جنگ آینده میان این دو تشکیلات جدید و نظام در دمشق نخواهد بود بلکه میان آنها و با یکدیگر به ویژه در شهر ادلب خواهد بود و این را بیشتر ناظران باور دارند. علاوه بر آن حمایت ترکیه و چه بسا بعدا روسیه از احرار الشام چه بسا در مرحله آینده دو برابر شود و شامل تجهیزات نظامی مدرن و پیشرفته شود و این همان چیزی است که توقف بمباران شهر ادلب توسط هواپیماهای روسی و تسریع در بیرون کردن گروه های مسلح از آن به مانند آن چه در «حلب» رخ داد را تفسیر می کند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، روزنامه رأی الیوم در سرمقاله خود به آخرین تحولات سوریه به ویژه در مناطق شمالی این کشور پرداخت و نوشت:بزرگترین دستاورد کنفرانس آستانه که توسط روسیه، ایران و ترکیه برگزار شد، حالت جدایی میان گروه های مسلح سوری است و فک ارتباط میان مهمترین گروه هاست: اولی«فتح الشام» یا همان جبهه النصره سابق که در فهرست گروه های تروریستی قرار دارد و دیگری گروه«احرار الشام» شاخه نظامی «اخوان المسلمین» است که در آستانه قرار داده شدن در فهرست گروه های«میانه رو»است.
گروه های مسلح سوری اکنون در دو اردوگاه قرار گرفته اند:
نخست: اردوگاه نخست به رهبری احرار الشام با رهبری «ابوعمار العمر» است.کنفرانس آستانه و تصمیم های آن و ابزارهایش را مورد تایید قرار می دهد و این اردوگاه مورد حمایت ترکیه و قطر است و شماری از گروه های مسلح مانند «جیش الاسلام» و «صقور الشام» و «جیش المجاهدین» را در بر می گیرد.
دوم: اردوگاهی که سازمان جدیدی به نام«هیأت تحریر الشام»است و چندین گروه مانند فتح الشام همان جبهه النصره سابق، نور الدین الزنکی، لواء الحق، جبهه انصار الدین و جیش السنه را در بر می گیرد و «شیخ ابو جابر هاشم الشیخ» فرمانده سابق در احرار الشام که اخیرا از آن استعفا داده است به رهبری این تشکیلات جدید انتخاب شد این در حالی است که «ابو محمد الجولانی »رهبر سابق جبهه النصره مسئولیت شاخه نظامی آن را به عهده دارد.
شکاف در بستر سیاسی و نظامی و عقیده ای صورت گرفته است. گروه های سلفی تندرو در هیأت تحریر الشام ادغام شدند و کنفرانس آستانه را به مثابه «اوسلو»ی سوریه دانستند و تصمیم به ادامه جنگ گرفتند اما احرار الشام و دیگر گروه هایی که با آن ماندند راه حل سیاسی را در سوریه در پیش گرفتند و به جامعه جهانی و گروه دوستان سوریه تکیه کرده اند؛ امری که برخی از معارضان سوری آن را تشکیلاتی شبیه به تشکیلات سازمان آزادی بخش فلسطین می دانند با تفاوت بزرگ در مقایسه و اهداف.
«عبدالله المحیسنی» مفتی عربستانی(تروریست عربستانی) و به همراه گروهی از سلفی های عربستان و کشورهای حاشیه خلیج فارس پیوستن به هیأت جدید را اعلام کردند و تبدیل به رئیس دایره قضاوت شرعی در آن شد همانطور که وقتی زیر چتر احرار الشام و «جیش الفتح» در منطقه «ادلب» بود؛ امری که حکایت از دارد که شیوخ سلفی مانند«ابو محمد المقدسی» ، «ابوقتاده» و «ابو سیاف»این هیأت جدید را مورد حمایت قرار می دهند.
میانجی گری ها برای رسیدن به توافقی برای توقف درگیری ها میان دو تشکیلات جدید در منطقه ادلب موفق شد اما این توافق بسیار شکننده است زیرا موافقت گروه احرار الشام با فرایند سیاسی در آستانه و تصمیم های آن به معنای آغاز جنگ پاک سازی هیأت تحریر الشام و تمام گروه های زیر لوای آن است زیرا این هیأت در فهرست تروریسم قرار دارد.
ادغام پنج گروه سلفی در هیأت جدید و رهبری ابوجابر الشیخ بر آنها منجر به ذوب شدن یخ میان آنها و گروه تروریستی داعش می شود و القاعده را به شکل اصلی آن باز می گرداند و اختلاف ها با «ایمن الظواهری» رهبر القاعده را که با تغییر نام جبهه النصره به فتح الشام در تلاش برای ساقط کردن اتهام تروریسم از این گروه آن هم با دستور کشورهای حاشیه خلیج فارس،کنار زده می شود.
چه بسا هنوز زود است که درباره ادغام این گروه جدید و داعش سخن گفت لیکن وجود دو گروه در فهرست تروریسم و پیش بینی ها درباره حمله روسیه و آمریکا به شکل مشترک به آنها (ترامپ از پنتاگون خواست که برای از بین بردن داعش طرحی را طی یک ماه تهیه کند) برای از بین بردن این دو گروه باعث آشتی آنها و سپس هماهنگی میان شان می شود.
جنگ آینده میان این دو تشکیلات جدید و نظام در دمشق نخواهد بود بلکه میان آنها و با یکدیگر به ویژه در شهر ادلب خواهد بود و این را بیشتر ناظران باور دارند. علاوه بر آن حمایت ترکیه و چه بسا بعدا روسیه از احرار الشام چه بسا در مرحله آینده دو برابر شود و شامل تجهیزات نظامی مدرن و پیشرفته شود و این همان چیزی است که توقف بمباران شهر ادلب توسط هواپیماهای روسی و تسریع در بیرون کردن گروه های مسلح از آن به مانند آن چه در «حلب» رخ داد را تفسیر می کند.
هر کسی حملات و عبارت های خائن دانستن متبادل میان دو تشکیلات بزرگ را دنبال کرده باشد و دیده باشد که این دو تشکیلات عبارت هایی مانند«خوارج»،«کفار»و «همپیمان شیطان» را در شبکه های اجتماعی علیه یکدیگر مورد استفاده قرار می دهند، به خوبی می فهمد که آرامش کنونی،آرامش پیش از توفان است. هر کسی که از شبکه تلویزیونی اسلامی«وصال» شنیده باشد که چیزی را می گوید که معنایش این است که جنایت هایی که جولانی علیه جیش المجاهدین مرتکب شد بیش از آنهایی است که نظام علیه این گروه مرتکب شد، به خوبی درک می کند که چه می گوییم.
تاخیر در برگزاری کنفرانس ژنو تا پایان ماه آینده توسط رهبران روسیه(پیش از این قرار بود هشتم ماه آینده برگزار شود) چه بسا به منظور تعیین سرنوشت مساله ادلب و از بین بردن «هیأت تحریر الشام» و بیرون کردنش از مناطقی است که در شهر و دیگر مناطق سوریه در اشغال خود دارد.
تفاهم ترکیه و روسیه که جایگزین تفاهم آمریکا و روسیه شد همه معادلات نظامی و سیاسی را در سوریه تغییر داد و زمینه را برای راه حل سیاسی مهیا کرد و خدا بهتر می داند.
