جنبش ضد ترامپ هر روز قوی تر از دیروز/ عقب نشینی های تاکتیکی ترامپ

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، روزنامه هافینگتن پست آمریکا در گزارشی نوشت: اجازه دهید اعتراف کنیم. ترامپ هفته بدی نداشت. اما برای آمریکایی ها هم هفته بدی نبود. می دانید چرا؟

ترامپ در نهایت به ارزش عقب نشینی های تاکتیکی دست یافت. وی پس از آنکه در ابتدا حمله خود را به دادگاه ها (با استفاده از توئیت ها) دو برابر کرد، به خبرنگاران گفت که ممکن است فرمان ضد مهاجرتی دیگری را صادر کند.

حتی «ریچارد کلیفتون» قاضی راست افراطی که توسط «جورج دبلیو بوش» منصوب شده بود هم به تجدید نظر فرمان ترامپ رای داد. رای دادگاه استیناف این ادعای کاخ سفید را که اقدامات رئیس جمهور غیر قابل بازنگری است، به چالش کشید.

ترامپ همچنین به ارزش واقعی عقب نشینی تاکتیکی زمانی پی برد که تحریک یک جنگ بی مورد اتفاق افتاد. در حالی که ترامپ پیش تر با اشاره به تایوان گفته بود که آمریکا لزوما مجبور نیست برای همیشه به سیاست «چین واحد» پایبند باشد، بعد از عصبانی کردن چین و در تماس تلفنی با «شی جین پینگ» رئیس جمهور این کشور از موضع خود عقب نشست و موافقت کرد تا به سیاست طولانی مدت «چین واحد» احترام بگذارد و گام هایی برای بهبود روابط بردارد.

دیپلماسی با چین چیزی جز از روی حیله و تزویر نیست. این آخرین موقعیت در جهان بود که به «تغییر ژست آنی» ارزش  می داد. شما می توانید تلاش ها برای توضیح واقعیت به ترامپ را تصور کنید. ترامپ یک عقب نشینی دیگر نیز در پشتیبانی خود از شهرک سازی های اسرائیل در سرزمین های اشغالی کرانه باختری داشت. البته این می تواند یکی دیگر از تضادهای گفتاری ترامپ محسوب شود. سیاست واقعی آمریکا را هنوز باید منتظر ماند تا دید.

در اینجا به چه نکاتی می توان پی برد؟

اولا اینکه به نظر می رسد افرادی در کاخ سفید محافظت از ترامپ را به دنبال تحرکات دیوانه وارش آغاز کرده اند؛ دوما اینکه شاید ترامپ خودش بتواند دریابد که او دیکتاتور برگزیده نبوده است؛ و سوما یک واقعیت خارج از دید ترامپ که آزادی مطلق وی را محدود می کند.

هر کاری عواقب خود را دارد. این موضوع را تصور کنید.

این مسئله البته هم خبر خوبی است و هم خبر بدی. این مسئله باعث می شود احتمال گرفتار شدن ترامپ در جنگ کمرنگ شود و در عین حال احتمال اینکه ترامپ به خودش آسیب بزند هم کاهش یابد.

ترامپ هفته گذشته همچنین با رویدادهای دیگری مواجه شد. در سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران در سال 1979 رهبران ایرانی به انتقاد از آمریکا و رئیس جمهور این کشور پرداختند.

ایران توافقنامه هسته ای را با آمریکا و پنج کشور دیگر امضا کرده که تمایلی ندارد به واسطه اقدامات رئیس جمهور دیوانه آمریکا اختلالی در آن ایجاد شود.

در داخل آمریکا هم ترامپ توانسته است نظر مثبت مقامات را در مورد نامزدهای کابینه راست افراطی خود به دست آورد. احتمال می رود وی بتواند تاییدیه «نیل گورساچ» به عنوان نامزد منتخب خود برای احراز پست قاضی دیوان عالی کشور را نیز در نهایت به دست آورد. و اینکه علی رغم تلاش‌ «رکس تیلرسون» وزیر خارجه آمریکا، ترامپ با انتخاب «الیوت آبرامز» دستیار «جورج بوش» در زمان ریاست جمهوری به عنوان قائم مقام این وزارتخانه مخالفت کرده است. این اخبار نیز دوگانه است.

آبرامز نومحافظه کاری است که متهم به دروغگویی به کنگره در مورد نقش خود در ماجرای ایران کنترا بود.

آبرامز یکی از دوستان دیکتاتورهای شرور بود. او به خوبی با دولت ترامپ تناسب دارد، اما خطای نابخشودنی وی انتقاد از ترامپ است. انتصاب بعدی قطعا بدتر خواهد بود اما موضوع انتصاب آبرامز نشان می دهد که ترامپ تصمیم گیرنده نهایی است.

بنابراین شاید اخبار خوبِ ترامپ، اخبار بدی برای ما نباشد. ما می توانیم انتظار طغیان بیشتر، اعمال مخرب تر، و مبارزات مبتنی بر فساد بیشتری را داشته باشیم.

ترامپ به دلیل سوء استفاده از روابط خارجی آمریکا همچنان ناقض قانون اساسی باقی مانده است. تحقیقات در مورد انگیزه واقعی وی برای نزدیکی بیش از حد وی به «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور روسیه ادامه دارد.

گزارش های معتبری وجود دارد که جامعه اطلاعاتی آمریکا اطلاعات بسیار حساسی را در مورد نگرانی های مشروع در مورد درز ارتباطات با پوتین از سوی «مایک فلین» مشاور امنیت ملی و خود رئیس جمهور دریافت کرده اند. تمامی اینها جمهوری خواهان را بسیار درگیر خود کرده است.

حتی اگر مسأله استیضاح هم وجود داشته باشد، به نفع همه است که امنیت ملی را در صدر اولویت های خود قرار دهیم.

اگرچه جمهوری خواهان در کنگره در حال حاضر از مقررات زدایی، کاهش مالیات، و انتصاب های جناح راست خرسند هستند، آنها هم ترامپ را تنها می گذارند  اگر اوضاع را نامناسب ببیند. در این میان جنبش ضد ترامپ در کشور هر روز قوی تر می شود و به ما درس دموکراسی می دهد.