طرح هادی روستایی در سال ۷۸ تصویب شد که در قالب آن بافت موجود روستاها ساماندهی و اصلاح و برای امور دیگر همچون گسترش بعدی بافت و چگونگی استفاده از زمین و کاربردهای مختلف آن تعیین تکلیف می شود.
عباس رضازاده روز سه شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: چهار روستای کمیته، امامزاده ابوالحسن، نسوز و هفت دستگاه و روستای عمادآور در انتظار طرح هادی بود وتاکنون این طرح برای این روستاها نیامده است.
وی خاطرنشان کرد: مردم روستاهای ری به دلیل عدم اجرای طرح هادی جدید بلاتکلیف بوده و تاکنون در زمینه ساخت و ساز هیچ اقدامی را نتوانسته اند انجام دهند.
عضو شورای اسلامی بخش مرکزی ری افزود: با توجه به اینکه دوره اجرای طرح هادی ۱۰ سال است این طرح نیاز به بازنگری جدید برای اجرایی شدن دارد.
وی اضافه کرد: توسعه فضای سبز و فضاهای فرهنگی و همچنین ساخت و ساز به دلیل بلاتکلیفی در اجرای طرح هادی همچنان متوقف مانده و همین امر سبب بروز مشکلاتی در این بخش شده است.
رضا زاده عنوان کرد: طرح هادی زمینه‌ای برای تشویق ساکنان منطقه به ساخت و ساز و نوسازی بافت‌های فرسوده است چرا که روستاهای بخش مرکزی قدیمی هستند و نیاز به نوسازی دارند.
وی با بیان اینکه برخی از روستاهای شهرستان ری به دلیل جمعیت بالای ۱۰ هزار نفر قابلیت تبدیل به شهر شدن را دارند، گفت: روستاهای امین آباد، جاده نظامی (اسلام آباد نظامی)، و صالح آباد شرقی قابلیت تبدیل به شهر شدن را دارند اما همچنان مظلوم واقع شده‌اند.
بخش مرکزی شهرستان ری دارای ۲ دهستان به نام‌های غنی آباد و عظیمه و ۱۲ روستا است.
طرح هادی با هدف جلوگیری از مهاجرت روستاییان به شهرها و همچنین نوسازی بافت های فرسوده در این شهرستان به اجرا درآمد.
بر اساس آمار نفوس مسکن در شهرستان ری ۱۲۴ روستا وجود دارد که در ۹۴ روستا طرح هادی اجرا شده است.
بخش مرکزی شهرستان ری از شمال به بزرگراه آزادگان، از جنوب به تقاطع ایران ترانسفو و روستای فتح آباد در جاده قدیم قم، از غرب به اتوبان صالح آباد و از شرق به بزرگراه امام رضا(ع) منتهی می شود.
به گزارش ایرنا، طرح هادی روستایی با هدف ایجاد تسهیلات لازم جهت بهبود مسکن روستاییان، هدایت فیزیکی روستاها و تامین عادلانه امکانات انجام می گیرد.
پایه چنین طرح هایی در کشور از سال ۱۳۶۲ و تحت عنوان، روان بخشی روستاها، در یکی از نقاط روستایی شهرستان شهرکرد و توسط وزیر مسکن و شهرسازی وقت به اجرا گذاشته شد، و در سال های بعد به خصوص از سال ۱۳۶۶ توسط بنیاد مسکن انقلاب اسلامی با جدیت تمام پی گیری شد.
تجدید حیات و هدایت روستاها از ابعاد کالبدی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی از جمله، اهداف مورد نظر در طرح های یادشده است.
