سومین سالگرد جنگ یمن نزدیک است، و نشانه های کمی در مورد احتمال پایان یافتن جنگ دیده می شود.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، شبکه دویچه وله گزارش داد: با توجه به اینکه اوضاع سیاسی و حقوق بشری یمن به طور فزاینده ای بغرنج شده است، دویچه وله با شماری از مردم این کشور در مورد اینکه زندگی در میانه جنگ چگونه است، گفت و گو داشته است.
سومین سالگرد جنگ یمن نزدیک است، و نشانه های کمی در مورد احتمال پایان یافتن جنگ وجود دارد.
ماه گذشته این کشور با بی ثباتی های بیشتری مواجه شد زمانی که «علی عبدالله صالح» رئیس‌جمهور پیشین یمن کشته شد. صالح شخصیت مهمی در این جنگ محسوب می شد و مرگ او موجب تقویت قدرت حوثی ها، هر چند در کوتاه مدت، شد.
فراتر از بی ثباتی سیاسی در یمن، سازمان های حقوق بشری درباره وضعیت 28 میلیون جمعیت این کشور آمار هشداردهنده ای ارائه می‌دهند. یک سوم از جمعیت این کشور در معرض گرسنگی و قحطی قرار دارند، حدود 10 هزار تن از غیر نظامیان از جمله 5 هزار کودک از ماه مارس 2015 تاکنون کشته یا زخمی شده اند و 400 هزار نفر هم دچار سوء تغذیه شدید هستند. سازمان بهداشت جهانی می گوید گسترش وبا تاکنون یک میلیون نفر را تحت تاثیر قرار داده است.
جنگ یمن موضوعی نیست که رسانه ها بتوانند به آسانی آن را پوشش دهند - محدود بودن دسترسی به خبرنگاران خارجی و کنترل های سختگیرانه برای حضور خبرنگاران داخلی از موانع پیش رو محسوب می شود. دویچه وله با مردم در داخل این کشور گفت و گوهایی داشته تا به اطلاعات بیشتری در مورد وضعیت کنونی یمن دست یابد.
«احمد» (نام اصلی او چیز دیگری است) مردی است که به عنوان پژوهشگر مستقل در «صنعا» پایتخت یمن کار می کند.
احمد می گوید: «ما تلاش می کنیم این جنگ را نادیده بگیریم. من هر روز به خودم می گویم که این جنگ بر من تاثیری نمی گذارد و مرا شکست نداده است. من این کار را می کنم که بتوانم به زندگی خود ادامه دهم چرا که این تنها کاری است که می‌توانم انجام دهم. اما در حقیقت ما در حصار ترس ها قرار داریم... ترس های بسیار. ما از حملات هوایی علیه غیرنظامیان که بیشتر از حملات علیه نظامیان هستند، می‌ترسیم. ما از بیکار شدن و اینکه دیگر کاری به دست نیاوریم، می ترسیم. ترس از بیماری، در اختیار نداشتن دارو و...فهرستی از ترس های دیگر که ما را نگران کرده است.»
او ادامه می دهد: «وضعیت انسانی بد است. زندگی برای اکثر مردم سخت است. یک سال و نیم است که کارمندان دولتی و حتی سربازان حقوق نگرفته اند. به همین دلیل بسیاری از مردم باید به دنبال منابع دیگری برای کسب درآمد باشند تا جایی که شمار متکدیان هر روز بیشتر می شود. هرچه مردم بیشتر تلاش می کنند تا خود را با وضعیت کنونی وفق دهند، به همان نسبت درگیری ها تشدید می شود و آنها را به نقطه اول باز می گرداند.»
«محمد القاضی» خبرنگار خارجی، مستقر در شهر «تعز» در جنوب شرقی یمن است.
او می گوید: «این شهری بود که به شرکت های کوچک وابسته بود؛ یک شهر اقتصادی بود که جمعیت زیادی داشت. مردم بسیاری در این شهر و حومه آن زندگی می کردند. اما چهره شهر اکنون به طور کلی تغییر کرده است. به دنبال شدت بمباران ها و درگیری های زیاد در تعز، وضعیت انسانی در این شهر بدتر از بسیاری از شهرهای دیگر یمن است.»
او می افزاید: «من در دوران کار خبرنگاری خود با داستان های دردناکی مواجه شدم و برای درد و رنجی که مردم می کشند، اشک ریختم. زندگی بسیار سخت شده است. من زنانی را دیده ام که ناچار بودند در مناطق تبادل آتش در خانه بمانند و افرادی که به تونل می‌رفتند تا از کشته شدن در امان بمانند.»
وی در پایان می گوید: «مرگ صالح اوضاع را پیچیده تر کرده است و هیچ توافق صلحی در کار نخواهد بود. اما از زمانی که رسانه های خارجی به یمن دسترسی ندارند، این کشور عملا صحنه «یک جنگ فراموش شده» شده است.
«هبا» (نام اصلی او چیز دیگری است) رئیس یکی از نهادهای مدنی یمن در صنعا است.
او می گوید: «من یکی از اقلیت افراد خوشبختی هستم که هنوز حقوق می گیرم و می توانم اقلامی را که نیاز دارم تهیه کنم اما شرایط در مجموع فاجعه بار است، مردم نمی توانند نیازهای اولیه خود را برآورده کنند. هزینه های زندگی بسیار افزایش داشته است زیرا محاصره اعمال شده، موجب کمبود اقلام مورد نیاز مردم شده است. در حقیقت، محاصره یمن یکی از مسائل چالشی مهم است که نه تنها به صورت مستقیم بر زندگی افراد فقیر تاثیر می گذارد بلکه بر شرایط افرادی که شرایط اقتصادی خوبی دارند هم موثر است. محاصره یمن صادرات و واردات مواد غذایی، پوشاک، و دارو را با مشکل مواجه کرده است.
وی می گوید: «ما یمنی ها از سوی جامعه جهانی طرد شده ایم و حس می‌کنیم که گویا در سیاره دیگری زندگی می کنیم. قوانین کلی در مورد جنگ وجود دارند که بر طبق آن از غیرنظامیان حفاظت می شود اما این قوانین رعایت نمی شوند. یمنی ها آماج حملات قرار می گیرند و کشته می شوند و از کمبود غذا و خدمات درمانی رنج می برند. انواع بیماری در حال شیوع یافتن است و کودکان قربانی اصلی این بیماری ها بوده اند. تعداد زیادی از مردم خانه های خود را از دست داده اند زیرا هدف حملات هوایی قرار گرفته اند.»
او در خاتمه می گوید: «بگذارید صدای ما شنیده شود. بگذارید قربانیان ما دیده شوند، از کودکانمان حمایت کنید تا در صلح زندگی کنند و از زندگی شان مانند دیگران لذت ببرند.»
