ابعاد مختلف رفتاری ترامپ نقاط ضعفی را در شخصیت وی آشکار می سازد که برای یک رئیس جمهور دردسرساز خواهد بود.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، این مسئله بارها مورد تاکید قرار گرفته است که شواهد کافی درباره سوء استفاده ترامپ از قدرت خود و جلوگیری از اجرای عدالت برای ایجاد شرایط منطقی برای دستیابی به اهداف خود در دست است.
ناکامی ترامپ در اخراج «رابرت مولر» بازرس ویژه پرونده دخالت روسیه در انتخابات نوامبر 2016 آمریکا تلاش وی را در این باره توجیه نمی کند. در این جا لازم است به یک مورد تاریخی مشابه اشاره شود. در رسوایی واترگیت، که در جریان انتخابات ریاست جمهوری آمریکا تعدادی از ماموران اف بی آی وارد ساختمان هتل واترگیت محل استقرار ستاد انتخاباتی حزب دموکرات شدند و دستگاه های شنود کار گذاشتند. یک مدرک غیر قابل انکار در آن ماجرا، یک نوار حاوی دستور «ریچارد نیکسون» رئیس جمهور وقت برای تماس با سیا به منظور متوقف کردن تحقیقات اف بی آی در مورد سرقت واتر گیت بود. انتشار این نوار سبب شد ریچارد نیکسون برای جلوگیری از برکناری توسط کنگره در ماه اکتبر 1974 از سمت خود کناره گیری کند. در آن زمان نیز کارکنان کاخ سفید از دستور نیکسون برای ورود به نهاد بروکینگز سرپیچی کردند.
عدم موفقیت ترامپ در اخراج مولر شاید به تنهایی نگران کننده نباشد، اما وقتی در کنار دیگر اقدامات ترامپ از جمله اخراج «جیمز کامی» رئیس اف بی آی، قرار می گیرد اصلا جالب به نظر نمی رسد.
یک نمونه دیگر از نقاط ضعف باورنکردنی ترامپ به عنوان یک رئیس جمهور این است که وی یک دستور صادر می کند و سپس این دستور توسط یکی از کارمندان کاخ سفید رد می شود.
هر رئیس جمهوری در زمان خود ممکن است دستوراتی را صادر کند که توسط اطرافیانش سرپیچی شود. این همان موضوعی است که برای ریچارد نیکسون در ماجرای واترگیت اتفاق افتاد. در آن زمان نیکسون به کارمندان کاخ سفید دستور داد تا به بروکینگز، یک سازمان غیر انتفاعی، وارد شوند اما آنها هیچگاه دستور وی را اجرا نکردند. در مورد دیگری «جرج دبلیو بوش» رئیس جمهور آمریکا در 11 سپتامبر 2011 دو بار با سرپیچی از دستورات خود از سوی زیردستانش مواجه شد. در آن زمان سرویس مخفی آمریکا دستور بوش را برای بازگشت فوری به کاخ سفید از فلوریدا را رد کردند و به دنبال آن وزیر حمل و نقل آمریکا از دستور بوش برای از سرگیری پروازهای هواپیمایی غیر نظامی به طور منظم را سرپیچی کرد. البته در هر دو مورد یاد شده در واقع آنها از دستور رئیس جمهور سرپیچی نکردند، بلکه با استفاده از تاکتیک های بوروکراتیک توانستند از اجرای دستور وی امتناع ورزند. هر چه شخصیت یک رئیس جمهور ضعیف تر باشد سرپیچی از دستورات وی آسان تر خواهد بود.
همانطور که در طول یکسال ریاست جمهوری ترامپ مشخص شده است، وی ضعیف ترین رئیس جمهور آمریکا از این نظر است. در عمل، ترامپ هیچ مهارتی برای عهده دار شدن ریاست جمهوری یک کشور ندارد. شخصیت وی به راحتی از دیگران تاثیر می پذیرد، به طرز غیرعادی شخصیت آزار دهنده ای دارد و به راحتی دچار پریشانی می شود. شهرت حرفه ای وی بسیار افتضاح است و در میان عموم مردم چهره چندان محبوبی نیست.
نکته شایان ذکر این است که هر رئیس جمهوری با این مسئله مواجه نیست که کارکنان و اطرافیانش با گزارشگران درباره بی اعتمادی به وی صحبت کنند.
برخی از موارد دیگر که می توان به عنوان نقاط ضعف ترامپ از آنها یاد کرد، از او فردی خطرناک می سازد. بیشتر روسای جمهور با انگیزه های بسیاری مربوط به موقعیت خود محدود می شوند؛ به عنوان نمونه ایجاد شهرت به راستگویی و صداقت برای خود. سیاستمداران از گفتن دروغ های آشکار اجتناب نمی کنند نه به خاطر اینکه این دروغ ها اخلاقی هستند بلکه به خاطر اینکه هوشمندانه است که دروغ بگویند. ترامپ از چنین انگیزه های غفلت کرده است. در مقایسه با بسیاری از روسای جمهور وی اقدام به انجام هر کاری می کند. بنابراین حتی با وجودی که اغلب دستورات وی اجرا نمی شود، اما احتمالا او نیز با محدودیت های دیگر روسای جمهور مواجه است. این محدودیت ها به نوعی خود شکست دادن محسوب می شود.
ظاهرا مولر قصد دارد به زودی از ترامپ بازجویی کند. در صورت وقوع چنین مذاکره ای، شرایط بسیار خطرناکی برای ترامپ ایجاد خواهد شد. بسیار مشکل است که بگویم که پس از آن چه اتفاقی پیش خواهد آمد زیرا هنوز به درستی نمی دانیم که مولر چه شواهد و مدراکی را گرد آورده است. موقعیت سیاسی پیش آمده همانند زمانی است که تحقیقات مولر به نتیجه رسیده است یا دست کم مشابه زمانی است که می خواهد یافته ها و نتایج تحقیقات خود را در اختیار عموم (یا کنگره) قرار دهد. اما هر اتفاقی که رخ دهد موضوع جالب این است که چقدر رئیس جمهور ترامپ تاثیر اندکی بر روند این ماجرا خواهد داشت و به نظر نمی رسد که به زودی چیزی در این باره تغییر نماید.
