رئیس جمهور آمریکا در حالی برنامه های مربوط به بخش دفاعی و سیاست خارجی خود را اعلام می کند که بسیاری از آمریکایی ها از این مرد می ترسند و از او متنفرند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، «داهلین گلانتون» در گزارشی در روزنامه شیکاگو تریبون نوشت: بسیاری از آمریکایی ها شیوه ای را که «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا این کشور را اداره می کند، دوست ندارند.
بر اساس متوسط نظرسنجی های صورت گرفته توسط موسسه «ریل کلیر پالیتیکس»، میزان محبوبیت ترامپ 43.7 درصد است که کمترین میزان محبوبیت برای یک رئیس جمهورآمریکایی در ابتدای کار دولت خود از سال 1953 تاکنون محسوب می شود. و این رقم همچنان در مسیر سراشیبی قرار دارد.
برخی ادعا می کنند تنها چیزی که می تواند ترامپ را از این باتلاق نجات دهد، به راه اندازی یک جنگ است. من ادعا نمی کنم این چیزی است که رئیس جمهور می خواهد، بلکه نگران این هستم که ما به این سمت کشیده شویم.
جنگ ها ویژگی که دارند این است که همه را پشت سر رهبرمان به صف می کنند. برای مثال «جورج دبلیو بوش» را در نظر بگیرید. نظر سنجی گالوپ نشان داد میزان محبوبیت وی پس از راه اندازی جنگ عراق در سال 2003 با 13 درصد افزایش به 71 درصد رسید.
همین اتفاق در مورد پدرش هم رخ داد و براساس نتایج نظرسنجی همین موسسه میزان محبوبیت جورج بوش پدر پس از شروع جنگ خلیج فارس در سال 1991 با 18 درصد افزایش به 82 درصد رسید.
روسای جمهور زیادی بودند که من مخالف سیاست های آنها بوده ام. اما ترامپ موضوع دیگری است. بسیاری از آمریکایی ها از جمله خود من از این مرد می ترسیم.
این هفته ما دریافتیم که ترامپ خواستار افزایش 54 میلیارد دلاری هزینه های دفاعی است. این سوال مطرح می شود که چرا چنین رقم بالایی و چرا اکنون درخواست شده است.
آیا رئیس جمهور نقشه ای در سر دارد که آمریکایی ها از آن بی خبرند؟ آیا تهدید قریب الوقوع ما را تهدید می کند؟
ترامپ برای جلوگیری از یک جنگ هسته ای احتمالی صبر و شکیبایی که «جان اف کندی» در طول بحران موشکی کوبا در سال 1962 به خرج داد، ندارد.
قطعا او دیپلماسی «جیمی کارتر» را هم که وی در سال 1994 برای جلوگیری از بحران میان آمریکا و کره شمالی بر سر سلاح های هسته ای به آن متوسل شد، در اختیار ندارد.
در حالی که اکثر آمریکایی ها تعاملات روزانه دولت با کشورهای خارجی را دنبال نمی کنند، حساب توییتری ترامپ مدام چک می شود. و ما با توجه به این پیام های توییتری، به قلدری کودکانه وی پی می بریم.
ترامپ در عوض تلاش برای بهبود روابط با کشورهای خارجی، بیشتر بر تحریک این کشورها متمرکز شده است.
اظهارات غیرمحتاطانه وی در مورد ایران، کره شمالی، چین و یا هر کشور دیگری متحدان ما را مضطرب، و آمریکایی ها را در خطر می اندازد.
در حالی که ترامپ اصرار دارد توافق هسته ای با ایران، توافقی «واقعا، واقعا بد» است، به نظر نمی رسد - حداقل در حال حاضر - تمایلی برای عمل به وعده انتخاباتی خود و پاره کردن آن داشته باشد.
اما او در توییتر مدام به تهدید ایران می پردازد و آن کشور را «تهدید تروریستی» می خواند و ادعا می کند که «با آتش بازی نکند».
در ماه ژانویه، هنگامی که «کیم جونگ اون» رهبر کره شمالی اعلام کرد که کشورش در مرحله نهایی پیش از آزمایش یک موشک بالستیک است که قادر به رسیدن به سواحل غربی آمریکا است، ترامپ در توییتی نوشت: «این اتفاق نخواهد افتاد.»
خب، حدس بزنید که چه؟ یک ماه بعد کره شمالی موشک بالستیک خود را آزمایش می کند. اما این اقدام آزمونی برای رئیس جمهور جدید ما است؛ همان طور که کودکان گاهی اوقات پدر و مادر خود را می آزمایند.
پاسخ ترامپ مانند مادر بی تجربه ای است که به یک کودک جسور می گوید: «صبر کن تا پدرت به خانه بازگردد!»
اگر ترامپ تنها بر توییتر متمرکز شود، مشخص نیست آمریکا به کجا خواهد رسید.
