اختلاف اردوغان با اروپا به ضرر ترکیه و خودش تمام می شود

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، روزنامه رأی الیوم در سرمقاله خود به اختلاف روزافزون ترکیه با اروپا پرداخت و نوشت: سریال اختلاف ترکیه و اروپا ادامه داشته و رو به فزونی می رود. همچنین تنش به شکل سریعی میان «رجب طیب اردوغان» رئیس جمهور ترکیه با همسایگان و شرکای اروپایی اش که زیر چتر عضویت در ناتو با هم جمع می شوند،رو به فزونی است. رئیس جمهور ترکیه بار دیگر به تهدید پایتخت های اروپایی بازگشت؛ تهدیدی که مضمونش این است که این پایتخت ها در صورت ادامه دشمنی شان با کشورش روی خوش امنیت را دیگر نمی بینند.اردوغان چندین بار تهدید کرد که مرزها را به روی مهاجرانی که مایل هستند به اروپا بروند، باز می کند و به طور میانگین سی هزار مهاجر در ماه به اروپا می فرستد.

 اروپایی ها و به ویژه آلمانی ها حساسیت خاصی نسبت به اتهام هایی که برای شان نازیسم یا فاشیسم یا هر دو را یادآوری کند،دارند و از آن جایی که اردوغان این واقعیت را به خوبی می داند در استفاده از این دو اتهام طی هفته های اخیر و در اوج خشم اش به دلیل جلوگیری آلمان و هلند از سخنرانی وزرایش در جمع ترک ها در چارچوب تبلیغات برای حمایت از همه پرسی که قرار است در 16 آوریل آینده برگزار شود و اختیارات ریاست جمهوری را افزایش دهد، زیاده روی کرد.

صحنه احضار سفرای ترکیه برای نشان دادن اعتراض در پایتخت های اروپایی امری معمول شده است و آلمان از آن هم فراتر رفت زمانی تحقیقاتی را در زمینه برخی فرضیه ها که می گوید جاسوس های ترک از هواداران «فتح الله گولن» روحانی مخالف ترک  جاسوسی می کنند، آغاز کرد؛ روحانی ای که آنکار او را متهم به دست داشتن در کودتای نافرجام در ماه جولای گذشته می کند.

« برونو تال» مدیر سازمان اطلاعات آلمان روی زخم ملتهب روابط کشورش با ترکیه نمک بیشتری ریخت زمانی که از همه خطوط قرمز عبور کرد با این گفته که وی مخالف این است که گولن پشت کودتای نافرجام است. حالا باید انتظار حمله جدیدی توسط اردوغان به آلمان داشته باشیم که متهم کردن آلمان به نازیسم را مورد استفاده قرار دهد زیرا این سخنان در مشروع بودن تدابیر انتقامجویانه اش که شامل بازداشت 41 هزار نفر و اخراج صد هزار نفر دیگر از جمله معلم ها ، استادان دانشگاه، قاضی ها و افسران ارتش از کارشان به بهانه دست داشتن آنها یا همبستگی شان با کودتا، تشکیک می کند.

پنج میلیون شهروند ترک در اروپا زندگی می کنند و بیشتر آنها ملیت کشورهای اروپایی که در آنها زندگی می کنند را دارند و راستگراهای تندروی اروپایی از این حملات اردوغان رئیس جمهوری ترکیه به منظور درخواست برای اخراج آنها یا خلع شان از ملیت اروپایی سوء استفاده می کنند لیکن به نظر می رسد که اردوغان برای این مساله تره هم خرد نمی کند زیرا باور دارد که افزایش تنش با راوپا ممکن است که گرایش ملی گرایی ترک ها را تحریک کرده و آنها را به سمت رای دادن به نفع تغییرات در قانون اساسی که وی به دنبال آن است، بکشاند.

اردوغان می گوید که وی نظام ریاست جمهوری به مانند نظام های آمریکا و فرانسه می خواهد که ثبات را در کشور برقرار کند لیکن کشورهای اروپایی در مقاصد و نیت های وی تردید می کنند و می گویند که نظامی که اردوغان به دنبال ایجاد آن است نه این و نه آن است بلکه نظامی ریاست جمهوری «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور روسیه است و به گفته آنها معنایش اندکی دموکراسی و سرکوب زیاد است.

اروپایی ها سرد هستند اما به مانند همسایه های ترک خود احساساتی نیستند به همین دلیل واکنش های آنها آرام است لیکن این آرامش، آرامش قبل از توفان هاست، آنها توقف مذاکرات برای پیوستن ترکیه به اتحادیه اروپا را آغاز کردند و به گردشگران خود هشدار  دادند که تعطیلات خود را در ترکیه سپری نکنند زیرا امن نیست و انتظار می رود که میزان تبادل تجاری میان اروپا و ترکیه که به 55 میلیارد دلار می رسد(تبادل تجاری فقط با آلمان 36 میلیارد دلار است) منفی شود.

آقای «بینالی یلدریم» نخست وزیر ترکیه و هم پیمان مورد اعتماد اردوغان سه روز پیش گفت که « من این مساله را مورد تایید قرار نمی دهم که قطع روابط با اروپا به ترکیه ضرری برساند لیکن پنج یا شش برابر به اروپا ضرر می رساند».

ما بر این باور نیستیم که سخنان یلدریم درست باشد این اعترافش چه بسا در زمانی که روابط ترکیه با همسایگانش شکوفا بود و میزان رشد به 10 درصد در سال می رسید درست بود لیکن اکنون نه، زیرا ترکیه با بحران های اقتصادی سختی این روزها دست و پنجه نرم می کند.

اگر ترکیه اروپا را از دست دهد ترکیه و رجب طیب اردوغان رئیس جمهور اش ضرر می کنند و اگر در همه پرسی ریاست جمهوری هم شکست بخورد که بعید هم نیست آن وقت فاجعه در این حالت دوگانه خواهد بود.