کتاب قشربندی اجتماعی در بلوچستان، در خانه ی وارطان رونمایی شد.
به گزارش جماران، نویسنده ی کتاب مذکور، داریوش مبارکی است که تحصیلات خویش را در رشته ی جامعه شناسی در مقطع کارشناسی ارشد در دانشگاه آزاد شعبه ی تهران مرکز به پایان رسانده است. این کتاب زیر نظر دکتر حسن محدّثی گیلوائی نوشته شده است. کتاب "قشربندی اجتماعی در بلوچستان"، حاصل 4 سال پژوهش مستمر و 8 سال درگیری ذهنی نویسنده است. این کتاب مشتمل بر 8 فصل است. دورهی مورد بررسی این کتاب، از دورهی قاجاریه تا پس از انقلاب 1357 است.
در نشست مذکور، دکتر ایرج افشار سیستانی از نظرگاه تاریخی، دربارهی بلوچستان بحث کرد. دکتر طاهری از نخستین تحصیلکردگان دانشگاهی بلوچ است که وضعیّت این سنخ اجتماعی را در دو دوره ی پهلوی و پس از انقلاب مورد بررسی قرار داد.
طبق گفته ی وی، قشر تحصیلکرده ی دانشگاهی در هر دو دوره ی در حاشیه ی معادلات قدرت بوده است و به عنوان نیروی تبعی ایفای نقش کرده است. دکتر سیدجواد میری، جامعه شناس و عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی گفت: در جامعهشناسی میتوان حداقل به سه حوزهی قدرت اشاره کرد: حوزهی اقتصاد و سیاست و دانشگاه و در هر سه حوزه بلوچها حضور کمرنگی در جامعهی ایرانی دارند و این نشان از نوعی تبعیض ساختاری نسبت به بلوچ ها میباشد. دکتر حسن محدّثی که کتاب زیر نظر و با مقدّمه ی وی نوشته شده است گفت: جامعه شناسی در ایران مرکز مدار است و از تهران بیرون نرفته است. او انجام چنین پژوهشهایی را مصداق گذار از مرکزمداری دانست. به گفتهی او با ادامه ی این روند، و تشویق دانشجویان شهرستانی به موضوع گزینی بومی، پس از چند سال انبوهی از پژوهشها دربارهی دیگر مناطق ایران خواهیم داشت. در پایان نیز، داریوش مبارکی، به یکی از دستاوردهای قشربندی در دوران جدید اشاره کرد: یکی از تبعات قشربندی در دوران مدرن، این است که قشربندی منجر به انسداد اجتماعی شده است. وی گفت پیام من به مردم سرزمینم این است که با یکدیگر گفتوگو کنند تا شرایط برای وفاق اجتماعی فراهم شود.
