آمریکا همپیمان کردها با این همه پرسی مخالفت کرد و انگلیس نیز «مایکل فالون» وزیر دفاعش را به اربیل فرستاد تا آقای بارزانی را از برگزاری همه پرسی منع کند و فرانسه نیز همین کار را کرد.ترکیه نیز با شرکت صدها تانگ و زره پوش های مجهز در مرزهای خود با عراق در حال برگزاری رزمایش است تا در صورت برگزاری همه پرسی در عراق دخالت نظامی کند زیرا همه پرسی را اقدامی تحریک آمیز برای اقلیت کردها در ترکیه برای جدای طلبی می داند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، روزنامه فرامنطقه ای رأی الیوم به آخرین تحولات عراق و بحران همه پرسی استقلال در اقلیم کردستان عراق پرداخت و نوشت: زمانی که دولت اشغالگر اسرائیل تنها طرفی در جهان باشد که همه پرسی برای استقلال اقلیم کردستان عراق را که «مسعود بارزانی» رئیس این منطقه روز بیست و پنجم ماه جاری دعوت به برگزاری آن کرد را تأیید می کند این مساله نه برای کردها و نه برای آقای بارزانی افتخار نیست و دو طرف را در مواجهه با همه جهان و در زمانی اشتباه قرار می دهد.
اگر این نظریه درست باشد که می گوید آقای بازرانی که ریاستش بر اقلیم دو سال پیش به پایان رسید از دعوت برای همه پرسی به منظور وارد آوردن فشار استفاده کرد که موضع مذاکره ای اش با بغداد در زمینه صادرات نفت و معامله بر سر آینده شهر کرکوک که آمیخته ای از نژادها و طایفه هاست، تقویت کند باید بگوییم که نتایج این «ماجراجویی» منفی بوده است و اقلیم کردستان را تضعیف کرده و موضع دولت مرکزی در بغداد و احزاب مخالف را که برای ضربه زدن به بارزانی و دیگر دلایل در اردوگاه مخالف همه پرسی ایستادند را تقویت کرد.
دادگاه قانون اساسی فدرال در بغداد که بالاترین قوه قضائی در کشور است با صدور حکمی خط بطلان بر همه پرسی کشید و آن را غیرقانونی دانست و خواستار لغو آن شد اما آقای« هادی العامری» رئیس الحشد الشعبی نیز نسبت به برگزاری این همه پرسی هشدار داد و گفت که این همه پرسی جنگ داخلی در کشور راه می اندازد.
زمانی که کردها علیه حکومت «صدام حسین» رئیس جمهور(معدوم) عراق قیام کردند از همبستگی منطقه ای و بین المللی برخوردار شدند زیرا صدام و روسای جمهور قبل اش دموکرات نبودند و کردها و انتفاضه آنها را سرکوب کردند و در اردوگاه دشمنی و رویارویی با آمریکا و اسرائیل ایستادند اما اکنون تصویر فرق کرده است و کردستان عراق از خودمختاری و وضع اقتصادی خوبی برخوردار است و اگر جرقه جنگ داخلی زده شود یا به جنگ منطقه ای تبدیل شود بسیار دشوار است که کسی را پیدا کند که در منطقه یا خارج از آن به وی کمک کند.
عراق امروز از دموکراسی کونفدرالی برخوردار است و حکومتش از حمایت ایالات متحده آمریکا و ایران با هم برخوردار است و بارزانی به مانند گذشته همچنان در فرایند سیاسی که از رحم اشغالگری آمریکا بیرون آمد شریک است و نمایندگانش در تدوین بندهای قانون اساسی کنونی و همه توافقنامه های نفتی امضا شده سهیم بودند پس بارزانی در صورتی که خودش را درگیر جنگ داخلی یا جنگ با کشورهای همسایه ببیند چه بهانه ای می تواند برای این کارش بیاورد.
آمریکا همپیمان کردها با این همه پرسی مخالفت کرد و انگلیس نیز «مایکل فالون» وزیر دفاعش را به اربیل فرستاد تا آقای بارزانی را از برگزاری همه پرسی منع کند و فرانسه نیز همین کار را کرد.ترکیه نیز با شرکت صدها تانگ و زره پوش های مجهز در مرزهای خود با عراق در حال برگزاری رزمایش است تا در صورت برگزاری همه پرسی در عراق دخالت نظامی کند زیرا همه پرسی را اقدامی تحریک آمیز برای اقلیت کردها در ترکیه برای جدای طلبی می داند.
ما بر این باور نیستیم که آقای بارزانی از عراق، ایران، سوریه و ترکیه در منطقه و آمریکا، انگلیس، فرانسه و روسیه در سطح بین المللی قوی تر است و بتواند موضعش را بر همگان تحمیل کند و گامی در مسیر همه پرسی اش بردارد گویی شمشون جبار است.
حمایت آشکار اسرائیل و استقبال آقای بارزانی و برخی از هوادارانش از این حمایت و بالا بردن پرچم های ستاره داوود آبی در مرکز اربیل افتخاری برای برادران کرد نیست بلکه منشأ تحریک میلیون عرب و مسلمان است.
چه بسا بد نیست در این زمینه از آقای بارزانی بخواهیم که نتایج فاجعه بار آخرین همه پرسی در انگلیس که «دیوید کامرون» رئیس حزب محافظه کار در آن زمان برای جدایی از اتحادیه اروپا را گرفتار کرد، مطالعه کند؛ همه پرسی ای که باعث شد حزب کامرون اکثریت در پارلمان انگلیس از دست دهد و شکست خورده و تحقیر شده استعفا دهد و کشورش باید قبض طلاق به اندازه 70 میلیارد دلار پوند استرلینگ را حداقل بپردازد و انگلیس همچنین بخش عمده از قدرت اقتصادی اش را از دست داد و به مانند یک یتیم در منطقه اش قرار گرفت و بر اساس آخرین نظرسنجی ها اگر امروز بار دیگر در انگلیس همه پرسی برگزار شود، قطعا جدایی سقوط پر سر و صدایی می کند و انگلیسی ها رای به ماندن در اتحادیه اروپا می دهند.
آقای بارزانی بر اساس ارزیابی این روزنامه در همه احوال بازنده بزرگ است اگر در مسیر همه پرسی گام بردارد و همه را به چالش بکشاند یا به فشارها تن دهد و تصمیم بگیرد که آن را لغو یا به تأخیر بیندازد.
در پایان باید بگوییم که این مرد با این اقدامش و به چالش کشیدن همسایگانش علیه خودش آنها را در یک جبهه در رویارویی با خودش قرار داد، چه کسی می تواند ایران، عراق، سوریه و ترکیه را بدون حمایت واضح و صریح آمریکا،اروپا و روسیه برای این اقدامات جدایی طلبانه،شکست دهد؟
ما نمی دانیم تفسیر آقای بارزانی و حزبش برای این ماجراجویی یا ریسک خطرناک چیست شاید خودش اموری را می داند که ما و بسیاری به مانند ما نمی دانیم.ما منتظریم و امیدواریم انتظارمان طولانی نشود.
