روابط اردن و سوریه به شکل سریعی در حال بهبودی است. و موضع رسمی اردن درباره بحران سوریه با توجه به تغییرات میدانی که ارتش عربی سوریه ایجاد کرد، اخیرا به شکل مثبت تغییر کرده است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، روزنامه رأی الیوم در سرمقاله خود نوشت: بازگشت رسمی سوریه به گذرگاه مرزی«نصیب» با اردن به موجب توافقنامه ای که روسیه در آن نقش بزرگی بازی کرد از جمله نتایج آزادی صد بازداشتی از افراد مسلح وابسته به گروه موسوم به ارتش آزاد سوریه بود و این بازگشت فقط به معنای گشایش مهم در روابط سوریه و اردن نیست بلکه بازگشت بارزترین منابع درآمدزای تجاری به دو کشور و برای لبنان و نیز برای ترکیه است زیرا این گذرگاه شاهرگ زمینی قوی برای رسیدن کالاهای این کشورها به منطقه خلیج فارس و بازارهای سودآور آن با هزینه هایی حمل و نقل ارزان تر و رقابتی است.
تحویل گذرگاه به ارتش سوریه یعنی اینکه همه گذرگاه های مرزی سوریه با عراق و اردن کاملا امن شده است و فقط گذرگاه های سوریه با ترکیه به ویژه گذرگاه«باب الهوی» که در کنترل گروه هیأت تحریر الشام(جبهه النصره سابق) است باقی مانده است و برخی گزارش ها حکایت از آن دارد که این کنترل در سایه تفاهم های روسیه، ترکیه و ایران که در آستانه طی نشست دور ششم از مذاکرات آستانه به آنها رسیدند، طولانی نخواهد بود.
اردن که از بحران اقتصادی خفه کننده ای به دلیل عمل نکردن کشورهای حاشیه خلیج فارس به وعده های شان به اردن و توقف کلی کمک ها به این کشور و نیز دلایل دیگری از جمله فساد، رنج می برد به شدت به این گذرگاه که بیش از شش هزار محموله به سمت دو طرف از آن عبور می کنند نیاز دارد؛ و بازگشایی آن تجارت فیمابین کشورهای سوریه و اردن و نیز لبنان را تقویت می کند و ده ها و چه بسا میلیون ها دلار به عنوان عوارض عبور و غیره به خزانه تقریبا خالی اردن تزریق می کند.
«ایمن علوش»کاردار سفارت سوریه در امان در گفت و گو با خبرگزاری اسپوتنیک روسیه تأکید کرد که روابط اردن و سوریه به شکل سریعی در حال بهبودی است. و موضع رسمی اردن درباره بحران سوریه با توجه به تغییرات میدانی که ارتش عربی سوریه ایجاد کرد، اخیرا به شکل مثبت تغییر کرده است.
برای آن که این بهبودی در روابط تکمیل شود و متحول شود ناگزیر باید دولت اردن« اتاق» سیاه «موک» را که توطئه دخالت نظامی در سوریه با هدایت سازمان مرکزی اطلاعات اردن را مدیریت می کرد، ببندد و نیز اقدامات دیگری اردن باید انجام دهد از جمله اینکه ارتباطش با گروه های مسلح را باید قطع کند.
مسئولان اردنی فشار زیادی از آمریکا و همپیمانانش در خلیج فارس برای جانبداری کامل از طرح های تقسیم سوریه و تجزیه آن متحمل شدند و به برخی از انها پاسخ مثبت دادند و به برخی نیز به طور کامل پاسخ نداده و تلاش کردند که چوب را از وسط بگیرند زیرا از حجم خطرات این گونه طرح ها بر سوریه و اردن با هم خبر داشتند.از سوی دیگر اردنی ها می دانستند که هر گونه خشم سوریه برای کشورشان پیامد دارد به همین دلیل اجازه دادند که هیأت های مردمی به دمشق سفر کنند و در اوج شعله ور بودن بحران با مسئولان سوری و در رأس آنها«بشار اسد» رئیس جمهور سوریه دیدار کنند و نیز سفارت سوریه را باز گذاشتند اگر چه از «بهجت سلیمان» سفیر سوریه خواستند که اردن را ترک کند.
دولت اردن به این نتیجه و یقین رسید که امیدش به رویای کمک های مالی کشورهای حاشیه خلیج فارس سرابی بیش نبود و باید به خودش و شهروندان اردنی تکیه کند تا بتواند کسری های بودجه هایش را تأمین کند و اکنون باید سیاست های سابق خود در تن دادن به دیکته های کشورهای حاشیه خلیج فارس که با منافع اردن و ملتش در تعارض است را تغییر داده و سیاست های بازتری به کشورهای عربی همجوارش به ویژه سوریه و عراق در پیش گیرد و اینها کشورهایی هستند که تکیه اردن و حامی اش در شرایط سخت بوده و هستند این بماند که وجوه مشترک زیادی میان اردن و این دو کشور وجود دارد.
