی است.
وی با بیان اینکه یکی از شناخته شده ترین و پرآوازه ترین سروده های جهان، همان سروده بسیار آشنا سعدی است که «بنی آدم اعضای یکدیگرند، که در آفرینش ز یک گوهرند/چو عضوی به درد آورد روزگار، دگر عضوها را نماند قرار/تو که از محنت دیگران بی غمی، نشاید که نامت نهند آدمی»، گفت: این سخن با همه سادگی بیرونی، سخن بسیار ژرف و مایه ور است، سعدی می خواهد بگوید که مردمی و انسانیت، تنی است یگانه، هر کدام ما آدمیان، پاره ای، بخشی، اندامی از این تنیم، چگونه است که اگر یکی از اندام های کسی به درد بیاید، تاب از دست می دهند.
کزازی ویژگی دیگری که سعدی را به هوگو می پیوندد، زیباپرستی و زیبایی آفرینی و هنرمندی دانست و افزود: سعدی، زیباپرست است، هر سخنی که می گوید زیباست، در چشم او، زیبایی برترین نمود و جلوه آدمی است، سعدی سخنوری است که زیبایی بر سخن او برساخته، نگارین و درونی و گوهرین است و نیازی به آرای، ترفندها و شگردهای بیرونی زیباشناسانه ندارد از همین روست که بسیاری از آثار سعدی از درون ساده، بی پیرایه است اما آکنده از مایه های روانی، هنری و زیباشناختی، سعدی نمی سراید سخن می گوید همچون بیت «گفته بودم چو بیایی غم دل با تو بگویم، چه بگویم که غم از دل برود چون تو بیایی».
این پژوهشگر و نویسنده با بیان اینکه ویکتور هوگو مانند سعدی، مردم دوست است، اظهار کرد: هوگو در آرزوی آن است که آدمی بتواند به گونه ای که او را می سزد، بزید، از سوی دیگر هوگو شیفته زیبایی است، سخن او، دشوار نیست اما شورانگیز است چه در آن زمان که می سراید و چه آن زمان که می نویسد.
کزازی با اشاره به اینکه هوگو پیروی هنر به پاس هنر است، گفت: در همان هنگام هنر به پاس هنر در چشم او با هنر به پاس مردمی و به پاس انسانیت، برابر است. شاهکار ویکتور هوگو، بینوایان است زیرا که در آن هوگو به زبان زیبا، دلنشین، ستودنی از پرسمان های آدمی سخن می گوید و می توان گفت که نوشته های او شعر منثور است.
وی هوگو را سعدی فرانسه دانست و افزود: نثر هوگو در داستان هایی که می نویسد، به ویژه در بینوایان، به نثر سعدی می ماند در گلستان اما ساده تر، روان تر، گیراتر از نثر سعدی برای خواننده فرانسوی.
به گزارش ایرنا، همایش «سعدی و ویکتور هوگو» روزهای 29 و 30 اردیبهشت ماه در آستانه روز بزرگداشت سعدی با همکاری مرکز فرهنگی شهر کتاب، مرکز سعدی‌شناسی، رایزن فرهنگی ایران در فرانسه و مرکز مطالعات هوگو در تهران برگزار می شود.
روز نخست این همایش با حضور غلامعلی حدادعادل رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی، میرجلال الدین کزازی استاد زبان و ادبیات فارسی، نویسنده، پژوهشگر و طهمورث ساجدی استاد زبان فرانسه دانشگاه تهران، فریدون مجلسی نویسنده و مترجم، کوروش کمالی سروستانی سعدی شناس، پژوهشگر و رئیس مرکز سعدی شناسی، علی اصغر محمدخانی معاون فرهنگی و بین الملل شهر کتاب برگزار شد.
اول ادیبهشت ماه؛ در تقویم رسمی جمهوری اسلامی همزمان با سالروز تولد شیخ اجل سعدی شیرازی به عنوان روز بزرگداشت سعدی نامگذاری شده است.
*برای اطلاع از اخبار متنوع انتشار یافته در شبانه روز با کانال ایرنا استان تهران در تلگرام به نشانی IRNATEHRAN@ همراه شوید.
خبرنگار: معصومه جوان معبودی - انتشار: محمد آجورلو
تهرام/7245//1348
کپی شد
