آیت الله صانعی رحمت الله علیه می گفت: آقا کاظم قرشی می گفت بعضی دعاها شانس ندارند، حالا من اقتدائاً به او می گویم این دعا هم از آن دعاهایی است که کمتر خوانده می شود، ولی ان شاءالله بلکه با تذکر ما و عمل شما ممارست بر خواندن این دعا ایجاد شود.
به گزارش خبرنگار جماران، ماه شعبان المعظم از جایگاه ویژه ای میان ماه های سال برخوردار است. رسول ختمی مرتبت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم آن را منتسب به خود دانسته اند. مناجات شعبانیه مناجاتی است که همه ائمه علیهم السلام بر آن اهتمام داشته اند و خواندنش در این ماه توصیه شده است. در همین راستا اعاظم و بزرگان نیز توصیه هایی برای بهره بیشتر آن کرده اند. از جمله آیت الله العظمی مرحوم یوسف صانعی نیز در یکی از سخنرانی هایشان درباره دعایی کامل و شامل که خواندنش برای شب نیمه شعبان توصیه شده است، فرموده است:
بسم الله الرحمن الرحیم
دعایی را که بارها به آن سـفارش کرده ام، باز هم تکرار می کنم. قبل از آن نکته ای را بگویم و آن اینکه: من دیگر نه ریاستی می خواهم نه کیاستی. من دیگر عمرم را کرده ام و آنچه را هم خدا باید به من بدهد، داده است، خیلی هم اضافه داده است، بحمدالله، آزاد هم داده و فرد مستقلی هستم. خداوند بدون منت هم داده، لطف خودش بوده است.
اما می خواهم شما را به خواندن دعایی سفارش نمایم تا هم من و هم شماها بخوانید، بلکه سنت حسنه ای باشد و در آینده من در ثوابش شریک باشم، زیرا همان گونه که در سنت سیئه سهیم می شویم، در سنت حسنه هم با هم سهیم هستیم. من که معلوم نیست سنت حسنه ای داشته باشم، یا اصلاً ندارم، اما از خدا می خواهم حداقل سنت سیئه هم نداشته باشم ان شاءالله! رسول الله(ص) شب نیمه شعبان دعایی می خواند، دعای کوتاهی است، حتماً این شب بخوانید، در خانه خود همـراه با زن و بچـه ها، با همدیگر دعا را بخوانید، بعداً هم به دیگران یاد بدهید و هر موقعی که این دعا را بخوانید خوب است.
علامه مجلسی صاحب بحار الانوار ـ از محامد ثلاثه اُخر که بعد از او کسی مثلش در تحقیق و تتبع در روایات نیامده، که تنها و تنها بحار را نوشته، تنها و تنها مرآة العقول را نوشته، تنها و تنها ملاذ الاخیار را نوشته، تنها و تنها حق الیقین و عین الحیاة را نوشته، آن هم با وضع گرفتاری های آن روز، در زاد المعاد در ذیل این دعا می گوید: «این دعا کامل ترین و جامع ترین دعا در امور دنیا و آخرت است و همچون دعای کمیل است»، همه خوبی های دنیا و آخرت در این دعا هست. از جمله در این دعا حضرت رسول(ص) می گوید: «اللّهمَ اقسِم لَنّا مِنْ خَشْیَتِکَ ما یَحوُلُ بَینَنَا وَ بینَ مَعصیتِک»، خدایا از خشیتت اینقدر خوف قسمت ما کن که این ترس مانع و حائل بین ما و معصیت تو شود. در جمله دیگر می فرماید: « وَ مِن الیقینِ ما یَهوُنُ عَلینا بِه مُصیباتُ الدُّنیا»، و از یقینت سهم من را آنقدر قرار بده که با این یقین، مصیبت های دنیا برای ما سهل و آسان باشد.
«أللّهمَ امتِعنا بَأَسماعِنا و أَبصارِنا و قُوِتنا ما أَحَیَیتنا»، درک ما را، ابصار ما را، گوش های ما را، قدرت و نیروی ما را تا آخرین لحظه عمر، سالم نگه دار تا ما از اینها لذت ببریم، خوب بفهمیم مسائل را، خوب بیابیم مسائل را، «وَ اجعَلها الواِرثَ منّا»، و تا پایان عمر اینها همراه مان باشد و جوری نباشد که ما درکمان را از دست بدهیم، قدرت مان را از دست بدهیم، فهم مان را از دست بدهیم، شاید نعوذ بالله بی دین بشـویم و بعد بمیـریم، و این نعـمت ها، پس از مرگ، از ما جدا بشوند. این جمله از دعا خیلی مهم است که از خدا می‌خواهیم تا لحظه آخر و آمدن قابض ارواح، درکمان سر جایش باشد، ابصارمان سر جایش باشد ـ ابصار غیر چشم سر است، ابصار یعنی بصیرت، یعنی درک، سِماع من سرجاش باشد. این فقراتی از این دعایی است که عرض کردم ان شاءالله می خوانید و یاد می دهید به زن و بچه های خود که آنها هم بخوانند، به دیگران هم یاد بدهید تا بلکه به خواندن این دعا در بین مردم اقبال حاصل شود. خدا رحمتش کند، آقا کاظم قرشی می گفت بعضی دعاها شانس ندارند، حالا من اقتدائاً به او می گویم این دعا هم از آن دعاهایی است که کمتر خوانده می شود، ولی ان شاءالله بلکه با تذکر ما و عمل شما ممارست بر خواندن این دعا ایجاد شود.
اصل دعا به نقل از زاد المعاد:
اللَّهُمَّ اقْسِمْ لَنَا مِنْ خَشْیَتِکَ مَا یَحُولُ بَیْنَنَا وَ بَیْنَ مَعْصِیَتِکَ وَ مِنْ طَاعَتِکَ مَا تُبَلِّغُنَا بِهِ رِضْوَانَکَ وَ مِنَ الْیَقِینِ مَا یَهَونُ عَلَیْنَا بِهِ مُصِیبَاتُ الدُّنْیَا اللَّهُمَّ مَتِّعْنَا بِأَسْمَاعِنَا وَ أَبْصَارِنَا وَ قُوَّتِنَا مَا أَحْیَیْتَنَا وَ اجْعَلْهَا الْوَارِثَ مِنَّا وَ اجْعَلْ ثَارَنَا عَلَى مَنْ ظَلَمَنَا وَ انْصُرْنَا عَلَى مَنْ عَادَانَا وَ لَا تَجْعَلْ مُصِیبَتَنَا فِی دِینِنَا وَ لَا تَجْعَلِ الدُّنْیَا أَکْبَرَ هَمِّنَا وَ لَا مَبْلَغَ عِلْمِنَا وَ لَا تُسَلِّطْ عَلَیْنَا مَنْ لَا یَرْحَمُنَا بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.
