رسوایی جدید اروپا در لیبی

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، دولت لیبی مستقر در طرابلس پایتخت این کشور و مورد تأیید سازمان ملل و کشورهای اروپایی حامی آن از شکنجه‌هایی پناهجویان اعمال در لیبی باخبر بوده اند و با سکوت و انفعال، اجازه ادامه این اعمال غیرانسانی را داده اند.

در لیبی اکنون سه دولت وجود دارند که یکی از آنها در شرق است که یک پارلمان نیز دارد و دو دولت در طرابلس پایتخت این کشور مستقر هستند که یکی از آنها یعنی دولت وفاق ملی به نخست وزیری«فایز السراج»مورد تأیید و حمایت بین المللی است.

سازمان عفو بین الملل در گزارشی که روز گذشته- دوشنبه- منتشر شد کشورهای عضو اتحادیه اروپا را متهم کرد که در ساختار پیچیده سوءاستفاده و بهره برداری از پناهجویان و مهاجرین توسط گارد ساحلی لیبی با دولت این کشور همکاری کرده اند و یکی از عوامل اصلی وقوع «برده داری» در لیبی هستند.

در این گزارش آمده است که به عنوان مثال دولت ایتالیا با نادیده گرفتن شکنجه‌ها و سرکوب هایی که گارد ساحلی لیبی به مهاجران روا می دارد به نوعی یکی از مهمترین کشورهای اروپایی همدست با متهمان پرونده برده داری و شکنجه پناهجویان است. این گزارش سازمان عفو بین الملل بارها تاکید می کند که دولت‌های اروپایی با حمایت از ساختارهای ضد مهاجرتی و حمایت بی‌شائبه از دولت لیبی به «درماندگی و بدبختی وحشتناک پناهجویان» در این منطقه کمک می کنند.

سازمان عفو بین الملل پس از دست کم دو سال تحقیق مداوم و گردهم آوردن منابع و شواهد لازم نوشته است که گروههای شبه نظامی مسلح، مقامات دولت لیبی و قاچاقچیان در همکاریهای تنگاتنگ بواسطه درآمد مالی و فساد پناهجویان را به وحشتناک‌ترین روش ممکن شکنجه و سرکوب می کنند.دولت لیبی و کشورهای اروپایی حامی آن از شکنجه‌هایی که علیه پناهجویان اعمال شده باخبر بوده اند و با سکوت و انفعال، اجازه ادامه این اعمال غیرانسانی را داده اند. 

در این گزارش آمده است که نزدیک به 20 هزار نفر از مهاجران و پناهجویان آفریقایی در معرض گروکشی و قتل غیرقانونی قرار گرفته اند.

«جان دالهویزن» رییس منطقه اروپای سازمان عفو بین الملل می گوید: « هزاران نفر به طور نامحدود در بازداشتگاه های پرجمعیت ماه ها نگاهداری و مورد شکنجه قرار می گیرند و انواع و اقسام آزارهای بدنی و جنسی را تحمل می کنند و دولت های اروپایی با بستن چشم ها ترجیح می دهند به مقامات لیبی در این زمینه کمک مالی کنند.»

سازمان عفو بین الملل در این گزارش آورده است که دولت ایتالیا با مسدود کردن مسیرهای دریایی منتهی به اروپا اجازه می دهد گارد ساحلی لیبی که از سوی اتحادیه اروپا مورد حمایت مالی نیز هست، پناهجویان گرفتار در دریا را بازداشت و روانه بازداشتگاه ها کند. این سازمان می گوید ویدئوهای زیادی در اختیار دارد که نقض اولیه حقوق بشر در این بازداشتگاه ها را نشان می دهد. همچنین این سازمان ادعا می کند که از سال ۲۰۱۵ نیروهای گارد ساحلی ایتالیا، نظامیان لیبی را برای بازداشت پناهجویان در دریای مدیترانه آموزش می دهند. دولت ایتالیا با نظارت اتحادیه اروپا به مقامات گارد ساحلی لیبی تجهیزات فنی و نظامی می دهد.

سازمان عفو بین الملل در ادامه گزارش خود نوشته است شواهدی دارد که نشان می دهد گارد ساحلی لیبی در سالهای ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ با قاچاقیان انسان همکاری کرده است. همچنین به دلیل افزایش حمایت های مالی اتحادیه اروپا از گارد ساحلی لیبی تعداد پناهجویان بازداشتی به رقم قابل توجه ۱۹۴۵۲ رسیده است. در این میان بسیاری از این پناهجویان به بازداشتگاههای مخوف لیبی منتقل شده اند و بسیاری هر روز در این بازداشتگاه ها مورد آزار و شکنجه قرار می گیرند.

این در حالی است که چندی پیش شبکه سی.ان.ان  آمریکا تصاویری درباه فروش اتباع آفریقایی به عنوان برده در لیبی را منتشر و ادعا کرده که ظرف چند دقیقه 12 نفر به قیمت حدودا 400 یورو در این بازار به فروش رفته اند.

در مستند تکان دهنده شبکه سی ان ان از بازار فروش برده در لیبی، مردان جوانی را نشان می دهد که با عنوان «مردان قوی برای کار در مزرعه» با قیمت پایه ۴۰۰ دلار به حراج گذاشته می شوند.

خبرنگار شبکه خبری سی ان ان در سفر به لیبی، گزارش ماه آوریل سازمان بین المللی مهاجرت از خرید و فروش پناهجویان و مهاجران آفریقایی به عنوان برده در لیبی توسط قاچاقچیان انسان و شبه نظامیان را تائید کرده است.

در مستند تهیه شده توسط سی ان ان، خبرنگار این شبکه با استفاده از دوربین‌های مخفی در طرابلس، پایتخت لیبی این مراکز حراج انسان را نشان می دهد که در آنها حدود ده نفر در عرض شش یا هفت دقیقه به فروش می رسند.

فروشنده که کاپشن ارتشی به تن دارد، می گوید: «آیا کسی به حفار نیاز دارد؟ این مرد حفار است و بسیار قوی است. خوب حفاری می کند.»

خریداران دست خود را بالا می برند و قیمت ها بالا و بالاتر می رود: ۵۰۰، ۵۵۰، ۶۰۰، ۶۵۰ و …. در عرض چند دقیقه حراج پایان می یابد و مرد جوان به صاحب جدیدش تحویل داده می شود.

در این حراج ها پناهجویانی که به حرفه های فنی تسلط دارند و کارهایی همچون نقاشی و یا کاشی کاری بلدند به قیمت بیشتری فروخته می شوند.

خبرنگار سی ان ان می گوید که بعد از حراج دو مرد جوان فروخته شده را دیده است اما آنها به حدی دچار آسیب روانی شده بودند و می ترسیدند که به همه چیز و همه افرادی که ملاقات می کردند مشکوک بودند.

هر ساله ده ها هزار مهاجر وارد لیبی می شوند. پناهجویانی که به دلایل اقتصادی یا جنگ و درگیری از کشورهای خود گریخته و به امید زندگی بهتر قصد دارند به اروپا بروند.

اکثر این افراد همه دارایی خود را فروخته اند تا از طریق لیبی و سفر دریایی از مدیترانه راهی اروپا شوند.

اما اخیرا گارد ساحلی لیبی به نیروهای خود اجازه شلیک داده است و به همین دلیل قایق های کمتری وارد دریا می شوند، بنابراین تعداد زیادی مهاجر و پناهجو روی دست قاچاقچیان انسان مانده اند. این گونه است که آنها پناهجویان را به عنوان برده می فروشند.

«محمد ابدیکر» مدیر عملیاتی سازمان بین المللی مهاجرت پس از سفر به لیبی در ماه آوریل گفته بود: «برخی گزارشهای رسیده بسیار وحشتناکند و آخرین گزارش از خرید و فروش مهاجران بعنوان برده به این میزان وحشت افزوده است.»

به گزارش سی ان ان «این حراج ها در شهرهایی از لیبی صورت می گیرد که زندگی روزانه و عادی در آنها در جریان است، کودکان در خیابانها بازی می کنند، مردم سر کار می روند، با دوستان خود معاشرت می کنند و با خانواده هایشان شام می خورند.» در همین شهرها و از میان همین آدم ها، افرادی هستند که پناهجویان و مهاجران را به عنوان کارگر می خرند و به کار می گیرند. تنها تفاوت این حراج ها با حراج بردگان در دوران برده داری این است که زنجیر به دست و پای آنان بسته نشده است.