میگل دیاز کانل، سیاستمدار کوبایی و نوزدهمین رئیس جمهور و رئیس جمهور فعلی کوبا است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، انتخاب «میگل دیاز کانل» به پست ریاست جمهوری کوبا نقطه عطفی در تاریخ نظام کمونیستی این کشور در 60 سال اخیر است. «فیدل کاسترو» پس از پیروزی انقلاب در قرن بیستم، حکومت کمونیستی را در کوبا بنیان نهاد و حدود 50 سال رهبری این کشور را برعهده داشت. وی در اوایل قرن بیست و یکم دچار بیماری سرطان شد و دیگر نتوانست وظایف دولتی خود را به خوبی انجام دهد. بنابراین «رائول کاسترو»، برادر فیدل پس از او به انتخاب حزب کمونیست کوبا به ریاست جمهوری رسید. فیدل کاسترو در سال 1959 به رهبری رسید و در سال 2008 پست ریاست جمهوری را به رائول کاسترو واگذار کرد.
با این حال بسیاری بر این باورند تا زمانی که رائول کاسترو زنده است، دیدگاه و نفوذ او بر زندگی سیاسی کشور سایه خواهد افکند.
دایاز کانل که پس از تایید مجمع ملی کوبا به عنوان رئیس جمهور این کشور سوگند یاد کرد، از آن جهت خبرساز شد که به 6 دهه حکومت برادران کاسترو پایان داد. بنابراین سابقه این فرد نیاز به بررسی بیشتری دارد:
زندگی نامه
میگل دیاز کانل در تاریخ 20 آوریل 1960 (یعنی یک سال بعد از آن که فیدل کاسترو به عنوان نخست وزیر کوبا سوگند یاد کرد) در شهر «پلاسیتوس» در «ویلا کلارا» از والدینی به نام های «آیدا بمرودز» و «میگل دیاز کانل» که در سانتا کلارا کارگران ماهر فنی بودند، متولد شد.
دیاز کانل در رشته مهندسی برق تحصیل، و فعالیت های سیاسی خود را در جوانی در انجمن جوانان کمونیست در سانتا کلارا آغاز کرد.
او در سال 1982 فارغ التحصیل شد و بلافاصله به نیروهای مسلح کوبا پیوست. او در سال 1987، ماموریت بین المللی خود را در نیکاراگوئه به عنوان دبیر اول لیگ کمونیست جوانان ویلا کلارا تکمیل کرد.
فعالیت های سیاسی
دیاز کانل در سال 1993 کار با حزب کمونیست کوبا را آغاز کرد و یک سال بعد، به عنوان دبیر اول کمیته استانی این حزب در ویلا کلارا (معادل فرماندار محلی) منصوب شد. او در این منصب شهرت بسیاری کسب کرد.
او از سال 2003 عضو پلیتبوروی حزب کمونیست کوبا بوده است. میگل دیاز کانل در 33 سالگی به عنوان دبیر دوم این انجمن منصوب شد و بین 2009 تا 2012 وزیر آموزش عالی این کشور بود و در سال 2012 به معاونت رئیس شورای وزیران (قائم مقام نخست‌وزیر) ترفیع رتبه یافت. یک سال بعد او به عنوان معاون اول رئیس شورای وزیران انتخاب شد.
ریاست جمهوری
در 18 آوریل 2018 همان‌طور که انتظار می رفت میگل دیاز کانل به عنوان کسی که در پنج سال گذشته سمت معاونت رئیس جمهور را در اختیار داشت، از سوی مجمع ملی کوبا به عنوان تنها نامزد پست ریاست جمهوری این کشور برگزیده شد. یک روز بعد در 19 آوریل وی به عنوان رئیس جمهور جدید سوگند یاد کرد و به طور رسمی رئیس جمهور کوبا و جانشین رائول کاسترو شد.
میگل دیاز کانل در نخستین سخنرانی خود به عنوان رئیس جمهور در برابر نمایندگان پارلمان کوبا گفت: «کوبا درباره اصول خود مذاکره نمی کند و تسلیم فشار و تهدید از خارج نخواهد شد. انقلاب کوبا به روند کمال بخشی سوسیالیسم ادامه خواهد داد. ما به نیرو، شعور و فرزانگی خلق متکی خواهیم بود. سرزمین پدری یا مرگ؛ سوسیالیسم یا مرگ؛ ما پیروز خواهیم شد!»
چالش های پیش رو
این اولین بار پس از انقلاب سال 1959 است که فردی خارج از خانواده کاسترو زمام امور را در کوبا به دست می گیرد. با این وجود، او از متحدان رائول کاسترو به شمار می رود و انتظار نمی رود که دست به تغییراتی اساسی در کشور بزند. انتظار می رود که رائول کاسترو به عنوان رهبر حزب حاکم کمونیست همچنان از نفوذ سیاسی در کشور برخوردار باشد.
رئیس جمهور تازه کوبا در برابر چالش های بزرگی قرار دارد. مناسبات کوبا با آمریکا از زمان آغاز ریاست جمهوری دونالد ترامپ رو به تیرگی نهاده است، اوضاع اقتصادی کشور از جمله به دلیل ضعف ونزوئلا که متحد کوباست، وخیم است و تنش های اجتماعی در کوبا گسترش یافته اند.
کوبایی ها پیش از هر چیز آرزو می کنند که اوضاع اقتصادی در این کشور بهبود یابد و میانگین درآمدها افزایش یابد.
رئیس جمهور تازه کوبا باید پیش از هر چیز تلاش کند تا سرمایه های خارجی را به این کشور جلب کند و موسسات دولتی را کارآمد تر کند.
ناظران سیاسی معتقدند که در سال های آینده رائول کاسترو همچنان مرد مقتدر پشت صحنه سیاست کوبا خواهد بود. رائول کاسترو می خواهد دست کم تا سال 2021 در رهبری حزب کمونیست کوبا باقی بماند.
«ویلیام لئو گراند» کارشناس مسائل مربوط به کوبا در آمریکا می نویسد: «این مقام بی چون و چرا از ریاست جمهوری کوبا قدرتمندتر است. رهبری حزب کمونیست تمام تصمیمات مهم اقتصادی، سیاست اجتماعی و روابط خارجی را اتخاذ می کند که رئیس جمهور متعهد به انجام آن است. بنابراین من انتظار ندارم که میگل دیاز کانل، دستکم در کوتاه مدت، تغییرات عمده ای به وجود آورد.»
چهره مردمی
با وجود این بین کاستروها و رئیس جمهور جدید تفاوت های عمده ای وجود دارد. برای مثال دیاز کانل برعکس برادران کاسترو که اغلب یونیفورم نظامی به تن داشتند، سابقه نظامی ندارد. دیاز کانل به سبک مردم عادی در مجامع ظاهر می شود.
یکی از همکاران قدیمی رئیس جمهور جدید می گوید: وی یک انسان متواضع است و بسیار با عامه مردم گپ و گفت دارد.
در جای دیگری گفته می شود که دیاز کانل یک روز در بیمارستانی حضور داشت که برق آنجا قطع شد. او و تیم همراهش قطعی برق را اصلاح، و از بیماران عذرخواهی کردند که در بین این بیماران دو زندانی سابق سیاسی هم بودند.
یکی از تحلیلگران سابق کوبایی گفته است که او قدرت ذهنی بالایی دارد تا جایی که گاهی 18 ساعت در روز کار می کند.
زندگی شخصی
او از همسر اولش «مارتا»، دو فرزند دارد و اکنون با همسر دومش «لیس» زندگی می کند.
