اجلاس سران اسلامی در استانبول ماسک های بسیاری را برداشت و چهره ها و موضع گیری های واقعی را آشکار کرد... و این خودش بزرگترین موفقیت این اجلاس است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، «عبدالباری عطوان» نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب در تحلیلی در روزنامه رأی الیوم نوشت:غیبت بیشتر رهبران عرب از نشست سران اسلامی در استانبول که برای رایزنی درباره جانبداری آمریکا از یهودی سازی قدس اشغالی توسط اسرائیل و از بین بردن هویت عربی و اسلامی آن برگزار شد، به معنای تمام کلمه زشت و یک رسوایی است.
در این لحظه تاریخی سخت و سرنوشت ساز امید می رفت که همه اختلاف های سیاسی به کناری نهاده شود و همه به مسئولیت های خود در زمینه این خنجر مسمومی که از پشت زده شد، عمل کنند اما رهبران عرب طبق معمول ما را ناامید کردند و در کنفرانس شرکت نکردند، بلکه حتی نمایندگی شان در این کنفرانس را به سطحی پایین تر از وزیر خارجه هر کشور تنزل دادند.
ما به صراحت می پرسیم برای چه «سلمان بن عبدالعزیز» پادشاه عربستان سعودی از این نشست سران غایب شد و برای چه «عبدالفتاح السیسی» رئیس جمهور مصر آن را تحریم کرد و «محمد ششم» پادشاه مراکش رئیس کمیته قدس در آن شرکت نکرد؟ آیا رهبران آفریقایی و آسیاسی که در آن مصرانه شرکت کردند از خود عرب ها برای قدس اشغالی تعصب بیشتری دارند؟
رهبران عرب به ما می گویند که با نفوذ ایران فارس که امت عرب را تهدید می کند، می جنگند اما همه سیاست های شان و ما در تعمیم تردید نمی کنیم، به نفع و به مصلحت این نفوذ و تقویت آن است و آخرین سیاست آنها نیز تحریم این نشست سران در استانبول است که صحنه را در آن برای «رجب طیب اردوغان» رئیس جمهور ترکیه و «حسن روحانی» رئیس جمهوری ایران خالی کردند تا در رأس زعامت جهان اسلامی تکیه بزنند و در صف مردم خشمگین عربی در رویارویی با تحقیر آمریکایی و اسرائیلی، بایستند.
درست است که ما انتظار داشتیم که این نشست تدابیر عملی علیه ایالات متحده آمریکا و دولت اشغالگر اسرائیلی اتخاذ کند مانند بستن سفارتخانه ها یا خارج کردن سفرا در ضعیف ترین حالت، اعمال مجازات های اقتصادی مانند تحریم کالاهای آمریکایی و کاهش تکیه بر دلار به عنوان واحد پولی قیمت گذاری نفت و نیز در تعاملالت و قرادادهای تجاری.اینها متأسفانه رخ نداد ولی چگونه می توان این اقدام ها را انجام داد در حالی که بیشتر رهبران عرب، افراد( به اصطلاح) نزدیک تر به مساله(فلسطین) ترجیح دادند که در اجلاش شرکت نکنند و از آن بدتر تحولات این نشست را به لحاظ رسانه ای پوشش ندادند. البته ما همچنان امیدوار هستیم که اردوغان به وعده خود عمل کند و برای ما الگویی ارائه دهد آن هم با بستن سفارت اسرائیل در آنکارا و پادشاه اردن نیز روابط خود با تل آویو را قطع کند و توافقنامه های «وادی عربه» و پروتکل گاز اسرائیل به اردن را لغو کند.
ایران در یمن برنده می شود و در سوریه نیز پیروز شده است و نفوذ خود را در عراق تقویت می کند و جدایی کردهای عراق از این کشور را خنثی می کند و از مقاومت اسلامی در لبنان و فلسطین حمایت می کند و ژنرال(سردار) قاسم سلیمانی با فرماندهان شاخه های نظامی تماس تلفنی برقرار می کند، حالا شما رهبران عرب چه کار کرده اید؟ چرا ایران را ملامت می کنید که به دلیل اشتباه های تان و دور شدن تان از مساله مرکزی و نخست امت و کاری فوری انجام ندادن تان برای دفاع از مقدسات، نفوذش بیشتر می شود؟
چگونه می خواهید معترضان خشمگین عکس ها و پرچم های کشورهای تان را نسوزانند این در حالی است که شما با دشمن اسرائیلی نژادپرست اشغالگر روابط تان را عادی سازی می کنید و این رژیم را از فهرست دشمنان به فهرست دوستان و همپیمانان منتقل می کنید و عنان برخی از فرهیختگان خود را رها می کتید تا از مساله فلسطین و قدس اشغالی و مسجد الاقصای آن و خلع مقدس بودن آن (توسط رژیم اشغالگر) تبری جویند؟
هیچ بحثی در این نداریم که شما بیانیه هایی صادر کردید که بر عروبیت قدس تأکید می کند و تصمیم ترامپ در زمینه به رسمیت شناختن قدس به عنوان پایتخت ملت یهود محکوم کردید اما از شما هیچ کار عملی و اقدامی ندیدیم و اگر کاری دیدیم کاملا برعکس بوده است،اصرار بر خشمگین نکردن ترامپ برای شما بر شهر مقدس ارجحیت دارد و تکیه بر اسرائیل به عنوان همپیمان برای مواجهه با ایران باور جدید شماست.
چیزی که ما را ناامیدتر کرد سخنرانی بلندبالای تکراری «رئیس» فلسطین بود که هیچ کلمه ای درباره «مقاومت» یا «انتفاضه» یا پس گرفتن به رسمیت شناختن دولت اشغالگر نژادپرست اسرائیلی یا تعلیق یا لغو توافقنامه های اوسلو و همه توافقنامه های منشعب از آن به دلایل واقیعت های روی زمین، به ویژه ایجاد تشکیلات خودگردان فلسطین شامل نشد.این سخنرانی نسخه ای دیگر از سخنرانی های سابق وی است که در مجمع عمومی سازمان ملل ایراد شد و حاوی تهدید و هارت و پورت زیاد و عمل و اجرای کم بود.
همیشه امید ما به ملت های عربی و اسلامی بوده است و بار دیگر تأکید می کنیم که فقط این تصمیم توهین آمیز و زشت ترامپ نیست که به نفع رشد افراطگرایی و تروریسم در منطقه ما و جهان است بلکه این موضع گیری های تحقیر آمیز رهبران عرب و مسلمان درباره قدس اشغالی و یهودی سازی آن نیز به نفع افراطرگایی و تروریسم در منطقه و جهان است.
اجلاس سران اسلامی در استانبول ماسک های بسیاری را برداشت و چهره ها و موضع گیری های واقعی را آشکار کرد... و این خودش بزرگترین موفقیت این اجلاس است.
رهبران عرب، نشست سران در استانبول و کسانی که در آن شرکت کردند یا آن را هدایت کردند را با تحریم شان منزوی نکردند بلکه خودشان را منزوی کردند و به پاهای خود تیراندازی کردند و چه در میان ملت های خود و چه در میان ملت های اسلامی چندین تن روغن روی آتش کینه و نفرت روی خود ریختند...نوش جان شان باشد.
قدس جهت نما و فلسطین عنوان کرامت و شرافت است و امت ما به پا می خیزد یا شروع به بیدار شدن از خواب خود کرده است و به زودی و زودتر از چیری که فکرش را بکنید سربلند و قوی باز می گردد و روزهای آینده خواهیم دید.
