زنگ خطر برای اردوغان و حزبش به شکل جدی به صدا در آمد

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، روزنامه فرامنطقه ای رأی الیوم به آخرین تحولات ترکیه پرداخت و نوشت:تظاهرات بزرگ و میلیونی که آن را آقای «کمال قلیچدار»رهبر مخالفان و رهبر حزب جمهوری ترکیه از آنکارا تا استانبول به شکل پای پیاده رهبری کرد و در اعتراض به بازداشت یکی از نمایندگان این حزب برگزار شد، زنگ خطر قوی برای «رجب طیب اردوغان» رئیس جمهور ترکیه و حزب«عدالت و توسعه» به شمار می رود که خودش ریاست آن را به عهده دارد.

تظاهرات میلیونی طی دو دهه تقریبا در انحصار اسلامگرایان و به طور خاص حزب عدالت و توسعه بود لیکن اینکه حزب جمهوری و رهبرش این انحصار را بشکند به اندازه ای که نشانه ضعف حزب حاکم و آغاز افول مردمی اش و افزایش مردمی خشم مردمی از گسترش تدابیر سرکوبگرانه است که از زمان اعلام حالت فوق العاده در یک سال پیش در پی کودتای نظامی نافرجام آغاز شد و انگشت اتهام به سمت «فتح الله گولن» روحانی ترکیه نشانه رفت و وی متهم به دست داشتن در آن شد، به آن اندازه نشانه قدرت مخالفان نیست.

وقتی که دولت 50 هزار نفر را بازداشت کند و 150 هزار نفر دیگر را از جمله قضات، استادان دانشگاه، معلم ها، افسران امنیتی و ارتش و روزنامه نگاران را به اتهام تأیید کودتا از کار اخراج کند و ده ها روزنامه و شبکه تلویزیونی را می بندد بنابراین باید توقع واکنش های خشم آلود در کشوری که دموکراسی و آزادی ها در آن افول می کند و جهش اقتصادی رو به کاهش می رود و روابط اش با تقریبا همه همسایگانش متشنج و تیره می شود، داشته باشد.

شرکت کنندگان در تظاهرات اصرار بر این داشتند که تظاهرات شان مسالمت آمیز باشد و طی آن پرچم ترکیه را به اهتزاز در آورده و فقط یک کلمه که در بر پلاکاردهای آنها نقش بسته را تکرار می کردند و آن «عدالت» است. عدالت شعار یکسان آنها بود؛ امری که دارای معناهای زیادی به دلیل غیبت آن یعنی غیبت عدالت در سایه حملات بازداشت ها و مصادره آزادی های به شکل سریع در کشور است.

آقای قلیچدار رهبر مخالفان به باور ما بر حق بود زمانی که در سخنرانی اش در برابر جمع بزرگ معترضان وعده داد که « دیوارهای ترس را می شکند» و قوه مجریه را متهم به سیطره بر قوه مقننه کرد. ارزش های عدالت و دموکراسی که ستون فقرات نظام سیاسی ترکیه بود، در سال های اخیر عقب نشسته و کمرنگ شده است و آلمان بزرگترین شریک تجاری ترکیه در اروپا تصمیم گرفت که نیروهایش را از پایگاه هوایی  نظامی «انجرلیک» خارج کرده و به اردن منتقل کند.

این تظاهرات میلیونی در زمانی بدی برای اردوغان برگزار شد زیرا در زمانی برگزار شد که حلقه محاصره اش و محاصره دولت و حزبش در عراق، سوریه، اتحادیه اروپا و بحران خلیج فارس تنگ تر می شود و در زمانی برگزار شد که میانگین رشد اقتصادی و ارزش لیره ترکیه کاهش پیدا کرده است.

ما بر این باور نیستیم که آقای اردوغان از آزادی شهر «موصل» توسط ارتش عراق خشنود و کاملا شاد باشد و نیز بعید است که از پیشروی دشمنانش کُردش برای بیرون کردن عناصر داعش از «الرقه» و «دیرالزور» و نیز از بروز قدرت الحشد الشعبی در عراق خوشحال باشد زیرا گام بعدی درخواست از وی برای خارج کردن نیروهایش از پایگاه نظامی«بعشیقه» در نزدیکی موصل است.

اردوغان رئیس جمهور ترکیه در دریافت معناهای این تظاهرات زیرک بود؛ تظاهراتی که قطعا وی را شگفت زده کرد همانطور که حجم و بزرگی آن و نیز رهبر و هواداران آن وی را شگفت زده کرد. حمایت امنیتی اردوغان از این تظاهرات که انعطاف دموکراتیک وی به شمار می رود و به نفعش است بر دورنگری اش تأکید می کند لیکن همانطور که آقای قلیچدار گفت این تظاهرات چیزی جز آغاز جدید برای مخالفان نیست به همین دلیل امیدواریم این تظاهرات همچنین آغاز بازنگری قوی و جدی همه سیاست های اشتباه توسط حزب عدالت و توسعه شود که باعث شد در مقابل  سستی حزب حاکم و کاهش محبوبیت اش نه فقط داخل ترکیه بلکه در خارج نیز ،مخالفان به پا خیزند و آقای اردوغان و رهبران حزبش به خوبی از این سیاست ها به ویژه در سوریه خبر دارند.